Μερικές φορές με ειδικές τεχνικές, συνήθως όμως απροσδόκητα και απρόσκλητα, συμβαίνει στον καθένα μας. Και σαν απρόσκλητος επισκέπτης, αφήνει προβληματισμό και συνήθως φόβο... Τι συμβαίνει; Και τι λέει (εν περιλήψει) η εμπειρία των αγίων της Εκκλησίας για τέτοια φαινόμενα;
Μια γενική περιγραφή
Βρίσκεσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου. Δεν κοιμάσαι ακόμα, αλλά ο ύπνος πλησιάζει. Έχεις πλήρη διαύγεια του περιβάλλοντός σου, και το μυαλό σου κάθε άλλο παρά ναρκωμένο είναι. Ναι, είσαι σίγουρος ότι ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΣΑΙ. Και τότε ξαφνικά, νιώθεις στην καρδιά σου ένα παράξενο, και μάλλον ανέκφραστο συναίσθημα που δυναμώνει...
...Το συναίσθημα αυτό που νιώθεις, ακολουθείται από κάποιον βόμβο. Ξέρεις ότι δεν προέρχεται από τον έξω χώρο. Καταλαβαίνεις πολύ καλά, ότι αυτό που ακούς, είναι κάτι που προέρχεται από ΜΕΣΑ ΣΟΥ. Και καθώς περνούν τα δευτερόλεπτα, ο βόμβος αυξάνεται...
...Δυναμώνει τόσο, που αρχίζει να μοιάζει με κραδασμό. Ναι, γίνεται κραδασμός, και νιώθεις το σώμα σου να συντονίζεται με αυτό το βόμβο και να πάλλεται στο ρυθμό του. Αν είναι οι πρώτες φορές που σου συμβαίνει, δεν ξέρεις τι γίνεται. Αρχίζεις να φοβάσαι. Νιώθεις φόβο ανακατεμένο με περιέργεια. Αλλά καθώς οι κραδασμοί αυξάνονται, και το σώμα σου πάλλεται όλο και πιο δυνατά, ο φόβος υπερισχύει της περιέργειας...
...Αν δίπλα σου κοιμάται ο σύντροφός σου, ανησυχείς ότι το σώμα σου πλέον πάλλεται τόσο δυνατά στο ρυθμό αυτού του βόμβου, που θα τον ξυπνήσεις. Νιώθεις να τραντάζεται το κρεβάτι σου όλο και πιο πολύ, όλο και πιο δυνατά. Το τρεμούλιασμα που ξεκίνησε από την καρδιά σου ή από τα πόδια σου, έχει καλύψει όλο σου το σώμα. Και ξέρεις καλά, ότι αυτό που σου συμβαίνει δεν είναι όνειρο...
...Και ξαφνικά ακούς κάποιον να σου μιλάει με ευκρινείς φράσεις, που όμως αποτελούνται από φωνή με νοήματα και όχι με λέξεις. Ή ακόμα πιο μυστηριωδώς, "βλέπεις" οντότητες χωρίς τη χρήση των σωματικών ματιών σου...
...Αν το αφήσεις να εκδηλωθεί, αρχίζεις να ανυψώνεσαι από το κρεβάτι σου, και να κινείσαι στο χώρο "ανεξάρτητα" από το σώμα σου. Μόλις σου συνέβη αυτό που ονομάζουμε: "αστρική προβολή"!
Βέβαια, δεν συμβαίνει πάντοτε κατά τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει περίπτωση να συμβεί άμεσα, χωρίς καθόλου το "στάδιο των κραδασμών". Εκεί δηλαδή που στέκεται κάποιος, να αρχίσει να "γλυστράει" άυλος προς κάποιο σημείο του χώρου. Και κάτι τέτοιο, είναι για τον "πρωτάρη", κάτι ακόμα πιο τρομακτικό!
Η Χριστιανική ερμηνεία του φαινομένου Πρώτα οφείλουμε να πούμε, ότι οι όροι: "εξωσωματικές εμπειρίες", ή "αστρική προβολή", αν και τους χρησιμοποιούμε εδώ επειδή είναι ευρύτερα γνωστοί, στην πραγματικότητα είναι εντελώς εσφαλμένοι και αδόκιμοι όροι για τις εμπειρίες αυτές. Γιατί ούτε η έξοδος από το σώμα είναι πραγματική, (αλλά απλώς η αντίληψή μας επεκτείνεται έξω από το σώμα), ούτε υπάρχει "αστρικό σώμα", ώστε να δικαιολογείται ο όρος: "αστρική προβολή". Χρησιμοποιούμε αυτούς τους όρους εδώ συγκαταβατικά, επειδή έχουν επικρατήσει στην εποχή μας, κάτω από την επιρροή άλλων θρησκειών. Το κάνουμε μόνο για να κατανοήσει ο αναγνώστης για τι πράγμα μιλάμε.
Κατά τη Χριστιανική πίστη, η ανθρώπινη ψυχή έχει δύο δυνάμεις. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει ότι η ψυχή είναι λογική και νοερά. Έδωσε ο Θεός «ψυχήν λογικήν και νοεράν δια του οικείου εμφυσήματος». Είναι βασική διδασκαλία των αγίων Πατέρων ότι ο νους και η λογική είναι δυο παράλληλες ενέργειες της ψυχής. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφερόμενος στο ότι η ψυχή είναι κατ’ εικόνα της Αγίας Τριάδος και γράφοντας ότι η Αγία Τριάς είναι Νους, Λόγος και Πνεύμα, λέγει ότι η ψυχή, δημιουργημένη από τον Θεό κατ’ εικόνα Του, είναι «νοερά, λογική τε και πνευματική». Περισσότερα όμως για την "ανατομία" της ψυχής, μπορείτε να βρείτε στο σχετικό μας άρθρο. Εκεί θα βρείτε πώς ακριβώς οι άγιοι Πατέρες, μας δίνουν το υπόβαθρο για να κατανοήσουμε το παράξενο αυτό φαινόμενο.
Η ενεργοποίηση αυτού που στη σημερινή εποχή ονομάζουμε: "αστρική προβολή", κατά τη Χριστιανική πίστη, είναι μία "κατά φύσιν" εμπειρία, και ταυτίζεται με την ενεργοποίηση της νοεράς δυνάμεως του ανθρώπου, η οποία συνήθως στον άνθρωπο της φθοράς, βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση. Όμως είναι ΥΠΑΡΚΤΗ, και κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, (οι οποίες δημιουργούνται, είτε από δική μας βούληση, είτε κατά παραχώρησιν Θεού), ο άνθρωπος αποκτά εμπειρία αυτής της "άγνωστης" ανθρώπινης ψυχικής δύναμης.
Οι δυνάμεις αυτές, ήταν γνωστές στον Αδάμ. Ευρισκόμενος ο Αδάμ σε φωτισμό, είχε σε λειτουργία, τόσο τη λογική, όσο και τη νοερά δύναμη της ψυχής του. Έτσι μπορούσε να επικοινωνεί όχι μόνο με την υλική κτίση, αλλά και με την πνευματική. Ήταν ουσιαστικά κατά τη διατύπωση της Αγίας Γραφής: "συμπολίτης των αγίων" (Εφεσίους 2/β: 19). Όμως μετά την πτώση του, ο Θεός για τη δική του ασφάλεια, του στέρησε τη χρήση αυτής της νοεράς ενέργειας. Και ομοίως, και εμείς οι πτωτικοί άνθρωποι, όσοι δεν είμαστε στον φωτισμό, παραμένουμε προσκολλημένοι στη "λογική" ενέργεια της ψυχής, αγνοώντας τη νοερά.
Οι άγιοι πατέρες, μας δίνουν μια εικόνα αυτής της "παραμέλησης" της νοεράς δυνάμεως, με την πνευματική ερμηνεία της γνωστότατης παραβολής του "Ασώτου Υιού". Πέρα από την γνωστή έννοια της παραβολής, οι πνευματικοί πατέρες της Εκκλησίας μας, διακρίνουν στην παραβολή αυτή και μια παράλληλη, εντελώς διαφορετική ερμηνεία, την οποία μας αναπτύσσει πολύ όμορφα ο σεβ. Ιερόθεος Βλάχος στο βιβλίο του: "Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία". Εκεί μας πληροφορεί, ότι οι πατέρες, εξεικονίζουν τις δύο αυτές δυνάμεις της ψυχής, με τους δύο γιους. Τον γιο που έμεινε με τον πατέρα του, και τον γιο που έφυγε. Κατά τη διάρκεια της πτώσεως του ανθρώπου στην αμαρτία, η νοερά δύναμις "φεύγει", και μένει μόνο η "λογική". Και όταν επέρχεται η μετάνοια, και η νοερά δύναμις επιστρέφει σε αυτόν που φωτίζεται, τότε "ο άλλος αδελφός", η "λογική" ενέργεια, δεν την αποδέχεται εύκολα, γιατί ο άνθρωπος παραμένει δέσμιος της "λογικής δυνάμεως" μόνο, και δεν αναγνωρίζει τη "νοερά δύναμη", λόγω της απειρίας του προς τα πνευματικά.
Σε πολλές θρησκείες, (κυρίως τις ανατολικές), η νοερά δύναμη είναι πολύ γνωστή, και μάλιστα υπάρχει ένα μεγάλο φάσμα μεθόδων, με τις οποίες οι ασκούμενοι την ενεργοποιούν και την εξελίσσουν. Στη Χριστιανική Εκκλησία όμως, ΔΕΝ έχουμε τέτοιου είδους πειραματισμούς ή ασκήσεις, παρά το ότι οι δυνάμεις αυτές είναι και σ' εμάς γνωστές, και μάλιστα "κατά φύσιν" θεωρούμενες. Και ο λόγος που σ' εμάς ΔΕΝ υπάρχει μια τέτοια ενασχόληση, είναι ο εξής:
Ο Θεός μας απέκλεισε από αυτή τη νοερά δύναμη, ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ. Ο πτωτικός άνθρωπος, δεν είναι ικανός να χειρισθεί τα πνευματικά χωρίς σοβαρότατους κινδύνους και να σταθεί ακέραιος στον πνευματικό κόσμο. Γιατί η νοερά δύναμη, ανοίγει στον άνθρωπο έναν ολόκληρο κρυμμένο κόσμο, του ανοίγει την πνευματική διάσταση! Και ο άνθρωπος ευρισκόμενος σε αυτή τη διάσταση, κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από τους παμπόνηρους κατοίκους της, τους δαίμονες! Κινδυνεύει, είτε να πάθει κακό, είτε να πλανηθεί με χιλιάδες τρόπους. (Δεν είναι τυχαίο, το ότι στις ανατολικές θρησκείες που ασκούν τις μεθόδους αυτές, λατρεύουν ακόμα δαίμονες...) Και μόνο σπανίως ο Θεός κατά παραχώρησιν επιτρέπει σε κάποιους ανθρώπους, να αντιληφθούν φευγαλέα αυτή τη "διάσταση", για να έχουν σημείο αναφοράς, και να κατανοήσουν κάποια πράγματα όταν θα τα γνωρίσουν αργότερα. Φυσικά όμως, ως Θεός της ελευθερίας, ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ σε οποιονδήποτε ασκεί ΠΑΡΑΝΟΜΑ αυτή τη δύναμη, να την ενεργοποιήσει και να την αναπτύξει. Αλλά με ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΘΥΝΗ.
Όταν ο άνθρωπος ανοίγει αυτή την "πόρτα" προς τον πνευματικό κόσμο, συμβαίνουν παράλληλα δύο πράγματα: Το πρώτο, είναι ότι ο ίδιος μπορεί να "εισέλθει" στον πνευματικό κόσμο μέσω της νοεράς αυτής δυνάμεως. Το δεύτερο όμως, είναι ότι και πλάσματα αυτού του κόσμου, μπορούν να εισέλθουν στον κόσμο μας, και ακόμα χειρότερα, σε αυτόν τον ίδιον!
Από τη στιγμή όμως που ο άνθρωπος εισέλθει στο στάδιο του Φωτισμού, ο Ίδιος ο Θεός, (το Πνεύμα το Άγιο που ενεργοποιείται στην καρδιά του), του ανοίγει τη νοερά δύναμη της ψυχής, και του επιτρέπει να τη χρησιμοποιεί ελεύθερα. Γιατί ο γιος που ενηλικιώθηκε, μπορεί πλέον να χειρισθεί σοφά και χωρίς κινδύνους την περιουσία που του δίνεται από τον Πατέρα. Αυτός είναι και ο λόγος, που οι άγιοι της Εκκλησίας μας ΒΛΕΠΟΥΝ τον Πνευματικό κόσμο. Επειδή η νοερά δύναμή τους, λειτουργεί παράλληλα με τη λογική, όπως ακριβώς συνέβαινε και με τον Αδάμ.
Αυτός είναι και ο λόγος, που ο απόστολος Παύλος, ως απόστολος στο στάδιο της Θέωσης, μιλούσε με τόση φυσικότητα για παρόμοιες εμπειρίες του, οι οποίες όμως συνέβαιναν ΠΑΝΤΟΤΕ με τη συνέργεια του Αγίου Πνεύματος, κάτι που ο ίδιος μπορούσε να το γνωρίζει, έχοντας το σχετικό αγιοπνευματικό χάρισμα. Ας δούμε δύο παραδείγματα αυτών των εμπειριών του αποστόλου Παύλου, από την Αγία Γραφή:
"
Εγώ μεν γαρ ως απών τω σώματι, παρών δε τω πνεύματι, ήδη κέκρικα ως παρών τον ούτω τούτο κατεργασάμενον, 4 εν τω ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού συναχθέντων υμών και του εμού πνεύματος συν τη δυνάμει του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού" (Α΄ Κορ. 5/ε: 3,4). "Ελεύσομαι γαρ εις οπτασίας και αποκαλύψεις Κυρίου. 2 οίδα άνθρωπον εν Χριστω προ ετών δεκατεσσάρων· είτε εν σώματι ουκ οίδα, είτε εκτός του σώματος ουκ οίδα, ο Θεός οίδεν· αρπαγέντα τον τοιούτον έως τρίτου ουρανού. 3 και οίδα τον τοιούτον άνθρωπον· είτε εν σώματι είτε εκτός του σώματος ουκ οίδα, ο Θεός οίδεν· 4 ότι ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι." (Β΄ Κορ. 12/ιβ: 1-4).
Παρατηρήστε στο πρώτο χωρίο, πώς ο απόστολος Παύλος, μπορούσε να "συναχθεί" με τους Κορινθίους, και να ενεργήσει με το πνεύμα του, χωρίς το σώμα του! Παρατηρήστε επίσης στο δεύτερο χωρίο, τον χαρακτηριστικό τρόπο με τον οποίο αναφέρεται στην άγνοιά του, για το αν την εμπειρία εκείνη τη βίωσε με το σώμα του ή χωρίς αυτό. Αυτό όμως που σαφώς φαίνεται, είναι ότι ο Παύλος, πίστευε ότι μπορούσε να έχει μια τέτοια εμπειρία, στην οποία να συμμετέχει το πνεύμα του χωρίς το σώμα του.
Πάνω απ' όλα όμως, παρατηρήστε, ότι αυτά τα γράφει ένας απόστολος, που είδε και μίλησε με τον Ίδιο τον Χριστό, και ότι αυτά όπως γράφει τα βίωσε: "εν τω ονόματι του Κυρίου", "συν τη δυνάμει του Κυρίου Ιησού Χριστού", και ότι ήταν "αποκάλυψις Κυρίου". Και δεν δικαιολογούν αυτά κανέναν, να πειραματίζεται με τα πνευματικά, ερήμην του Κυρίου, εφόσον ακόμα δεν έχει προοδεύσει στη Χριστιανική πορεία του Φωτισμού και της Θέωσης όπως ο Παύλος.
Δεν είναι όμως κάθε πνευματική εμπειρία από τον Θεό. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες προέρχονται ή υποβοηθούνται από απατηλά πνεύματα.
Θέματα προστασίας
Περί πνευματικών εμπειριών
Άρα λοιπόν, ο Χριστιανός δεν πρέπει να βιάζεται να αποκτήσει εμπειρίες. Δεν είναι το ζήτημα "κυνήγι εμπειριών", αλλά αυτά είναι ζητήματα ζωής και θανάτου. Αν είναι θέλημα Θεού και προς το συμφέρον τού ανθρώπου, τότε ο Θεός θα το οικονομήσει, να τον αφήσει να βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση, που να αντιληφθεί τη νοερά του δύναμη. Αλλά μετά, θα πρέπει να κάνει υπομονή. Θα πρέπει να συνεχίσει να αγωνίζεται στον Χριστιανικό του αγώνα, με στόχο τον αγιασμό του. Και αν και όταν ο Θεός το θεωρήσει σκόπιμο, τότε θα "αρθούν" τα εμπόδια που του αποκλείουν τον πνευματικό κόσμο. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν θα πρέπει να ασχοληθεί με όλα αυτά από μόνος του, υπό τύπον ανατολικών θρησκειών, ή με τη βοήθεια σχετικών βιβλίων ή δασκάλων. Γιατί θέτει τον εαυτό του σε μεγάλο κίνδυνο, και αυτό που επιθυμεί, θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο. Γιατί έτσι θα δείξει την απειρία του και την ανωριμότητά του, και ο Θεός ποτέ δεν θα τον θεωρήσει άξιο να χειρισθεί αυτή την επικίνδυνη δύναμη της ψυχής με ασφάλεια. Και κάθε "επιτυχία" του με εκούσιους πειραματισμούς, θα είναι όχι από τον Θεό, αλλά από τον πονηρό.
Ειδικά οι βαπτισμένοι Χριστιανοί, είναι πολύ πιο επικίνδυνο να ενασχολούνται με όλα αυτά. Γιατί όχι μόνο ο Θεός δεν τους δίνει το ελαφρυντικό της άγνοιας της πίστης, ώστε να τους προστατέψει επαρκώς, αλλά επίσης το βάπτισμά τους έχει ήδη συντελεσθεί. Και δεν απολείπεται πλέον "καθαρμός" των επικίνδυνων πυλών προς τον πνευματικό κόσμο.
Αν κάποιος έχει ασχοληθεί επισταμένα με τις "εξωσωματικές εμπειρίες" (όπως επίσης λέγονται αυτά τα φαινόμενα), τότε η "πύλη" του προς τον πνευματικό κόσμο "χαλαρώνει". Και γίνεται όλο και πιο εύκολο, (άρα όλο και πιο επικίνδυνο) να εισέρχεται στη διάσταση των δαιμόνων. Με το άγιο βάπτισμα όμως, ο Θεός ΚΛΕΙΝΕΙ αυτή την είσοδο, για όσους ο Θεός γνωρίζει ότι κινδυνεύουν. Αν όμως ο άνθρωπος είναι ήδη βαπτισμένος και την ανοίξει, τότε το πρόβλημα που θα δημιουργήσει με την ενασχόλησή του αυτή, θα είναι ΜΟΝΙΜΟ. Πάντα θα μένει κάποιο κενό, από το οποίο θα ταλαιπωρείται σε κάποιο βαθμό από οντότητες αυτού του πνευματικού κόσμου. Έστω και αν ο ίδιος δεν θα επιθυμεί πλέον αυτές τις εμπειρίες. Αυτό θα είναι ένα μάθημα γι' αυτόν, για την ανευθυνότητα με την οποία ενήργησε όντας βαπτισμένος Χριστιανός, να ασχοληθεί με τέτοιου είδους επικίνδυνες καταστάσεις, αντί με τις βεβαιωμένες και παραδεδομένες από τους αγίους Πατέρες μεθόδους φωτισμού και θέωσης.
Αν λοιπόν σας συμβεί κάποτε να νιώσετε αυτό το "τρέμουλο", είναι καλό να γνωρίζετε τις εξής χρήσιμες πρακτικές συμβουλές: Αποφύγετε να ξαπλώσετε ανάσκελα, και κυρίως, προσέξτε να μην έχετε το κεφάλι σας χαμηλά. Γιατί ο τεντωμένος λαιμός διευκολύνει τη διαδικασία της "εξωσωμάτωσης". Προτιμήστε να αλλάξετε στάση, γυρίζοντας στο πλάι. Φροντίστε να εμποδίσετε το "τρέμουλο" να δυναμώσει. Όσο πιο ενωρίς το πετύχετε, τόσο καλύτερα. Και κυρίως, αν νιώσετε ότι δεν γίνεται τίποτα για να το εμποδίσετε, καταφύγετε στην ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Είναι το ισχυρότερο όπλο, που θα διακόψει τη διαδικασία αυτή, και θα σταματήσει η διαδικασία "εξωσωμάτωσης". Η προσευχή είναι ακόμα πολυτιμότερη, ειδικά στην περίπτωση που θα διαπιστώσετε ότι ΔΕΝ μπορείτε να ελέγξετε τις κινήσεις σας.
Εάν αυτές οι καταστάσεις σας συμβαίνουν συχνά, πρώτα ελέγξτε τα φάρμακα που παίρνετε. Φάρμακα σαν το Tribulus Terrestris, ίσως είναι η αιτία τέτοιων καταστάσεων. Το φάρμακο αυτό και παρόμοια φάρμακα, ερεθίζουν την έκκριση ορμόνης για την αύξηση της αντοχής σε ανθρώπους που καταπονούνται έντονα σωματικά. Προσοχή λοιπόν στα φάρμακα που λαμβάνετε, αν διαπιστώσετε ότι σας δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις.
Ένα πολύ σημαντικό πράγμα που οφείλετε να κάνετε, αν διαπιστώσετε ότι σας περιτριγυρίζει δαιμονική παρουσία, που προσπαθεί να σας οδηγήσει σε εξωσωμάτωση, είναι να ελέγξετε τα αντικείμενα που υπάρχουν στο δωμάτιό σας, ή σε όλο σας το σπίτι. Μήπως υπάρχει εκεί κάποιο Βουδιστικό ή μαγικό σύμβολο, ή ειδωλολατρικά ξόανα; ΞΕΦΟΡΤΩΘΗΤΕ ΤΑ, και θα δείτε ότι όλα θα γίνουν καλύτερα.
Πάνω απ' όλα όμως, ό,τι κι αν συμβεί, να θυμόσαστε, ότι ΥΠΑΡΧΕΙ το ισχυρότερο όπλο εναντίον κάθε προσβολής, που είναι η ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Και όταν αντιμετωπίζετε το πρόβλημα αυτό με σοβαρότητα και περίσκεψη, ο Παντοδύναμος είναι πάντα πρόθυμος να σας βοηθήσει!
Και προσοχή! Μην εξαπατηθείτε από ΚΑΝΕΝΑΝ, είτε άνθρωπο, είτε πνεύμα, που θα σας πει ότι αυτό που σας συνέβη οφείλεται δήθεν στην "αγιότητά" σας! Πείτε: "αμαρτωλός άνθρωπος είμαι, χώμα και νερό". Και αναλύστε το στον διακριτικό πνευματικό σας, και εκείνος θα σας συμβουλέψει ανάλογα.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, έχει εξ' αρχής καταγράψει εμπειρίες όλων αυτών για τα οποία μιλάμε εδώ, αλλά και πολλών άλλων. Και η ψυχοθεραπευτική μέθοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν ασχολείται με τσαρλατάνικα και επικίνδυνα πειράματα με τον πνευματικό κόσμο, όπως κάνουν ανεύθυνα διάφορες ομάδες και σχολές της Νέας Εποχής, και θρησκείες κυρίως στην Ανατολή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, οδηγεί τον άνθρωπο στον Φωτισμό και τη Θέωση, μέσα από την εμπειρία της δύναμης του ονόματος του Ιησού Χριστού.
Τελειώνοντας το άρθρο αυτό, θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το εξαιρετικό βιβλίο: "Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή", όπου θα βρείτε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για τις πνευματικές εμπειρίες, κάτω από το φως της Ορθόδοξης πίστης. Ακολουθεί το απόσπασμα:
Όταν διαβάσαμε τα απαραίτητα από τη φιλοκαλία, με παρακάλεσε με επιμονή να του δείξω τον τρόπο με τον οποίο ο νους συναντάται με την καρδιά, και σταλάζει μέσα της το Θείο Όνομα του Ιησού Χριστού, που φέρνει την ανείπωτη χαρά της επιτυχίας της εσωτερικής ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ. Του τα εξήγησα λοιπόν ως εξής:
"Τώρα εσύ, επειδή είσαι τυφλός δεν ημπορείς να δεις τίποτα. Όμως ασφαλώς μπορείς με τη μνήμη και τη φαντασία σου, να σχηματίσεις στο μυαλό σου, μίαν εικόνα, μια παράσταση, ενός ανθρώπου, ενός ζώου, ενός δένδρου, ενός σπιτιού, όπως τα είχες ιδεί εις το παρελθόν, όταν είχες την όρασή σου. Δεν ημπορείς, λοιπόν, να σχηματίσεις πλήρη εικόνα των χεριών σου, των ποδιών σου, όπως όταν θα είχες υγειά την όρασή σου;"
"Βεβαιότατα, μπορώ" απήντησε.
"Φαντάσου, λοιπόν, την εικόνα της καρδιάς σου, κατά τον ίδιο τρόπο, γύρισε τα άφωτα, έστω, μάτια σου, προς αυτήν, και κράτησε την εικόνα της αυτή, όσο δυνατότερα και καθαρότερα μπορείς. Τα αυτιά σου θα ακροώνται όσο περισσότερο μπορούν, ένα - ένα, τους κτύπους της. Όταν το επιτύχεις αυτό, άρχισε πάλι την προσπάθεια να συνηθίσεις να προσκομίζεις τα λόγια της προσευχής, με τον κάθε έναν κτύπο. Έτσι εις τον πρώτο κτύπο πες με το μυαλό σου: "Κύριε", εις τον δεύτερο, "Ιησού", εις τον τρίτο: "Χριστέ", εις τον τέταρτο: "ελέησόν", εις τον πέμπτο, "με".
Αυτό δεν θα σταματάς να το επαναλαμβάνεις συνεχώς, και θα το οικειοποιηθείς εύκολα, επειδή έχεις ήδη κατορθώσει να βάλεις τα θεμέλια και να κτίσεις τον πρώτο όροφο του παλατιού της εγκάρδιας προσευχής.
Το δεύτερο στάδιό της είναι, όπως οσυ είπα ήδη, η προσαρμογή της στην αναπνοήν σου, όπως οι άγιοι πατέρες μας εδίδαξαν.
Σύμφωνα με τη δεύτερη και υψηλή αυτή περίοδο, θα εισπνέεις λέγοντας εις το μυαλό σου: "Κύριε Ιησού Χριστέ" και με την εκπνοή θα συμπληρώνεις λέγοντας νοερά: "ελέησόν με". Ενήργησε αυτό όσο πιο συχνά μπορείς, και θα αισθανθείς ύστερα από κάμποσο χρόνο, ένα ευχάριστο πόνο εις στην καρδιά σου, και μία θερμότητα να σε καταλαμβάνει. Τότε με τη χάρη του Θεού θα μπεις μες στη χαρά της "αυτοενεργούσης προσευχής της καρδιάς"! Τότε όμως, πρέπει να προσέχεις και να ασφαλίζεις τον εαυτό σου από τον κίνδυνο των διαφόρων οραμάτων που θα σου παρουσιασθούν. Μη παρασύρεσαι, και μη παραδέχεσαι κανένα απ' αυτά, επειδή οι άγιοι πατέρες επιμένουν αφάνταστα εις το γεγονός, ότι πρέπει η εσωτερική προσευχή να κρατηθεί μακριά και ελεύθερη απ' τα οράματα, επειδή αυτά είναι πολύ επισφαλή και ρίχνουν την ψυχή σε τρομερούς πειρασμούς και κινδύνους".
Ο τυφλός εφάνηκε σαν να ερούφηξε κυριολεκτικά όλα αυτά που του είπα, και άρχισε να τα εφαρμόζει όπως τα άκουσε, αμέσως, περισσότερο όμως τις νύχτες, όταν διακόπταμε για πολλές ώρες την πορεία. Πέντε ημέρες αργότερα, άρχισε να αισθάνεται γλυκειά θερμότητα στην καρδιά του, και άρρητη ευτυχία, επήρε δε πλέον η υπόλοιπη ταλαιπωρημένη ζωή του, περιεχόμενο και ανείπωτη παρηγοριά εις την προσευχή την ασίγαστη, πού τον έκανε να καίγεται κυρολεκτικά, απ' την αγάπη προς τον γυλυκύτατον Ιησού. Από καιρό σε καιρό, έβλεπε φως, αν και δεν ημπορούσε να το προσδιορίσει επακριβώς. Μερικές φορές, όταν ο τυφλός έκανε την είσοδο εις την καρδιά του, του εφαινόταν πως έβλεπε κάτι σαν φλόγα, που την επυρπολούσε, βγαίνοντας δε έξω από αυτήν, τον επλημμύριζε με φως. Με το φως αυτής της φλόγας, ημπορούσε να βλέπει απομεμακρισμένα πράγματα, και αφανή γεγονότα.
Άλλη μια φορά του συνέβη το εξής: Περπατούσαμε μέσα από ένα δάσος, ήμεθα και οι δύο σιωπηλοί, δοσμένοι ολότελα εις την προσευχή, όταν ξαφνικά μου είπε: "Τι κρίμα! Η Εκκλησία καίγεται εκεί. Το καμπαναριό της έπεσε κάτω, συντρίμι φοβερό!"
"Σταμάτησε το απατηλό όραμα του είπα. Είναι του πειρασμού. Πρέπει αυτές τις φαντασίες να τις αποδιώχνεις αμέσως. Πώς ημπορείς να βλέπεις πράγματα που συμβαίνουν εις την πόλη, από την οποία απέχουμε δεκατρία ολόκληρα χιλιόμετρα;" Με υπήκουσε, και προχώρησε εις την προσευχή. Το βραδάκι εφθάσαμε στην πόλη, και είδαμε εις την πραγματικότητα, αρκετά σπίτια καμένα, και ένα ξύλινο κωδονοστάσιο πεσμένο. Ο κόσμος ήταν μαζεμένος, και εθαύμαζαν όλοι το συμβάν του καμπαναριού, που έπεσε χωρίς να προξενήσει πουθενά την παραμικρότερη ζημιά. Ερώτησα πότε συνέβη η πυρκαγιά, και είδα ότι έγινε ακριβώς την ώρα που την είδε ο τυφλός, όταν ήμεθα ακόμη στο δάσος. Αρχίσαμε οι δυο μας να συζητάμε γι' αυτό:
"Είχες τη γνώμη ότι το όραμα ήταν απατηλό, μου είπε, αλλά όμως, ό,τι είδα, συνέβη στην πραγματικότητα. Πώς ημπορώ να μη δοξάζω με δάκρυα το όνομα του Κυρίου Ιησού, που εκχύνει τη Χάρη Του σε ανθρώπους μωρούς και τυφλούς και αμαρτωλούς σαν κι εμένα; Σ' ευχαριστώ κι εσένα θερμά, που με δίδαξες την προσευχή της ενεργείας της καρδιάς".
"Λάτρευε τον Κύριον Ιησούν του είπα, και αυτόν ευχαρίστησε, με όλο σου το είναι. Αλλά προσπάθησε να μη θεωρείς το όραμά σου σαν απευθείας ενέργεια της Χάριτος του Θεού, επειδή γεγονότα σαν αυτό που είδες, είναι δυνατόν να συμβαίνουν σύμφωνα και με τους φυσικούς νόμους. Η ψυχή του ανθρώπου δεν δεσμεύεται από την ύλη ή τον χώρο. Ημπορεί πολλές φορές να δει και μέσα στο σκοτάδι, και να διακρίνει γεγονότα που συμβαίνουν μακριά, αλλά δεν πρέπει να τα περιβάλλουμε όλα αυτά με πίστη, ότι είναι αποτελέσματα της Χριστιανικής αρετής και Θείας Χάριτος. Οι δυνάμεις που έχουμε μέσα μας, ατονούν και εξαφανίζονται κάτω από το παχυλό βάρος των υλικών μας σωμάτων, των υλικών σκέψεών μας και φροντίδων. Αλλά όταν αυτοσυγκεντρούμεθα, και απομακρυνόμεθα από κάθε τι που μας περιβάλλει, και γινόμεθα πιο τέλειοι, σαν εξαϋλωμένοι, η ψυχή τότε επανέρχεται εις τον πνευματικό της εαυτό, και εργάζεται με αδέσμευτες όλες μας τις δυνάμεις. Έτσι, ό,τι συνέβη σ' εσένα προηγουμένως, δεν είναι κάτι το υπερφυσικό. Άκουσα κάποτε από τον μακαρίτη τον πνευματικό μου οδηγό, που έλεγε, ότι ακόμη και άνθρωποι χωρίς να έχουν μπει εις τα βασίλεια της προσευχής της καρδιάς, συμβαίνει πολλές φορές να κατέχουν την ικανότητα αυτή, ή συμβαίνει να την αποκτούν κατά το διάστημα μιας αρρώστιας, που οι δυνάμεις του σώματος υποχωρούν, αφήνοντας ελευθερία κινήσεως εις τις διάφορες ικανότητες της ψυχής. Τότε μέσα στο σκοτάδι, διακρίνουν πνεύματα ανθρώπων που ευρίσκονται μακριά, επικοινωνούν με ψυχές που ευρίσκονται στον άλλο κόσμο, και άλλοτε διαβάζουν εις των συνανθρώπων των τις σκέψεις. Αλλά αυτό που προέρχεται κατ' ευθείαν από του Θεού τη Χάρη, εις την περίπτωση της εσωτερικής προσευχής, είναι το γέμισμα της καρδιάς από γλυκύτητα και ευφροσύνη, τις οποίες "ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι", επειδή δεν υπάρχει εις την γην κάτι ανάλογο για να συγκριθούν, αντίθετα δε όλες οι χαρές της γης υστερούν, όσο και αν παραβληθούν με την πνευματικήν αυτήν γλυκύτητα και ευφροσύνη" ("Οι περιπέτειες ενός Προσκυνητή" Εκδόσεις Παπαδημητρίου, Έκδοσις 17η, σελ. 119-122).
Ο ενδιαφερόμενος, μπορεί να βρει περισσότερες πληροφορίες για τα θέματα αυτά, στα έργα του γέροντα Σοφρωνίου από τον Έσσεξ της Αγγλίας: "Οψώμεθα τον Θεόν καθώς εστί" και "Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης". Επίσης, μπορείτε να βρείτε στοιχεία για το θέμα των οραμάτων, στο βιβλίο του αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ "Θαύματα και Σημεία", Έκδοση Ι. Μ. Νικοπόλεως.
http://www.oodegr.com/oode/asynithista/pn_empeiries/astr_prob1.htm
Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου