IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
Δημητσάνα, Δευτέρα 29 Ἰουνίου 2015
ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ
ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ
ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ
(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)
Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες
σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί
ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ
Ψαλμός (12,1-6)
(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)
Ὁ ὕμνος αὐτός
κλείνει τό λεγόμενο «βιβλίο τοῦ Ἐμμανουήλ», ἀλλά καί ὅλο τό α´ τμῆμα τοῦ
βιβλίου τοῦ προφήτου Ἠσαΐου. Ὁ ὕμνος ἀποτελεῖται ἀπό δύο ἄσματα (12,1-3 καί
12,4-6), τό καθένα δέ ἀπό αὐτά ἀρχίζει μέ τήν ἴδια εἰσαγωγή («καί ἐρεῖς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ»). Ὅπως
παλαιά ὁ Ἰσραήλ ὅταν ἐξῆλθε ἀπό τήν Αἴγυπτο, ὕμνησε τόν Θεό του (βλ. Ἐξ. 15,1 ἑξ.),
ἔτσι καί τώρα, κατά τήν δεύτερη ἔξοδό του, γιά τήν ὁποία μᾶς μίλησε ἡ
προηγούμενη περικοπή, ἔξοδο ἀπό τήν Ἀσσυρία ἤ ἀπό τά ἄλλα μέρη πού ἦταν
σκορπισμένος (βλ. 11,11), θά ψάλει μέ εὐγνωμοσύνη καί χαρά εὐχαριστήριο ὕμνο
στόν Θεό του (στίχ. 1-3). Ὁ Θεός παριστάνεται στήν περικοπή μας σάν μιά πηγή, ἀπό
τήν ὁποία οἱ λυτρωμένοι θά ἀντλοῦν ὕδωρ ζωῆς (στίχ. 3). – Τό δεύτερο μέρος τοῦ ὕμνου
(12,4-6) ὑμνεῖ τήν δόξα τοῦ Γιαχβέ.
(Μετάφραση τοῦ κειμένου τῆς περικοπῆς,
τό ὁποῖο παραλείπουμε ἐδῶ πρός ἐξοικονόμηση χώρου)
12,1 Ἐκείνη τήν ἡμέρα θά πεῖς:
«Θά σέ εὐχαριστήσω, Κύριε,
γιατί ὀργίσθηκες ἐναντίον μου,
ἀλλά μετέστρεψες τόν θυμό σου
καί μέ ἐλέησες.
2 Ἰδού ὁ Θεός μου εἶναι ὁ σωτήρας μου, ὁ Κύριος·
θά ἔχω ἐμπιστοσύνη σ᾽ αὐτόν καί δέν θά φοβοῦμαι,
γιατί δύναμή μου καί ἆσμα μου εἶναι ὁ Κύριος
καί αὐτός ἔγινε ἡ σωτηρία μου».
3 Τότε θά ἀντλήσετε ὕδωρ μέ χαρά
ἀπό τίς πηγές τῆς σωτηρίας.
4 Καί θά πεῖς τήν ἡμέρα ἐκείνη:
«Ὑμνεῖτε τόν Κύριο, δοξάστε τό ὄνομά του,
κάνετε γνωστά στούς λαούς τά ἔργα του,
μή ξεχνᾶτε πόσο εἶναι ἔνδοξος.
5 Ὑμνῆστε τό ὄνομα Κυρίου,
γιατί ἔκανε ἔνδοξα ἔργα·
ἀναγγείλατέ τα σ᾽ ὅλη τήν γῆ.
6 Χαρεῖτε καί εὐφρανθεῖτε οἱ κάτοικοι τῆς Σιών,
γιατί δοξάστηκε ἀνάμεσά σας ὁ ἅγιος τοῦ Ἰσραήλ.
(Σύντομα ἑρμηνευτικά σχόλια τῆς περικοπῆς)
Ὁ ψαλμός αὐτός, ἀβεβαίας χρονολογίας καί προελεύσεως, εἰσεχώρησε ἐδῶ γιά νά κλείσει τό Βιβλίο τοῦ Ἐμμανουήλ. Τό πρῶτο μέρος τοῦ Ψαλμοῦ, στίχ. 1-3, εἶναι ἕνας ὕμνος ἀναγνωρίσεως ἑνός θλιμμένου ὅτι ὁ Θεός βοηθεῖ καί ἐλευθερώνει (σύγκρ. μέ Ψαλμ. 115). 12,2β. Ἔξ. 15,2. Ψαλμ. 117,14. 12,3. Στόν στίχ. δέν ὁμιλεῖ ὁ προφήτης, ἀλλά ὁμιλοῦν πρός ἀλλήλους οἱ σωθέντες. – Τό δεύτερο μέρος τοῦ Ψαλμοῦ, στίχ. 4-6, εἶναι ἕνας εὐχαριστήριος ὕμνος. 12,6. Ἀγαλλιᾶσθε καί εὐφραίνεσθε. Σύγκρ. μέ Σοφ. 3,14. – Ὁ ἅγιος τοῦ Ἰσραήλ. Βλ. σχόλ. εἰς 1,4. – Τά ἡμιστίχ. 1α καί 4α «καί ἐρεῖς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ» εἶναι λειτουργικοί τίτλοι. Ἡ ἔκφραση ἀναφέρεται στήν ἡμέρα τῆς νέας Ἐξόδου.
http://aktines.blogspot.gr/2015/06/9.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου