«Οἱ γονεῖς πού ἀγαποῦν τόν Θεό πρέπει νά χαίρονται καί νά τόν εὐχαριστοῦν γιά τίς δοκιμασίες, τίς ὁποῖες ὑποφέρουν τά παιδιά τους γιά χάρη τοῦ Κυρίου· πρέπει ἐπίσης νά παρακινοῦν τά παιδία τους στούς ἀγῶνες καί στούς κινδύνους γιά τήν ἀρετή» μέρος α΄

Ὑπόθεση ΙΒ΄(12)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τή διήγηση τῆς σφαγῆς τῶν ἁγίων πατέρων

στό Σινά καί τή Ραϊθώ

Ὅπως ἀναφέρθηκε σέ ἄλλο σημεῖο, ἕνας νεαρός μοναχός ἔγινε περιβόητος γιά τή γενναιοψυχία του, ἐπειδή ἀγωνίστηκε γενναῖα ἐναντίον τῶν βαρβάρων καί σφάχτηκε μέσα στό ἴδιο τό κελλί ὅπου ἀσκήτευε, χτυπημένος μέ ἀναρίθμητες σπαθιές. Δέν ὑπάκουσε στούς βαρβάρους οὔτε κάν νά βγεῖ ἔξω ἀπό τό κελλί ἤ νά βγάλει τό ροῦχο του, ἄν καί τοῦ ὑπόσχονταν ὅτι δέν θά τόν σκοτώσουν, ἄν ἔκανε κάτι ἀπό αὐτά, ἀλλά μέ πολλή ἀνδρεία ἀντιστάθηκε στούς βαρβάρους καί δέχτηκε γενναῖα τόν θάνατο.

Ὅταν τά ἔμαθε αὐτά ἡ μητέρα τοῦ μοναχοῦ, ἔδειξε στήν πράξη τή συγγένειά της μέ αὐτόν καί φάνηκε ἀληθινά γνήσια μητέρα του. Ἔβαλε ἀμέσως γιορτινό φόρεμα καί παίρνοντας γενικά πρόσχαρη ὄψη ὕψωσε τά χέρια στόν οὐρανό καί ἔλεγε στόν Σωτήρα Χριστό:

«Σ᾿ ἐσένα, Κύριε, παρέδωσα τό παιδί μου, καί μοῦ τό ἔσωσες καί τώρα καί αἰώνια. Σ᾿ ἐσένα ἐμπιστεύτηκα τό παλληκάρι μου καί σέ ἔβαλα φύλακά του, καί μοῦ τό φύλαξες σῶο στ᾿ ἀλήθεια καί ἄτρωτο. Δέν σκέφτωμαι οὔτε τό ὅτι πέθανε, οὔτε τό πῶς ἔφυγε ἀπό τή ζωή, ἀλλά βλέπω ὅτι ἔμεινε ἀνέγγιχτο ἀπό κάθε ἁμαρτία· δέν σκέφτομαι ὅτι καταπληγώθηκε στό σῶμα καί εἶχε πικρό θάνατο, ἀλλά ὅτι ἔφερε στόν οὐρανό τήν ψυχή του καθαρή καί ἀμόλυντη καί παρέδωσε τό πνεῦμα του ἄσπιλο στά χέρια σου. Τίς σπαθιές τίς ὑπολογίζω γιά ἰσάριθμα βραβεῖα· τίς πληγές τίς μετρῶ γιά στεφάνια. «

»Μακάρι, παιδί μου, τό σῶμα σου νά χωροῦσε καί περισσότερες πληγές, γιά νά ἔχεις καί περισσότερες ἀμοιβές. Ἔτσι μοῦ πλήρωσες τούς μισθούς τῆς ἐγκυμοσύνης· ἔτσι μέ ἀντάμειψες γιά τούς πόνους τῆς γέννας· ἔτσι μοῦ πρόσφερες τό ἀντίτιμο τῆς ἀνατροφῆς. Τί λοιπόν;

Δέν θά μέ πάρεις συνέταιρο καί στά κατορθώματα; Καί ἐγώ συμμετέχω στόν ἀγώνα σου.

Μαρτύρησες ἐσύ; Χαίρομαι καί ἐγώ μαζί σου γιά τό μαρτύριο. Ἀντιστάθηκες ἐσύ στόν θυμό τῶν βαρβάρων; Ἀντιμάχομαι καί ἐγώ τήν τυραννία τοῦ φυσικοῦ πόνου.

Ἐσύ φανερά καταφρόνησες τόν θάνατο; Ἐγώ ὅμως δέν λογαριάζω τά μητρικά μου σπλάχνα.

Ἐσύ ὑπέμεινες ἀγόγγυστα τήν ὀδύνη τῆς σφαγῆς; Ἐγώ ὑπομένω τό μαρτύριο τοῦ σπαραγμοῦ τῶν σπλάχνων μου.

Τά δικά μου εἶναι ἴσα μέ τά δικά σου καί ὄχι κατώτερα.

Ἐσύ μέ νικᾶς στήν ἔνταση τῆς ὀδύνης; Ἐγώ σέ ξεπερνῶ στή χρονική διάρκεια· γιατί ἄν καί ὁ θάνατός σου ἦταν μέσα στούς πόνους, πάντως ἔγινε σύντομα, ἐνῶ ἐγώ θά ἔχω τόν πόνο γιά πολύ. Ὑπομένω τόν πόνο μέ καρτερία, γιατί βλέπω τό πράγμα πνευματικά· εἶμαι δηλαδή βέβαιη ὅτι ζεῖς μέ μακαριότητα κοντά στόν Θεό καί πιστεύω ὅτι σύντομα θά μέ γηροκομήσεις ἐκεῖ, ὅταν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο τσακιστεῖ τό πήλινο αὐτό σκεῦος, τό σῶμα μου, καί ἔρθω στήν ἐκεῖ ζωή.«

»Μακάρι ἐγώ ἀνάμεσα στίς μάνες, γιατί παρουσίασα στόν Θεό ἕναν τέτοιον ἀγωνιστή. Καί πάλι μακάρια ἐγώ, παιδί μου· ἀληθινά, με θάρρος καυχιέμαι λοιπόν, καθώς ἐσύ ἔφυγες πρός τόν Χριστό καί θά εἶσαι μαζί του αἰώνια καί θά γεύεσαι τήν ἀτέλειωτη εὐτυχία».

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Εὐεργετινός τόμος α΄

Ἐκδόσεις: « ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ »

Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις « ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ » γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδουν.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com