Ὁμιλίες Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτη στα αγγλικά

 

Γιά τούς πειρασμούς ποῦ συμβαίνουν ὅταν κάνουμε τό καλό, Ἁββᾶ Δωρόθεου- Διάφορα σύντομα ρητά, Ὁμιλία Ν΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου,

 Γιά τούς πειρασμούς ποῦ συμβαίνουν ὅταν κάνουμε τό καλό, Ἁββᾶ Δωρόθεου- Διάφορα σύντομα ρητά, Ὁμιλία Ν΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 23-3-2025

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ἔννοια τῆς φράσης «Μάχαιρα ἔδωσες, μάχαιρα θά λάβεις» & ὁ δίκαιος θυμός, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήση τόν κόσμον ὄλον, καί ζημιωθῆ τήν ψυχήν αὐτοῦ; Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Γ' Κυριακή Νηστειῶν-Σταυροπροσκυνήσεως, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀμετανοησία εἶναι βαρύτερη ἁμαρτία ἀπό ἕναν πού βλαστημάει τά Θεῖα; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὅταν μᾶς βρίζουν οἱ γονεῖς μας... , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ π.Αλύπιοςτής Μονῆς τῶν Σπηλαίων στὸ Πσκὼφ καὶ ἡ γενναία ἀντίστασή του στὶς κομμουνιστικὲς αὐθαιρεσίες

π. Αλύπιος Βόρονοφ,

ό Μέγας Προεστώς τής Μονής τών Σπηλαίων στό Πσκωφ

Από το βιβλίο του π. Τύχωνα Σεβκούνωφ, Σχεδόν Άγιοι. Πνευματικές αφηγήσεις από τη Ρωσία του χθες και του σήμερα. Ἐκδόσεις Ἐν πλῷ

Ὅλην συλλεξάμενοι, ποιμαντικὴν ἐπιστήμην, καὶ θυμὸν κινήσαντες, νῦν τὸν δικαιότατον ἐνδικώτατα, τοὺς βαρεῖς ἤλασαν, καὶ λυμώδεις λύκους, τῇ σφενδόνῃ τῇ τοῦ Πνεύματος, ἐκσφενδονήσαντες, τοῦ τῆς Ἐκκλησίας πληρώματος, πεσόντας ὡς πρὸς θάνατον, καὶ ὡς ἀνιάτως νοσήσαντας, οἱ θεῖοι Ποιμένες, ὡς δοῦλοι γνησιώτατοι Χριστοῦ, καὶ τοῦ ἐνθέου κηρύγματος, μύσται Ἱερώτατοι. (Ἦχος πλ. β’ Ὅλην ἀποθέμενοι , Αἴνοι τῆς ἐορτῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α´ Οικουμενικῆς Συνόδου).

1)Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όλοι οι κάτοικοι της Σοβιετικής Ένωσης ήταν υποχρεωμένοι να συμμετέχουν στις εκλογές. Την κάλπη για την ψηφοφορία την έφερναν στην τράπεζα του μοναστηριού, όπου μετά το μεσημεριανό γεύμα η αδελφότητα, υπό την εποπτεία του προεστώτα, απέδιδε με απροθυμία και δυσαρέσκεια τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Όμως κάποτε ο γενικός γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής του ΚΚΣΕ το πήρε χαμπάρι: για κάποιους εκεί αγράμματους μοναχούς είχε καθιερωθεί το παράλογο προνόμιο να ψηφίζουν για τον αδιάσπαστο συνασπισμό κομμουνιστών και ανεξάρτητων, στο δικό τους απαρχαιωμένο αιωνόβιο μοναστήρι, και όχι στο εκλογικό τμήμα. Ο γενικός γραμματέας αγανάκτησε με την κατάσταση και μάλωσε αυστηρά τους υφισταμένους του για την ανοχή αυτού του παρασιτικού στοιχείου. Χωρίς καθυστέρηση εξέδωσε διαταγή: Από τις προκείμενες εκλογές για το Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ και εφεξής (και ες αεί), οι μοναχοί θα προσέρχονται να ψηφίσουν, όπως όλοι οι κάτοικοι της Ένωσης, στα εκλογικά τμήματα του τόπου κατοικίας τους!

Ὁ ἅγιος Παΐσιος διδάσκει τήν ταπείνωση

Στο βιβλίο «ο Ιεραπόστολος του Ζαΐρ» σελ. 26 διαβάζουμε τον θαυμαστό και διακριτικό τρόπο που χρησιμοποίησε ο Άγιος Παΐσιος, προκειμένου να διδάξει την ταπείνωση στον Ιεραπόστολο π. Κοσμά Γρηγοριάτη, όταν ακόμα ήταν λαϊκός.

«Το καλοκαίρι του 1977, βρήκε την ευκαιρία ο Γιάννης (το κοσμικό όνομα του π. Κοσμά) να επισκεφθεί και ενάρετους αγιορείτες πατέρες. Μεταξύ αυτών ήταν ο π. Παΐσιος, που τότε έμενε στην περιοχή Καψάλας της Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα.

Μου διηγήθηκε ο Γιάννης για την πρώτη του επίσκεψη και γνωριμία με τον π. Παΐσιο. Του συστήθηκε και του μίλησε για την ιεραποστολική του δράση κοντά στο Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο.

Πορίσματα Ἡμερίδας περὶ Πασχάλιου Κανόνα

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Η ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΣΤΙΣ 01.02.25 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ OTEACADEMY ME ΘΕΜΑ: ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: ΟΡΟΣ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Στὸ πλαίσιο τῶν ἀποφάσεων τῆς Α’ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἡ ἐπιτευχθεῖσα ἑνότης στὴν Πίστη σφραγίσθηκε μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ καθορισμοῦ τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ὑπὸ τῶν ὀρθοδόξων. Ἡ Ἐκκλησία ἔδωσε πρωταρχικὴ σημασία στὴ λειτουργικὴ ἑνότητα. Γι’αὐτὸ καὶ τὴ σχετικὴ της ἀπόφαση, ὅπως φαίνεται στὸν Α΄Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου τὴν ἐξύψωσε σὲ «Ὅρο» ποὺ ἐξισώνεται σὲ ἀξία μὲ τοὺς Ὅρους τῆς πίστεως. Ἔτσι καθόρισε νὰ συνεορτάζουν οἱ Ὀρθόδοξοι σὲ Ἀνατολὴ καὶ Δύση τὸ Πάσχα τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν πρώτη πανσέληνο τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας, φροντίζοντας ἔτσι νὰ μὴν συμπίπτει αὐτὸ μὲ τὸ πάσχα τῶν Ἑβραίων. Ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ θέτει ὡς κριτήριο γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἀσυνταύτιστο τοῦ χριστιανικοῦ μὲ τὸ ἰουδαϊκὸ Πάσχα. Τὸ νὰ μὴν ἑορτάζουμε τὸ Πάσχα μαζὶ μὲ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τὸ ‘ἐν μιᾷ καὶ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τὴν ἁγίαν ἑορτὴν’ νὰ τελοῦμε, τὸ μὲν πρῶτο διασφαλίζει τὴν ἀκεραιότητα καὶ διαφοροποίηση τοῦ χριστιανικοῦ Πάσχα ἀπὸ τὸ Ἰουδαϊκὸ ὡς ἔκφραση πίστης, ἐνῶ τὸ δεύτερο τὴ λειτουργικὴ ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν – χριστιανῶν διὰ μέσου τῆς ἀπὸ κοινοῦ τελέσεως τῆς ἑορτῆς τοῦ λαμπροφόρου Ἀναστάσεως ‘ἐν τῇ αὐτῇ ἡμέρα’.

Ἐξ ἄλλου ἡ Ἐκκλησία, ὅπως ἐπιτυχῶς ἐγράφη (π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος), φροντίζοντας γιὰ τὴν ἐν τῇ ὀρθοδόξῳ πίστει ἑνότητά της «οὐδέποτε διενοήθη νὰ προέλθῃ εἰς συνεννοήσεις» μετὰ τῶν αἱρετικῶν «πρὸς θέσπισιν κοινοῦ ἑορτασμοῦ εἴτε τοῦ Πάσχα εἴτε οἱασδήποτε ἄλλης ἑορτῆς». Ἔτσι ἀπομακρύνεται τὸ ἐνδεχόμενο θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα. «Τὸν Ὅρο» αὐτὸν «τῆς ἁγίας αὐτῆς καὶ μεγάλης συνόδου…περὶ τῆς ἁγίας ἑορτῆς τοῦ Πάσχα» ποὺ ἀποφασίστηκε κατὰ τὴν Α’Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὅλοι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἕως καὶ τὸν ἅγιο Νικόδημο τὸν ἁγιορείτη τὸν τήρησαν ἐπακριβῶς.

Εύαγγελισμός τῆς Θεοτόκου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ[:Εβρ. 2,11-18]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃ τε γὰρ ἁγιάζων(: Καθόσον υπάρχει στενός σύνδεσμος μεταξύ του αρχηγού της σωτηρίας και εκείνων που σώζονται μέσω Αυτού· διότι και ο Ιησούς που μας αγιάζει και μας σώζει)», λέγει ο Απόστολος Παύλος, «καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες. δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (:και εμείς που αγιαζόμαστε και σωζόμαστε, όλοι καταγόμαστε από έναν Πατέρα. Γι' αυτήν ακριβώς την αιτία και ο Χριστός δεν ντρέπεται να ονομάζει αυτούς, που καλεί σε σωτηρία, αδελφούς Του)». Να πάλι πώς ενώνει τιμώντας αυτούς και παρηγορώντας και κάνοντάς τους αδελφούς Του Χριστού, σύμφωνα με αυτό, με το ότι κατάγονται όλοι από τον ίδιο Πατέρα. Στη συνέχεια πάλι βεβαιώνοντας αυτό και για να δείξει, ότι εννοεί την κατά σάρκα ένωση, πρόσθεσε το «ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι (:Εκείνος που αγιάζει και αυτοί που αγιάζονται)». Βλέπεις πόση είναι η διαφορά; Γιατί Εκείνος αγιάζει και εμείς αγιαζόμαστε. Και παραπάνω ονόμασε τον Ιησού Αρχηγό της σωτηρίας των ανθρώπων. Γιατί ένας είναι ο Θεός, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα.

«Δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (:Για τον λόγο αυτόν δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς)». Βλέπεις πάλι πώς δείχνει την υπεροχή; Γιατί με το να πει «δεν ντρέπεται», δείχνει ότι το παν δεν προέρχεται από τη φύση του πράγματος, αλλά από τη φιλοστοργία Εκείνου που δεν ντρέπεται και την πολλή Του ταπεινοφροσύνη. Αν και όλοι δηλαδή καταγόμαστε από έναν Πατέρα, Αυτός όμως αγιάζει και εμείς αγιαζόμαστε. Είναι μεγάλη η διαφορά· Αυτός προέρχεται από τον Πατέρα, ως Υιός γνήσιος, δηλαδή από την ουσία Του· εμείς όμως ως κτίσμα, δηλαδή από την αρχική ανυπαρξία. Επομένως είναι μεγάλη η διαφορά. Γι’ αυτό, λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου (:Δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς Του λέγοντας: ‘’Θα διακηρύξω και θα ομολογήσω το όνομά σου στους αδελφούς μου’’)»[Εβρ.2,12-13·πρβλ.Ψαλμ.21,23: «Διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε».]. Γιατί, όταν ντύθηκε τη σάρκα, ντύθηκε επομένως και την αδελφική ιδιότητα προς τους ανθρώπους, και συνεισήλθε μαζί με τη σάρκα και η αδελφική σχέση.

Και αυτό βέβαια εύλογα το λέγει, όμως το «Ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ᾿ αὐτῷ (:Εγώ ο Μεσσίας ως άνθρωπος θα στηρίξω την εμπιστοσύνη μου πάνω σε Αυτόν, τον Θεό και Πατέρα)», τι το θέλει; Και το επόμενο εύλογα το είπε· «Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός (:Ιδού εγώ και τα παιδιά που μου έδωσε ο Θεός)»[πρβλ. Ησ.8,18]. Όπως δηλαδή εδώ δείχνει τον εαυτό Του Πατέρα, έτσι εκεί τον δείχνει αδελφό· «Θα διακηρύξω και θα ομολογήσω», λέγει ο Ιησούς, «το όνομά σου στους αδελφούς μου».

ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ...

1. Ένας άνθρωπος να υβρίσει τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφόν μου έχω χρέος σαν Χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το να υβρίσει τον Χριστό μου και την Παναγία μου, δεν θέλω να τον βλέπω.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

===

2. Ας μην αδιαφορούμε, όταν ακούμε να βρίζεται ο Δεσπότης Χριστός και η Θεοτόκος. Η αδιαφορία μας για την βλασφημία, θα φέρει μεγάλο κακό στην πόλη.

Ιερός Χρυσόστομος

===

3. Βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος γενικά είναι η περιφρόνηση στα Θεία, όταν ο άνθρωπος έχει, εννοείται, τα λογικά του..

Οι βλάσφημοι λογισμοί είναι όλοι του διαβόλου και όχι του ανθρώπου. Με βλάσφημους λογισμούς βασανίζει ο διάβολος συνήθως τους ευαίσθητους ανθρώπους, για να τους θλίβει και να τους φέρνει σε απόγνωση..

