Ρουμάνοι Ομολογητές και Μάρτυρες του 20ου αιώνα (Συνταρακτικά περιστατικά)

Ρουμάνοι Ομολογητές και Μάρτυρες του 20ου αιώνα

Συνταρακτικά περιστατικά φυλακισμένων Ρουμάνων ομολογητών και μαρτύρων του 20ου αιώνα την περίοδο των διωγμών του αθεϊστικού καθεστώτος

      

Πρόλογος σ' ένα μεγάλο βιβλίο   

Αυτοβιογραφική Ομολογία του Συγγραφέα

• Θαυμαστά γεγονότα του φυλακισμένου Αγίου Βαλερίου Γκαφένκου      Ένας άνθρωπος στον οποίο ζούσε ο Χριστός     

ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Αγαπητέ μου Φίλε,

        Με τη βοήθεια του Θεού ελπίζω αυτά τα έγγραφα να εκδοθούν και να φθάσουν σ' εσένα, για να ξέρει ο σημερινός κόσμος και οι άνθρωποι του αύριο τί συνέβη εδώ, τώρα. Είναι και επιθυμία του Βαλερίου. Αυτή δεν είναι μια πραγματεία, αλλά ένα τραγούδι του κύκνου. Ο λό­γος μας είναι: Το παν εν Χριστώ!

       Είναι σημαντικό να ξέρεις ότι, στις συνθήκες που γράφω αυτές τις σειρές, δεν έχω την απαραίτητη ησυχία. Σημειώνω βιαστικά, χωρίς να ξαναδιαβάζω, και συνεπώς παραμένει εμφανής ο χαρακτήρας του σχεδίου. Ο αναγνώστης, ο οποίος δεν ξέρει τί σημαίνει τρομοκρατία, στην οποία εμείς ζούμε, ίσως δε θα καταλάβει γιατί υπάρχουν λάθη, γιατί λείπουν από το κείμενο τα έγγραφα, γιατί δεν έγινε μια συστηματική μελέτη, γιατί... γιατί.... γιατί!
       Ομολογώ ότι είναι μια πράξη μεγάλης αλλοφροσύνης, που κάνω αυτή την αποκάλυψη, όχι διότι κινδυνεύω να φυλακισθώ ή να σκοτωθώ, αλλά γιατί με φοβίζει ο ηθικός ακρωτηριασμός στον οποίο ενδεχομένως θα υποβληθώ.
       Πέρασαν 16 χρόνια που απελευθερωθήκαμε, κλαίοντας και αναστενάζοντας, από τις φυλακές της πόλεως Αιούντ. Τώρα, έχουμε κάτι να φάμε, είμαστε καλά ντυμένοι, έχουμε μοντέρνα διαμερίσματα, μπορούμε να φροντίσουμε για την υγεία μας στα νοσοκομεία, έχουμε στη διάθεσή μας πολλά βιβλία και περιοδικά, αλλά ακόμη δεν έχουμε ελευθερία, δεν έχουμε ψυχική αγαλλίαση, δεν έχουμε το δικαίωμα να εκφραζόμαστε και να ομολογούμε δημόσια την πίστη μας. Δεν έχουμε το δικαίωμα να είμαστε αυτοί που είμαστε, να εκφράζουμε τον αληθινό εαυτό μας. Έχουν δημιουργηθεί αντικειμενικές προϋποθέσεις για να πεθάνουμε σαν άγνωστοι. Πάντα ατιμαζόμαστε, κακολογούμαστε και δεν έχουμε το δικαίωμα να προφυλαχθούμε, να πούμε την αλήθεια.
       Οι φυλακές και τα μπουντρούμια ήταν εργαστήρια της «αναμόρφωσης των εχθρών του καθεστώτος», μέχρις ότου θεωρηθήκαμε ακίνδυνοι για τις αρχές. Οι πιέσεις που έχουν ασκηθεί εναντίον μας ήταν πρωτοφανείς και θηριώδεις, ώστε λίγοι μπόρεσαν ν' αντέξουν. Ωστόσο, υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι κράτησαν την πίστη τους μέχρι το τέλος των βασάνων και παρέμειναν καθαροί. Μέσα στην καρδιά τους ζούσε ο Χριστός, μιλούσε ο Χριστός και συνεχίζει να μιλάει δι' αυτών.
       Τώρα, που οι άνθρωποι υποδουλώθηκαν, τώρα που όλες οι δυνάμεις συγκεντρώνονται σε ένα χέρι, τώρα που κάθε άτομο παρακολουθείται για ό,τι κάνει και σκέ­φτεται, ο μεγάλος ανταγωνιστής του καθεστώτος παραμένει η πίστη^. διότι οι δυνατοί άθεοι δεν αισθάνονται ασφαλείς, εάν δεν είναι ενθρονισμένοι οι ίδιοι σαν θεοί στη σκέψη των υποτακτικών τους. Η κρεμάλα δε σφίγγει πια γύρω από τον τράχηλο, αλλά γύρω από την ψυχή, και δεν υπάρχει διέξοδος, ούτε εναλλαγή. Οποιαδήποτε ελευθερία και πρωτοβουλία καταπλακώνεται μέσα στα σπάργανά της.
       Διαλυόμαστε, χάνουμε την ταυτότητά μας, πεθαίνουμε ψυχικά. Τα παλικάρια που μεγαλώνουν τώρα έχουν τη συνείδηση ότι είναι Ρουμάνοι, αλλά δεν έχουν πια ρουμανική ψυχή. Πεθαίνει η χριστιανική ψυχή του έθνους μας. Χρειαζόμαστε να ξαναβρούμε τις ψυχές μας και τις αξίες μας, να εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους και τον Θεό.
       Δυστυχώς εδώ τώρα έχουν δικαιώματα μόνο οι μαρξιστές. Επιδιώκεται να επιβληθεί το υπέρτατο διεθνές σοβιέτ, παντοδύναμο, στις πέντε ηπείρους. «Θα εξαφανιστούν, λένε, οι Χώρες, διότι θα υπάρχει μόνο μια παγκόσμια μοναδική τάξη. Θα εξαφανιστούν τα κράτη, τα οποία θα τα αναλάβει το Κόμμα. Θα εξαφανιστούν τα στρατεύματα, διότι η κεντρική εξουσία θα έχει μια δύναμη χωρίς αντίδραση. Θα εξαφανιστεί η Εκκλησία η οποία θα αντικατασταθεί με τη μαρξιστική επιστήμη. Οι συνειδήσεις θα εξουσιασθούν από την κεντρική εξουσία. Η σκέψη, η δημιουργία θα είναι ακριβώς μαρξιστικές. Δε θα υπάρχει επιστήμη εκτός μαρξισμού. Θα γίνεται προγραμματισμός για τον κάθε άνθρωπο ανάλογα με τις ανάγκες που έχει και την ικανότητα που διαθέτει για δουλειά. Όλοι οι άνθρωποι θα ελέγχονται πολύ αυστηρά. Θα υπάρχει μόνο μια ιδέα, μια εξουσία, ένας λαός». Αυτό δεν είναι παραμύθι, ούτε φόβητρο, ούτε καν ουτοπία, αλλά είναι ένα πραγματοποιήσιμο σχέδιο, πιθανό, σχεδόν σίγουρο, εάν νικήσει ο Μαρξισμός.
       Όλος ο κόσμος ζει την κρίση του καταναλωτισμού. Αν οι χριστιανοί δεν μπορούν να γίνουν γνησιότεροι χριστιανοί, αν οι άθεοι δεν αναζητήσουν την πίστη, αν οι Εβραίοι δεν μετανοήσουν, τότε αυτός ο κόσμος θα τελειώσει καταστροφικά. Δεν υπάρχει απολύτρωση παρά μόνο στον Χριστό, εάν, βέβαια, κατανοείται σωστά και βιούται με ειλικρίνεια. Το σκοτάδι έχει προχωρήσει πολύ. Πρέπει γι' αυτό να γίνει μια τελευταία προσπάθεια λύτρωσης από την καταστροφή.
       Σας παρακαλούμε να καταλάβετε ότι δεν υπερβάλλουμε καθόλου, ούτε προβάλλουμε ένα τερατούργημα της εμπειρίας μας, ούτε καταγράφουμε συνολικά τις εκτιμήσεις μας για όλο τον κόσμο. Θέλουμε να είμαστε διάφανοι στις κρίσεις μας και αναζητούμε μόνο την αλήθεια, χωρίς μίσος ή μεροληψία.
       Παρά τη σκληρή δοκιμασία μας στο ολοκληρωτικό καθεστώς της Ρουμανίας, εμείς δεν έχουμε παραμορφωθεί πνευματικά, αλλά διαθέτουμε τη δυνατότητα να διαισθανόμαστε πιο καθαρά τα πνεύματα, τις ιδέες, τα επίκαιρα προβλήματα, τις δυνάμεις που ενεργούν στον κόσμο.
       Επίσης, ομολογούμε ότι είμαστε λυτρωμένοι από την αλαζονεία και το πάθος της εξουσίας, διότι πεθάναμε αναρίθμητες φορές για την αμαρτία και αναγεννηθήκαμε εν Χριστώ Ιησού.
       Εκτός του Χριστού δεν έχουμε κανένα στήριγμα. Φτάσαμε με μεγάλο κόπο σ' Αυτόν. Αυτός μας έχει βγάλει από τον κόσμο και μας έχει οδηγήσει στη δική Του αιώνια ζωή. Γι' αυτό και εμείς θέλουμε να δώσουμε στους ανθρώπους την προοπτική της χριστιανικής πνευματικότητας σαν τη μοναδική τους απολύτρωση.
       Είμαι ένας αδύνατος άνθρωπος, άρρωστος, εξουθενωμένος, εξαντλημένος, θα έλεγα κατεστραμμένος, αλλά πιστεύω στη νίκη του Αμνού. Θέλω να κάνω το καθήκον μου μέχρι την έσχατη αναπνοή μου. Προσεύχομαι να πεθάνω χριστιανικά.
       Επαναλαμβάνω: όλο αυτό το κείμενο, που ακολουθεί, είναι μια ομολογία. Την αφιερώνω στους ανθρώπους. Είναι ένα έσχατο δείγμα αγάπης και διακονίας. Αμήν.

Ιωάννης Ιανολίδε

©Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"
http://www.impantokratoros.gr/6FF7D338.el.aspx

Πρόλογος σ' ένα μεγάλο βιβλίο Οι εισαγγελείς μας είχαν καταδικάσει άσπλαχνα και μερικοί από εμάς είχαν περισσότερα χρόνια ποινής από την ηλικία τους»... (10/9/09)		Αυτοβιογραφική Ομολογία του Συγγραφέα Ιωάννης Ιανολίδε. Περιποιήθηκα τον μελλοθάνατο αντιστράτηγο - πρόεδρο του στρατιωτικού δικαστηρίου, που με είχε καταδικάσει!... (10/9/09)
Θαυμαστά γεγονότα του φυλακισμένου Αγίου Βαλερίου Γκαφένκου Κρατείτε την ομολογία σας. Ο κόσμος ανήκει στον Χριστό!... (10/9/09)		Ένας άνθρωπος στον οποίο ζούσε ο Χριστός "Καταλαβαίνω ότι ο αληθινός άνθρωπος είναι εκείνος που αξιώθηκε να νικήσει τον εγωκεντρισμό του..." (10/9/09)