Μακάριος είναι ό νους πού προσεύχεται χωρίς φαντασίες, διότι μόνο ό Χριστός δεν είχε φαντασίες, επειδή ήταν Θεός. Ό Αδάμ έπεσε από τον παράδεισο, αφού πρώτα έπεσε στην φαντασία του, διότι φαντάστηκε, κατά την συμβουλή του εωσφόρου, ότι εάν θα φάει από τον απαγορευμένο καρπό, δεν θα πεθάνει στον αιώνα.
Λέγουν οί Άγιοι Πατέρες ότι ό μεγαλύτερος πειρασμός στην ώρα της προσευχής είναι ή φαντασία του νου, πού λέγεται καί «οκτάπους της ψυχής ή «οκτάγωνο». Ονομάζεται ακόμη ή φαντασία και «γέφυρα των δαιμόνων».
Στον καιρό της καρδιακής προσευχής το δυσκολότερο πράγμα είναι ή διαφύλαξης του νου από τον διασκορπισμό είναι πιο δύσκολο ακόμη από το να φύλαξης τον νου από τους λογισμούς. Να παρατηρούμε ότι κάθε τι πού είναι περιφερειακό (έρχεται καί φεύγει), καί φανταστικό, δεν είναι από τον Θεό.
Εάν νομίζουμε ότι μπορούμε να εμποδίσουμε την φαντασία μας, εξαπατόμαστε, δεν μπορούμε να εισδύσουμε στην στενή πύλη της καρδίας, ούτε μπορούμε να φθάσουμε τον Θεό.
286. Γιατί ό άνθρωπος είναι ανώτερος από όλα τα αλλά δημιουργήματα;
Όλα είναι δημιουργήματα του Θεού, αλλά δεν προήλθαν όλα από τον Θεό, όπως προήλθε ό άνθρωπος. Αυτός δημιουργήθηκε με την βούληση της Αγίας Τριάδος, κατ' εικόνα καί ομοίωση του Θεού. Συνεπώς ό άνθρωπος έχει την δύναμη να γίνει υιός του Θεού κατά χάριν, να αναγεννηθεί εκ του Θεού, να δημιουργήσει καλά έργα, να θεωθή. Έχει ψυχή ζώσα, πού προήλθε από τον Θεό καί σ' αυτήν αναπαύεται ένα μικρό μέρος των άκτίστων ενεργειών του Θεού, οί όποιες είναι τόσες οσες είναι καί οί ιδιότητες του Θεού.
287. Αυτός πού δεν κάνει το θέλημα του Θεού, έχει καθήκον να προτρέπει τους άλλους στην απόκτηση των καλών έργων;
Λέγει ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος ότι «πρέπει καί αυτός πού δεν κάνει τα έργα των αρετών να διδάσκει τους άλλους για τίς αρετές, καί την στέρηση των έργων του την συμπληρώνει με τα ωφέλιμα λόγια του». Ενώ ό άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέγει: «Πρέπει αυτός πού διδάσκει καί δεν τα εκτελεί ό ίδιος να ντρέπεται από τα λόγια του καί έτσι να αρχίσει καί αυτός να κάνη λίγο - λίγο τα έργα των αρετών».
288. Tι συμβουλή μας δίνετε για την ψυχική μας σωτηρία;
Να παραμείνετε μέσα στο πλοίο την Εκκλησία, να υπακούετε σ' Αυτήν, διότι είναι το σώμα του Χριστού. Αυτή είναι ή κοινή Μητέρα μας. Δια της Εκκλησίας μπαίνουμε στον κόσμο, στην ζωή καί με αυτή αναχωρούμε άπ' αυτό τον κόσμο, για την αιώνια ζωή.
Εμείς οί χριστιανοί ομοιάζουμε με ένα δένδρο φυτεμένο από τον Θεό. Το κλωνάρι πού πέφτει από το δένδρο πεθαίνει καί δεν μπορεί να ζήση πλέον. Έτσι καί οί χριστιανοί, πού αποκόπτονται από την Εκκλησία, πεθαίνουν καί δεν μπορούν να έχουν πλέον ζωή, ούτε σωτηρία, εκτός καί επιστρέψουν πάλι στους κόλπους της.
Όταν ο άνθρωπος ταλαντεύεται στην πίστη καί εγκαταλείπει τελικά την Εκκλησία, μάταια είναι όλα τα καλά έργα. Καί οπού υπάρχει ένότης καί ειρήνη, εκεί υπάρχει σωτηρία καί Χάρις Θεού. Λέγουν ακόμη οί Άγιοι Πατέρες ότι στους έσχατους καιρούς δύο πράγματα θα βοηθήσουν την Εκκλησία καί τους πιστούς της.
α) Ή αίσθησης και παρουσία της ερήμου, δηλαδή τα βουνά, οί σπηλιές καί τα δάση καί
β) ή διατήρησης της πίστεως μυστικά στις καρδιές των αγωνιστών χριστιανών.
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980
Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
________________________________________________
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου