- Μανώλης Μελινός:Την πνευματική αναστροφή μετά του Γέροντος Γαβριήλ απολαμβάνουμε, χάριτι Θεού, εδώ στο ασκητήριο του σε μια πυκνόφυτη πλαγιά, προς τη ρεματιά του Γέρο-Παΐσιου. Δεν χορταίνουμε να τον ακούμε, όπως και σεις θα διαπιστώσετε.
Τον σύνολο του διαλόγου δημοσιεύεται σε άλλο βιβλίο της Σειράς «Πείρα Πατέρων».
~ Γέροντα ό λόγος δικός σας και ή προσοχή δική μας!
~ Γέρων Γαβριήλ: Εκφράζω τη μεγάλη μου χαρά, κ. Μελινέ για την επικοινωνία μας. Παρακολουθώ τον έργο σας και δέομαι του Πατρός των φώτων όπως σας χαριτώνει διά να τον υπηρετείται έργοις και λόγοις. Αυτό επιτάσσει ή ίδιότης μας ως Αγιορειτών μοναχών. Όλοι μας, από τον πλέον ενάρετο μέχρι τον πλέον αμελή και αμαρτωλό -εμένα, δηλαδή – ευχόμεθα και προσευχόμεθα υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων. Κλαίμε για τις αμαρτίες μας και συνάμα παρακαλούμε για όλους τούς αδελφούς μας. Αυτός είναι ό «κανόνας» μας τον όποιον μας άνέθεσεν ή Αγία Εκκλησία. Τον κανόνα λοιπόν αυτόν εκτελούμε όλοι, όπως σας προείπα- Από τον αγιότερο, μέχρι τον πλέον ράθυμο Γαβριήλ μοναχό ό όποιος ευρίσκεται ενώπιον σας. Βέβαια, Κύριος ό Θεός μας και μόνον Αυτός γνωρίζει τα βάθη των καρδιών μας.
Μια όμως και στην εισαγωγή σας αναφέρατε τον Γέροντα Παΐσιον, οφείλω να καταθέσω στην αγάπη σας ότι μπροστά από μερικά χρόνια πήγε ένας και συνεζήτησαν τα έξης:
-Γέροντα, υπάρχουν σήμερα άγιοι εδώ, στο Αγιον Όρος;
-Βεβαίως, ευλογημένε, υπάρχουν.
-Που είναι;
-Να, θα πάς στον τάδε!
Τον έστειλε συγκεκριμένα. Ό άγιος αυτός Γέροντας είχε αρετή και την έκρυβε. Αυτός λοιπόν πού καθ’ ύπόδειξιν του Γέροντος Παϊσίου ήτο σύγχρονος άγιος, εδώ στο Αγιον Όρος, έψαλε σε μιαν αγρυπνία. Αφού τελείωσε κι έφυγε από τον αναλόγιο, πήγε και κάθισε σ’ ένα στασίδι και τον πήρε λίγο ό ύπνος. Τότε είδε τον διάβολο κάτω από τον πολυέλαιο να… χορεύει! Κατάλαβε ότι αυτό γινόταν επειδή έψαλε με κενοδοξία. ‘Από τότε, όταν πήγαινε να ψάλει, έψελνε σκοπίμως με φάλτσο, παραφωνώντας για να μην αρέσει και τον θαυμάζουν!.. Ή αγιότητα συνήθως καμουφλάρεται για να μην φαίνεται.
Ό Γέρο-Δημόκλητος ήταν εδώ στο Άγιων Όρος γιατρός πρακτικός. Πενήντα ολόκληρα χρόνια όταν αρρώσταιναν τα γεροντάκια πήγαινε και τα ‘βλεπε μέσα στο κελί τους Αλλιώς δεν είναι εύκολο να πάς μέσα σε κελί… Εκεί λοιπόν πού πήγαινε, είδε πού είχαν κρεμαστήρες οι πατέρες για να κρεμούν τον σώμα τους -κάνοντας σκληρή άσκηση- για να προσεύχονται. Είχαν κάτι σαν καραβόσκοινο, τον έδεναν από τη μιαν άκρη τού κελιού ίσαμε την άλλη και ακουμπούσαν πάνω του προσευχόμενοι για να ξεκουράζονται και να μην τούς παίρνει ό ύπνος, επειδή ατελείωτες ώρες προσεύχονταν όρθιοι!.. Έχει άγιους και τώρα -σάς διαβεβαιώ- αλλά ό άλλος δεν θα σου πει ότι να, εγώ κάνω αυτό, κάνω τον άλλο… Ειμ’ ενάρετος!
-Μ.Μ.: Ή αρετή φιλεί κρύπτεσθαι…
-Γέρων Γ: Ναι, ακριβώς. Έχει και τώρα, έχει δύναμη τον Αγιον Όρος πνευματική. Κι όσο υπάρχει ή εικόνα της Παναγίας στο Αγιον Όρος, θα υπάρχουν άγιοι άνθρωποι. Μήπως όμως μερικούς δεν τούς χαριτώνει ό θεός και στον κόσμο; Λ.χ. τον π. Πορφύριο, τον π. Ιάκωβο κ.ά… Φτωχή μου γνώμη είναι ότι αυτοί οι άγιοι εκεί πέρα στον κόσμο, τούς έδωσε ό θεός χαρίσματα για να βοηθήσουν τον κόσμο. Ενώ εδώ στο Αγιον Όρος, ένας μοναχός (πού δεν είναι μέσα στον κόσμο για να βοηθήσει) δεν χρειάζεται και να φανεί… Ή αρετή του θα είναι στην αφάνεια.
- Μ.Μ.: Γέροντα, ό γείτονάς σας ό π. Παίσιος βεβαίωνε για την ύπαρξη των λεγομένων «γυμνών ασκητών» γύρω από τον Άθωνα. Πρόκειται για μια δράκα πατέρων οι όποιοι ζουν σε προπτωτική κατάσταση. Ή οσιότητα σας τί έχει να πει;
-Γέρων Γ.: Ή άναξιότης μου έχει να πει ότι συμφωνεί απολύτως με τον Γέροντα Παΐσιο- Υπάρχουν.
Να σας πω -τώρα πού τον φέρνει ή κουβέντα- ένα για τον Γέρο-Παΐσιο;
-Μ.Μ.: Παρακαλώ θερμώς.
-Γέρων Γ.: Γνώριζα έναν οικοδόμο ό όποιος δούλεψε σ’ ένα κελί εδώ των Καρυών πριν κάμποσα χρόνια. Ήταν χειμώνας και ό Γέροντας τού κελιού είπε να βγάλουν τη σκεπή, για να την επιδιορθώσουν. Λένε οι μαστόροι:
-Γέροντα, άμα ανοίξουμε τώρα τη σκεπή και πιάσει βροχή, τί θα κάνουμε;
Αντί «λογικής» απαντήσεως, τους είπε κατηγορηματικά:
-Ανοίξετε, γιατί πρέπει να τη φτιάξουμε.
Πιάσανε λοιπόν και δούλευαν. Ό Γέρο-Παΐσιος πού τούς είδε τί κάνανε χειμώνα καιρό, πήγε κοντά και τούς είπε:
-Ευλογημένοι, τί κάνετε; Εσείς πού ξεσκεπάσατε τον κελάκι καταχείμωνο ή τρελοί είσαστε ή μεγάλη πίστη έχετε! Ανοίγουν τέτοιαν εποχή σκεπές; Ό Θεός να σας βοηθήσει.
Αυτό τούς είπε κι έφυγε. Οι μαστόροι κάνανε όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, αλλά έφτασε τον Σάββατο και δεν τελείωσαν, όπως λογάριαζαν. Είπανε λοιπόν να δουλέψουν και την Κυριακή. Πάνω στην ώρα πού τον κουβέντιαζαν, να σου ό Γέρο-Παΐσιος τούς ζύγωσε, απευθύνοντας τους τον λόγο με τον γνωστό χαριτωμένο ύφος του:
-Ε, καλά παλικάρια, πώς τα πάτε εδώ πέρα;
-Να, Γέροντα, δεν προλάβαμε να τελειώσουμε και σκεφτόμαστε να εργαστούμε και αύριο…
-Α! Εδώ μού τα χαλάτε Όχι! Δεν θα δουλέψετε αύριο, γιατί είναι αργία. Ή μέρα είναι του Κυρίου.
-Μα, Γέροντα, άμα τον αφήσουμε για τη Δευτέρα και πιάσει βροχή, τί θα κάνουμε;
-Εσείς μην δουλέψετε αύριο κι εγώ δεν αφήνω να… βρέξει την Κυριακή!
Οι μαστόροι έκαναν υπακοή στον μεγάλο Γέροντα και όπως τον είπε, έτσι κι έγινε!..
-Μ.Μ.: « Η προσευχή ταπεινού, νεφέλαίς διήλθεν»!.. Ό άγιος Γέροντας – με την παρρησία τον ενώπιον του θρόνου του Θεού- κράτησε τούς ουρανούς, θυμίζοντας μας κατά κάποιο τρόπο την μεγαλειώδη περίπτωση του προφήτου Ήλιου του Θεσβίτου.
Γέροντα, μια και ό λόγος εν προκειμένω περί προσευχής, περί της επικοινωνίας και σχέσεως των ανθρώπων μετά του Θεού, σας παρακαλώ να μας πείτε τί διδάσκουν οι σύγχρονοι Γεροντάδες πού γνωρίσατε, για τα ευεργετικά αποτελέσματα της. Μάλιστα παρακαλώ να εξειδικεύσετε σε κάτι πού απασχολεί λίγο-πολύ όλους τούς αδελφούς μας. Στο θέμα των ανθρωπίνων σχέσεων και κυρίως στην αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ των γενεών. Θυμίζω αυτό πού έλεγε ό μακαριστός Γέροντας π. Έπιφάνιος Θεοδωρόπουλος: Να λέμε λίγα λόγια στα παιδιά για τον Θεό και πολλά λόγια στον Θεό για τα παιδιά. Προσευχή δηλαδή και όχι τόσο πολύ μάθημα, μάθημα, μάθημα. Αυτό βεβαίως, ως γνωστόν, είναι πρωτίστως ρήσις χρυσοστομική.
-Γέρων Γ.: Και ό π. Πορφύριος τον έλεγε αυτό. Πήγαιναν μητέρες κι έκαναν παράπονα ότι τα παιδιά δεν ακούνε. Ό άγιος Γέροντας έλεγε: «Μα, ευλογημένες, τα παιδιά δεν ακούν από… τ’ αυτιά! Κάνουμε προσευχή να τα φωτίζει ό Θεός. Θα πρέπει να κάνουμε προσευχή και μετά να πούμε στο παιδί οτιδήποτε».
Θα κάνεις κι εσύ και ή γυναίκα σου υπομονή, μέχρι να περάσει ό πειρασμός… Μετά, υστέρα, θα ‘ρθει να σου ζητήσει συγνώμη… Θα σου πει «συγχώρησέ με, μίλησα άπρεπα». Τον ‘ίδιο θα κάνεις κι εσύ.
Ό κάθε σύζυγος θα πολιτεύεται όσο μπορεί πιο σωστά, με σεβασμό. Δεν μπορεί να σηκώνεται να φεύγει ό καθένας -να μην ξέρει ή οικογένεια του, πού- και να πηγαίνει όπου θέλει. Όπως έχουμε δικαιώματα, έχουμε και υποχρεώσεις και ιδίως ό άνδρας έχει υποχρεώσεις… Ιδίως ό άνδρας έχει υποχρεώσεις…
-Μ.Μ.: Θεσμοθετημένες…
-Γέρων Γ.: Ναι Ένας επρόκειτο να γίνει καλόγερος και πήγε να πάρει από έναν μεγάλο Γέροντα ευχή. Ό Γέροντας αυτός τού λέει: «Κοίταξε, άμα τώρα γίνεις καλόγερος, ξέχασε τα δικαιώματα σου. Όλοι υποχρεώσεις θα είσαι. Δικαιώματα δεν θα υπάρχουν!
Τον πιο σίγουρο είναι να κάνουμε προσευχή και να λέμε απλά τα αιτήματα μας στον Κύριο: Κύριε, έχω αυτό τον πρόβλημα, συγχώρησέ με, βοήθησέ με… Ό Κύριος θα βρει τον κατάλληλο) πρόσωπο, την κατάλληλη εποχή, την κατάλληλη στιγμή….
Οι άνθρωποι οι όποιοι περνούν διάφορες δυσκολίες στην καθημερινή ζωή, μέσα στο γάμο, στην εργασία, στις συναναστροφές εξ αιτίας κάποιου δύστροπου συνανθρώπου, κερδίζουν τον Παράδεισο όταν κάνουν υπομονή…
Πήγε ένας πού επρόκειτο να του γίνει συνοικέσιο στον παπά Πορφύριο κι εξέφρασε τον φόβο του διότι, όπως είπε, είχε τον α’ και τον β’ και τον γ’ έλλάτωμα. Ό άγιος Γέροντας του είπε: Μην φοβάσαι Γίνεται ό γάμος κι έτσι- Γίνεται κι έτσι. Θα κάνεις υπομονή όταν θα σου φωνάζει ή σύζυγος κι έτσι θα γίνει αιτία αυτή να σωθείς εσύ!..
-Μ.Μ.: Γέροντα, σας ευχαριστώ για όλα, από καρδιάς. Ευλογείτε.
-Γέρων Γ.: Εμένα τί να ευχαριστήσεις, αγαπητέ μου Εμμανουήλ… Εκείνον να ευχαριστείς, Του Όποιου τον Όνομα επάξια φέρεις. Μεγάλη ή ευλογία και ή τιμή. Μεγάλες όμως και οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις… Πάντοτε να σ’ ευλογεί. Όλους να μάς ευλογεί και να μην λησμονούμε ότι πολύ-πολύ εύκολα μπορούμε να ζητήσουμε, ν’ απαιτήσουμε (!) την ευλογία Του αυτή. Πώς; Διά της προσευχής. Να έχουμε πάντοτε κατά νουν, την πάλη του Ιακώβ με τον Άγγελο…
ΠΕΙΡΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΒΙΒΛΙΟ 1 ΓΕΡΩΝ ΠΑΙΣΙΟΣ.
πηγή: Άπαντα Ορθοδοξίας
VatopaidiFriend
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου