«Ο Ἀντίχριστος;» Β΄ Μέρος

Η Ευθύνη της επιλογής μας. 7.«Ο Ἀντίχριστος;»Β΄ Μέρος (Τελευταίο)

ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΡΑΖΕΡΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ 

7.«Ο Ἀντίχριστος;» Β΄ Μέρος    (σελ.58-68)

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ

                                       
                                        Βιομετρικά διαβατήρια
                                        Ἡλεκτρονικές ταυτότητες
                                         666
                                         Bar code
                                         RFID
                                         Smart cards
                                         Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς

7.«Ο Ἀντίχριστος;» Β΄Μέρος

Ὁ φιλάνθρωπος Θεός δέν θ’ ἀφήσῃ ἀπροστάτευτη τήν ἀνθρωπότητα κατά τήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου.  Θά ἀποσταλοῦν «αἱ δύο ἐλαῖαι καί αἱ δύο λυχνίαι αἱ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τῆς γῆς ἑστῶσαι» (Ἀποκ. 11,4.Πρβλ. Ζαχ.4,11-14), ὁ Ἐνώχ καί ὁ Θεσβίτης Ἠλίας, σύμφωνα μέ τήν παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας, «γιά νά διδάξουν αὐτοί τήν εὐσέβεια στό γένος τῶν ἀνθρώπων καί νά κηρύξουν μέ παρρησία σ’ὅλους τή γνῶσι τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά μήν πιστεύσουν στόν τύραννο ἀπό φόβο. Ὅμως λίγοι θά εἶναι τότε αὐτοί πού θά θελήσουν νά ὑπακούσουν καί νά πιστεύσουν στό κήρυγμα τῶν Προφητῶν.  Καί αὐτό τό κάνει ὁ Σωτήρ, γιά νά δείξῃ τήν ἀνέκφραστη φιλανθρωπία Του΄ διότι οὔτε ἐκεῖνο τόν καιρό θ’ἀφήσῃ τό ἀνθρώπινο γένος χωρίς κήρυγμα, γιά νά εἶναι ἀναπολόγητοι στήν Κρίσι»⁴² (⁴²ἔ.,ἀ,. Σημ 13, σ. 125. Πρβλ. Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, ΕΠΕ 558).

Περί τοῦ ἀριθμοῦ 666 καί τοῦ ὑπονονουμένου ἀνθρώπου ἔχουν γραφῆ ἀναρίθμητα, καμμία ὅμως ὑπόθεσι δέν ἔχει ἀποδειχθῇ ἐντελῶς βάσιμη ⁴³ (⁴³Ἴσως προκαλεῖ ἐντύπωσι τό ὅτι κατά τό ἀρχαῖο Ἑβραϊκό ἀλφάβητο τό γράμματα τῆς φράσεως «Ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ»(ΧΑΜΕΛΕΚ ΛΕ ΙΣΡΑΕΛ) δίνουν ἄθροισμα 666 Πρβλ. κατωτ.σ.164 σημ.143). Ἐδῶ ἔχουν ἰδιαίτερη σημασία τά ὅσα ἔχει πεῖ ὁ

ἅγιος Εἰρηναῖος, πού ἔζησε σχεδόν στή γενεά πού ἔγινε ἡ Ἀποκάλυψι καί ἦταν μαθητής τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου ἐπισκόπου Σμύρνης, ὁ ὁποῖος ἐγνώρισε προσωπικά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Θεολόγο.  Λέγει λοιπόν ὁ ἅγιος Εἰρηναῖος, ὁμιλώντας  γιά τό ὄνομα καί τόν ἀριθμό τοῦ Ἀντίχριστου, ὄτι εἶναι ἐπικινδυνο νά ἐκθέτῃ κάποιος δικές του ἑρμηνεῖες.  Εἶναι πιό ἀσφαλές καί πιό ἀκίνδυνο τό νά περιμένωμε τήν ἔκβασι τῆς προφητείας παρά τόν νά ὁμιλοῦμε στοχαστικά καί νά μαντεύωμε τυχόντα ὀνόματα⁴⁴ (⁴⁴ΒΕΠΕΣ 5, 169). «Ἀσφαλέστερον οὖν καί ἀκινδυνότερον, τό περιμένειν τήν ἔκβασιν τῆς προφητείας, ἤ τό καταστοχάζεσθαι καί καταμαντεύεσθαι ὀνόματος» τοῦ Ἀντιχρίστου.

Καί ὁ ἱερομάρτυς Ἱππόλυτος γράφει: «Περί μέν οὖν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ οὐκ ἐστίν ἡμῖν τοσοῦτον τό ἀκριβές ἐξειπεῖν, ὡς ἐνενόησε κάι ἐδιδάχθῃ περί αὐτοῦ ὁ μακάριος Ἰωάννης, ὅσον μόνον ὑπονοῆσαι΄ ἀναφανέντος γάρ αὐτοῦ δείξῃ ὁ καιρός τό ζητούμενον»⁴⁵ (⁴⁵ ΒΕΠΕΣ 6,214).  Δέν εἶναι δυνατόν, λέγει, νά ὁμιλήσωμε μέ σαφήνεια καί ἀκρίβεια γιά τό ὄνομά του, ὅπως τό κατενόησε καί διδάχθηκε περί αὐτοῦ ὁ μακάριος Ἰωάννης, παρά μόνο νά ὑποψιασθοῦμε΄ ὅταν θά ἐμφανισθῇ, θά δείξῃ ὁ καιρός τό ζητούμενο.

Ἀλλά καί ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας ἐπισημαίνει: «Τήν μέν ἀκρίβειαν τῆς ψῆφου, ὡς καί τά λοιπά τά περί αὐτοῦ (δηλ. τοῦ θηρίου) γεγραμμένα, ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καί ἡ πεῖρα τοῖς νήφουσιν (σ’ ὅσους βρίσκονται σέ ἐγρήγορσι πνευματική).  Εἰ γάρ ἔδει... σαφῶς γνωσθῆναι τό τοιοῦτον ὄνομα, ὁ τεθεαμένος ἄν αὐτό ἀπεκάλυψεν ( δηλαδή, ἐάν χρειαζόταν νά μάθωμε μέ σαφήνεια αὐτό τό ὄνομα, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος θά τό ἀπεκάλυπτε). Ἀλλ’οὐκ ηὐδόκησε ἡ θεία χάρις ἐν θείᾳ βίβλῳ τό τοῦ λυμεῶνος (δηλαδή τοῦ καταστροφέως, τοῦ Ἀντιχρίστου) ὄνομα γραφῆναι»⁴⁶ (⁴⁶ PG 106,681).

Ὁ χρόνος δράσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θά εἶναι περιορισμένος. Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων κατηχώντας τούς φωτιζομένους λέγει: «Ἄς εὐχαριστήσωμε τόν Θεό, ὁ ὁποῖος περιόρισε τό μέγεθος τῆς θλίψεως σέ λίγες ἡμέρες.  Διότι λέγει: «Διά δέ τούς ἐκλεκτούς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι» (Ματθ. 24,22).  Διότι ὁ Ἀντίχριστος θά βασιλεύσῃ μόνο τρισήμισυ χρόνους.  Καί δέν τό λέμε αὐτό στηριζόμενοι στά ἀπόκρυφα εὐαγγέλια, ἀλλά στόν προφήτη Δανιήλ, ὁ ὁποῖος λέγει: «Καί δοθήσεται ἐν χειρί αὐτοῦ ἕως καιροῦ καί καιρῶν τῶν ἥμισυ καιροῦ» (Δαν. 7,25).  Καιρός εἶναι ὁ ἕνας χρόνος, κατά τόν ὁποῖο ἡ παρουσία του θά φθάσῃ στό ἀποκορύφωμά της.  Καιρόι πάλι εἶναι οἱ ὑπόλοιποι δύο χρόνοι τῆς παρανόμου δράσεώς του, οἱ ὁποῖοι συναριθμοῦνται σέ τρεῖς χρόνους΄ καί τό μισό τοῦ καιροῦ σημαίνει ἄλλο ἕνα ἑξάμηνο.  Καί σ’ ἄλλο σημεῖο ὁ Δανιήλ ἐπίσης λέγει: «Καί ὤμοσεν ἐν τῷ ζῶντι εἰς τόν αἰῶνα, ὅτι εἰς καιρόν καί καιρούς καί ἥμισυ καιροῦ» (12,7)⁴⁷ (⁴⁷  ΕΠΕ 2, 143-145. Πρβλ. Ἀρέθα Καισαρείας, PG 106, 645,648. Ἁγ. Ἱππολύτου, ΒΕΠΕΣ 6,105,108).

Καί πάλιν ὁ ἵδιος πατήρ ἀναρωτᾶται: «Ποῖος ἄραγε θά εἶναι ὀ μακάριος πού θά μαρτυρήσῃ τότε γιά τόν Χριστό μέ πίστι; Ἐγώ λέγω ὅτι οἱ μάρτυρες τῆς περιόδου ἐκείνης θά εἶναι παραπάνω ἀπ’ ὅλους τούς μάρτυρες.  Διότι οἱ προηγούμενοι πάλεψαν μέ ἀνθρώπους μόνο, ἐνῷ τήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου θά πολεμήσουν μέ τόν ἴδιο τόν Σατανᾶ αὐτοπροσώπως».  Καί καταλήγει: «Καί τά ἐπιτρέπει αὐτά ὁ Θεός καί κατά τήν περίοδο τῶν διωγμῶν, καί τότε, ὄχι ἐπειδή ἀδυνατεῖ νά τά ἐμποδίσῃ, ἀλλά ἐπειδή συνηθίζει νά στεφανώνῃ τούς ἰδικούς Του ἀθλητάς γιά τήν ὑπομονή τους, βάζοντάς τους κοντά στούς προφήτας καί τούς ἀποστόλους, ὥστε, ἐνῷ κοπίασαν γιά λίγο χρονικό διάστημα, νά κληρονομήσουν τήν αἰώνια βασιλείᾳ, ὅπως λέγει ὁ Δανιήλ: «Καί ἐν τῷ καιρῷ (ὅταν ἔλθῃ ἡ ἐποχή ἐκείνη) σωθήσεται ὁ λαός σου πᾶς ὁ γεγραμμένος ἐν τῇ βίβλῳ (δηλαδή τῆς ζωῆς )» (Δαν. 12,1)»⁴⁸ (⁴⁸ ΕΠΕ 2, 145-147)

Σύντομα ὅμως θά καταλυθῇ ἡ κοσμοκρατία τοῦ ἀνόμου θεοῦ, τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως καί οἱ  πρίν ἀπό αὐτόν βασιλεῖς⁴⁹ (⁴⁹ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 23, 64).  Γιά τή συντριβή τοῦ Ἀντιχρίστου ὁμιλεῖ ὁ προφήτης Ἡσαΐας, ὅταν λέγῃ: «Ἀποστελεῖ Κύριος σαβαώθ εἰς τήν σήν τιμήν ἀτιμίαν, καί εἰς τήν σήν δόξαν πῦρ καιόμενον καυθήσεται» (10,16)⁵⁰ (⁵⁰ Πρβλ. Ἡσ. 10, 12-19, ὅπου γίνεται λόγος γιά τήν τιμωρία τοῦ ἄρχοντος τῶν Ἀσσυρίων.). «Ἀφοῦ (ὁ Ἀντίχριστος) τά διαπράξῃ αὐτά μόνο μέσα σέ τρεῖς χρόνους καί ἕξι μῆνες, θά καταργηθῇ ἀπό τήν Δευτέρα ἔνδοξη ἀπό τόν οὐρανό Παρουσία τοῦ ἀληθινοῦ Κυρίου καί Σωτήρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐξαφανίζοντας τόν Ἀντίχριστο «τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ»(Β΄ Θεσ. 2,8), δηλαδή μέ τήν πνοή τοῦ στόματος Του, θά τόν παραδώσῃ στό πῦρ τῆς κολάσεως»⁵¹ (⁵¹ Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων ΕΠΕ 2, 137-139.  Γιά τήν κατάργησι τοῦ Ἀντιχρίστου ἀπό τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου βλ. Ἁγίου Ἱππολύτου, ΒΕΠΕΣ 6, 77, 220. Ὁσίου Ἐφραίμ Σύρου, ἔ. ἄ. σ. 127. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 12,22 Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, ΕΠΕ 1, 559΄ 12, 282. Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας PG 124, 1344). Ὅπως δέ ἀναφέρει ὁ ἐπόπτης τῶν οὐρανίων μυστηρίων Εὐαγγελιστής Θεολόγος: «Κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπό τοῦ Θεοῦ καί κατέφαγεν αὐτούς΄ καί ὁ διάβολςο ὁ πλανῶν αὐτούς ἐβλήθη εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός καί τοῦ θείου, ὅπου καί τό θηρίον καί ὁ ψευδοπροφήτης, καί βασανισθήσονται ἡμέρας καί νυκτός εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων» (Ἀποκ. 20,9-10).

Πράγματι, ὁ Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός, ὁ Κύριος καί Θεός ἡμῶν, θά ἐμφανισθῇ κατά τόν χρόνο τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του ὡς «πῦρ καταναλῖσκον»(Ἑβρ. 12, 29) πού κατατρώγει κάθε τι τοῦ Ἀντιχρίστου, τά ἔργα του, τίς ἰδέες του καί ὄλα τά τεχνάσματά του. Ἕτσι θά πληρωθοῦν οἱ προφητεῖες πού εἶχαν προλεχθῇ γιά παράκλησι τῶν πιστῶν΄ διά τῆς ρομφαίας τοῦ στόματος Του ὁ Κύριος θά πολεμήσῃ τόν Ἀντίχριστο καί ὅλους τούς λάτρες του καί θά καταγάγῃ νίκη κατ’ αὐτῶν (πρβλ. Ἀποκλ.19, 11-21).  Διά τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος, «τοῦ τομωτέρου ὑπέρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον» (πρβλ. Ἑβρ. 4,12), θά φονεύσῃ ὅλους τούς ἀντιθέους τούς ἀντιχρίστους, κάθε τι τό κακό, κάθε τι τό σατανικό.   Τίποτε δέν θά μπορῇ νά σταθῇ μπροστά σ’ αὐτή τή ρομφαία.  Δέν ὑπάρχει ἀσπίδα, δέν ὑπάρχει θώρακας πού νά μπορῇ νά προστατεύσῃ.  Αὐτοί, μέ τό πρόσταγμα τοῦ Κυρίου θά χαθοῦν καί ἀπό τό φύσημα τῆς δικαίας ὀργῆς Του θά ἐξαφανισθοῦν. «Ἀπό προστάγματος Κυρίου ἀπολοῦνται, ἀπό δέ πνεύματος ὀργῆς αὐτοῦ ἀφανισθήσονται» (Ἰώβ. 4,9). Ὅπως δέ διακηρύσσει ὁ Ἡσαΐας: «Ἐν πνεύματι διά χειλέων ἀνελεῖ ἀσεβῆ» (11,4).  Δηλαδή μέ ἕνα ἁπλό φύσημα τῶν χειλέων Του θά θανατώσῃ τόν ἀσεβῆ, τόν ὑπέρτατο ἀσεβῆ, τόν πλέον δηλητηριώδη, τόν ἰσχυρότερο στήν ἀνθρωπίνη γενεά, τόν Ἀντίχριστο⁵² (⁵²Πρβλ. Ὡσ. 6,5΄ «Διά τοῦτο ἀπεθέρισα τούς προφήτας (τούς ψευδοπρφήτας) ὑμῶν, ἀπέκτεινα αὐτούς ἐν ῥήματι στόματός μου, καί τό κρίμα μου ὡς φῶς ἐξελεύσεται».

http://anavaseis.blogspot.com/2010/10/7_13.html