Η
διακόνισσα Πενταδία, χήρα του υπάτου Τιμασίου, έχει λάβει τρεις
επιστολές- 94,104,185. Ανήκει στις συνεργάτριες που μετά την εξορία του
Αγίου υπέστησαν διωγμούς και εξευτελισμούς, τους οποίους όμως
αντιμετώπισε με παρρησία και γενναιότητα.
«Ασφαλώς
και ήξερα από παλιά την αγάπη σου για μένα, την έβλεπα σε κάθε σου
ενέργεια. Όμως από αυτά που μου έγραψες, την κατάλαβα ακόμα πιο καλά. Σε
εκτιμώ λοιπόν και σε θαυμάζω, όχι τόσο που μου τα θύμισες, όσο που μου
έγραψες τα δυσάρεστα που σου έχουν συμβεί. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι
συνεχίζεις να μου έχεις εμπιστοσύνη, και να ενδιαφέρεσαι για όσα με
αφορούν . Πράγμα που με κάνει να χαίρομαι , να ευφραίνομαι, να σκιρτώ,
και, παρότι ζω σε τόσο μεγάλη ερημιά, να με παρηγορεί πολύ η γενναιότητα
της ψυχής σου, η αντίσταση, η σταθερότητα της γνώμης σου, η πολλή
σύνεση, η ειλικρίνεια και η μεγάλη παρρησία με την οποία κατήσχυνες τους
αντίθετους και έδωσες στο διάβολο χτύπημα καίριο. Έτσι παραδειγμάτισες
όσους αγωνίζονται για την αλήθεια, πετυχαίνοντας σπουδαία νίκη σαν
γενναίος πολεμιστής, και στήνοντας τρόπαιο λαμπρό. Προσωπικά με
γέμισες τόση χαρά κι ευχαρίστηση, που νομίζω ότι δε ζω πια σε ξένη,
αφιλόξενη κι έρημη γη, αλλά είμαι εκεί μαζί σου και καμαρώνω της μεγάλης
ψυχής σου την αρετή.
Να
χαίρεσαι και να ευφραίνεσαι που πέτυχες τέτοια νίκη, που αποστόμωσες
εύκολα τέτοια θηρία, έφραξες τα λυσσασμένα τους στόματα, και έρραψες τις
αδιάντροπες γλώσσες τους. Αυτή είναι η δύναμη της αλήθειας με την οποία
αγωνίστηκες και υπέρ της οποίας θυσιάστηκες όχι λίγες φορές, ότι με
λίγα μόνο λόγια τους συκοφάντες νικά. Αντίθετα το ψέμα όσα λόγια κι αν
πει, με όποιες μορφές λόγου κι αν εκφραστεί, δεν αργεί να φυλλορροήσει,
να εξαντληθεί και πιο αδύναμο από τον ιστό της αράχνης να φανεί. Να
χαίρεσαι και να ευφραίνεσαι- δε θα πάψω να επαναλαμβάνω τα λόγια αυτά-
να αισθάνεσαι ανδρεία και δυνατή, και να αντιμετωπίζεις με ειρωνεία κάθε
σκευωρία που θα στήνουν εις βάρος σου αυτοί. Να ξέρεις ότι, όσο πιο
άγριες διαθέσεις εκδηλώνουν, τόσο πιο βαθιές πληγές στον εαυτό τους
προκαλούν, ενώ εσένα στο παραμικρό δε σε βλάπτουν, όπως τα κύματα δε
βλάπτουν το βράχο, μόνο διαλύονται αυτά. Κι αυτοί διαλύουν τους εαυτούς
τους, τους καθιστούν πιο ανίσχυρους, και συσσωρεύουν κατά της κεφαλής
τους μεγάλες τιμωρίες και βαριές ποινές.
Μη
φοβάσαι καθόλου, όσο κι αν απειλούν, όσο κι αν τρίζουν τα δόντια και
κατέχονται από μεγάλο θυμό, όσο κι αν οι διαθέσεις τους κατά της ζωής
σου είναι φονικές, σαν άλλα άγρια θηρία έχουν πέσει σε βάραθρο κακίας
φοβερό. Αυτός που σε γλύτωσε μέχρι τώρα από τις τόσες τους επιβουλές, ,
αυτός θα σε υπερασπιστεί γενναία, και θα ομολογείς, «αλλά ο Θεός έριξε
πάνω τους τα βέλη του, και βρέθηκαν πληγωμένοι ξαφνικά» - Ψ. 68,8. Αυτό
έγινε, και θα γίνει, και θ’ απολαύσεις πιο μεγάλη ανταμοιβή, θα τιμηθείς
με πιο λαμπρό στεφάνι, ενώ αυτοί που αμετανόητα νοσούν, σε πιο μεγάλη
κόλαση και τιμωρία θα παραδοθούν.
Υπάρχει
κάτι που παρέλειψαν στην εναντίον σου σκευωρία; Υπάρχει μηχαρορραφία
που να μη μετήλθαν επιχειρώντας να διαβάλουν τη γνήσια και σταθερή
αφοσίωσή σου στο Θεό, και πιο πολύ τη γενναία και ανδρεία σου ψυχή;
Οδήγησαν στην αγορά εσένα που πέρα από την Εκκλησία και το σπίτι δεν
είχες πάει, από κει στο δικαστήριο, κατόπιν στη φυλακή. Ακόνισαν γλώσσες
ψευδομαρτύρων, χάλκεψαν ξεδιάντροπες συκοφαντίες, οργάνωσαν δολοφονίες,
έκαναν να ρεύσουν ποταμοί αιμάτων.
Αφάνισαν
παλικάρια με φωτιά και μαχαίρι, τραυμάτισαν πολλούς και σπουδαίους
άντρες, τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια, μύριες άλλες κακώσεις, γενικά
έκαναν τα πάντα για να σε εκφοβίσουν, να σε εκβιάσουν, να σε αναγκάσουν
να πεις τα αντίθετα από αυτά που είχε γνωρίσει και ιδεί. Και συ σαν
αετός υψιπετής έσκισες τα δίχτυά τους, υψώθηκες στην ελευθερία που σου
πρέπει, χωρίς καθόλου να εξαπατηθείς , και τους αποκάλεσες συκοφάντες
για το έγκλημα της μεγάλης πυρκαγιάς , για το οποίο είχαν το θράσος οι
ταλαίπωροι και άθλιοι να καυχηθούν.
Αναλογιζόμενη
όλα όσα πέρασες , την τόση ταραχή, τη συμφορά που σου προκάλεσαν, τη
θύελλα, την τρικυμία που έφεραν, ότι σ’ αυτή την τρικυμισμένη θάλασσα
έπλευσες γαλήνια συνειδησιακά, σύντομα θα φτάσεις στο λιμάνι του Θεού με
τα στεφάνια τα λαμπρά» - 94.
Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ»
Εισαγωγικά- Νεοελληνική απόδοση
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
ΕΚΔΟΣΗ
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ»http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2011/11/blog-post_16.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου