«Ἡ Εὐχή μέσα στόν κόσμο»

π. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Πρέπει νά εἶναι συνεχής φροντίδα μας τό πῶς θά ἀπαλλάξουμε τόν νοῦ καί τήν καρδιά μας ἀπό τίς φθοροποιές καί καταστρεπτικές ἐπιδράσεις τῶν διαφόρων παθῶν πού ἔχουμε συσσωρεύσει μέσα μας καί μᾶς ἔχουν αἰχμαλωτίσει.

......

Μέ τήν αἰχμαλωσία τῆς καρδιᾶς ὁ νοῦς θολώνει καί ἀμαυρώνεται τό «κατ᾿ εἰκόνα». Γι᾿ αὐτό καί ἡ σύστασις τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «πάσῃ φυλακῇ τήρει σήν καρδίαν» καί τό «πρόσεχε σεαυτῷ, μή γένηται ρῆμα κρυπτόν ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἀνόμημα». Δηλαδή, πρόσεχε μήπως κάποιος κρυφός λογισμός γίνη μέσα στήν καρδιά σου ἀνόμημα, πτῶσις, πάθος καί αἰχμαλωσία.

........

Καί ἐπειδή ὅλοι μας ἔχουμε μέσα μας κάποια πάθη, πού τά ἱκανοποιοῦμε ἄλλος λιγότερο καί ἄλλος περισσότερο, ὀφείλουμε νά νεκρώσουμε τίς ρίζες τους. Οἱ ρίζες ἀχρηστεύονται, ἄν δέν τραφοῦν.

Δυστυχῶς ὅμως οἱ βρωμερές ρίζες ὅλων τῶν παθῶν ποτίζονται ἀπό τίς συγκαταθέσεις στούς κακούς λογισμούς, στίς αἰσχρές φαντασίες καί στίς πονηρές ἐπιθυμίες, καί ἀκολουθοῦν οἱ πράξεις καί τά ἔργα. Γιά νά ἀχρηστεύσουμε παντελῶς τίς σάπιες ρίζες τῶν παθῶν, θά χρησιμοποιήσουμε τήν θεϊκή φωτιά τῆς Εὐχῆς, τό:

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ἕνα χαριτωμένο ἀπόφθεγμα γιά τήν προσευχή διαβάζουμε στόν βίο τοῦ ὁσίου Ἀμβροσίου τῆς Ὄπτινα:

Ρώτησε ἕνας ἀδελφός τόν ἄλλο:

• Ποιός σοῦ ἔμαθε τήν Εὐχή τοῦ Ἰησοῦ;

Κι ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε:

• Οἱ δαίμονες.

• Μά εἶναι δυνατόν αὐτό;

• Βεβαίως! Αὐτοί μέ πολεμοῦσαν μέ αἰσχρούς λογισμούς, ἐγώ ἀμυνόμουν λέγοντας τήν Εὐχή κι ἔτσι τήν ἔμαθα καλά!¹

Συνεχίζεται...

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: “Η ΕΥΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ “

Ἐκδόσεις: “Γ. Γκέλμπεσης”

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Πρωτ. Στέφανο Ἀναγνωστόπουλο γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων  ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

1 Μπότση Πέτρου, “Ἡ θηβαΐδα τοῦ Βορρᾶ, Ἀθήνα 1999, σελ. 181.