Ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Κῆπος Χαρίτων, Β' Χαιρετισμοί εἰς τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Κῆπος Χαρίτων, Β' Χαιρετισμοί εἰς τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, 14-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ πίστη- τί εἶναι καί ποιά ἡ δύναμη της, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 71, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ πίστη- τί εἶναι καί ποιά ἡ δύναμη της, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 71, Φιλοκαλία Α' τόμος, 14-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ "κατάρα" τοῦ νόμου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Νά γίνουμε 100% ὀρθόδοξοι ἔτσι ὥστε νά διορθωθεῖ τό κακό, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

"Μετά μίαν καί δευτέρας νουθεσίας παραιτοῦ" - Σέ τί ἀφορᾶ ὁ συγκεκριμένος λόγος; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

"Μετά μίαν καί δευτέρας νουθεσίας παραιτοῦ" - Σέ τί ἀφορᾶ ὁ συγκεκριμένος λόγος;  , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

"Δέν θά κάνω προσευχή γι' αὐτούς πού ἁμαρτάνουν πρός θάνατον", Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Προσευχή- Ἐπίμονη καί συνεχής, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 69-70, Φιλοκαλία Α' τόμος, 13-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Προσευχή- Ἐπίμονη καί συνεχής, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 69-70, Φιλοκαλία Α' τόμος, 13-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Κυριακή Β Νηστειῶν. Ὁ Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ Παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ[:Μάρκ. 2,1-12]

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ

«Καὶ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον διεπέρασε, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτικῷ· ‘’Θάρσει, τέκνον, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι’’(:Και αφού μπήκε σε ένα πλοίο, πέρασε στην απέναντι όχθη της λίμνης, και ήλθε στη δική Του πόλη, την Καπερναούμ. Τότε Του έφεραν έναν παράλυτο, που τον είχαν βάλει πάνω σ’ ένα κρεβάτι. Και καθώς ο Ιησούς είδε την πίστη που είχε και ο παράλυτος κι εκείνοι που τον μετέφεραν, είπε στον παράλυτο, ο οποίος ανησυχούσε και φοβόταν μήπως οι αμαρτίες του γίνουν εμπόδιο στην θεραπεία του: ‘’Έχε θάρρος, παιδί μου˙ έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου’’)»[Ματθ.9,1-2]

Δική Του πόλη εδώ ονομάζει την Καπερναούμ· διότι άλλη μεν Τον έφερε στον κόσμο, η Βηθλεέμ, άλλη Τον ανέθρεψε, η Ναζαρέτ, και άλλη Τον είχε διαρκώς κάτοικό της, η Καπερναούμ[πρβ.Ματθ.4,13: «Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ(:Όταν άκουσε ο Ιησούς ότι ο Ιωάννης παραδόθηκε στη φυλακή απ’ τον βασιλιά Αντίπα, αναχώρησε και πήγε στη Γαλιλαία. Κι αφού άφησε τη Ναζαρέτ, πήγε και κατοίκησε στην Καπερναούμ, η οποία ήταν κτισμένη κοντά στην λίμνη της Γαλιλαίας, στα σύνορα των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ)» και Ματθ.4,17: «Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν(:Από τότε άρχισε ο Ιησούς να κηρύττει συστηματικά και να λέει: ‘’Μετανοείτε, διότι πλησίασαν οι ημέρες που ο Μεσσίας θα εγκαθιδρύσει και στη γη τη βασιλεία των ουρανών με τη νέα, πνευματική, άγια και ουράνια ζωή, η οποία θα μεταδίδεται μέσα στην Εκκλησία Του’’)»].

Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Ἀδιαφορεῖς γιὰ τὴν Ἐκκλησία; Ὑψίστη ἁμαρτία!

«Γίνεται ένας αγώνας, να βγει αυτή η Εκκλησία μέσα από απίστους, ασεβείς, αιρετικούς, που έφτασαν στην αναίδεια να διακηρύσσουν δημοσία την απιστία τους, την ασέβεια, την αίρεση και αλωνίζουν τα σύμπαντα, και σφαγιάζουν όλον τον πιστό λαό και τον υβρίζουν και τον λένε ΑΝΤΙΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ! Να γίνεται αγώνας και συ να σκορπίζεις πάγο· γιατί έχεις πετραχήλι; Κάνεις αμαρτία υψίστη.»

(Κάτωθι βίντεο, από 1:17:23) «Προχωρώ, μπορούσες να κάνεις καλό και δεν το έκαμες. Μεγάλη αμαρτία, μεγάλη αμαρτία. Μπορούσες να ανοίξεις το στόμα σου και να μιλήσεις για τον Χριστό; Να φέρεις κανένα άπιστο και κανέναν πλανεμένο και κανέναν αμαρτωλό κοντά στο Θεό και δεν το έκανες; Πολύ μεγάλη αμαρτία.

Αγαπάς την γυναίκα σου, τα παιδάκια σου· και σύ γυναίκα τον άντρα σου τα παιδάκια σου περισσότερο από τον Χριστό; Υψίστη αμαρτία. Αναστατώνεσαι και θορυβείσαι και μεριμνάς και χάνεσαι για την οικογένειά σου, για την τακτοποίηση της οικογενείας σου, και δεν σου καίγεται καρφί για την μεγάλη Οικογένεια, για την Εκκλησία που έχυσε ο Χριστός το αίμα Του; Αδιαφορείς για την Εκκλησία; Υψίστη αμαρτία!

Μὴ μετὰ Ἰουδαίων συνεορτάζειν – Μὴ μετὰ Λατίνων συνεορτάζειν

«Μὴ μετὰ Ἰουδαίων συνεορτάζειν»

(τὸ πνεῦμα τοῦ κανόνος τῆς Α΄ Οἰκ. Συνόδου γιὰ τὸ Πάσχα)

«Μὴ μετὰ Λατίνων συνεορτάζειν»

(τὸ κατὰ συνέπειαν χρέος μας ἔναντι τῶν Παπικῶν σήμερα)

Ἑορτὴ θὰ πῇ χαρά, ἑορτάζω θὰ πῇ χαίρομαι. Συνεορτάζω σημαίνει εὐφραίνομαι γιὰ ἕνα γεγονὸς μαζὶ μὲ τοὺς δικούς μου ἀνθρώπους. Γι᾽ αὐτὸ ὅταν θέλουμε νὰ ἑορτάσουμε μαζὶ μὲ ἄλλους (π.χ. σὲ γάμο, βάπτισι, πτυχίο κ.ἄ.), διαλέγουμε ποιούς θὰ καλέσουμε.

Στὴ γιορτή σου σὲ ἐπισκέπτονται συγγενεῖς καὶ φίλοι, τὸ κλίμα στὸ σπίτι εἶνε οἰκεῖο, ἀκούγεται εὐχάριστη μουσική, ἀντηχοῦν φωνὲς χαρᾶς. Ἂν ὑποτεθῇ ὅτι τὴν ὥρα ἐκείνη χτυπάει ξαφνικὰ ἡ πόρτα καὶ μπαίνει ἀπρόσκλητος ἕνας ξένος, ἡ χαρὰ καὶ τὸ γέλιο μειώνονται καὶ συστέλλονται, ἡ οἰκειότητα παγώνει· χάλασε ἡ γιορτή.

Συμπέρασμα. Δὲν μπορεῖ νὰ χαρῇ κανεὶς ὅπως θὰ ἐπιθυμοῦσε καὶ νὰ πανηγυρίσῃ μὲ τὴν καρδιά του μαζὶ μὲ κάποιους ποὺ ἔχουν ἄλλο φρόνημα, ποὺ οἱ ἰδέες καὶ πεποιθήσεις τους ἀπέχουν ἀπὸ τὶς δικές του.

Ὡς Ἕλληνες, ἂς ποῦμε, δὲν ἔχουμε κοινὲς ἑ­ορτὲς μὲ τοὺς ἀνατολικοὺς γείτονές μας. Οἱ δικές τους ἑορτὲς σ᾽ ἐμᾶς φέρνουν θλιβερὲς ἀναμνήσεις. Στὶς 29 Μαΐου π.χ. ἐμεῖς πενθοῦμε, αὐτοὶ πανηγυρίζουν· στὶς 25 Μαρτίου ἐμεῖς πανηγυρίζουμε, ἐκεῖνοι πενθοῦν.

Κυριακή Β Νηστειῶν. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [: Εβρ.1,10-2,3]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ. καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει· ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· πρὸς δὲ τὸν υἱόν· ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου (:Και όταν θα εισαγάγει ο Πατήρ με δόξα και δύναμη τον Υιό που γεννήθηκε από Αυτόν πριν δημιουργηθεί όλη η κτίση, για να κρίνει την οικουμένη, λέει: “Να Τον προσκυνήσουν όλοι οι άγγελοι του Θεού”. Ο Υιός λοιπόν που έγινε άνθρωπος είναι Κύριος και των αγγέλων· και για τους αγγέλους λέει: “Ο Θεός κάνει τους αγγέλους Του ταχυκίνητους και αιθέριους σαν τους ανέμους, και τους λειτουργούς που Τον υπηρετούν λαμπρούς και δραστικούς σαν την πύρινη φλόγα”. Για τον Υιό όμως λέει: “Ο βασιλικός Σου θρόνος, Θεέ, μένει στερεός και ασάλευτος στους ατέλειωτους αιώνες. Η βασιλική Σου ράβδος είναι ράβδος και εξουσία ευθύτητας και δικαιοσύνης”)»[Eβρ.1,6-8].

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ονομάζει έξοδο την ένσαρκο έλευσή Του, όπως όταν λέγει: «Ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι(:Ιδού, βγήκε ο σπορέας έξω στο χωράφι για να σπείρει)»[Ματθ.13,4]· και πάλι: «Ἐξῆλθον παρὰ τοῦ πατρὸς καὶ ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον (:Ήμουν στους κόλπους του Πατρός μου ως γνήσιος Υιός Του και βγήκα από τον Πατέρα όταν έγινα άνθρωπος και ήλθα στον κόσμο)» [Ιω.16,28]· και σε πολλά σημεία μπορεί κανείς να το δει αυτό. Ο Παύλος όμως την ονομάζει είσοδο λέγοντας: «Ὃταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην (:Και όταν πάλι εισαγάγει τον πρωτότοκο Υιό Του στην οικουμένη)», εννοώντας είσοδο την ανάληψη της σάρκας.

Τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας: νά μᾶς κάνει θεούς κατά χάρη...

❈ Ὁ ἄνθρωπος εἶναι φτιαγμένος ἀπό τόν Θεό κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωση. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος κατ᾿ εἰκόνα, δηλαδή μέ πρότυπο τόν Χριστό καί καθ᾿ ὁμοίωση, πού σημαίνει ὅτι πάλι ὁ προορισμός του εἶναι νά ὁμοιάσει, νά γίνει ὅμοιος μέ τόν Θεό. Αὐτό οἱ Πατέρες τό ὀνομάζουν θέωση. Ὁπότε, ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου; Εἶναι νά γίνει θεός. Θά πεῖτε:

- Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός μας; Τόσο ὑψηλό σκοπό μᾶς ἔχει βάλει ὁ Θεός;

- Ναί, ὁ σκοπός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά γίνει ὅπως εἶναι ὁ Θεός.

- Μποροῦμε νά γίνουμε ὅμως κατά φύση θεοί;

Ἐὰν φυλάξεις τὴν γλῶσσα σου...

'Εάν φυλάξεις την γλώσσα σου, θα δοθεί από τον Θεό η χάρις της καρδιακής κατανύξεως, με την οποία θα γνωρίσεις την ψυχή σου, δηλ. θα λάβεις τον φωτισμό του νου και θα γεμίσεις από την χαρά του Αγίου Πνεύματος. Αν όμως σε νικά η γλώσσα σου, ποτέ δεν θα μπορέσεις να βγεις από την σύγχυση του νου. Αν δεν κατορθώσεις να έχεις καθαρή καρδιά, τουλάχιστον να έχεις το στόμα σου καθαρό''. 

Αγ.Ισαακ Σύρου

Μάθε ότι έτσι έρχεται σε σένα το έλεος του Θεού.."

Περί Ἐξομολογήσεως καί Ἀναβολῆς

❈ Ἀναβάλλει κάποιος τήν ἐξομολόγηση. Τήν καθυστερεῖ γιά νά κάνει περισσότερο τό πάθος του. Εἶναι σωστό αὐτό; Ὄχι, βέβαια. Εἶναι σάν νά ἔχει σπάσει κάποιος τό χέρι του καί νά πρέπει νά πάει στό νοσοκομεῖο καί νά λέει:

- Ἔ, ἀφοῦ θά πάω στόν γιατρό, στό νοσοκομεῖο, δέν σπάζω καί τό ἄλλο χέρι; Ἀφοῦ θά πάω στό νοσοκομεῖο, θά μέ φτιάξουν ἐκεῖ.

15 Μαρτίου. Σάββατον β ́ τῶν νηστειῶν. Ἀγαπίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ (†303). Ἀριστοβούλου ἀποστόλου Βρετανίας, Μανουὴλ νεομάρτυρος τοῦ Κρητός (†1792). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου β´ ἑβδ. νηστειῶν (Ἑβρ. γ´ 12-16).

Εβρ. 3,12           βλέπετε, ἀδελφοί, μή ποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος,

Εβρ. 3,12                  Λοιπόν προσέχετε, αδελφοί, μήπως και εις κανένα από σας γίνη πονηρή, σκληρή και άπιστος η καρδιά εξ αιτίας της αποστασίας από τον Θεόν τον ζώντα.

Εβρ. 3,13           ἀλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας·

Εβρ. 3,13                   Αλλά προτρέπετε και ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλον κάθε ημέραν, έως ότου διαρκεί η παρούσα ζωη, ώστε να μη σκληρυνθή κανείς από σας από τα απατηλά θέλγητρα της αμαρτίας.