Θαυμαστά γεγονότα.ιδ' μέρος

Βίος καί πολιτεία

τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη

(8ο Μέρος)

Ἀπό τό βιβλίο «Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης»

 Δεῖτε ἐδῶ:ιγ' μέρος


Θαυμαστά γεγονότα

Ὁ Λαυριώτης μοναχός Δαμιανός, πού εἶχε τό διακόνημα τοῦ ἀμπελικοῦ, ὅχι μόνο δέν πίστευε στήν ἁγιότητα τοῦ ὁσίου, ἀλλά καί τόν θεωροῦσε πλανεμένο. Θέλοντας λοιπόν ὁ φιλάνθρωπος Θεός, «ὁ πάντας ἀνθρώπους θέλων σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν», καί τόν ἀδελφό νά διορθώσει καί τόν ἅγιο νά δοξάσει, οἰκονόμησε τό ἑξῆς:

Κάθε Σάββατο ὁ ἀδελφός Δαμιανός πήγαινε στό μοναστήρι. Ἔφευγε ἀπό κεῖ τό βράδυ τῆς Κυριακῆς, παίρνοντας μαζί του τρόφιμα γιά ὅλη τήν ἑβδομάδα, κι ἐπέστρεφε στό ἀμπέλι πού καλλιεργοῦσε. Αὐτό ἦταν τό διακόνημά του.

Μιά Κυριακή βράδυ λοιπόν, ἐπιστρέφοντας στό ἀμπέλι ἀπό τό μοναστήρι, ἔπεσε κουρασμένος νά κοιμηθεῖ. Σηκώθηκε τή συνηθισμένη ὥρα, γιά νά κάνει τόν κανόνα του καί νά διαβάσει τήν ἀκολουθία του. Ὅμως, πράγμα παράδοξο, πείνασε τόσο πολύ, πού δέν μποροῦσε νά σταθεῖ. Κάθησε ἀπορρημένος.

• Τί νά εἶναι τοῦτο; μονολόγησε.

Δέν μποροῦσε νά κάνει τίποτα. Ἡ πείνα τόν θέριζε. Τό στομάχι του πονοῦσε βασανιστικά...

Τρέμοντας ὁλόκληρος ἄναψε κι ἔβαλε πάνω ἕνα τσουκάλι μέ νερό καί λάδι. Ὕστερα ἔκοψε μέσα ἀρκετά κρεμμύδια καί τά ἔβρασε. Στό μεταξύ, ἔκοψε μέσα σέ μιά γαβάθα πολλά παξιμάδια καί κατόπιν ἄδειασε τό τσουκάλι πάνω σ᾿ αὐτά*. Τά σκέπασε καί περίμενε μέ ἀδημονία πότε θά φέξει ἡ μέρα γιά νά φάει.

Ἡ πείνα τελικά τόσο πολύ τόν πίεσε, πού δέν ἄντεξε νά περιμένει. Ξεσκέπασε τή γαβάθα καί ἄρχισε νά τρώει. Τί περίεργο ὅμως! Μόλις ἔβαλε στό στόμα τήν πρώτη κουταλιά, δυσκολεύτηκε νά τήν καταπιεῖ. Δεύτερη δέν μπόρεσε νά φάει. Ἔχασε κάθε ὄρεξη γιά φαγητό. Φόβος καί ἀπορία τόν κυρίεψαν.

• Ἄλλο καί τοῦτο, μουρμούρισε καί σκέπασε τή γαβάθα. Σήμερα ἔχω νά σκάψω στό ἀμπέλι, σκέφτηκε. Θά κουραστῶ καί θά μ᾿ ἀνοίξει πάλι ἡ ὄρεξη.

Μόλις ἄρχισε νά φέγγει, κάποιος χτύπησε τήν πόρτα του.

• Ἔλα μέσα, ὅποιος κι ἄν εἶσαι, φώναξε ὁ π. Δαμιανός.

Ἡ πόρτα ἀνοίγει καί ἐμφανίζεται μπροστά του ὁ ὅσιος Μάξιμος.

• Πολύ νωρίς ἦρθες, πάτερ, τοῦ λέει.
• Ἦρθα, γιατί δέν ἄντεχα ἄλλο. Ἔχω ὀκτώ μέρες νηστικός. Κανείς δέν ἦρθε νά μέ φιλέψει κάτι. Φέρε λοιπόν τό φαγητό πού ἔφτιαξες νά τό φᾶμε μαζί.

Ὁ ἀμπελικός ἀπόρησε, πῶς ὁ ὅσιος ἤξερε ὅτι εἶχε ἑτοιμάσει φαγητό. Ἔφαγε μέ ὄρεξη μαζί του καί «ηὐφράνθη καί ἠγαλλιάσατο ψυχῇ τε καί σώματι». Μετά ἔβαλε μετάνοια στόν ἅγιο καί τοῦ ζήτησε συγνώμη πού τόν κατηγοροῦσε.

Ἀπό τότε ἔλαβε ἐσωτερική πληροφορία καί τόν δόξαζε σάν «ἐκλεκτό σκεῦος» τῶν χαρισμάτων τοῦ Θεοῦ.

* Αὐτό τό φαγητό εἶναι τό περίφημο ἁ γ ι ο ζ ο ύ μ ι , πού συνήθιζαν νά τρῶνε οἱ μοναχοί στά βυζαντινά χρόνια. Τόν τρόπο παρασκευῆς του περιγράφει καί ὁ Θεόδωρος Πρόδρομος (12ος αἰ.) ὁ γνωστός Πτωχοπρόδρομος (βλ. Φ. Κουκουλέ, Βυζαντινῶν βίος καί πολιτισμός, τ. Ε΄, σελ. 37 – 38).8

συνεχίζεται…

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com