Β. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
Δέν δίσταζε ὁ Ὅσιος γέροντας Πορφύριος ἀκόμη καί νά παρακαλεῖ τόν ἐξομολογούμενο, ὥστε νά προσπαθήσει νά μετανοήσει.
Διηγεῖται
πνευματικό του παιδί: «Ἤθελε ν’ ἀποβάλω μιὰ κακὴ συνήθεια∙ μοῦ τὸ
ζητοῦσε ἐκεῖνος ὁ ἅγιος ἐμένα τῆς ἁμαρτωλῆς μὲ τοῦτα τὰ λόγια: «Δὲν ἔχει
τόσο χατήρι ὁ Γέροντας; Κάνε το γιὰ τὸ χατήρι μου», ἤ «Πὲς στὸν ἄνδρα
σου ὅτι τὸν παρακαλεῖ ὁ Γέροντας νὰ σοῦ συμπαρασταθεῖ σ’ αὐτήν σου τὴν
προσπάθεια».
Οἱ ἅγιοι νὰ παρακαλοῦν ἐμᾶς∙ καὶ ὄχι γιὰ κάτι δικό τους, ἀλλὰ γιὰ τὸ δικό μας τὸ καλό, γιὰ τὴ δική μας σωτηρία καὶ λύτρωση. Εἶναι γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ γιὰ ὅλα τ’ ἄλλα –τὰ πιὸ πολλὰ εἶναι αὐτά ποὺ δὲν λές–, ποὺ δὲν μπορεῖς ν’ ἀντέξεις μιὰ τέτοια εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸ μόνο ποὺ μπορεῖς νὰ προφέρεις εἶναι τὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου «τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη»[93].
Οἱ ἅγιοι νὰ παρακαλοῦν ἐμᾶς∙ καὶ ὄχι γιὰ κάτι δικό τους, ἀλλὰ γιὰ τὸ δικό μας τὸ καλό, γιὰ τὴ δική μας σωτηρία καὶ λύτρωση. Εἶναι γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ γιὰ ὅλα τ’ ἄλλα –τὰ πιὸ πολλὰ εἶναι αὐτά ποὺ δὲν λές–, ποὺ δὲν μπορεῖς ν’ ἀντέξεις μιὰ τέτοια εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸ μόνο ποὺ μπορεῖς νὰ προφέρεις εἶναι τὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου «τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη»[93].
Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[93] Ὅ. π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου