Ἡ προσωπικότης τοῦ Ἡγουμένου Ἰωαννικίου
Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε
Κεφάλαιο δεύτερο
π.Ἰωαννίκιος Μπάλαν
Τό ἔτος 1925, μετά τήν ἀλλαγή τοῦ 'Ημερολογίου, ὁ π. 'Ιωαννίκιος εὑρισκόταν σέ πλήρη ἀνησυχία καί ἀμφιβολία γιά τό τί πρέπει νά πράξη. Δέν ἐγνώριζε, ἄν τό Νέο 'Ημερολόγιο εἶναι καλό ἤ κακό. Λοιπόν, κλείσθηκε στό κελλί του κι ἄρχισε νά νηστεύη καί νά παρακαλῆ τόν Θεό νά τοῦ δώση ἕνα σημεῖο, ποιό 'Ημερολόγιο νά κρατήση γιά τήν Σκήτη του, τό Παλαιό ἤ τό Νέο.
Μετά ἀπό διάστημα 20 ἡμερῶν νηστείας καί προσευχῆς, βλέποντας οἱ Μοναχοί, ὅτι ὁ 'Ηγούμενος δέν ἔδινε σημεῖα ζωῆς, ἐσκέφθησαν ὅτι δέν πρέπει νά ἀποθάνη ἐξ αἰτίας τῆς νηστείας. Τότε ἀπεφάσισαν μεταξύ τους νά παραβιάσουν τήν πόρτα τοῦ κελλίου του καί νά τοῦ σώσουν τήν ζωή.
'Ο 'Ιεροδιάκονος Γυμνάσιος Πριστάβ, σάν πιό θαρραλέος, ἐσήκωσε ψηλά τήν πόρτα ἀπό τίς κλειδώσεις της καί εὑρῆκε τόν 'Ηγούμενο κάτω πεσμένο πολύ ἀδύνατο καί μέ τό Ψαλτήριο δίπλα του.
Κατόπιν, τοῦ ἔφερε τήν θεία Κοινωνία καί ὀλίγη τροφή ἐπί τρεῖς ἡμέρες καί συνῆλθε ἀπό τήν ἐξάντλησι. Εἶπε στά πνευματικά του παιδιά τί εἴδους σκληρούς πειρασμούς ἐγνώρισε ἀπό τόν διάβολο στό διάστημα αὐτό τῆς νηστείας καί προσευχῆς του. 'Ενίοτε τόν ἀπειλοῦσαν ὅτι θά τόν σκοτώσουν. ῎Αλλοτε τόν ἐκτυποῦσαν μ' ἕνα πύρινο ρόπαλο. Μιά φορά, εἶδε μία ὁμάδα δαιμόνων μέ κόκκινα μάτια πού τοῦ ἔλεγαν:
-῎Αϊντε, νά κόψουμε τό κεφάλι τοῦ Γέροντος αὐτοῦ, διότι θέλει νά γίνη ἅγιος! Κατόπιν ἐφώναζαν μέ ὀργή ἐναντίον του.
-'Αλλά ποιός σᾶς εἶπε ὅτι δέν γίνονται σήμερα ἅγιοι; Τούς ἀπήντησε ὁ 'Ηγούμενος.
Μιά ἄλλη ἡμέρα τόν ἀπείλησαν:
-Εἰς μάτην νηστεύεις, διότι στά χέρια μας θά πέσης! 'Αλλά ὁ 'Ηγούμενος τούς εἶπε:
-'Εγώ ἐλπίζω στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί στίς προσευχές τῆς Θεοτόκου Μητέρας του, ὅτι θά λυτρωθῶ ἀπό τά χέρια σας!
Μετά ἀπό πολλές ἡμέρες νηστείας, εἶδε ψηλά τόν ἀέρα τρεῖς ἱεράρχας, ἐνδεδυμένους μέ ἀρχιερατικά ἄμφια, οἱ ὁποῖοι ἔμοιαζαν μέ τούς Τρεῖς 'Ιεράρχας. 'Ο μεσαῖος ἐξ αὐτῶν εἶπε μέ δυνατή φωνή σάν σάλπιγγα:
-'Ιωαννίκιε, γιατί ἀμφιβάλλεις καί δέν κάνεις ὑπακοή; Δέν γνωρίζεις ὅτι ἡ παρακοή κατεργάζεται θάνατο τῆς ψυχῆς; ῎Η δέν ἐδιάβασες ὅτι ἡ ὑπακοή εἶναι μεγαλύτερη ἀπό τήν θυσία; Λοιπόν, κάνε ὑπακοή στούς μεγαλυτέρους σου, διότι δέν θά ἀπολογηθῆς ἐσύ γιά τήν διόρθωσι τοῦ 'Ημερολογίου!
Κατόπιν, ἀφοῦ τόν εὐλόγησαν καί οἱ τρεῖς μαζί μία φορά, ἀνέβησαν στόν οὐρανό καί δέν τούς εἶδε πάλι. 'Απ' ἐκείνη τήν ἡμέρα, ὁ Γέροντας ἀκολούθησε τήν 'Εκκλησία πού ἀπεφάσισε τό Νέο 'Ημερολόγιο.
Στόν ἐλεύθερο χρόνο του ὁ Γέροντας ἐπήγαινε μέ τούς ὑποτακτικούς του στά διακονήματα. 'Εργαζόταν στούς κήπους, ἐπισκεπτόταν τούς ἀσθενεῖς καί συμβούλευε τούς εὐλαβεῖς Προσκυνητάς πού ἤρχοντο στήν Σκήτη. 'Η σπουδαιότερη συμβουλή πού ἔδινε στούς μοναχούς του ἦτο αὐτή: «Παιδιά μου, ἄν θέλετε νά σωθῆτε, νά ἔχετε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, νά διατηρῆτε τόν νοῦ σας καθαρό καί νά μή ξεχνᾶτε τό: «Κύριε 'Ιησοῦ Χριστέ. . . »
Ο π. 'Ιωαννίκιος εἶχε ἀξιωθῆ καί τοῦ θαυματουργικοῦ χαρίσματος καί ἐνίοτε ἐδίωκε τά ἀκάθαρτα πνεύματα ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Κάποια φορά προσκλήθηκε στήν πόλι Τίργκου Νεάμτς γιά νά κάνη 'Αγιασμό στό σπίτι κάποιας οἰκογενείας.
Μαζί του ἐπῆρε καί τόν 'Αδελφό Κωνσταντῖνο 'Ηλίε. 'Αφοῦ ἐτελείωσαν τήν 'Ακολουθία τοῦ 'Αγιασμοῦ, οἱ Χριστιανοί τούς προσέφεραν ἀπό ἕνα φλυτζάνι καφέ μέ γάλα.
'Ο Γέροντας ὅμως δέν ἔτρωγε τίποτε, ἔξω ἀπό τό Μοναστήρι του. Οἱ Πιστοί τοῦ ἐπρότειναν πάλι νά δοκιμάση καί ὁ 'Ηγούμενος τούς εἶπε: «'Ιδού, εὐλογῶ αὐτό τό φλυτζάνι καί ἄν δέν θέλετε νά ἰδῆτε οὔτε ἕνα σημεῖο, τότε νά δοκιμάσω νά πιῶ».
'Αφοῦ εὐλόγησε τήν κανάτα μέ τό γάλα, ἀμέσως εἶδαν ὅλοις τους ἕνα φίδι νά σείεται μέσα στό γάλα κι ἐτρόμαξαν, λέγοντας: «'Εμεῖς ἐβάλαμε γάλα στήν κανάτα, ἀπό ποῦ ἦλθε αὐτό τό φίδι; Παρακαλοῦμε νά μᾶς συγχωρέσετε». 'Ο Γέροντας τότε τούς εἶπε: «Αὐτό εἶναι τό δαιμόνιο τῆς λαιμαργίας τῆς κοιλίας». Καί, ἀφοῦ εὐλόγησε πάλι τήν κανάτα, τό φίδι ἐξαφανίσθηκε. Κατόπιν ἡ οἰκοδέσποινα ἔχυσε τό γάλα.
῎Αλλη φορά, ἕνας 'Αδελφός τῆς Σκήτης ἠθέλησε νά πάη στό Τίργκου Νεάμτς ν' ἀγοράση κάτι γιά τόν ἑαυτό του. 'Αλλά δέν ἐπῆρε εὐλογία ἀπό τόν 'Ηγούμενο. Βαδίζοντας στόν δρόμο, ἑπτά δαίμονες μέ τήν μορφή μοναχῶν, πολύ ἀγρίων στήν ὄψι, τόν συνήντησαν καί τόν ἐκτυποῦσαν μ' ἕνα πύρινο μπαστοῦνι.
Τοῦ ἐπροκάλεσαν πολλές πληγές κι ἀμέσως ἐξαφανίσθηκαν στό δάσος. ῞Οταν ἐπέστρεψε στήν Σκήτη, κτυπημένος καί κυριευμένος ἀπό τούς διαβόλους, ἐφώναζε ν' ἀκούσουν ὅλοι οἱ Μοναχοί: «Μή μέ ἀφήνετε! 'Επτά πνεύματα εἶναι μέσα μου! Μή μέ ἀφήνετε! 'Επτά πνεύματα εἶναι μέσα μου!»
Οἱ 'Αδελφοί τόν συνέλαβαν, τόν ἔδεσαν καί τό εἶπαν στόν 'Ηγούμενο. Αὐτός τοῦ διάβασε ἐξορκισμούς γιά τήν ἐκδίωξι τῶν πονηρῶν δαιμόνων. Κατόπιν εἶπε στούς 'Αδελφούς νά τόν λύσουν. Οἰ 'Αδελφοί τοῦ εἶπαν: «'Εάν θά φύγη πάλι;» καί ὁ 'Ηγούμενος τούς ἀπήντησε; «Μή φοβῆσθε. 'Εάν τόν ἔλυσε ὁ Θεός, δέν θά τόν κρατήσετε ἐσεῖς δεμένον». ῎Ετσι μέ τήν προσευχή τοῦ Γέροντος 'Ιωαννικίου ὁ 'Αδελφός ἐκεῖνος θεραπεύθηκε τελείως.
Αὐτά ἦσαν μερικά ἀπό τά θαυμαστά ἔργα τοῦ π. 'Ιωαννικίου, ὁ ὁποῖος κυβέρνησε τήν Σκήτη ἐπί 35 χρόνια καί κατήρτισε πνευματικά πολλούς νέους μοναχούς, ἐπικεφαλῆς τῶν ὁποίων ἦτο ὁ Γέροντας π. Κλεόπας.
Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
________________________________________________
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου