Ἡ αὐτογνωσία τοῦ χριστιανοῦ. Μέρος Δ'. Ἰλαρίωνος Φέλεα Ρουμάνου ἱερομάρτυρος (+1940).

Ἡ αὐτογνωσία τοῦ χριστιανοῦ
Μέρος Δ'

Κάθε ἁμαρτία ἔχει τήν αἰτία της καί τήν θεραπεία της. Ἄν κάθε ἁμαρτία ἀντιμετωπίζεται σωστά καί μέ ψυχολογική δεξιοτεχνία, μπορεῖ νά θεραπευτεῖ ὅπως μία σωματική ἀσθένεια, φυσικά μόνο ἄν γνωριστεῖ πολύ καλά.
Γι᾿ αὐτό θεωροῦμε ὅτι ἕνας  Πνευματικός δέν μπορεῖ νά εἶναι στό ὕψος τοῦ λειτουργήματός του ἄν δέν ζήσει στήν ἀτμόσφαιρα τῆς προσευχῆς κι ἄν δέν εἰσπνέει καθημερινά ἀπό πολλά πνευματικά βιβλία ἤ τουλάχιστον ἀπό τήν Ἁγία Γραφή κι ἀπό τά ἔργα τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀπό τό ἱερό Μυστήριο τῆς Μετανοίας πηγάζει πλῆθος εὐεργεσιῶν, γιά τήν κοινωνία (ἠθική καί ποιοτική καλυτέρευση τῶν μελῶν της), γιά τήν Ἐκκλησία (ἡ ἐκπλήρωση τῶν λυτρωτικῶν καί ἁγιαστικῶν σκοπῶν της) καί γιά τούς ἴδιους τούς ἀνθρώπους οἱ καρποί τῆς μετανοίας εἶναι οἱ ἑξῆς· 

α) Ἀπομάκρυνση ἀπό τίς ἁμαρτίες καί ἡ διακοπή τους.
β) Ἐλεύθερη ἡ ὁδός τοῦ παραδείσου.
γ) Ἐπιστροφή τῆς ψυχῆς στήν πρώτη καί ἀληθινή της κατάσταση καί ἀνάπαυση.
δ) Ἐπιστροφή τῆς προηγούμενης τιμῆς πού τήν ἐχάσαμε διά τῆς ἁμαρτίας, ὅπως ἔγινε μέ τόν ἄσωτο υἱό τοῦ Εὐαγγελίου.
ε) Ἡ φαιδρότητα καί ἡ χαρά τῆς ψυχῆς.

στ) Ἡ καινούργια ζωή τῆς ἀναστημένης ψυχῆς.
ζ) Ὑποδοχή ὅλων τῶν δωρεῶν πού εἶχαν χαθεῖ διά τῆς ἁμαρτίας. 

Ὤ, πόσα ἀγαθά! Πόσους πνευματικούς καρπούς ἔχει ἐνεργήσει καί ἐνεργεῖ πάντα γιά μᾶς, τούς ἁμαρτωλούς, ἡ ἁγία καί θεία μετάνοια! Τί ἔβαλε τόν σταυρωμένο ληστή στόν παράδεισο; Ὄχι ἡ μετάνοια; Ποιός ἔδωσε στόν Δαβίδ καί στό Ἀπόστολο Πέτρο τήν συγχώρηση, ἄν δέν ὑπῆρχε ἡ μετάνοια; 
Ποιός ἔβαλε τόν ἄσωτο υἱό στό πατρικό του σπίτι, ποιός βοήθησε τούς ἁμαρτωλούς ὅλων τῶν ἐποχῶν ν᾿ἀποφύγουν τήν ἐπαγγελλόμενη ἐξαφάνισή τους, ἄν ὄχι ἡ μετάνοια; Ὤ, ἁγία μετάνοια! Διά τῆς ἐξομολόγησης τῶν ἁμαρτιῶν γίνεται ἄξιο τό στόμα νά δοξάζει καί νά ψάλλει μέ παρρησία τόν Θεό. 
Καί διά τῆς συντριβῆς τῆς καρδιᾶς συμφιλιώνεται μέ τόν Θεό ἐκεῖνον τοῦ ὁποίου εἶχε παραβιάσει τίς ἅγιες ἐντολές Του. Καί διά τῆς ἐκπλήρωσης τοῦ θελήματος Του βγαίνει ὄντως ἀπό τήν κόλαση ὁ ἄνθρωπος. 
Ἡ μετάνοια προσφέρει τήν κάθαρση τῆς ψυχῆς, τήν ἐπανόρθωση τῆς ζωῆς καί τήν διαβεβαίωση τῆς πρόσκαιρης καί τῆς αἰώνιας μακαριότητας. 
Ἡ μετάνοια μᾶς μεταφέρει ἀπό τήν χώρα τῆς ἁμαρτίας στήν βασιλεία τῆς Χάρης, αὐξάνει τόν ἐνθουσιασμό τῆς ζωῆς, ἐγείρει τά συναισθήματα τοῦ ὑψηλοῦ καί ἐντείνει τήν πνευματική ζωή τοῦ χριστιανοῦ. Οἱ πιό ὡραῖοι ἐνθουσιασμοί ζωῆς, ἀγάπης, ἀφοσίωσης, ἐμπιστοσύνης καί παρρησίας, σέ ὅλη  τήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας, ἔχουν ἐμπνευστεῖ ἀπό κάποιο θρησκευτικό ἰδανικό. 
Ἡ μετάνοια τρέφει τήν πνευματική ζωή καί μᾶς ἀνοίγει τήν θύρα τῆς ἠθικῆς τελειότητας. Ὅλες οἱ ἀρετές βρίσκουν στήν μετάνοια τήν καλύτερη μητέρα της. 
  

 Μεταφραστές : ἱερεύς π. Κυπριανός Στάϊκου, ρουμᾶνος καί μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις