Τό ἀπαγορεύει ὁ Χριστός, ὄχι ὁ πνευματικός!", Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία  'Οἱ κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου ὑπηρετοῦν τόν Θεό' (Α΄ Κορ. 3, 5-9), 23-2-2020 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ Βάπτιση τοῦ Δεσπότου ἀπό τόν δοῦλο. Σύναξις τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Βάπτιση τοῦ Δεσπότου  ἀπό τόν δοῦλο. Σύναξις τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία  τοῦ π. Σάββα  στίς 7-1-2017 (Κήρυγμα)  Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Trust and hope in God- Our Lord gives everything good and "bad", St. John of Carpathos, Filokalia A volume, Ieromonk Savvas Athonite, chapter 63

Trust and hope in God- Our Lord gives everything good and "bad", St. John of Carpathos, Filokalia A volume, Ieromonk Savvas Athonite, chapter 63, 26-2-2025

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

« Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι».Ψαλμός 44, στίχος 15. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

« Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι».Ψαλμός 44, στίχος 15. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης  

Ὁμιλία  τοῦ π. Σάββα  στίς 2-1-2017 (Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία) 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἦρθε καὶ σ΄ ἐμένα κάποιος νὰ πάρη εὐλογία, γιὰ νὰ πάη στὴν Ἰταλία νὰ σπουδάση Λειτουργική

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου

Ἦρθε καὶ σ΄ ἐμένα κάποιος νὰ πάρη εὐλογία, γιὰ νὰ πάη στὴν Ἰταλία νὰ σπουδάση Λειτουργική

Τὰ προβλήματα τῆς παιδείας

– Γέροντα, συχνά λέτε ὅτι πᾶνε τὰ πάντα νὰ διαλύσουν. Ἐννοεῖτε καὶ τὴν παιδεία;

– Ναί, δὲν βλέπετε τί γίνεται; Σχολεῖα εἶναι αὐτά; Γλώσσα εἶναι αὐτή ποῦ διδάσκουν σήμερα στὰ παιδιά; Ποιά εἶναι ἡ ἱστορία μας; Ἀλλά καὶ στὴν Θεολογία τί γίνεται; Ἔχει ἕνας ἄθεος πτυχίο τῆς Θεολογίας καὶ τὸν ἀφήνουν νὰ διδάσκη θρησκευτικά. Δὲν ἐξετάζουν ὅμως∙ θρησκευτικά διδάσκει ἤ ἀθεΐα; «Δὲν μποροῦμε, λένε, νὰ τὸν βγάλουμε». Ἄν ἕνας φιλόλογος πάη νὰ διδάξη μαθηματικά, θὰ τὸν ἀφήσουν; Ἄλλος εἶναι θεολόγος καὶ δὲν ἀφήνει τούς ἀνθρώπους νὰ κοινωνοῦν, γιὰ νὰ μήν κολλήσουν ἔιτζ! Εἶναι ἀπὸ αὐτούς ποὺ τούς ἔστειλε στὴν Θεολογική Σχολή τὸ κομπιοῦτερ! Αὐτή δὲν εἶναι ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ. Παλιά λέγανε: «Ἔμαθε τὰ ἱερά γράμματα τὸ παιδί», γιατί ἦταν ἱερά τὰ γράμματα.

Βλέπεις καθηγητή Θεολογίας νὰ μήν πιστεύη, νὰ βρίζη μπροστὰ στούς φοιτητές τούς Προφῆτες καὶ νὰ μήν τὸν βγάζουν. Μά τί θέλεις, καλέ μου ἄνθρωπε, στὴν Θεολογική Σχολή; Ἐσύ, τί θεολόγους θὰ βγάλης;

Ἡ στάσις τοῦ Χριστιανοῦ ἀπέναντι στόν καρνάβαλον

Ἡ στάσις τοῦ Χριστιανοῦ ἀπέναντι στόν καρνάβαλον

Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης

Εἶναι γνωστὸ ὅτι καθὼς φτάνουμε στὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς κορυφώνονται στὴν πατρίδα μας οἱ λεγόμενες «καρναβαλικὲς ἐκδηλώσεις». Ἂν καὶ εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὁ συνειδητὸς χριστιανὸς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συμμετέχει σ’ αὐτές, ἂς δοῦμε τὰ βασικὰ τεκμήρια μὲ τὰ ὁποῖα κατοχυρώνεται πλήρως ἡ ἄρνησή του σ’ αὐτὸν τὸν ἑορτασμό.

Ἂς ξεκινήσουμε λοιπὸν μὲ μία σύντομη ἀναφορὰ στὴν προέλευση αὐτῆς τῆς ἑορτῆς. Πρόκειται γιὰ καθαρῶς εἰδωλολατρικὴ ἑορτὴ ποὺ γινόταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα καὶ τὴν διεφθαρμένη ἀρχαία Ρώμη. Στὴν Ἑλλάδα ἔφερε τὸ ὄνομα «Διονύσια», ἐνῶ στὴ Ρώμη τὰ ὀνόματα «Λουπερκάλια» καὶ «Σατουρνάλια». Ἔτσι, γιὰ παράδειγμα, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν «Διονυσίων» οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Διονύσου μεταμφιέζονταν σὲ τράγους, μεθοῦσαν, χόρευαν, βωμολοχοῦσαν καὶ γενικῶς ἀσχημονοῦσαν. Καὶ αὐτὸ ἀποτελοῦσε μέρος τῆς λατρείας τοῦ αἰσχροῦ αὐτοῦ θεοῦ!

Ἂς δοῦμε τώρα τί λένε σχετικὰ οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου στὶς ποιμαντικές τους ἐπιστολὲς πρὸς τοὺς χριστιανοὺς λαμβάνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς ἀκολασίες. Ὁ Ἀπόστολος Ἰωάννης γράφει: «Τεκνία φυλάξετε ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων» (Α΄ Ἰωάν. ε΄ 21). Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει: «Ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ἔργα τοῦ φωτός. Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις (φαγοπότια) καὶ μέθαις (μεθύσια) μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις (αἰσχρὲς καὶ ἐξευτελιστικὲς πράξεις)» (Ρωμ. ιγ΄ 13). Μακριὰ λοιπὸν ἀπὸ τὶς συνήθειες τῶν εἰδωλολατρῶν ποὺ ἔχουν ἀναγάγει τὴν ἁμαρτία σέ… λατρευτικὴ πράξη.

Ἡ ἀποβολὴ τοῦ Ἐσταυρωμένου πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα: μία ὀδυνηρὴ πληγὴ στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Υπευθύνου του Γρ. Αιρέσεων της Ιεράς

Μητροπόλεως Κυθήρων & Αντικυθήρων

Εν Κυθήροις τη 24η Φεβρουαρίου 2025

Μία ακόμη οδυνηρή πληγή στο σώμα της Εκκλησίας, (σαν να μην έφταναν οι ήδη υφιστάμενες: Ψευδοσύνοδος της Κρήτης, Ουκρανικό ψευδοαυτοκέφαλο κ.λ.π., που περιμένουν την επούλωσή τους), ήρθε να προστεθεί πρόσφατα, εδώ και δύο χρόνια περίπου, ως μη ώφειλε βέβαια, για να προκαλέσει στον πιστό κλήρο και λαό του Θεού αφόρητη οδύνη μαζί με πολλή οργή και αγανάκτηση εν Κυρίω. Ο λόγος για την απομάκρυνση και αποβολή του εσταυρωμένου πίσω από την αγία τράπεζα με πρωτεργάτη αυτής της καινοτομίας τον Σεβ. Μητροπολίτη Περιστερίου κ. Γρηγόριο, καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπίστημιου του ΕΚΠΑ. Η απερίσκεπτη και επιπόλαια αυτή ενέργεια, μη έχουσα κανένα απολύτως θεολογικό και ιστορικό έρεισμα και μη εδραζομένη στη λειτουργική μας παράδοση και σε καμιά πατερική κατοχύρωση, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, όπως ήταν επόμενο, με πορείες διαμαρτυρίας και πληθώρα δημοσιεύσεων στο διαδίκτυο. Το θέμα συν τω χρόνω πήρε διαστάσεις με θεολογικές τοποθετήσεις και μελέτες επισκόπων και πολλών άλλων κληρικών, μοναχών, καθηγητών του πανεπιστημίου, συλλόγων και σωματείων, που κονιοτροποιούν και ανατρέπουν εκ βάθρων τους ισχυρισμούς και τα επιχειρήματα του κ. Γρηγόριου, χωρίς ωστόσο ο τελευταίος να έχει δείξει μέχρι τώρα κανένα σημάδι μετανοίας.

Αξίζει να τονιστεί εν προκειμένω ότι ο εν λόγω Ιεράρχης προχώρησε σ’ αυτή την αυθαίρετη και απερίσκεπτη ενέργεια χωρίς να έχει προηγηθεί Σύνοδος και χωρίς να έχει λάβει καμία συνοδική έγκριση. Πέραν τούτου δεν αναλογίσθηκε, ούτε έλαβε υπ’ όψη του τον βαρύτατο σκανδαλισμό τον οποίο, όπως ήταν επόμενο, προκάλεσε στο χριστεπώνυμο πλήρωμα.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης – Κυριακή της Ἀπόκρεω.

«Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς»

(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

Ἡ Κρίσις, ἡ Δευτέρα Παρουσία καί ἡ Ἀνάστασις εἶναι βασικό δόγμα τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας. «Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς».

Κατά τήν πρώτη φορά πού ἦλθε ὁ Χριστός στόν κόσμο, κατά τήν πρώτη Του παρουσία, ἦλθε γιά νά μᾶς δείξει ποιόν δρόμο πρέπει νά ἀκολουθήσουμε γιά νά φθάσουμε στήν τελείωση καί στή θέωση. Μᾶς ἔδειξε νά μιμούμαστε τόν Σταυρό, τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ν’ ἀκολουθοῦμε τόν ἐσταυρωμένο βίο.

Τώρα, ὄμως, θά ὑπάρξει καί δεύτερη φορά. Καί αὐτή τή δεύτερη φορά, αὐτή τή Δεύτερη Παρουσία μᾶς παρουσιάζει σύντομα τό σημερινό εὐαγγέλιο.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἐπέλεξαν, εἰδικῶς σήμερα, νά διαβάζεται στήν Ἐκκλησία αὐτή ἡ περικοπή τῆς Δευτέρας Παρουσίας βασικῶς γιά δύο λόγους.

«Οἱ καυχώμενοι ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ»

Α’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ, Β’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ, Γ’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ, Δ’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ, Ε’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ, ΣΤ’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ

(Μ. Βασίλειος – Εις τον ΜΔ Ψαλμό) MΕΡΟΣ Ζ΄

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Αναμφίβολα, ένα από τα πιο αξιόλογα πνευματικά κινήματα στο χώρο της Ορθοδοξίας είναι και ο Ανθενωτισμός, που αναπτύχθηκε σε κρίσιμες στιγμές (κινδύνου) του Βυζαντίου. Τότε, μπροστά στον κίνδυνο της προελάσεως των Μωαμεθανών, υπήρχε και ο «ζήλος» του Αυτοκράτορα και της επισήμου εκκλησίας για βοήθεια από την παποσύνη∙ «ηγεσίες κυριευμένες από συμβιβασμούς στα θέματα πίστεως, χωρίς βάθος ψυχής, χωρίς ύψος ορθοδόξου πνεύματος, επιδίωκαν την ένωση. Πίστευαν (παρηγορητικά) σε βοήθεια από την παποσύνη, από τον Πάπα, έναν ατομικό άνθρωπο στην πλήρη αιρετική γνησιότητά του, δυστυχώς!

Η δίψα ορθοδόξου πνεύματος υπήρχε, όμως, στο Βυζαντινό λαό (λαϊκοί, μοναχοί, κληρικοί) και σε προσωπική έκφραση στον ηγέτη του ανθενωτισμού, Άγιο Μάρκο Ευγενικό (1393 – 1449)! Να υπογραμμίσουμε τις θέσεις του Καρόλου Ντίλη, καθηγητού της Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων, σχετικά με τα «κίνητρα» των ενωτικών κινήσεων: «οι πνευματικοί αρχηγοί της Χριστιανοσύνης, οι Πάπες, δεν είχαν κι αυτοί παρά μια μονάχα σκέψη, να επωφεληθούν από την αμηχανία και απόγνωση των Βασιλέων (Βυζαντινών αυτοκρατόρων) για να τους επιβάλουν την ένωση με τη Ρώμη και την υποταγή της Ελληνικής Εκκλησίας στην Παποσύνη» (Βλέπε «Βυζαντινές Μορφές», Εκδόσεις Μπεργκαδή, Αθήνα, 1960, τ. Β΄, σ. 369).

28 Φεβρουαρίου. Παρασκευὴ τῆς τυρινῆς. Βασιλείου ὁσίου τοῦ ὁμολογητοῦ (†750). Προτερίου Ἀλεξανδρείας ἱερομάρτυρος (†457), Κυράννης νεομάρτυρος τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ (†1751). Κασσιανοῦ ὁσίου τοῦ Ῥωμαίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ζαχαρίας Η΄ 7-17).

Ζαχ. 8,7             τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ἰδοὺ ἐγὼ σῴζω τὸν λαόν μου ἀπὸ γῆς ἀνατολῶν καὶ ἀπὸ γῆς δυσμῶν

Ζαχ. 8,7                     Αυτά ακόμη λέγει ο Κυριος ο παντοκράτωρ· “ιδού εγώ θα σώσω και θα σώζω τον λαόν μου από ανατολών μέχρι δυσμών.

Ζαχ. 8,8             καὶ εἰσάξω αὐτοὺς καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔσονται ἐμοὶ εἰς λαόν, κἀγὼ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεὸν ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ.

Ζαχ. 8,8                    Θα τους επαναφέρω και θα τους εγκαταστήσω εις την Ιερουσαλήμ και αυτοί θα είναι λαός μου, εγώ δε θα είμαι ο Θεός των εν αληθεία και δικαιοσύνη.

Ζαχ. 8,9             τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· κατισχυέτωσαν αἱ χεῖρες ὑμῶν τῶν ἀκουόντων ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις τοὺς λόγους τούτους ἐκ στόματος τῶν προφητῶν, ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας τεθεμελίωται ὁ οἶκος Κυρίου παντοκράτορος, καὶ ὁ ναὸς ἀφ᾿ οὗ ᾠκοδόμηται.

Ζαχ. 8,9                    Αυτά λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ ας αποκτήσουν ισχύν και δύναμιν τα χέρια σας, υμών οι οποίοι ακούετε κατά τας ημέρας αυτάς τους λόγους τούτους δια του στόματος των προφητών, από την ημέραν κατά την οποίαν ετέθησαν τα θεμέλια του ναού του Κυρίου παντοκράτορος, δια να ανοικοδομηθή το θυσιαστήριόν του.

Ζαχ. 8,10           διότι πρὸ τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ μισθὸς τῶν ἀνθρώπων οὐκ ἔσται εἰς ὄνησιν, καὶ ὁ μισθὸς τῶν κτηνῶν οὐχ ὑπάρξει, καὶ τῷ ἐκπορευομένῳ καὶ τῷ εἰσπορευομένῳ οὐκ ἔσται εἰρήνη ἀπὸ τῆς θλίψεως· καὶ ἐξαποστελῶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους, ἕκαστον ἐπὶ τὸν πλησίον αὐτοῦ.

Ζαχ. 8,10                   Διότι προ των ημέρων εκείνων καμμία αμοιβή και καμμία ωφέλεια δεν εδιδετο στους ανθρώπους και το ημερομίσθιον των κτηνών ήτο ανύπαρκτον. Λογω δε της εχθρικής επιβουλής και αναταραχής, δεν υπήρχεν ειρήνη και ασφάλεια δια τους εξερχομένους από την πόλιν προς τα ειρηνικά των έργα και επανερχομένους εις αυτήν. Εγώ εξαπέλυσα όλους τους ανθρώπους, τον ένα εναντίον του άλλου δια τας αμαρτίας των.

Ζαχ. 8,11           καὶ νῦν οὐ κατὰ τάς ἡμέρας τὰς ἔμπροσθεν ἐγὼ ποιῶ τοῖς καταλοίποις τοῦ λαοῦ τούτου, λέγει Κύριος παντοκράτωρ,

Ζαχ. 8,11                   Τωρα όμως, που ανοικοδομείται ο ναός, δεν θα πράξω στους απομείναντας και επανελθόντας από την αιχμαλωσίαν Ιουδαίους τα ίδια, τα οποία έκαμα κατά τας προηγουμένας ημέρας λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ.

Ζαχ. 8,12           ἀλλ᾿ ἢ δείξω εἰρήνην· ἡ ἄμπελος δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς, καὶ ἡ γῆ δώσει τὰ γεννήματα αὐτῆς, καὶ ὁ οὐρανὸς δώσει τὴν δρόσον αὐτοῦ, καὶ κατακληρονομήσω τοῖς καταλοίποις τοῦ λαοῦ μου τούτου ταῦτα πάντα.

Ζαχ. 8,12                   Αλλά θα φέρω και θα εγκαταστήσω ειρήνην. Η άμπελος θα δώση τους καρπούς της, και η ύπαιθρος χώρα τα γεννήματά της, ο ουρανός θα δώση στον κατάλληλον καιρόν την βροχήν του. Θα δώσω όλα αυτά κληρονομίαν στους απομείναντας και στους εκ της αιχμαλωσίας επιστρέψαντας Ιουδαίους.

Ζαχ. 8,13           καὶ ἔσται ὃν τρόπον ἦτε ἐν κατάρᾳ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὁ οἶκος Ἰούδα καὶ οἶκος Ἰσραήλ, οὕτως διασώσω ὑμᾶς καὶ ἔσεσθε ἐν εὐλογίᾳ· θαρσεῖτε καὶ κατισχύετε ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν.

Ζαχ. 8,13                   Και όπως άλλοτε οι Ιουδαίοι και οι Ισραηλίται κατά την αιχμαλωσίαν μεταξύ των εθνών ευρίσκεσθε εις κατάραν, ετσι εγώ θα σας σώσω και θα είσθε υπό την ευλογίαν μου. Παρέτε, λοιπόν, θάρρος και ας δυναμώσουν τα χέρια σας δια την ανοικοδόμησιν του ναού.

Ζαχ. 8,14           διότι τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ὃν τρόπον διενοήθην τοῦ κακῶσαι ὑμᾶς ἐν τῷ παροργίσαι με τοὺς πατέρας ὑμῶν, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ οὐ μετενόησα,

Ζαχ. 8,14                   Διότι αυτά λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ· όπως εσκέφθην και απεφάσισα να σας τιμωρήσω, διότι οι πατέρες σας με εξώργισαν, λέγει Κυοιος ο παντοκράτωρ, και δεν άλλαξα γνώμην,

Ζαχ. 8,15           οὕτως παρατέταγμαι καὶ διανενόημαι ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις τοῦ καλῶς ποιῆσαι τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν οἶκον Ἰούδα· θαρσεῖτε.

Ζαχ. 8,15                   έτσι τώρα κατά τας ημέρας αυτάς είμαι έτοιμος και έχω πάρει την απόφασιν, να κάμω το καλόν εις την Ιερουσαλήμ, στους Ιουδαίους. Εχετε λοιπόν θάρρος.

Ζαχ. 8,16           οὗτοι οἱ λόγοι, οὓς ποιήσετε· λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, ἀλήθειαν καὶ κρίμα εἰρηνικὸν κρίνατε ἐν ταῖς πύλαις ὑμῶν,

Ζαχ. 8,16                   Αυτά είναι τα έργα, τα οποία σεις πρέπει να κάμετε· να λέγετε την αλήθειαν ο καθένας προς τον πλησίον του. Εις τα δικαστήρια, που συνεδριάζουν εις τας πύλας των πόλεών σας, να αποδίδετε εν αληθεία δικαιοσύνην, η οποία και φέρει ειρήνην μεταξύ σας.

Ζαχ. 8,17           καί ἕκαστος τὴν κακίαν τοῦ πλησίον αὐτοῦ μὴ λογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν καὶ ὅρκον ψευδῆ μὴ ἀγαπᾶτε, διότι ταῦτα πάντα ἐμίσησα, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.

Ζαχ. 8,17                   Να μη συλλογίζεσθε, ο καθένας εις την καρδίαν του, την κακίαν και αδυναμίαν του πλησίον. Μη αγαπάτε τον ψευδή όρκον, διότι όλα αυτά τα εμίσησα και τα μισώ” λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ.

 

http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/PD/41.%20Zaharias.htm

Περί Βιβλίων

Σήμερα πῶς ἐξηγεῖται τό ὅτι ἐνῶ ὑπάρχουν τόσο πολλά βιβλία, δέν ὑπάρχει ἁγιότητα βίων; Εἶναι ἐγκεφαλική ἡ μελέτη τῶν βιβλίων. Τό λέει ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ὅτι εἴμαστε ἐγκεφαλικοί. Μέχρι τή διάνοια φτάνει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, δέν κατεβαίνει στήν καρδιά γιά νά μπεῖ σέ πράξη. Ἐνῶ πλήθυναν οἱ γνώσεις καί τά βιβλία, ἔλλειψε τό βίωμα.

Παλαιότερα, οἱ Xριστιανοί ἐπειδή ζοῦσαν καρδιακά καί ὄχι ἐγκεφαλικά, εἶχαν καί βιώματα. Εἶχαν ἁπλότητα. Πήγαιναν στά ξωκλήσια καί ἄκουγαν ἀγγέλους νά ψέλνουν. Βλέπανε ἁγίους, συνομιλοῦσαν καί τό θεωροῦσαν φυσιολογικό.

Περί Νοός

❈ Ὁ νοῦς εἶναι φτιαγμένος γιά νά βλέπει τόν Θεό. Νοῦς δέν εἶναι αὐτό πού λέμε ἐγκέφαλος, διάνοια, σκέψη, λογική. Ὄχι, ὁ νοῦς εἶναι κάτι ἄλλο. Ὁ νοῦς δέν εἶναι στόν ἐγκέφαλο, ὁ νοῦς εἶναι στήν καρδιά καί εἶναι ὁ ὀφθαλμός τῆς ψυχῆς, ἔτσι μᾶς τό εἶπαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Εἶναι τό μάτι τῆς ψυχῆς.