Οι αναιδείς άνθρωποι, βρίσκονται στο πρώτο στάδιο της βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος. Εκείνοι που περιφρονούν τα Θεία βρίσκονται στο δεύτερο στάδιο και στο τρίτο βρίσκεται ο διάβολος.

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

===

4. Τί φαντάζεστε εσείς οι βλάσφημοι;

24 Μαρτίου. Δευτέρα. Προεόρτια τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου· Ἀρτέμονος ἱερομάρτυρος, ἐπισκόπου Σελευκείας τῆς Πισιδίας (α΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΙΔ΄ 24-32).

Ησ. 14,24          τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ· ὃν τρόπον εἴρηκα, οὕτως ἔσται, καὶ ὃν τρόπον βεβούλευμαι, οὕτως μενεῖ,

Ησ. 14,24                  Αυτά λέγει Κυριος των δυνάμεων, ο παντοκράτωρ· όπως είπα και όπως απεφάσισα, έτσι και θα γίνη και έτσι θα μείνη.

Ησ. 14,25          τοῦ ἀπολέσαι τοὺς Ἀσσυρίους ἀπὸ τῆς γῆς τῆς ἐμῆς καὶ ἀπὸ τῶν ὀρέων μου, καὶ ἔσονται εἰς καταπάτημα, καὶ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ ζυγὸς αὐτῶν, καὶ τὸ κῦδος αὐτῶν ἀπὸ τῶν ὤμων ἀφαιρεθήσεται.

Ησ. 14,25                  Θα καταστρέψω τους Ασσυρίους από την χώραν μου την Ιουδαίαν και από τα ιδικά μου όρη· θα νικηθούν και θα καταπατηθούν με περιφρόνησιν από τους ανθρώπους, θα αφαιρεθή από τον λαόν μου ο ζυγός της δουλείας των. Ο εξευτελισμός και το όνειδός των, που ώσαν βαρύ φορτίον εβαρυνε τους ώμους των, θα αφαιρεθή”.

Ἀσέβειες μὲ τὸν νόμο

Ασέβειες με τον νόμο

Α. Παπαγιάννης, ιατρός

Κατά καιρούς άνθρωποι των ‘γραμμάτων’ και των ‘τεχνών’ (οι όροι χρησιμοποιούνται εντελώς συμβατικά) έχουν καταπιαστεί με θέματα, εικόνες, σύμβολα, πρόσωπα που για μεγάλη μερίδα του χριστιανικού ελληνικού κόσμου έχουν τον χαρακτήρα της ιερότητος και αποτελούν αντικείμενα σεβασμού και λατρείας.

Κάποιοι το κάνουν με την δέουσα προσοχή και τον σεβασμό που αρμόζει σ’ αυτά, κάτι που βρίσκει την ανάλογη αναγνώριση από το αντίστοιχο κοινό (όπως π.χ. η ταινία ‘Ο άνθρωπος του Θεού’ για τον Άγιο Νεκτάριο). Δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις η ενασχόληση παίρνει τη μορφή σάτιρας, παραποίησης, ειρωνείας, συχνά χυδαίας, πάντα εν ονόματι κάποιας ‘τέχνης’ ή ‘ελευθερίας του λόγου’. Συχνά εκδηλώνονται διαμαρτυρίες και καμιά φορά αυτές φθάνουν σε αυτοδικία (τελευταίο παράδειγμα αυτό με τον βουλευτή της ΝΙΚΗΣ Ν. Παπαδόπουλο στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος, που ‘φιλοξενούσε’ ασεβείς πίνακες κάποιου ‘καλλιτέχνη’).

Ἐὰν νομίζετε ὅτι ὁ Θεὸς δὲν σᾶς βλέπει, δὲν σᾶς ἀκούει, καὶ γι΄ αὐτὸ δὲν σᾶς τιμωρεῖ τὴν ὥρα ποὺ Τὸν βλαστημᾶτε, πλανᾶσθε ταλαίπωροι.

Τί φαντάζεσθε εσείς οι βλάσφημοι; Επειδή βλέπετε ότι ο Θεός αργεί να σας παιδεύσει, νομίζετε ότι θα αποφύγετε και την Τιμωρία;

Εάν νομίζετε ότι ο Θεός δεν σας βλέπει, δεν σας ακούει, και γι΄ αυτό δεν σας τιμωρεί την ώρα που Τον βλαστημάτε, πλανάσθε ταλαίπωροι.

Εάν την Ευσπλαγχνία και Μακροθυμία του Θεού που από αγάπη σας κάνει για να μή κολασθείτε αιώνια, την θεωρείτε αδυναμία, τότε αληθινά αλλοίμονό σας…

Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_93.html