«Προφήτης τῶν ἡμερῶν μας ἡ κ. Βασούλα Ρύντεν»;

«ΠΡΟΦΗΤΗΣ  ΤΩΝ  ΗΜΕΡΩΝ  ΜΑΣ»[1]

Η  κ. ΒΑΣΟΥΛΑ  ΡΥΝΤΕΝ;

Ελένη Βασσάλου

Θεολόγος

 Η προφητεία στην Αγία Γραφή

Η προφητεία είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος:  «Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον·  βρύει προφητείας, ἱερέας τελειοῖ, ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν, ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας. Ὁμοούσιε καὶ ὁμόθρονε, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ, Παράκλητε δόξα σοι».[2]   

Στην Παλαιά Διαθήκη, οι Προφήτες, πριν αναλάβουν το προφητικό έργο, είχαν θεοπτία· άκουγαν τη φωνή του Θεού, ο Οποίος τους προσκαλούσε και τους ανέθετε να ελέγχουν την ανομία και να κηρύττουν τη μετάνοια, την επιστροφή στην αληθινή πίστη και τη ζωή της δικαιοσύνης, σύμφωνα με το θέλημά Του· παράλληλα, να παρηγορούν τις ψυχές και να τις στηρίζουν στην ελπίδα και την προσμονή του Μεσσία.

Οι Προφήτες ήταν «το στόμα του Θεού». Γι’ αυτό πάντοτε άρχιζαν το κήρυγμά τους με τα λόγια: «Τάδε λέγει Κύριος…» ή «Λόγος Κυρίου…».  Οι δε προφητείες χαρακτηρίζονται από απόλυτη ακρίβεια, κατά την περιγραφή των λεπτομερειών της ζωής και του έργου του Ιησού Χριστού - μολονότι η χρονική απόστασή τους ξεπερνά τα 700 χρόνια και φθάνει μέχρι το 435 προ της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Αυτή η ακρίβεια του λόγου των Προφητών είναι πέρα από τις ανθρώπινες δυνατότητες και αποκαλύπτει το φωτισμό τους από το Άγιο Πνεύμα, «τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν».

Στην Καινή Διαθήκη, ο Θεός τοποθέτησε τους Προφήτες στη δεύτερη θέση μετά από τους Αποστόλους.[3] Οι Προφήτες, όπως και οι Απόστολοι, δεν ήταν αυτόκλητοι. Οι μεν Απόστολοι εκλήθησαν από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό,[4] οι δε Προφήτες χειροτονούνταν[5] από τους Αποστόλους καθ’ υπόδειξιν του Αγίου Πνεύματος. Ασκούσαν δε το έργο της Εκκλησίας, που είναι ο ευαγγελισμός της οικουμένης, πάντοτε έχοντας ως σημείο αναφοράς τους Αποστόλους, ως συνεργάτες και συνεχιστές εκείνων.[6] 

Βεβαίως, σε κάθε εποχή δραστηριοποιούνται, οι ψευδοπροφήτες και ψευδοδιδάσκαλοι, πρόσωπα τα οποία δεν θα εκλείψουν, σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου.[7] Διότι ο πειρασμός, ως ανθρωποκτόνος,[8] τους εξαπατά εμφανίζοντας τα τεχνάσματά του ως το εκ Θεού χάρισμα της προφητείας. Εκ των χαρακτηριστικών περιπτώσεων πειρασμικής εξαπάτησης, που έχει τους τελευταίους χρόνους απασχολήσει την Εκκλησία μας, είναι η περίπτωση της κ. Βασιλικής - Παρασκευής Πεντάκη - Ρύντεν.

***

Η κυρία Βασούλα Ρύντεν

Αντιγράφουμε το βιογραφικό σημείωμα της κ. Ρύντεν, όπως δημοσιεύεται από την οργάνωσή της «Αληθινή Εν Θεώ Ζωή»: [9]

«Η Βασούλα Ρύντεν  γεννήθηκε στην Αίγυπτο από Έλληνες γονείς και ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι παντρεμένη με Σουηδό διπλωμάτη και είναι μητέρα δύο αγοριών. Έζησε σε διάφορα μέρη του κόσμου ακολουθώντας το σύζυγό της.

Το 1985 στο Μπαγκλαντές, συνέβη ένα γεγονός που άλλαξε οριστικά τη ζωή της. Γράφοντας τη λίστα για τα ψώνια της, το χέρι της άρχισε να γράφει κινούμενο από μια ακατανίκητη δύναμη: “Είμαι ο φύλακας άγγελός σου, και ονομάζομαι Δανιήλ”. Ο φύλακας άγγελός της επί τρεις μήνες την προετοίμαζε. Ήταν μια περίοδος κάθαρσης και εξαγνισμού, όπου είδε τις αμαρτίες της με τα μάτια του Θεού. Αυτή ήταν η αρχή μιας μυστικής επικοινωνίας και η προετοιμασία της για την αποστολή που της ανέθεσε ο Κύριος. Ο Θεός την πλησίασε με αυτό τον εκπληκτικό τρόπο, για να την επιφορτίσει με τα μηνύματά Του που απευθύνονται σε όλη την ανθρωπότητα. Αυτή η ιδιαίτερη επικοινωνία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Το χάρισμα της Βασούλας είναι πολυσύνθετο. Μπορούμε να το κατατάξουμε στο χάρισμα της προφητείας που αναφέρει ο Απ. Παύλος, (Α΄ Κορ. 14, 3), δηλαδή τη χάρη που λαμβάνει ένα άτομο για να ερμηνεύει το θέλημα του Θεού στο παρόν και στο μέλλον για τη σωτηρία των ανθρώπων».

«Το γεγονός ότι η Βασούλα, δίχως ποτέ να έχει λάβει κάποια κατήχηση, πόσο μάλλον θεολογική κατάρτιση, είναι ικανή να γράφει για τόσο βαθιά πνευματικά θέματα χωρίς να κάνει λάθη, είναι από μόνο του μια ισχυρή επιβεβαίωση της αυθεντικότητας των μηνυμάτων…».[10]

Η ίδια διηγείται για την επικοινωνία της με τον άγγελο: [11] «Στην αρχή, το πρώτο πράγμα που σχεδίασε ο άγγελός μου στο χαρτί ήταν μια καρδιά. Από το κέντρο της καρδιάς σχεδίασε ένα τριαντάφυλλο, σα να φύτρωσε από την καρδιά. Ύστερα, ήρεμα και πάντα προς μεγάλη μου έκπληξη, μου αυτοσυστήθηκε ως ο φύλακας άγγελός μου Δανιήλ. Έμεινα έκπληκτη, αλλά συγχρόνως γέμισα χαρά. Ήμουν τόσο ευτυχισμένη που σχεδόν πετούσα μέσα στο σπίτι, τα πόδια μου μόλις άγγιζαν το πάτωμα και επαναλάμβανα δυνατά: «Eίμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στη γη και κατά πάσα πιθανότητα ο μόνος που μπορεί να επικοινωνεί έτσι με τον άγγελό του!».

«Την επόμενη μέρα, ο άγγελός μου ξαναήρθε. Πέρασα ατέλειωτες χαρούμενες ώρες επικοινωνώντας μαζί του. Την άλλη μέρα πάλι ξαναήρθε, αλλά αυτή τη φορά, προς μεγάλη μου έκπληξη, έφερε μαζί του ένα πλήθος από αγγέλους. Ένιωσα σα να άνοιξαν οι πύλες του ουρανού, γιατί μπορούσα εύκολα να αισθανθώ αυτή τη μεγάλη κίνηση αγγέλων από ψηλά… Κάθε φορά που άνοιγαν οι ουρανοί, οι άγγελοι επαναλάμβαναν το ίδιο άσμα…».

«Λίγες μέρες αργότερα, ο άγγελός μου άλλαξε ξαφνικά στάση απέναντί μου και παρατήρησα πόσο έγινε σοβαρός. … μου ζήτησε να πάω να φέρω μια Αγία Γραφή… Αλλά ξαναβλέποντας το σοβαρό ύφος στο πρόσωπο του αγγέλου μου, αποφάσισα να τον υπακούσω… Ο άγγελός μου ξαναήρθε πάντα πολύ σοβαρός και με έψεξε για ορισμένες πράξεις που είχα κάνει στη διάρκεια της ζωής μου… Αυτός ο εξαγνισμός κράτησε περίπου μια εβδομάδα».

Σύμφωνα με την κ. Βασούλα Ρύντεν, ο «φύλακας άγγελος Δανιήλ» της αποκάλυψε ότι ο Θεός την αγαπά. Την δίδαξε πώς να προσεύχεται, να έχει διάκριση των πνευμάτων και της φανέρωσε την αποστολή του, που ήταν να την παραδώσει στα χέρια του Χριστού. Έτσι αρχίζουν πλέον οι επισκέψεις «του Χριστού», ο οποίος την βεβαίωσε ότι είναι ο Θεός και της ζήτησε να τον αγαπάει και να τον εμπιστευθεί στον απόλυτο βαθμό. Από τότε αποκαλύπτει όλα τα μηνύματά του στην Βασούλα, όπως την αποκαλεί, κι εκείνη τα έχει αναρτήσει στο διαδίκτυο από 20/9/1986 – 22/5/2012.[12]

Σύμφωνα με την κ. Ρύντεν, η αγάπη και η εκτίμηση «του Χριστού» προς το πρόσωπό της ήταν στον απόλυτο βαθμό, σε σημείο που την εξομολόγησε και την κοινώνησε[13] ο ίδιος, της ζήτησε να τον ευλογήσει[14] και να τον αγαπά διακαώς, διότι εξαιτίας της οι ψυχές ελευθερώνονται, «γιατρεύονται, γλιτώνουν από την εξαγνιστική φωτιά και μπορούν τελικά να έρθουν κοντά Μου».[15]

***

(Σχόλιο δικό μας: Όσα περιγράφει η κ. Ρύντεν μας «οδηγούν» στο συμπέρασμα ότι ο Χριστός δεν σώζει πλέον διά της Εκκλησίας, αλλά διά της Βασούλας)!

***

Βασικά λάθη

Η προηγούμενη σύντομη περιγραφή αποτελεί τυπικό παράδειγμα πειρασμικών ενεργειών για την απώλεια του Χριστιανού, σύμφωνα με την Αγία Γραφή και την ασκητική εμπειρία των Αγίων της Εκκλησίας μας. Εντοπίζουμε τους σημαντικότερους εσφαλμένους συλλογισμούς και χειρισμούς της κ. Ρύντεν, προς αποφυγήν:

1.          Άνοιξε διάλογο μ’ ένα ον, που ενώ δεν το γνώριζε, το εμπιστεύθηκε. Όπως ομολογεί, γράφοντας ένα σημείωμα για τα ψώνια, ένιωσε την παρουσία ενός όντος, το οποίο της συστήθηκε: «Είμαι ο φύλακας άγγελός σου, και ονομάζομαι Δανιήλ». Αυτή το πίστεψε και θεώρησε τον εαυτό της «ευτυχισμένο και τυχερό»,[16] ίσως, μάλιστα, μοναδικό που επικοινωνεί με τον φύλακα άγγελό του!

Στην προκειμένη περίπτωση άρμοζε να αγνοήσει την εν λόγω «εμφάνιση», να απορρίψει κάθετα τον λογισμό για τον «τυχερό και μοναδικό εαυτό της», και να αναζητήσει άμεσα τη σχετική συμβουλή του ιερέα της ενορίας της ή του Επισκόπου της περιοχής.

Αντ’ αυτού ένιωσε να κολακεύεται και να χαίρεται από την παρουσία του λεγόμενου «φύλακα Δανιήλ» και των άλλων αγγέλων, και εν τέλει παρέδωσε τον εαυτό της στην απόλυτη καθοδήγησή του, αναφορικά με τη μελέτη της Αγίας Γραφής, τον εξαγνισμό της και την παράδοσή της στον ονομαζόμενο απ’ αυτόν «Ιησού Χριστό».

Αξίζει να επισημανθούν δύο σημεία: α) Ο πειρασμός δεν διστάζει, ακόμη και την προσευχή και τη μελέτη της Αγίας Γραφής να προτείνει, αρκεί την καθοδήγηση να τη δίδει ο ίδιος. β) Όταν ο Χριστιανός εμπιστευτεί τον πειρασμό – προφανώς μη συνειδητοποιώντας τι συμβαίνει - εκείνος αποθρασύνεται τόσο, ώστε ακόμη και το όνομα του Ιησού Χριστού καπηλεύεται.

2.          Η κ. Ρύντεν περιγράφει ότι απευθύνθηκε σε δύο ιερείς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, οι οποίοι διέγνωσαν ότι το λεγόμενο χάρισμά της ήταν δαιμονικό[17] και της συνέστησαν να σταματήσει πλέον να ασχολείται με την αναγραφή των μηνυμάτων.

Όπως, όμως, είναι φυσικό οι πειρασμικές επισκέψεις συνεχίστηκαν. Η κ. Ρύντεν, αντί να τις απορρίψει, σύμφωνα με τη συμβουλή των ιερέων, συνέχιζε να τις εκλαμβάνει ως αποκάλυψη του θελήματος του Θεού. Πίστευε ότι η συμβουλή των ιερέων ήταν «φυλακή».[18] Έτσι συνεργάστηκε με τον εμφανιζόμενο ως «Χριστό», υπακούοντας στις οδηγίες του και καταγράφοντας τα μηνύματά του.

Η συμπεριφορά αυτή αποτελεί τυπική επανάληψη του Προπατορικού αμαρτήματος. Ο άνθρωπος αρνείται να υπακούσει στην εντολή του Θεού, την εκλαμβάνει ως στέρηση της ελευθερίας του, ως «φυλακή», εμπιστεύεται τον πειρασμό και παγιδεύεται στις υποσχέσεις του.

3.          Η κ. Ρύντεν συνάγεται ότι δεν ζούσε συνειδητά τη ζωή της Εκκλησίας μας. Ενώ ήταν μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν σημειώνει ότι συμμετείχε στη Λειτουργική ζωή της Ενορίας της, στα Μυστήρια της Εξομολογήσεως και Θείας Ευχαριστίας. Όπως προαναφέρθηκε, δεν «έλαβε κάποια κατήχηση, πόσο μάλλον θεολογική κατάρτιση». Ήταν, επομένως, εύκολο θύμα των πειρασμικών τεχνασμάτων. Έτσι, δεν αντέδρασε όταν τον εξαγνισμό της ανέλαβε, επί τρεις μήνες, ο «άγγελος Δανιήλ», ως προετοιμασία για την αποστολή την οποία «θα της ανέθετε ο Κύριος».

Επιπλέον, ως Χριστιανοί, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι τη συγχώρεση των αμαρτιών ο Κύριος δεν την εμπιστεύθηκε στους αγίους Αγγέλους που τον υπηρετούν στο θρόνο του, αλλά στους Αποστόλους[19] και δι΄ αυτών στους Επισκόπους και Πρεσβυτέρους της Εκκλησίας μας. Όρισε άνθρωποι να προσεύχονται για τους συνανθρώπους τους, ν’ αναφέρουν σ’ Αυτόν τα αιτήματα και να παρακαλούν για την άφεση των αμαρτημάτων μας. Ο δε εξαγνισμός μας δεν ενεργείται προσευχόμενοι ενώπιον μιας εικόνας ή ενός αγγέλου, αλλ’ εντός του Μυστηρίου της Εξομολογήσεως και υπακούοντας στις οδηγίες του Πνευματικού μας Πατέρα, επειδή αφορούν την θεραπεία των παθών μας.

4.          Η κ. Ρύντεν πίστεψε ότι «ο Θεός την πλησίασε με αυτόν τον εκπληκτικό τρόπο, για να την επιφορτίσει με τα μηνύματά Του που απευθύνονται σε όλη την ανθρωπότητα». Δεν αντιλήφθηκε ότι αυτή η σκέψη είναι μεγάλη πλάνη.

Το έργο του ευαγγελισμού και της σωτηρίας ο Κύριος ανέθεσε διά των Αποστόλων στην Εκκλησία, την «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική».[20] Υποσχέθηκε, μάλιστα, ότι θα είναι ο Ίδιος μαζί της μέχρι τη συντέλεια του κόσμου[21] «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».[22] Προς τι η ανάθεση στην κ. Βασούλα Ρύντεν;

Η εν λόγω κυρία προβάλλει τον εαυτό της και τους πλανεμένους τρόπους σκέψης της. Δεν διακονεί ιεραποστολικά το έργο της Εκκλησίας, όπως οι Απόστολοι και οι Προφήτες, αλλά το δικό της, όπως προσωπικά το φαντάζεται. Παραπλανά τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Εκμεταλλεύεται την ιδιότητα του διπλωμάτη συζύγου της, κλείνει συναντήσεις με προσωπικότητες[23] των χώρων της πολιτικής, των θρησκειών, του Χριστιανισμού και τις δημοσιοποιεί στα Μ.Μ.Ε., με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων. [24]

5.          Τέλος, όπως η ίδια σημειώνει, ο «άγγελος Δανιήλ» της δίδαξε «τη διάκριση των πνευμάτων». Ποια διάκριση μπορεί να διδάξει «ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην»,[25] αυτός που «ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ»;[26] Αυτός «μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός».[27]

Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος επισημαίνει: «ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου».[28]

***

Υπό το πρίσμα των ως άνω προβληματισμών και θεμελιωδών θέσεων θεωρούμε ανάξιο και επικίνδυνο ν’ ασχοληθούμε με όσα δίδαξε στην κ. Βασούλα Ρύντεν, ο αναφερόμενος ως «Ιησούς Χριστός». Εύλογα συμπεραίνει κανείς ότι ο μεταμφιεσμένος σε «Ιησού Χριστό» που υποκρίνεται στη Βασούλα ότι σφοδρά την αγαπά,[29] είναι ο ίδιος που επιζητεί παντοιοτρόπως την αιώνια καταδίκη μας. Μπορούμε να τον εμπιστευτούμε; Μη γένοιτο.

***

Ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Ενημερώνουμε ότι το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο εξέδωσε «Ανακοινωθέν περί της Βασιλικής Παρασκευής Πεντέκη – Ρύντεν (Βασούλας)»[30] στις 16.03.2011 ως εξής: «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀκολουθοῦσα ἀπαρεγκλίτως τό λαμπρόν ὑπόδειγμα καί τήν διδαχήν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τήν διδασκαλίαν τῶν ἐχόντων τήν ἐξ αὐτῶν Διαδοχήν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί τάς θεοπνεύστους Ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, διαφυλάττει ὡς πολύτιμον μαργαρίτην τήν πίστιν τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν βιώνει τό χριστεπώνυμον πλήρωμα αὐτῆς διά μέσου τῆς συμμετοχῆς εἰς τήν μυστηριακήν καί τήν καθόλου πνευματικήν ζωήν τοῦ θεοϊδρύτου ἐκκλησιαστικοῦ σώματος. Οὕτως, ἡ οἱαδήποτε τάσις αὐτοσχεδιασμοῦ καί κίνησις, προσωπική ἤ συλλογική, περιφρονήσεως ἤ ἀθετήσεως τῶν δογμάτων τῆς πίστεως τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν καί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς ἐντός τῆς Ἐκκλησίας ὡς μόνης ὁδοῦ διά τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, πολλῷ δέ μᾶλλον τῆς αὐτοανακηρύξεως προσώπων ὡς «δῆθεν χαρισματικῶν», ἀπεδοκιμάσθη πάντοτε ὡς ἀπαράδεκτος καινοτομία. Ὑπό τό πνεῦμα τοῦτο, καί διά τήν ὀφειλετικήν προστασίαν τοῦ μέν εὐσεβοῦς ὀρθοδόξου πληρώματος ἐξ ἐπικινδύνων πνευματικῶν συγχύσεων, τῶν δέ μή γνωριζόντων καλῶς τά πράγματα ἐκ τοῦ ἐλλοχεύοντος κινδύνου τῆς πλάνης, ἀποδοκιμάζονται ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας αἱ ὑπό τῆς Βασιλικῆς Παρασκευῆς Πεντάκη - Ρύντεν, εὐρύτερον γνωστῆς ὡς «Βασούλας», καί τῆς ὑπ᾿ αὐτῆς ἱδρυθείσης ὀργανώσεως ὑπό τόν τίτλον «Ἀληθινή ἐν Θεῷ ζωή» ἀκρίτως καί ἐπιπολαίως εἰσαγόμεναι διδασκαλίαι περί τῶν δῆθεν «ἀπ᾿ εὐθείας διαλόγων της μετά τοῦ Ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» καί τῆς κατακτήσεως ὑπ᾿ αὐτῆς τε καί τῶν ὀπαδῶν της τῆς «ἀληθινῆς ἐν Θεῷ ζωῆς», αἱ ὁποῖαι παρεκκλίνουν αὐθαιρέτως τῆς θεοσδότου διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί σκανδαλίζουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τῶν εὐλαβῶν πιστῶν. Ὅθεν, καλοῦμεν τούς εἰσηγητάς τῶν ἀπαραδέκτων αὐτῶν καινοτομιῶν καί τούς ἐμμένοντας εἰς αὐτάς ὑποστηρικτάς των, οἱ ὁποῖοι τούτου ἕνεκα δέν γίνονται δεκτοί εἰς ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν, ὄχι μόνον νά μή παρεμβαίνουν εἰς τό ποιμαντικόν ἔργον τῶν κατά τόπους Ἱερῶν Μητροπόλεων, ἀλλά καί νά ἀποκηρύξουν τάς καινοφανεῖς διδασκαλίας των, ὥστε νά προληφθοῦν αἱ ὑπό τῶν Ἱερῶν Κανόνων προβλεπόμεναι κυρώσεις. Ἐκφράζομεν, τέλος, τήν βαθεῖαν λύπην τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐκ τῆς ἐνεργείας ἐνίων -ἐλαχίστων, εὐτυχῶς- κληρικῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νά παρευρίσκωνται εἰς ὁμιλίας τῆς εἰρημένης «Βασούλας» καί νά παρέχουν εἰς αὐτήν «πιστοποιητικά Ὀρθοδοξίας». Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 16ῃ Μαρτίου 2011 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου».

---

[1]  Ενημερωτικό φυλλάδιο, «Η Αληθινή εν Θεώ Ζωή», Αθήνα 2001, σ. 3 Σχετικά με την ονομασία βλ. ttp://www.tlig.org/el/background/

[2]   Στιχηρό Ιδιόμελο του Εσπερινού της Πεντηκοστής, ήχου α΄.

[3]  Α΄ Κρ 12, 28  «…ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν».

[4]  Μτ 4, 18-22  /  Μτ 10, 1- 42  / Μτ 28, 19-20

[5] Α΄ Τμ 4, 14 «μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου».

[6] Βλάσιος Φειδάς, Αποστολική διαδοχή και χειροτονία κατά τον Απόστολο Παύλο (ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ)

[7] Μτ 7, 15-16 «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες.᾿Απὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς». Μτ 24, 11 «καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς».

[8]  Ιω 8, 44 «ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθεία οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ  ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ».

[9]  «Εγώ Είμαι η Υπενθύμιση του Λόγου Μου», σ. 4

[10]  http://www.tlig.org/el/background/

[11] http://www.tlig.org/el/background/danielstart/ έως http://www.tlig.org/el/background/danielstart/10/
[12] http://www.tlig.org/el/messages/chrono/ έως http://www.tlig.org/el/messages/recent/

[13] http://www.tlig.org/el/messages/38/ κ.α.

[14] Πρωτοπ. Κυριακός Τσουρός, Ποια είναι η κυρία Βασούλα Ρύντεν;  Περιοδικό. «Διάλογος», τ.17  http://www.egolpion.com/vasoula.el.aspx   http://www.tlig.org/el/messages/160/ κ.α.

[15] http://www.tlig.org/el/messages/160/  http://www.tlig.org/el/messages/126/ κ.α.

[16]   http://www.tlig.org/el/background/danielstart/

[17]   http://www.tlig.org/el/background/danielstart/8/

[18]   ο.π.

[19]  Μτ 18, 18 και 21-22 «᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ … Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλ᾿ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά».
  - Ιω 20, 21-23 «εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω  ὑμᾶς. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα ῞Αγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας,  ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται».

[20] Η Εκκλησία είναι Μία, επειδή ένας είναι ο Θεός από τον Οποίο συναϊδίως υπάρχει, μία η ανθρώπινη φύση, ένας ο κόσμος που καλείται να αγιασθεί.
    Είναι Αγία, επειδή η καρδιά και η ταυτότητά της είναι η Αγία Τριάδα, έχει δε προορισμό της να δίδει Αγίους. Η Εκκλησία παραμένει Αγία, εξαιτίας του Αγίου Πνεύματος. Αυτό την αγιάζει, ακόμη κι αν οι Χριστιανοί αμαρτάνουν.
    Είναι Καθολική, επειδή αποτελεί ολόκληρο το Σώμα του Χριστού, κατέχει την πληρότητα της Αλήθειας και την απευθύνει σ’  ολόκληρο τον κόσμο. 
    Είναι Αποστολική, επειδή η ιστορική της συνέχεια, μετά το Χριστό, ανάγεται στους Αποστόλους. Αυτοί παρέδωσαν τη διδασκαλία του Χριστού στους κατά τόπους Επισκόπους και Πρεσβυτέρους που χειροτόνησαν, ως υπεύθυνους διαδόχους - συνεχιστές του έργου του Χριστού. Η Αποστολική Διαδοχή μιας τοπικής Εκκλησίας αποτελεί εγγύηση της Ορθόδοξης διδασκαλίας και ζωής.

[21] Μτ 28, 20 «καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ἀμήν».

[22] Μτ 16, 18

[23]  http://www.tlig.org/el/background/

[24] «Bασούλα, είναι αλήθεια ότι σε όρισα πριν γεννηθείς, σε διάλεξα για να γίνεις η αγγελιαφόρος Mου, να αποκαλύψεις το μήνυμά Mου σε όλη την ανθρωπότητα». http://www.tlig.org/el/messages/21/

[25] Απ 12, 9

[26] Α΄ Πτ 5, 8

[27] Β΄ Κρ 11, 14

[28] Εφ 6, 11

[29] Γίνε Νύμφη μου http://www.tlig.org/el/messages/19/ Είσαι Ελεύθερη Να Διαλέξεις  http://www.tlig.org/el/messages/20/  κ.α.

[30] http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=en&id=1306&tla=gr

Αναδημοσίευση από το περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου

 «ΜΑΡΤΥΡΙΑ» 2013, τεύχη 18,19

 

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον      www.egolpion.com

31   ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014

Read more: http://www.egolpion.com/vasoula_vasl.el.aspx#ixzz2tb5Zh4i7