Ἰδιότητες τῆς Ἐκκλησίας (Α΄)

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἄναρχη, ἄκτιστη, ἀτελεύτητη καί αἰώνια[1]. Δέν ἔχει ἀρχή, ἀφοῦ ὁ ἅγιος Τριαδικός Θεός, πού εἶναι ἡ πρώτη Ἐκκλησία, δέν ἔχει ἀρχή. Ἐπίσης, ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀτελεύτητη. Δέν ἔχει τέλος, ἀφοῦ ὁ Θεός δέν ἔχει τέλος. Θά ὑπάρχει πάντα. Εἶναι αἰώνια καί ὑπάρχει προαιώνια.  «Εἶναι ἄκτιστη», θεολογεῖ ὁ π. Πορφύριος, «ὅπως καί ὁ Θεός εἶναι ἄκτιστος»[2].

Τήν Ἐκκλησία κανείς δέν θά μπορέσει νά Τήν καταργήσει, ἤ νά Τήν βλάψει καθ’ οἱονδήποτε τρόπο, ἀφοῦ τόν Θεόν κανείς δέν μπορεῖ νά Τόν νικήσει ἤ νά Τόν βλάψει, «πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»[3]. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὅπως παραμένει μέχρι τώρα ἀπαρασάλευτη, ἔτσι θά παραμείνει γιά πάντα, διότι εἶναι θεμελιωμένη στό παντοδύναμον καί ἀκατάλυτον τοῦ Θεοῦ, στήν ἄπειρη Θεία ἀγάπη καί στήν πάνσοφη Θεία Πρόνοια[4].

Ὁ Χριστός εἶναι ἀδιάσπαστα ἑνωμένος μέ τήν Ἐκκλησία, πού εἶναι τό σῶμα Του. Δέν μπορεῖ ποτέ νά ὑπάρξει σῶμα χωρίς κεφαλή[5]. Ὅπου ἡ Ἐκκλησία, ἐκεῖ καί ὁ Χριστός· ὅπου ὁ Χριστός, ἐκεῖ καί ἡ Ἐκκλησία[6]. Χωρίς Χριστό δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία. «Ἡ Ἐκκλησια εἶναι αὐτός ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ Χριστός στό σῶμα καί μαζί μέ τό σῶμά Του» σημειώνει και ὁ π. Ἀθανάσιος Γιέβτιτς· καί συνεχίζει: « Ὁ Χριστός εἶναι ἡ Κεφαλή τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἡ Ἀπαρχή καί τό Πλήρωμα... καί ὁ Σωτήρας τοῦ σώματος»[7].

Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν. Κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐξαρτημένο ἐξ ὁλοκλήρου ἀπό τόν Χριστό. Ὅλοι ζοῦμε ἀπό τόν Χριστό. Τρεφόμαστε ἀπό τόν Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἶναι Φίλος μας καί  Ἀδελφός μας[8]. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ αἰτία τῆς ἔνταξης, ἀλλά καί τῆς παραμονῆς μας «ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ»· εἶναι ὁ Ἁγιασμός μας. Εἶναι Παντοδύναμος ἀλλά καί Πανάγαθος, τό Α καί τό Ω , ἡ ἀρχή καί τό τέλος. Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν[9] γιά τήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί γιά κάθε συγκεκριμένο μέλος Της. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος βάζει στό στόμα τοῦ Χριστοῦ αὐτά τά λόγια : «Εἶμαι τό πᾶν γιά σένα καί εἶσαι τό πᾶν γιά μένα. Τί πλέον θέλεις;»[10]!!!

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://HristosPanagia3.blogspot.com

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν μελέτη: Τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας κατά τόν Γέροντα Πορφύριο τόν Ἁγιορείτη (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου).

---

[1] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 193.

[2] Ὅ.π. σελ. 193.

[3] Ματθ. 16, 18.

[4] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 193. 

[5] Ὅ.π. σελ. 195.

[6]  Πρβλ. ὅ.π.  σελ. 195.

[7] Ἐκκλησιολογία Ἀποστόλου Παύλου, σελ. 7.

[8]      Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, TLG, Work #152 58.700.33  to     Work #152 58.700.46 «Ἐγὼ πατὴρ͵ ἐγὼ ἀδελφὸς͵ ἐγὼ νυμφίος͵ ἐγὼ οἰκία͵ ἐγὼ τροφὴ͵ ἐγὼ ἱμάτιον͵ ἐγὼ ῥίζα͵ ἐγὼ θεμέλιος͵ πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ καὶ δουλεύσω· ἦλθον γὰρ διακονῆσαι͵ οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος͵ καὶ μέλος͵ καὶ κεφαλὴ͵ καὶ ἀδελφὸς͵ καὶ ἀδελφὴ͵ καὶ μήτηρ͵ πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ· καὶ ἀλήτης διὰ σέ· ἐπὶ σταυροῦ διὰ σὲ͵ ἐπὶ τάφου διὰ σέ· ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρὶ͵ κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ͵ καὶ ἀδελφὸς͵ καὶ συγκληρονόμος͵ καὶ φίλος͵ καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις; τί τὸν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ; τί τῷ κόσμῳ κάμνεις; τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον;».

[9] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄,σελ. 195.

[10] Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, TLG, Work #152 58.700.33 to Work #152 58.700.46.