Προσευχή καί Ἁγία Γραφή, Ὅπλα κατά τῶν δαιμόνων, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 51, Φιλοκαλία Α' τόμος, 1-2-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2025
Ὁμιλία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου γιά τήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΔεν φορεί μόνο σάρκα ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, αλλά και περιτέμνεται σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο, για να μην έχει πρόφαση η απιστία των Ιουδαίων· γιατί έρχεται προς τον νόμο για χάρη του ίδιου του νόμου, για να ελευθερώσει τους μαθητές Του μέσω της πίστεως που βασιζόταν στον νόμο. Και παίρνει σάρκα και περιτέμνεται και Αυτός μαζί με τους Ιουδαίους. Πήρε το ίδιο με αυτούς σώμα, πήρε και την ίδια περιτομή. Έκανε αναντίρρητη την συγγένειά Του με αυτούς, ώστε να μη Τον αρνηθούν, Αυτόν, ο οποίος ήταν ο Χριστός που έρχεται από τη γενιά του Δαυίδ, και που αυτοί προσδοκούσαν. Έδειξε το γνώρισμα της συγγενείας Του με αυτούς. Γιατί, αν ακόμη και μετά την περιτομή Του «ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυΐδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυΐδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι᾿ αὐτόν(:Άλλοι έλεγαν: “Αυτός είναι ο Μεσσίας Χριστός”· άλλοι έλεγαν: “Δεν είναι δυνατόν να είναι ο Μεσσίας˙ διότι μήπως ο Μεσσίας είναι να έρθει από τη Γαλιλαία; Δεν είπε η Αγία Γραφή ότι ο Μεσσίας Χριστός θα προέρχεται από το γένος του Δαβίδ και από το χωριό της Βηθλεέμ, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Δαβίδ;”.Προκλήθηκε λοιπόν διαίρεση και διαφωνία μεταξύ του λαού γι’ Aυτόν)»[πρβλ. Ιωάν. 7, 41-43], εάν δεν είχε περιτμηθεί κατά σάρκα, η άρνησή τους θα είχε κάποια εύλογη πρόφαση.«Ὃτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ(:Όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες)»:Γιατί ο νόμος ορίζει την ογδόη ημέρα να γίνεται η περιτομή, και όταν φθάσει η ογδόη, έρχεται μέσα ο γιατρός και πιάνει το μαχαιράκι και κάνει τα της τέχνης του. Δεν ισχύει μάλιστα τότε η αργία του Σαββάτου λόγω της περιτομής. Ας ρωτήσουμε λοιπόν τους Ιουδαίους: Ανάπαυση το Σάββατο· τέλεια αργία αυτή την ημέρα... Για ποια λοιπόν αιτία η ογδόη εκτοπίζει την εβδόμη; Γιατί η ογδόη γίνεται ανώτερη από την εβδόμη;
Θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι ἡ ὑπακοή
❈ Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἔχει καί τήν ἐλάχιστη ἐμπιστοσύνη στόν ἑαυτόν του, στήν δύναμή του καί στήν πνευματική ἐργασία πού κάνει, στήν ἄσκησή του, δέν μπορεῖ νά ἔρθει ὁ Θεός, ἐμποδίζει τόν Θεό νά τόν βοηθήσει. Γιατί, ὅπου ὑπάρχει ἐγωισμός, ὑπερηφάνεια καί ἐμπιστοσύνη στόν ἑαυτόν μας, ἐκεῖ δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει ὁ Θεός.Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ταπεινωθεῖ γνήσια καί πεῖ: «δέν μπορῶ πλέον, εἶμαι στά ὅριά μου, παραιτοῦμαι, δέν μπορῶ νά κάνω τίποτα, δέν μπορῶ νά τηρήσω τίς ἐντολές, δέν μπορῶ νά πάω στόν Θεό», ὅταν ἀπελπιστεῖ τελείως ἀπό τόν ἑαυτό του, τότε ἀνοίγεται ὁ δρόμος γιά τόν Θεό, τότε ἀνοίγεται ἡ πόρτα ἀπό τήν ὁποία θά μπεῖ ὁ Θεός.Γι’ αὐτό, ἀληθινή πνευματική πρόοδος εἶναι ἡ ἀληθινή ταπείνωση, ἡ ὁποία ἐκφράζεται στόν ἄνθρωπο ὡς ὑπακοή, ὡς παραίτηση δηλαδή ἀπό τό ἴδιον θέλημα.
Εἶναι δύσκολο νά διακρίνει κανείς τους λογισμούς του ὅταν εἶναι στήν ἀρχή τῆς πνευματικῆς ζωῆς
❈ Εἶναι δύσκολο νά διακρίνει κανείς τους λογισμούς του ὅταν εἶναι στήν ἀρχή τῆς πνευματικῆς ζωῆς, γι’ αὐτό χρειάζεται πνευματικό. Ὅσο ἐξομολογεῖται, ὅσο συμβουλεύεται, ὅσο μαθητεύει στούς διακριτικούς Πατέρες, τόσο καί αὐτός πλουτίζει τή διάκρισή του καί σιγά - σιγά μαθαίνει καί ὁ ἴδιος νά διακρίνει. Στήν ἀρχή ὅμως εἶναι δύσκολο καί μπερδεύεται. Καί ὁ Διάβολος εἶναι πολύ μάστορας, ἔχει χιλιάδες χρόνια πείρα καί ἄν κανείς ἀρχίσει νά ἀσχολεῖται μέ τούς λογισμούς, τό μόνο βέβαιο εἶναι νά χάνει τόν καιρό του καί νά μπερδεύεται καί νά ταλαιπωρεῖται καί νά βασανίζεται καί μπορεῖ νά καταλήξει νά τρελαθεῖ κιόλας στό τέλος.
Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Εβρ.7,7-17]ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ«Ὃ δὲ μὴ γενεαλογούμενος ἐξ αὐτῶν δεδεκάτωκε τὸν Ἀβραάμ(:Ο Μελχισεδέκ όμως, ο οποίος δεν γενεαλογείται και δεν κατάγεται από τη γενεά του Λευί, έχει πάρει το ένα δέκατο από τον Αβραάμ)»[Εβρ.7,6].Στη συνέχεια δεν το προσπέρασε έτσι απλά, αλλά και πρόσθεσε: «καὶ τὸν ἔχοντα τὰς ἐπαγγελίας εὐλόγηκε (: και έχει ευλογήσει αυτός τον Αβραάμ που είχε δεχθεί τις θείες επαγγελίες)». Επειδή αυτό ήταν παντού το καύχημα των Ιουδαίων, δείχνει και από την κοινή κρίση όλων ότι ο Μελχισεδέκ ήταν σπουδαιότερος από τον Αβραάμ.Και συνεχίζει λέγοντας: «χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται (:και βέβαια είναι αναντίρρητο και ομολογημένο ότι το μικρότερο και κατώτερο ευλογείται από το μεγαλύτερο και ανώτερο. Για να ευλογήσει λοιπόν ο Μελχισεδέκ τον Αβραάμ, σημαίνει πως ήταν ανώτερός του)»[Εβρ.7,7].Δηλαδή, όλοι πιστεύουν ότι το κατώτερο ευλογείται από το ανώτερο. Επομένως ο τύπος του Χριστού είναι ανώτερος και από εκείνον που είχε τις επαγγελίες.«Καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ(:Κι εδώ βέβαια, στον μωσαϊκό νόμο, παίρνουν δεκάτες άνθρωποι που πεθαίνουν. Εκεί, όμως, στην περίπτωση του Αβραάμ πήρε δεκάτη ο Μελχισεδέκ, ο οποίος μαρτυρείται ότι ζει, διότι η Αγία Γραφή δεν μιλάει για θάνατο του Μελχισεδέκ)»[Εβρ.7,8]. Αλλά για να μην πουν τα εξής λόγια: «Γιατί επανέρχεσαι στα προηγούμενα; Τι σημασία έχει για τους ιερείς μας, αν ο Αβραάμ έδωσε το ένα δέκατο; Πες αυτά που ενδιαφέρουν εμάς», προσθέτει και λέγει: «καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν (:και με λίγα λόγια, θα μπορούσε να πει κανείς)»· -σωστά το είπε αυτό και δεν μίλησε φανερά, για να μην τους πλήξει-· «διὰ Ἀβραὰμ καὶ Λευΐ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται (:ότι δίνοντας ο Αβραάμ την δεκάτη στον Μελχισεδέκ, στο πρόσωπο του Αβραάμ έχει δώσει δεκάτη στον Μελχισεδέκ και ο ίδιος ο Λευί, που εισπράττει δεκάτες από τους αδελφούς του)»[Εβρ.7,9].
Περί Διαβόλου
❈ Ὁ Διάβολος, λένε οἱ Πατέρες, μοιάζει μέ ἕναν ξεδοντιασμένο σκύλο πού γαυγίζει. Ἄσ’ τον νά γαυγίζει… ἀφοῦ δέν ἔχει δόντια, δέν μπορεῖ νά σοῦ κάνει τίποτα. Ποιός τοῦ ἔβγαλε τά δόντια; Ὁ Χριστός τόν ἔχει ξεδοντιάσει τόν Διάβολο. Δέν ἔχει δύναμη ὁ διάβολος.Ὁ Διάβολος εἶχε πολλή δύναμη πρίν τήν Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ. Στήν Σταύρωση καί στήν Ἀνάσταση διαλύθηκε ὁ Διάβολος, κατατροπώθηκε, νικήθηκε κατά κράτος καί πλέον δέν ἔχει καμία ἐξουσία πάνω μας. Θά μοῦ πεῖτε:
Περί Ἐπιθυμίας
❈ Γιατί μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός τήν ἐπιθυμία; Ὄχι γιά νά κολλᾶμε στήν σάρκα καί στά φαγητά καί στίς ἡδονές, ἀλλά γιά νά ἀγαπήσουμε καί νά ἐπιθυμήσουμε τόν Ἴδιο.Ὅταν λοιπόν διοχετεύσεις αὐτή τήν δύναμη τῆς ἐπιθυμίας πρός τό καλό, πρός τόν Θεό καί ἀγαπήσεις σωστά τόν Θεό καί τόν πλησίον, τότε ἀναπτύσσεις τά λουλούδια καί τότε γίνεται ὅλη ἡ ζωή σου εὐωδιαστή.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΑΓ. ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΤΡΥΦΩΝΟΣ, 1-2-2025
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΑΓ. ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΤΡΥΦΩΝΟΣ, 1-2-2025
https://www.youtube.com/live/0WAv39dSdcA?si=iG7XSE-lLa97VsXM
Περί Γνώμης
Στήν Ἐκκλησία «δέν νομίζουμε». Στήν Ἐκκλησία πιστεύουμε αὐτά πού μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἄν θέλουμε νά εἴμαστε στήν Ἐκκλησία. Ἄν θέλουμε νά «νομίζουμε», μποροῦμε, ἀλλά δέν θά εἴμαστε στήν Ἐκκλησία. Θά εἴμαστε ἐκτός Ἐκκλησίας, μέ τούς Προτεστάντες καί τούς ἄλλους αἱρετικούς.Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου(Ὁμιλία 23 – 9 – 2015)
1 Φεβρουαρίου. Προεόρτια Ὑπαπαντῆς, Τρύφωνος μάρτυρος (†250). Βασιλείου Θεσσαλονίκης τοῦ ἐξ Ἀθηνῶν (†870), Ἀναστασίου νεομάρτυρος τοῦ ἐκ Ναυπλίου (†1655)· τῶν ἐν Μεγάροις τεσσάρων μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ μάρτυρος, Σεπτεμβρίου 2 (Ῥωμ. η´ 28-39).
Ρωμ. 8,28 Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν·
Ρωμ. 8,28 Τους στεναγμούς μας δια τας θλίψεις της παρούσης ζωής τους απαλύνει και το γεγονός, ότι γνωρίζομεν πως εις εκείνους που αγαπούν τον Θεόν όλα υποβοηθούν και συνεργάζονται δια το καλόν των· εις αυτούς δηλαδή, οι οποίοι σύμφωνα με την προαιώνιον πρόθεσιν του Θεού έχουν κληθή και έχουν δεχθή την σωτηρίαν.
Ρωμ. 8,29 ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς·
Ρωμ. 8,29 Διότι εκείνους τους οποίους ο Θεός έχει προγνωρίσει ως αξίους σωτηρίας δια την καλήν των διάθεσιν, τους προώρισε να γίνουν ομοιόμορφοι προς την ένδοξον εικόνα του Υιού του, ώστε να είναι ο Υιός του Θεού πρωτοτόκος μεταξύ πολλών αδελφών, που θα είναι όμοιοί του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
