Ποῖος εἶναι ἕνα πνεῦμα μέ τόν Κύριο;

Γράφει ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος:

  «Όπως εκείνος που είναι όλος παραδομένος στην αμαρτία, πράττει σαν φυσικά τα παρά φύση πάθη της ατιμίας, δηλαδή την ασέλγεια, την πορνεία, την πλεονεξία, το μίσος, τη δολιότητα και τις λοιπές εκδηλώσεις της κακίας, με απόλαυση και ηδονή, έτσι και ο αληθινός και τέλειος Χριστιανός, όλες τις αρετές και όλους τους υπερφυσικούς καρπούς του Πνεύματος, δηλαδή την αγάπη, την ειρήνη, την υπομονή, την πίστη, την ταπείνωση και όλο το χρυσό πράγματι γένος των αρετών, τα πραγματοποιεί σαν φυσικά με μεγάλη απόλαυση και πνευματική ηδονή, άκοπα και εύκολα.
Και δε μάχεται πλέον εναντίον των παθών της κακίας, γιατί λυτρώθηκε τελείως από τον Κύριο και δέχθηκε από το αγαθό πνεύμα στην καρδιά του την τέλεια ειρήνη και αγαλλίαση του Χριστού. Αυτός είναι εκείνος που προσκολλήθηκε στον Κύριο και έγινε ένα πνεύμα με Αυτόν(Α΄ Κορ. 6, 17)»(1).

Ἑπομένως:

Ἕνα πνεῦμα μέ τόν Κύριο ποιός εἶναι;

 Αὐτός πού πραγματοποιεῖ ἐντελῶς φυσικά, ἄκοπα καί εὔκολα μέ ἐσωτερική ἀγαλλίαση καί χαρά ὅλες τίς ἀρετές. Εἶναι αὐτός πού ἀποφέρει τούς καρπούς τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης, τῆς ὑπομονῆς, τῆς πίστης, τῆς ταπείνωσης καί κάθε ἄλλου ἀληθινοῦ ἀγαθοῦ.

Αὐτός ὁ ἄνθρωπος δέν μάχεται πλέον μέ τά πάθη τῆς κακίας, ἀλλά δέχθηκε διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στήν καρδιά του τήν τέλεια εἰρήνη καί ἀγαλλίασι τοῦ Χριστοῦ.

Ἑπομένως ἕνα πνεῦμα μέ τόν Κύριο εἶναι ὁ κεκαθαρμένος ἀπό τά πάθη καί φωτισμένος ἀπό τήν Θεία Χάρη ἄνθρωπος. Αὐτός πού ἔχει ἔνοικο μέσα του τόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό καί ἔγινε ἔτσι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πλήρης πνευματικῆς χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως.

ΤΩ ΔΕ  ΘΕῼ ΔΟΞΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ!

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

---

  1. Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Παράφρασις Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ εἰς ρν κεφάλαια, εἰς τούς Πεντήκοντα λόγους τοῦ Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, Μετάφραση Ἀντώνιος Γαλίτης, Τόμος Γ΄, Ἐκδόσεις Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας.
Τό πρωτότυπο κείμενο: «κγ΄. Ὥσπερ ὁ τῇ ἁμαρτίᾳ ὅλον ἑαυτόν ἔκδοτον παρεχόμενος, τά παρά φύσιν πάθη τῆς ἀτιμίας, τοὐτέστιν ἀσέλγειαν, πορνείαν, πλεονεξίαν, μῖσος καί δόλον καί τά λοιπά τῆς κακίας ἐπιτηδεύματα ἐν ἀπολαύσει καί ἡδονῇ, ὡς φυσικά, καταπράττεται, οὕτως ὁ ἐν ἀληθείᾳ καί τελειότητι Χριστιανός ὤν, τάς ἀρετάς πάσας καί τούς καρπούς τοῦ Πνεύματος ἅπαντας τούς ὑπέρ τήν φύσιν, τήν ἀγάπην, δηλονότι, καί τήν εἰρήνην, τήν ὑπομονήν, τήν πίστιν καί τήν ταπείνωσιν καί πᾶν τό χρυσοῦν ὄντως γένος τῆς ἀρετῆς, ἐν ἀπολαύσει πολλῇ καί ἡδονῇ πνευματικῇ ἀπονητί λοιπόν καί ῥᾳδίως ὡς φυσικά μετεισιν· οὐκ ἔτι πρός τά πάθη τῆς κακίας διαμαχόμενος, ἅτε τελείως ὑπό Κυρίου λελυτρωμένος καί ἀπό τοῦ ἀγαθοῦ Πνεύματος τήν ἐντελῆ τοῦ Χριστοῦ εἰρήνην καί ἀγαλλίασιν ἐν τῇ καρδίᾳ δεξάμενος. Οὗτός ἐστιν ὁ κολληθείς τῷ Κυρίῳ καί γενόμενος εἰς ἕν πνεῦμα (Α΄ Κορ. στ΄, 17).» Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Παράφρασις Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ εἰς ρν κεφάλαια, εἰς τούς Πεντήκοντα λόγους τοῦ Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου Φιλοκαλία, τόμος Γ΄, σελ. 179, ἐκδ. Ἀστέρος.