«Περί ἐλεημοσύνης , Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης»

Ὀφείλουμε νά σπεύδουμε πρός βοήθεια τῆς πτωχείας, τήν ὁποία δημιουργεῖ τό γῆρας, ἡ ἐξάντληση, ἡ ἀσθένεια, ἡ ἄκαρπη καί κακῶς πληρωμένη ἐργασία, οἱ πραγματικῶς δύσκολοι ὅροι τῆς ζωῆς, ἡ πολυμελής οἰκογένεια καί ἡ πτωχή συγκομιδή. Ἰδιαίτερα ὀφείλουν νά κάνουν τοῦτο οἱ πλούσιοι. Πρέπει νά καθοδηγούμαστε ἀπό τήν ἱστορία τῶν Ἀποστολικῶν χρόνων καί τό παράδειγμα τῆς πρώτης Ἐκκλησίας.

**

Κύριε! Δίδαξέ μέ νά ἐλεῶ ἑκούσια, εὐγενικά, μέ χαρά καί νά πιστεύω ὅτι ὅταν ἐλεῶ δέν χάνω, ἀλλά κερδίζω ἀπείρως περισσότερο ἀπ᾿ ὅ,τι δίνω.

**

Ὅταν ἐλεεῖς κάποιον ὁ ὁποῖος ζητεῖ ἀπό σένα καί ὁ ὁποῖος πιθανῶς δέν εἶναι ἄξιος, δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν εὐεργεσία σου – καί γιά τό λόγο αὐτό ἡ καρδιά σου γογγύζει γιά τήν ἐλεημοσύνη τήν ὁποία δίδεις – μετανόησε γι᾿ αὐτό· διότι ἡ θεία, ἁγία Ἀγάπη ἐπιδαψιλεύει ἐπίσης σέ μᾶς τίς δωρεές της, καί ὅταν ἀκόμη ἔχουμε ἀφθονία αὐτῶν.

 Ἡ πρός τόν πλησίον σου ἀγάπη θά ἔπρεπε νά σοῦ λέγει: «Καί ἄν ἀκόμη ἔχει κάτι, δέν θά πειράζει ἄν προσθέσω κάτι στήν εὐτυχία του (μολονότι γιά νά ποῦμε τήν ἀληθεια, λίγα νομίσματα δέν θά προσθέσουν πολύ, οὔτε θά βελτιώσουν τήν τύχη του.). Ὁ Θεός δίδει σέ μένα, γιατί νά μή δώσω κι ἐγώ στόν πτωχώ;». Λέγω στόν πτωχό, διότι ποιός θά ἁπλώσει τό χέρι του χωρίς ἀνάγκη; Ἄν ἐλάμβανες τίς δωρεές τοῦ Θεοῦ κατά τήν ἀξία σου, θά ἤσουν κι ἐσύ ζητιάνος. Ὁ Θεός εἶναι οἰκτίρμων σ᾿ ἐσένα, ὄχι κατά τήν ἀξία σου, καί σύ ἐπιθυμεῖς Αὐτός νά εἶναι σ᾿ ἐσένα οἰκτίρμων. Γιατί, λοιπόν, ἀφοῦ ἔχεις ἀφθονία, δέν θέλεις νά εἶσαι γενναιόδορος κι ἐσύ στούς ἀδελφούς σου 

Συνεχίζεται....

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό ἡμερολόγιο τοῦ Ἁγίου Ὄρους