Γέρων Παΐσιος: Σπουδές καί ἀποκατάσταση

Σπουδές και αποκατάσταση

Από το βιβλίο Οικογενειακή Ζωή Δ' Τόμος

-Γέροντα, πολλά παιδιά δυσκολεύονται να προχωρήσουν τις σπουδές τους, όταν δεν έχουν αποφασίσει ποια ζωή θα ακολουθήσουν.Τους απασχολεί συνέχεια αυτό το θέμα και δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο διάβασμά τους.

-Εγώ, όταν κάποιος νέος έχει τέτοια προβλήματα,του λέω: «Ξέρεις ότι σήμερα υπάρχουν κάτι μεγάλα ψυγεία; Να βάλεις λοιπόν αυτό το θέμα σε ένα τέτοιο ψυγείο,μέχρι να τελειώσεις τις σπουδές σου.Δε σου λέω να πετάξεις αυτά που σε απασχολούν,αλλά να τα φυλάξεις εκεί μέχρι να τελειώσεις.Αν δεν προσέξεις τώρα την μελέτη σου,τις σπουδές σου,οι φίλοι σου θα τακτοποιηθούν,θα ηρεμήσουν και μετά θα κάνουν κομποσχοίνι για σένα,για να τακτοποιηθείς.«Χρειάζεται πολύ να προσέξουν,γιατί αυτό είναι τέχνασμα του εχθρού(διαβόλου),για να τους δημιουργεί περισπασμούς. -Γέροντα είπα σε κάποια κοπέλα: «Αν σκέφτεσαι να παντρευτείς,να μή σπουδάσεις»

-Και,μέχρι να παντρευτή τί θα κάνει; Θα πουλάει καραμέλες; Καλύτερα να τελειώσει μια επιστήμη ή να μάθει μια τέχνη,γιατί κάτι μπορεί να παρουσιασθεί στη ζωή της και να της χρειασθούν αυτά που θα μάθει.Μου είπε κάποτε μια κοπέλα:«Σκέφτομαι τον Μοναχισμό,αλλά συνέχεια αλλάζω γνώμη». «Τί τάξη πάς;» την ρωτάω. «Δευτέρα λυκείου μου λέει,αλλά δεν θέλω να σπουδάσω». «Δεν θέλεις να σπουδάσεις;της λέω.Τότε να πώ στον πατέρα σου να σου αγοράσει κατσίκια,να σου πάρει και ένα τσοπανόσκυλο να τα φυλάει,να σου δώσει και μια φλογέρα να παίζεις και να τα βόσκεις.Σου αρέσει αυτό; Κοίταξε να σπουδάσεις ή να μάθεις μια τέχνη».«Τότε,Γέροντα,μου λέει,ώσπου να αποφασίσω αν γίνω μοναχή ή αν παντρευτώ,να μένω στο μοναστήρι ως προδόκιμη,ώστε να μάθω την τέχνη της ταπεινοφροσύνης».«Αυτήν την τέχνη,της λέω,μπορείς να τη μάθεις και στο σπίτι σου,αν δέχεσαι με χαρά ότι σου λένε οι δικοί σου.Θα τελειώσεις πρώτα το σχολείο,θα δώσεις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο και όταν τελειώσεις θα δούμε τί θα κάνεις».«Πέντε χρόνια όμως,Γέροντα,δεν είναι πολλά για να αποφασίσω;».«Πολλά είναι,αλλά τί να κάνουμε,αφού ακόμη δεν έχεις κατασταλάξει κάπου;». «Φταίω εγώ γι'αυτό επειδή είμαι ασταθής;», με ρωτάει. «Οχι,αλλά η ζυγαριά προς το παρόν δεν κλίνει ούτε προς το ένα μέρος,ούτε προς τα άλλο.»  Σε τέτοιες περιπτώσεις να τονίζουμε στα παιδιά να προσέξουν να μή χάνουν άσκοπα το χρόνο τους. Να ζήσουν όσο πιο πνευματικά γίνεται στη διάρκεια των σπουδών τους,να πάρουν σύντομα το πτυχίο τους,που είναι απαραίτητο,και ύστερα έχει ο Θεός. Στο διάστημα αυτό να βρούν έναν καλό πνευματικό να τους βοηθάει,για να μην ενθουσιάζονται έυκολα με την μιά ζωή ή με την άλλη,αλλά και να μήν απελπίζονται.Να κάνουν υπομονή να τελειώσουν τις σπουδές τους και τότε θα μπορούν να αποφασίσουν,ώριμα πλέον και με τις περισσότερες προϋποθέσεις που θα έχουν,για τη μια ή για την άλλη ζωή,και να κάνουν ότι νομίζουν καλύτερο εις δόξαν Θεού. Ετσι που είναι σήμερα ο κόσμος,όσο ωριμάζουν,τόσο καλύτερα είναι.Ξέρετε τί παρατράγουδα συμβαίνουν;Ιδίως όταν κάποιος έχει ενθουσιασμό,πρέπει πολύ να προσέχει να μην παίρνει ανώριμες αποφάσεις.

-Γέροντα,υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν όρεξη να διαβάσουν τα μαθήματά τους,γιατί προτιμούν την πνευματική μελέτη και την προσευχή.

-Οχι,να μήν αφήνουν το διάβασμα. Ας διαβάσουν παράλληλα με τα μαθήματά τους κάτι δυνατό από κάποιο πατερικό βιβλίο,ας προσεύχονται λίγο,ας κάνουν καμία μετάνοια,για να συντηρούνται λίγο πνευματικά. Οταν έχουν πολύ διάβασμα μπορούν να κάνουν διαλλείματα και να λένε την ευχή ή να ψάλλουν.Γιατί αν θέλουν να κάνουν κάτι άλλο που είναι για αργότερα,ούτε εκείνο θα μπορούν να το κάνουν σωστά,επειδή θα σκέφτονται το διάβασμα,ούτε τις σπουδές τους θα προχωρούν και τελικά δε θα κάνουν τίποτα.Ενώ αν διαβάζουν,θα πάρουν γρήγορα το πτυχίο τους και μετά θα κάνουν αυτό που θέλουν.Εγώ όταν ήμουν στο Σανατόριο(Το 1966 στο Σανατόριο ο Γέροντας έκανε εγχείρηση στους πνεύμονες),για λίγες μέρες ούτε κομποσχοίνια ούτε μετάνοιες ούτε νηστείες έκανα.Ετρωγα ότι μου έδιναν. «Να βοηθήσω τώρα λίγο τους γιατρούς,έλεγα,για να με βοηθήσουν κι εκείνοι να γίνω καλά και ύστερα θα κάνω αυτό που θέλω».

Ερχονται παιδιά και μου παραπονούνται ότι οι γονείς τους τα ζορίζουν πολύ για να διαβάσουν.Αν τα ζορίσω και εγώ δεν θα τα βοηθήσω.Για να καταλάβουν ότι πρέπει να μην αφήνουν το διάβασμά τους,τους λέω παραδείγματα από παιδιά που δεν διάβαζαν και ταλαιπωρήθηκαν,και από παιδιά που πρόκοψαν,επειδή διάβαζαν.Να θυμάμαι μια περίπτωση:Ηταν σε μια πόλη δύο γειτονόπουλα. Ο ένας ήταν πανέξυπνος.Με λίγο διάβασμα έπαιρνε συνέχεια άριστα,από το δημοτικό ως το γυμνάσιο.Ο άλλος με λιγότερο μυαλό και με πολλή επιμέλεια τον ακολουθούσε.Τελικά ο πρώτος μόλις τέλειωσε την πρώτη λυκείου,έμπλεξε με παρέες,άφησε το σχολείο,και τελικά αναγκάστηκε να εργαστεί σε μια επιχείρηση ως καθαριστής.Παντρέυτηκε κι όλας,απέκτησε και δυο παιδιά,και δύσκολα τα έβγαζε πέρα.Ο άλλος τέλειωσε την νομική,πήγε και στην Ευρώπη για ανώτατες σπουδές και πήρε πτυχίο για επιχειρήσεις.Μια μέρα στην επιχείρηση που εργαζόταν ο πρώτος,περίμεναν νέο διευθυντή.Ολοι έλεγαν ότι έχει ανώτερη μόρφωση.Και τελικά ο νέος διευθυντής ήταν εκείνος ο συμμαθητής του!Μόλις τον είδε,τον γνώρισε.Τον έπιασε τέτοια απελπισία που έκανε δυο-τρεις απόπειρες αυτοκτονίας.Κάποιος του είπε να έρθει στο Αγιον Ορος να με βρεί. Αφού μου μίλησε για τη ζωή του μου λεει πάνω στη συζήτηση:«Ακούς εκεί,να έχω αυτόν διευθυντή».Του δίνω τότε ένα ξεσκόνισμα γερό.«Βρε,του λέω,εσύ θα γινόσουν ανώτερος από αυτόν.Θα περνούσες και εσύ καλά και τα παιδιά σου καλά και θα έκανες και καλωσύνες!Δεν φτάνει που έγινες αιτία και ταλαιπωρείται η οικογένειά σου,τώρα θέλεις να αυτοκτονήσεις για να τους δώσεις τη χαριστική βολή και να μείνουν ορφανά τα παιδιά σου;Εσένα δε σε λυπάμαι,γιατί από το κεφάλι σου έπαθες ότι έπαθες.Τα παιδιά σου λυπάμαι.Το καταλαβαίνεις;Κοίταξε τώρα να κάνεις υπομονή και πιστεύω ότι με τη βοήθεια του Θεού και ο νέος διευθυντής θα σου φερθεί καλά.Μπορεί να σε βάλει και σε καλύτερη θέση.Και αν τυχόν δεν αναπαυθείς,να βρεις μια άλλη δουλειά να μήν αφήσεις τα παιδιά σου στο δρόμο».Ετσι συμμαζεύτηκε.

Γι'αυτό λέω,αν τα παιδά σπουδάζουν διαβάσουν και κουραστούν λίγο στη διάρκεια των σπουδών τους,δεν θα χρωστούν μαθήματα,θα τελειώσουν γρήγορα και δεν θα έχουν αργότερα στενοχώριες.Βλεπω πως όσα παιδιά χρωστούν μαθήματα κατά τη διάρκεια των σπουδών τους,όταν τελειώσουν και διορισθούν, πάλι χρωστούν στον έναν,στον άλλον και έχουν όλο προβλήματα.

-Γέροντα,άν ένας νεος έχει κάποια ενδιαφέρουσα γνωριμία κατά τη διάρκεια των σπουδών του,συμφέρει να δημιουργήσει οικογένεια,ενω ακόμη σπουδάζει;

-Νομίζω,όσο καλή και αν είναι η γνωριμία,θα είναι εις βάρος των σπουδών του.Ακόμη και αν βρή την καλύτερη σύντροφο και παντρευτεί,θα είναι μια ταλαιπωρία και για τη γυναίκα του και για τα παιδιά του. Καλύτερα ας συγκεντρώσει όλες τις ψυχικές και σωματικές του δυνάμεις στην επιστήμη του,για να τελειώσει ξεκούραστα τις σπουδές του και ύστερα τακτοποιεί αυτό το θέμα. Γιατί αν έχει τις δυνάμεις του σκορπισμένες,θα είναι συνέχεια ψυχικά και σωματικά τσακισμένος.

http://clubs.pathfinder.gr/Sei_R
http://www.rel.gr/index.php?rpage=paisios&rpage2=showkeimeno.php&link_id=23