«Μακάριοι οἱ πενθοῦντες ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται».Ἀρρώστιες

 

«Μακάριοι οἱ πενθοῦντες ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται»

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

“Μακάριοι οἱ πενθοῦντες,

ὅτι αὐτοί

παρακληθήσονται”

(Ματθ. Ε΄.4)

Ἀρρώστιες 

Ὅταν δεῖς τόν Φ.Γ., δός του ἀπό μένα τίς θερμότερες εὐχές μου γιά γρήγορη ἀνάρρωση. Πές του ἐπίσης ὅτι, παρ᾿ ὅλη τή σταθερή ἐλπίδα καί τή δυνατή πίστη του στό Θεό, δέν θά πρέπει νά περιφρονήσει καί τήν ἰατρική βοήθεια. Ὁ Θεός εἶναι ὁ δημιουργός ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί ὅλων τῶν πραγμάτων, «ποιητής οὐρανοῦ καί γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων». Καί εἶναι ὁ Δημιουργός ὄχι μόνο τῶν πασχόντων, ἀλλά καί τῶν γιατρῶν καί τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης καί τῶν φαρμακευτικῶν βοτάνων καί τῆς θεραπευτικῆς δυνάμεως πού ἔχουν αὐτά τά βότανα. «Τέκνον, ἐν ἀρρωστήματί σου μή παράβλεπε, ἀλλ᾿ εὖξαι Κυρίῳ, καί αὐτός ἰάσεταί σε», λέει βέβαια ὁ σοφός Σειράχ (38. 9). Ὁ ἴδιος ὅμως προσθέτει: «Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα, καί ἀνήρ φρόνιμος οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖς» (38. 4). «Καί ἰατρῷ δός τόπον, καί γάρ αὐτόν ἔκτισε Κύριος, καί μή ἀποστήτω σου, καί γάρ αὐτοῦ χρεία. ἔστι καιρὸς ὅτε καὶ ἐν χερσὶν αὐτῶν εὐοδία·» (38, 12-13). (Στά χέρια τους μερικές φορές εἶναι ἡ κατευόδωση τῆς ὑγείας).

Τελικά δηλαδή, ὅπως βεβαιώνει ὁ ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς, τίποτε δέν ἐμποδίζει νά καλοῦμε γιατρούς ὅταν ἀρρωσταίνουμε. Καί τά φάρμακα προϋπῆρχαν, ἐπειδή ἀκριβῶς ἔμελλε κάποτε νά δημιουργηθεῖ ἡ ἰατρική, ἀπό τήν πεῖρα τοῦ ἀνθρώπου. Δέν πρέπει ὅμως νά ἔχουμε στούς γιατρούς τήν ἐλπίδα τῆς θεραπείας μας, ἀλλά στόν ἀληθινό Σωτήρα μας καί Γιατρό Ἰησοῦ Χριστό.

*

Μαζί μ᾿ αὐτό τό γράμμα ὁ π. Χ. θά σοῦ δώσει καί μιά ξύλινη ζαχαριέρα, πού πελέκησα γιά σένα. Ἄν τυχόν ὅμως δέν σοῦ ἀρέσει, μήν ἐπεκτείνεις τήν ἀπέχθειά σου καί σέ μένα!

Ἡ κατάσταση τῆς ὑγείας μου εἶναι τόσο κακή ὅσο καί ἡ δική σου. Ἔτσι... ἀδυνατῶ νά σέ συμπονέσω πολύ! Πρέπει νά ξέρεις ὅμως ὅτι ἡ ἀγαθή πρόνοια τοῦ Θεοῦ δέν κλείνει μέσα της μόνο περισσότερη σοφία ἀπό τή δική μας, μά καί σοφία ἄλλου εἴδους, ἄλλης ποιότητος. Αὐτή ἡ σκέψη πρέπει νά μᾶς στηρίζει καί τούς δυό σ᾿ ὅλες τίς δοκιμασίες μας. Εἶναι παρηγορητική ὅσο καμμιά ἄλλη.

*

Εἰλικρινά λυπᾶμαι πού ἡ γυναίκα σου ὑποφέρει ἀπό ἀϋπνίες. Ὑποφέρει πάντως ἐπειδή στενοχωριέται καί ἀνησυχεῖ τόσο πολύ γιά τό κάθε τι. Κι ἐγώ ἕνα διάστημα ὑπέφερα ἀπό τήν ἴδια αἰτία, γι᾿ αὐτό ξέρω πόσο τσακίζει τόν ἄνθρωπο. Τόν κάνει “κουρέλι”.

Ἡ μόνη σίγουρη καί ἀποτελεσματική θεραπεία εἶναι νά διώξει μακριά ὅλους τούς βασανιστικούς λογισμούς, ὅλες τίς ἀνήσυχες σκέψεις, καί ν᾿ ἀκουμπήσει τά πάντα στά χέρια τοῦ Θεοῦ, μέ συναίσθηση καί ἐμπιστοσύνη, κάνοντας σέ κάθε περίσταση ἀβίαστη ὑπακοή στό θέλημά Του. Τί λέμε κάθε τόσο στήν Κυριακή προσευχή; «Πάτερ ἡμῶν... γεννηθήτω τό θέλημά σου»! Καί τί μᾶς γράφει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς πώς ἔκαναν οἱ χριστιανοί σέ μιά δύσκολη περίσταση; «Ἡσυχάσαμεν εἰπόντες· τό θέλημα τοῦ Κυρίου γινέσθω» (Πράξ. 21. 14). Ἡσύχασαν, ἀφήνοντας τήν ἔκβαση τῆς ὑποθέσεως στά χέρια τοῦ Κυρίου.

Ἀναγνωρίζω ὅτι αὐτό εὔκολα τό λέει κανείς, δύσκολα ὅμως τό βιώνει καί τό ἐφαρμόζει. Γι᾿ αὐτό, μέχρι νά τό κατορθώσει καί ἡ γυναίκα σου, ἴσως νά τή βοηθήσουν μερικά ἁπλᾶ πρακτικά μέσα: Ἄς πίνει ἕνα ποτήρι νερό πρίν ἀπό τήν κατάκλιση, καί ἄς βάζει ἕνα κομμάτι σικαλόψωμο κοντά στό προσκεφάλι της. Ἡ μυρωδιά τῆς σίκαλης εἶναι πολύ κατευναστική. Ἄς κάνει ἀκόμα θερμή προσευχή στό Θεό, ζητώντας τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων Ἑπτά Παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ *. Ἐκεῖνοι, καθώς γνωρίζεις, κάθε ἄλλο παρά ἔπασχαν ἀπό ἀϋπνία!

*

Μέ χαρά ἄκουσα ὅτι, ἐνισχυμένος ἀπό τήν προσευχή, ἀντιμετώπισες μέ γενναιότητα τή φοβερή καί ἐπικίνδυνη αὐτή ἐγχείρηση, καί μάλιστα χωρίς νά ταλαιπωρηθεῖς ἤ νά πονέσεις, ὅπως ὑπῆρχε φόβος ἀρχικά.

Μέ ἱκανοποίηση ἀκούω ὅτι ὅσο ἡ ὑγεία σου βελτιώνεται, τόσο μεγαλώνει ἡ πνευματική χωρητικότητα τῆς ψυχῆς σου. Εἶναι πολύ καλό πού ζητᾶς, καί βρίσκεις, ἐνίσχυση καί παρηγορία στή συχνή Θεία Κοινωνία.

*

Μέ πολλήν εὐχαρίστηση πληροφορήθηκα ἀπό κάποιον συγγενή σου, τό πόσο γενναῖα βαστάζεις τό βαρύ σταυρό τῆς σοβαρῆς ἀρρώστιας σου. Εἶναι ἀλήθεια πώς ὁ ἄνθρωπος, ὅσο δεινοπαθεῖ καί βασανίζεται καί λιώνει σωματικά, τόσο ἀνακαινίζεται πνευματικά. Ὁ Θεός νά εὐλογεῖ ἐσένα καί τήν οἰκογένειά σου, πού συμπάσχει μαζί σου, καί νά σοῦ χαρίζει εἰρήνη καί χαρά, γιά νά λές πάντα μαζί μέ τόν ἀπόστολο Παῦλο: «Χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου... καί ἀνταναπληρῶ τά ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπέρ τοῦ σώματος Αὐτοῦ...» (1. 24).

*

Ἄς εἶναι δοξασμένο τό ὄνομα τοῦ Κυρίου, πού δέχεσαι τήν ἀρρώστια σου τόσο ἀτάραχα καί καρτερικά, ἀλλά καί τόσο πειθήνια στοῦ Θεοῦ τήν παραχώρηση! Ἡ ἄρση τοῦ σταυροῦ τῆς ἀσθένειας ὄχι μόνο μέ ὑπομονή, ἀλλά καί μέ εὐγνωμοσύνη, ὑπολογίζεται ἀφάνταστα ἀπό τό Θεό, πού συχνά ἀμείβει ὅσους ὑποφέρουν μέ τά αἰώνια καί ἄφθαρτα δῶρα Του.

Στοχάσου τοῦτα τά λόγια: «Εἰ καί ὁ ἔξω ἡμῶν ἄνθρωπος διαφθείρεται, ἀλλ᾿ ὁ ἔσωθεν ἀνακαινοῦται ἡμέρᾳ καί ἡμέρᾳ» (Β΄ Κορ. 4. 16). Καί: «Ἐάν ἡ ἐπίγειος ἡμῶν οἰκία τοῦ σκήνους καταλυθῇ, οἰκοδομήν ἐκ Θεοῦ ἔχομεν, οἰκίαν ἀχειροποίητον αἰώνιον ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Β΄ Κορ. 5. 1).

***

Οἱ ἅγιοι αὐτοί Παῖδες (ὁ Μαξιμιλιανός, ὁ Ἰάμβλιχος, ὁ Μαρτινιανός, ὁ Διονύσιος, ὁ Ἀντωνίνος, ὁ Κωνσταντῖνος καί ὁ Ἐξακουστωδιανός) ἦταν ἀδέλφια καί ἀνῆκαν σέ ἐπιφανή οἰκογένεια τῆς Ἐφέσου, ὅπου ζοῦσαν στά χρόνια τοῦ Δεκίου (249-251). Ἀφοῦ κατηγορήθηκαν σ᾿ αὐτόν ὡς χριστιανοί, κλείστηκαν σ᾿ ἕνα σπήλαιο, πού τήν εἴσοδό του τήν ἔφραξαν οἱ ἄνθρωποι τοῦ βασιλιᾶ. Ἐκεῖ – θαῦμα παράδοξο – ἀποκοιμήθηκαν γιά 184 ὁλόκληρα χρόνια, μέχρι τή βασιλεία Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ (401-450). Συγκεκριμένα, τό 434 ἀφυπνίσθηκαν, ἤ μᾶλλον ἀναστήθηκαν, σέ μιάν ἐποχή ἀκριβῶς πού οἱ αἱρετικοί διέβαλλαν τό δόγμα τῆς ἀναστάσεως. Τότε βγῆκαν τά παιδιά αὐτά ἀπό τό σπήλαιο (πού μέχρι σήμερα σώζεται στήν Ἔφεσο) σάν νά εἶχαν σηκωθεῖ ἀπό ὕπνο, καί μέ τό γεγονός αὐτό βεβαίωσαν τή μέλλουσα ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, πού πιστεύει ἡ Ἐκκλησία μας. Οἱ ἅγιοι Ἑπτά Παῖδες λίγο μετά τήν ἀνάστασή τους, μέ θεῖο πρόσταγμα, νύσταξαν καί ἀναπαύθηκαν ὁριστικά ἐν Κυρίῳ. Τήν ἀνάμνηση τῆς ἀναστάσεώς τους τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία στίς 4 Αὐγούστου, ἐνῶ τήν κοίμησή τους στίς 22 Ὀκτωβρίου.

Τέλος καί τῷ Θεῷ δόξα!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com