Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι θυσία πραγματική

   

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

6)           Ἡ Θεία   Λειτουργία εἶναι θυσία πραγματική

Στή Θεία   Λειτουργία ζοῦμε τό μυστήριο τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε στόν νυκτερινό Του μαθητή τόν ἅγιο Νικόδημο, τό μυστήριο τῆς σταυρικῆς Του θυσίας: «Καθώς ὀ Μωϋσῆς ὕψωσε τόν ὄφι στήν ἔρημο, ἔτσι πρέπει νά ὑψωθεῖ καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε κάθε ἕνας πού πιστεύει σ’ Αὐτόν νά ἔχει ζωή αἰώνιο. Διότι τόσο πολύ ἀγάπησε ὁ Θεός τόν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στόν θάνατο τόν Υἱό Του τόν μονογενῆ, ἔτσι ὥστε καθένας πού πιστεύει σ’ Αὐτόν νά μή χάνεται ἀλλά νά ἔχει αἰώνιο ζωή»[7]. Στό μυστικό Δεῖπνο ὁ Κύριος κάνει λόγο, ἀκόμη μιά φορά γιά τόν ἐπί τοῦ Σταυροῦ θάνατό Του. Προσφέροντας τό πανάγιο σῶμα Του τεμαχι­σμένο (κλώμενον) καί τό ἅγιο αἷμα Του ἐκχυνόμενον «τούς ὑπενθυμίζει πάλι... τή σφαγή».

Στή διάρκεια τοῦ Δείπνου δεσπόζει ὁ Σταυρός: «Εὐλαβη­θεῖτε αὐτήν τήν τράπεζα», μᾶς λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. «Τόν Χριστό πού ἐσφάγη γιά μᾶς, τό θῦμα πού κείτεται πάνω Της»[8].

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης μᾶς λέει ὅτι ὁ Χριστός διά τοῦ μυστικοῦ Δείπνου, μ' ἕναν τρόπο ἀκατάληπτο γιά τόν ἀνθρώπινο νοῦ, προλαβαίνει τά γεγονότα τῆς προδοσίας, τῆς δίκης, τοῦ Σταυροῦ. Καί προσφέροντας στούς Δώδεκα τό ἅγιο Σῶμα Του ὡς τροφή, «ἔδειξε μέ σαφήνεια ὅτι ἡ θυσία τοῦ Ἀμνοῦ εἶχε ἤδη συντελεσθεῖ»[9].

Τό Δεῖπνο εἶναι μυστικό, διότι εἶχε ἕνα μεγάλο μυστικό νόημα: μᾶς μύησε στή σταυρική σωτηριώδη θυσία. Σ' αὐτό ὁ Χριστός ἱερούργησε τή θυσία τοῦ Γολγοθᾶ.

Ὁ ἱερός Καβάσιλας μιλώντας γιά τή Θεία   Εὐχαριστία λέει, ὅτι «ἡ θυσία αὐτή δέν εἶναι εἰκόνα καί τύπος θυσίας, ἀλλά θυσία ἀληθινή». («Τήν θυσίαν ταύτην μή εἰκόνα καί τύπον εἶναι θυσίας, ἀλλά θυσίαν ἀληθινήν... Πρᾶγμα θυσίας ἡ τελετή»[10]).

 Ἡ Θεία   Εὐχαριστία εἶναι πραγματική θυσία, ἐπειδή ὁ Χριστός θυσιάζεται καί προσφέρεται στούς πιστούς σφαγια­σμέ­νος.

«Σέ θυσία προσέρχεσαι φρικτή καί ἁγία», μᾶς λέει ὁ ἱερός Χρυσόστο­μος, «μπροστά σου βρίσκεται ἐσφαγμένος ὁ Χριστός»[11]. Ἡ θυσία τοῦ Γολγοθᾶ καί ἡ θυσία τῆς Εὐχαριστίας εἶναι μία, γιατί Ἕνας εἶναι ὁ Ἀμνός. «Τήν ἴδια θυσία πάντοτε ποιοῦμε» γράφει ὁ θεῖος Χρυσόστομος, ἐπειδή «τόν ἴδιο (Ἀμνό) πάντοτε προσφέρομε». Ἤ πιό σωστά, ὁ ἴδιος Ἀμνός πάντοτε αὐτοπροσφέρεται.[12]

Ἐκεῖ στό ἅγιο θυσιαστήριο βλέπουμε ὁλοζώντανη τή θυσιαστική, ἐσταυ­ρω­μένη, ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο. «Τί θά μποροῦσε νά ἐξισωθεῖ μ' αὐτήν τήν ἀγάπη; ἀναρωτιέται ὁ ἱερός Καβάσιλας. Ποιά μητέρα εἶναι τόσο φιλόστοργη ἤ πατέρας τόσο φιλότεκνος; ἤ [τίς τῶν κα­λῶν οὑτινοσοῦν (ἔστω καί λίγο) οὕτως ἔλαβε ἔρωτα μανικόν; (τρελό)]ποιός ἀπό τούς καλούς ἐρωτεύτηκε ἔτσι τρελά ἔστω καί λίγο;»[13].

[7] Ἰω. 3,14-16: «Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ͵ οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων ἐν αὐτῷ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον͵ ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ΄ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον»

[8] Μ 58, 737 καί 60, 465.

[9] Μ 46, 612C.

[10] Καί συνεχίζει ὁ ἅγιος: «Ἡ τελετή δέν εἶναι τύπος θυσίας, ἀλλά θυσία πραγματική. Γιατί τί εἶναι ἡ θυσία τοῦ προβάτου; Ὁπωσδήποτε ἡ μεταβολή ἀπό μή σφαγμένο σέ σφαγμένο. Αὐτό γίνεται στή Θεία Λειτουργία. Ὁ ἄρτος δηλαδή πού προηγουμένως εἶναι ἀθυσίαστος, τότε μεταβάλλεται σέ θυσιασμένο... Ἔτσι ὅπως στό πρόβατο ἡ μεταβολή ἐπιτελεῖ πραγματική θυσία, ἔτσι καί ἐδῶ λόγω τῆς μεταβολῆς αὐτῆς τό τελούμενο εἶναι πραγματική θυσία». Μ 150, 440C.

[11] Μ 49, 381. Στή θεία Λειτουργία ζοῦμε μυστηριακά τό γεγονός τοῦ σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Κυρίου.

[12] «Μία εἶναι ἡ θυσία... Ἐκείνην προσφέρουμε καί τώρα, τήν τότε προσενε­χθεῖ­σαν, τήν ἀνάλωτον. Οὐκ ἄλλην θυσίαν.. ἀλλά τήν αὐτήν ἀεί ποιοῦμεν». Μ 63,131.

[13] Μ 150, 648.
 

 

 Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης 

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)-Τί εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία καί πῶς θά τή ζήσουμε

Σχῆμα μικρό ,Σελίδες: 162, Τιμή:3€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr