Ἡ πρώτη ἐκκλησία.Ὁ Κύριος καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

3.Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ὁ Κύριος καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι.

Ὁ Κύριος καί οἱ Ἀπόστολοι ἦταν τό πρῶτο ὀρθόδοξο Μοναστήρι στήν γῆ. Ὁ Κύριος, ὡς Ἡγούμενος-Γέρων τοῦ Ἀποστολικοῦ Κοινοβίου, καθοδηγεῖ καί τελειοποιεῖ πνευματικά τούς ὑποτακτικούς Του, τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, ὁδηγώντας τους «εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν»¹.

Ὁ Κύριος ἦλθε στήν γῆ γιά νά τήν κάνει ἕνα μεγάλο Μοναστήρι. «Τοιούτους (τέτοιους, δηλαδή ὅπως εἶναι οἱ μοναχοί) ἡμᾶς ἐξ ἀρχῆς ὁ Θεὸς εἶναι βεβούληται (μᾶς ἤθελε νά εἴμαστε ὁ Θεός τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν ἀρχή τῆς Δημιουργίας )» σημειώνει ὁ Μ. Βασίλειος γράφοντας πρός τούς ἐν κοινοβίῳ κανονικούς (μοναχούς)͵ «καὶ ἐπὶ τούτοις ἐδημιούργησεν (καί γι’ αὐτό τό σκοπό μᾶς δημιούργησε». Δηλαδή ὁ Θεός μᾶς δημιούργησε γιά νά ζοῦμε παρθενικά, ἀφοσιωμένοι σ’ Αὐτόν, μετέχοντας στήν ἄπειρη μακαριότητά Του. Καί συνεχίζει ὁ Οὐρανοφάντωρ (σέ ἐλεύθερη μετάφραση): «Ὁ Θεός θέλει καί ἤθελε ἐξαρχῆς νά ζοῦμε (ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, λαϊκοί καί μοναχοί) ὅπως ζοῦν οἱ κοινοβιάτες μοναχοί. Αὐτοί ἐπανέρχονται στό ἀρχαῖον κάλλος, καλύπτοντας καί ξεπερνώντας τήν ἁμαρτία τοῦ προπάτορα καί ἀρχηγοῦ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων Ἀδάμ... Αὐτοί, δηλ. οἱ μοναχοί, εἶναι οἱ ἀκριβεῖς μιμητές τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Σωτῆρος Χριστοῦ.
Ὅπως ἀκριβῶς Ἐκεῖνος, ἀφοῦ σύστησε μία ὁμάδα μαθητῶν, ὅρισε νά ἔχουν κοινά τά πάντα καί παρεῖχε κοινό καί προσιτό τόν Ἑαυτό Του σέ ὅλους τούς Ἀποστόλους· ἔτσι καί οἱ μοναχοί, κάνοντας ὑπακοή στόν καθηγούμενο καί φυλάσσοντας μέ ἀκρίβεια τόν χριστιανικό τρόπο ζωῆς, μιμοῦνται μέ ἀπόλυτη ἀκρίβεια τόν τρόπο ζωῆς τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ Κυρίου². Αὐτοί εἶναι πού ζήλεψαν τήν ἀγγελική ζωή, φυλάσσοντας τήν ἀληθινή κοινωνικότητα μέ ἀκρίβεια. Δέν ὑπάρχει στούς ἀγγέλους φιλονικία, ζήλεια, ἀμφισβήτηση· καθένας ἔχει τά ἀγαθά ὅλων καί ὅλοι ὅλα τά καλά τά ἔχουν δικά τους. Δέν εἶναι ὁ πλοῦτος τῶν ἀγγέλων (καί αὐτῶν πού τούς μιμοῦνται, δηλ. τῶν μοναχῶν) ὑλικό ἀγαθό περιχαρακωμένο καί φυλαγμένο, πού νά χρειάζεται τομή ὅταν πρέπει νά μοιραστεῖ σέ πολλούς. Ἀλλά ἡ κτήση (δηλ. ἡ περιουσία τους) δέν ἔχει σχέση μέ τήν ὕλη καί ὁ πλοῦτος τοῦ καθενός εἶναι αὐτός πού εἶναι ἀποθησαυρισμένος στήν διάνοιά του»³.

Ὅλα αὐτά τά ἀναφέρει ὁ Μέγας Βασίλειος στούς κοινοβιάτες μοναχούς. Τέτοιους θέλει καί ἤθελε ἐξ ἀρχῆς ὁ Κύριος ὅλους τούς ἀνθρώπους. Αὐτήν εἶναι ἡ τέλεια πολιτεία καί ἡ τέλεια κοινωνία. Αὐτήν ἔζησε ὁ Κύριος μέ τούς Ἁγίους Ἀποστόλους. Αὐτήν ἔζησαν καί οἱ πρῶτοι Χριστιανοί τῶν Ἱεροσολύμων. Αὐτήν διέσωσαν οἱ πρῶτες χριστιανικές Ἐνορίες μέχρι τόν 2^ο αἰῶνα. Αὐτήν συνεχίζουν νά ζοῦν ἀνά τούς αἰῶνες οἱ μοναχοί στά ὀρθόδοξα Μοναστήρια μας ἀνά τόν κόσμο. 
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:«Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας» (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου) πού ἤδη κυκλοφορεῖ.

1 Πρβλ. Ἰω. 16, 13.

2 Δηλ. ὅπως γράψαμε καί προηγουμένως ὁ Κύριος εἶναι ὁ πρῶτος Παναγιώτατος Γέρων καί Καθηγούμενος τοῦ πρώτου ὀρθόδοξου μοναχικοῦ κοινοβίου στή γῆ. Σ' αὐτό, ὅλα ἦσαν κοινά. Ὁ δέ Κύριος, ἐκδαπανᾶτο στήν διακονία καί ὑπηρεσία τῶν ὑποτακτικῶν Του-Ἁγίων Ἀποστόλων παρέχοντας τόν Ἑαυτόν Του κοινό πρότυπο ἐναρέτου ζωῆς καί πολιτείας σέ ὅλους.

3 Μεγ. Βασιλείου, TLG, Work #074 31.1384.15 to Work #074 31.1384.17 στό: Work #074 31.1381.16n to Work #074 31.1381.17 Κεφάλαιον ιη΄: Πρὸς τοὺς ἐν κοινοβίῳ κανονικούς. «Οὗτοι τὸ ἀρχαῖον ἀνακαλοῦνται καλὸν͵ τοῦ ἀρχιπάτορος Ἀδὰμ τὴν ἁμαρτίαν ἐπικαλύπτοντες. Διαίρεσις γὰρ͵ καὶ διάστασις͵ καὶ πόλεμος οὐκ ἂν ἦν ἐν ἀνθρώποις͵ μὴ τῆς ἁμαρτίας διατεμούσης τὴν φύσιν. Οὗτοι ἀκριβεῖς μιμηταὶ τοῦ Σωτῆρος καὶ τῆς κατ΄ αὐτὸν ἐν σαρκὶ πολιτείας ὑπάρχουσιν. Ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος͵ χορὸν μαθητῶν συστησάμενος͵ κοινὰ τὰ πάντα͵ καὶ κοινὸν ἑαυτὸν τοῖς ἀποστόλοις παρέσχηκεν· οὕτω καὶ οὗτοι τῷ καθηγουμένῳ πειθόμενοι͵ οἵγε καλῶς τὸν κανόνα τοῦ βίου διαφυλάσσοντες͵ τὴν τῶν ἀποστόλων καὶ τοῦ Κυρίου πολιτείαν μετ΄ ἀκριβείας μεμίμηνται. Οὗτοι τὴν τῶν ἀγγέλων ζωὴν ἐζηλώκασι͵ τὸ κοινωνικὸν͵ ὥσπερ ἐκεῖνοι͵ δι΄ ἀκριβείας φυλάξαντες. Οὐκ ἔστιν ἐν ἀγγέλοις ἔρις͵ οὐ φιλονεικία͵ οὐκ ἀμφισβήτησις ἕκαστος τὰ πάντων ἔχει͵ καὶ πάντες ὁλόκληρα παρ΄ ἑαυτοῖς τὰ καλὰ ταμιεύονται. Οὐ γάρ ἐστιν ὕλη ἐμπερίγραπτος ὁ τῶν ἀγγέλων πλοῦτος͵ δεομένη τομῆς͵ ἡνίκα ἂν αὐτὴν πλείοσιν ἐπινέμεσθαι δέῃ· ἀλλ΄ ἄϋλος ἡ κτῆσις͵ καὶ διανοίας ὁ πλοῦτος».