«Νά ζητοῦμε νά μᾶς δώσῃ ὁ Χριστός πραγματική μετάνοια καί φωτισμό»

Διδαχές τῆς ἀείμνηστης Γερόντισσας Μακρίνας

Ἰανουάριος 1988¹

Βλέπω τήν ἀγάπη σας καί πέρνω δύναμι. Πιστεύω ὅτι αὐτό εἶναι μιά δοκιμασία γιά ἐμένα καί γιά σᾶς καί ὅτι μέ τίς προσευχές σας θά μέ βοηθήσετε. Νοερῶς ἐγώ θά εἶμαι κοντά σας, θά σᾶς βλέπω συνέχεια. Καί ἐσεῖς νά ἔχετε τό νοῦ σας δίπλα στό κρεββατάκι μου νά μέ παρακολουθῆτε, καί ἔτσι ὅλα θά περάσουν. Τώρα χρειάζεται νά κάνουμε πολλή προσευχή. Προσέξτε τήν προσευχούλα σας, τό καθῆκον σας, νά μή ἀδιαφορῆτε γιά τό διακόνημά σας, νά μή ἀργολογῆτε, γιά νά ἔχη ἀπήχησι ἡ προσευχή σας.
Τό θέμα τῆς ἐκκλησίας εἶναι πολύ σοβαρό. Μέ πολλή ἀκρίβεια νά κάνουμε τά καθήκοντά μας, νά μή κοιτάζουμε δεξιά – ἀριστερά καί λυποῦμε τό Θεό.

Εὔχομαι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ νά σᾶς συνοδεύη. Ἄν σᾶς ἔθλιψα, νά μέ συγχωρήσετε· καί ἀπό ἐμένα εἶστε συγχωρεμένες καί λελυμένες ἀπό τήν καρδιά μου. Εὔχομαι ὅλες μαζί νά ἀπολαύσουμε τήν Ἄνω Ἱερουσαλήμ καί ἐκεῖ νά εὐφραινώμαστε, γιατί ἐκεῖ εἶναι ἡ ὀμορφιά, ἡ ἀγάπη, ἡ εὐφροσύνη καί τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, τά μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου –ὅλα στό ἴδιο μπόι– πού ἔχουν τόση ὀμορφιά καί εὐφροσύνη πού δέν λέγεται! Ἐκεῖ νά δοῦμε τό ἄκτιστο φῶς, τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, νά βρεθοῦμε κοντά στόν θρόνο τῆς Παναγίας. Ἐκεῖ θά εἶναι τά μεγαλεῖα τής Χάριτος, τά τάγματα τῶν Ἀγγέλων, τῶν Ἀρχαγγέλων, οἱ Ὅσιοι, καί θά εὐφραινώμαστε. Ἐδῶ εἶναι ματαιότης ματαιοτήτων. Γι᾿ αὐτό λέμε: «Τῇ πρεσβείᾳ Κύριε, πάντων τῶν Ἁγίων...». Τό κάθε τάγμα Ἀγγέλων καί Ἁγίων ἔχει τό μεγαλεῖο Του. Νά ζητοῦμε νά μᾶς δώσῃ ὁ Χριστός πραγματική μετάνοια καί φωτισμό, γιά νά καταλάβουμε τό μεγαλεῖο τῆς μοναχικῆς πολιτείας.
Ὁ Χριστός θέλει πολλή πίστι, πολλή ἀγάπη καί ἄν Τόν ἀγαπήσουμε, ὅ,τι ἀγαθά ἔχει, θά μᾶς τά χαρίση· καί θά λέμε «τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεί περιστερᾶς καί πετασθήσομαι καί καταπαύσω;». Ἤ τίς δώσει μοι χρόνους νά ἐργασθῶ στόν Θεό; Ὅταν ἀγαπάη κανείς τόν Χριστό «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας», τότε σκιρτάει ἡ καρδιά καί δέν ὑπολογίζει τίποτε. Βλέπεις μόνο τόν ἑαυτό σου, πῶς νά ἀνεβῆς τόν Γολγοθᾶ, πῶς νά ἀγκαλιάσης τόν Ἐσταυρωμένο καί νά ἀπολαύσης τά ἀγαθά τοῦ οὐρανοῦ.
Τόση ὀμορφιά ἔχει ἡ ζωή μας, πού θέλει νά ἀνεβή κανείς σ᾿ ἕνα βουνό καί νά φωνάξη. Ἡ πίκρα εἶναι τοῦ διαβόλου καί τόν σταυρό πού μᾶς δίνει ὁ Θεός, μᾶς τόν σηκώνει ἡ Χάρις Του. Πρέπει νά βουτήξουμε τόν νοῦ μας στό Πνεῦμα τό Ἅγιο, στό Νοῦ τοῦ Θεοῦ καί τότε θά βλέπουμε τά μεγαλεῖα Του.
Νά τρῶμε ὅ,τι εἶναι εὐλογημένο, γιατί αὐτό εἶναι εὐλογημένο καί ἀπό τόν Θεό. Μιά μοναχή πού ἔφαγε ἕνα μαρούλι χωρίς εὐλογία δαιμονίστηκε, γιατί ἦταν πάνω του ὁ πειρασμός. Ὅταν ἔχουμε κάποιο πόλεμο, νά ἐγκρατευώμαστε ἀκόμη καί στό νερό, γιά νά ἔχουμε μεγάλη εὐλογία ἀπό τόν Θεό.
Ὅποια προσέχει τά προσωπικά της πραγματάκια εἶναι μέσα στήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, γιατί καί ὁ Θεός εἶναι νοικοκύρης καί ἡ Παναγία χαίρεται, γιατί ἦταν καί Αὐτή χρυσή νοικοκυρά καί βλέπει τό κάθε μας βῆμα, πῶς πολιτευόμαστε. Ἐγώ Τῆς ἔχω ἀναθέσει σάν Μητέρα τίς ψυχές ὅλων μας καί Τῆς λέω: «Ἐγώ εἶμαι σκουλήκι ψόφιο. Ἐσύ εἶσαι ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί θέλω νά μᾶς βοηθήσης· νά τίς δῶ ὅλες αὐτές τίς ψυχές στόν Παράδεισο, κἄν θέλουμε κἄν δέν θέλουμε νά σωθοῦμε...».

Ἄν προχωρήσουμε στήν προσευχή μας, θά ἰδοῦμε πῶς ἐνεργεῖ ἡ Παναγία μας στό Μοναστήρι. Μᾶς προστατεύει, μᾶς ὑπομένει, ὅλα τά κάνει. Πρέπει νά Τήν εὐγνωμονοῦμε πού μᾶς κουκουλώνει καί μᾶς προφυλάγει, σάν τήν κλώσσα πού σκεπάζει τά πουλάκια της. Ἄν παραδοθοῦμε ὁλοκληρωτικά στήν Παναγία μας καί δέν ἔχουμε τό νοῦ μας στό τί θά φᾶμε, δέν ἔχουμε, δηλαδή τή διάνοιά μας σέ μέριμνες διάφορες, θά δῆτε πόσο θά προνοῆ· αὐτοκίνητα θά ξεφορτώνουν στήν αὐλή μας γιά τίς ἀνάγκες μας. Ἕνας ἄρχοντας πού ἤθελε νά χαρίση κτήματα σ᾿ ἕνα Μοναστήρι τοῦ Τιμίου Προδρόμου, εἶδε τόν Τίμιο Πρόδρομο νά τοῦ λέη: «Δέν θά τούς δώσης χωράφια, ἀλλά ροῦχα καί τρόφιμα, γιά νά ἔχουν ἀμεριμνία νά προσεύχωνται».

Νά ὑμνολογῆτε τήν Παναγία. Νά εἶστε σταθερές στίς ὑποσχέσεις πού δώσατε στόν Χριστό. Ἄν σᾶς λέγη ὁ λογισμός γιά φυγή, νά πέφτετε κάτω καί νά λέτε: «Παναγία μου, δέν σηκώνομαι ἀπό ἐδῶ, ἄν δέν μεταβάλης τό λογισμό μου». Νά παρακαλᾶτε νά σᾶς δώση τή χαρά Της. «Ἀπό τά κροσσάκια Σου θά κρεμαστοῦμε», νά Τῆς λέτε, κι αὐτή θά μεσολαβῆ στόν Δεσπότη Χριστό, γιά νά γίνουμε ἕνα Τάγμα Ἀγγέλων στόν Παράδεισο.

Προσοχή! Ἑνωμένες χέρι-χέρι νά πιαστοῦμε. Ἄν παρακαλᾶτε τήν Παναγία μας, νά δῆτε τί θά νοιώσετε μέσα σας· πότε θά λέτε «τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεί περιστερᾶς...» καί πότε τίς δώσει μοι χρόνους νά ἐργασθῶ στόν Χριστό.

Σᾶς ἀφήνω μέ τοῦ Χριστοῦ τήν ἀγάπη καί καλή ἀντάμωσι!

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Κεντρική διάθεσις:
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
Ἀπό τό βιβλίο: "Λόγια καρδιᾶς"

COPYRIGHT 2012
Ἱ. Μ. Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριᾶς Βόλου.

Εὐχαριστοῦμε θερμά τήν Γερόντισσα τῆς Ἱ. Μ. Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριᾶς Βόλου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com

 

1Σύναξι μέ τήν Γερόντισσα Μακρίνα προτοῦ πάη γιά ἐγχείρησι εἰς τό Λονδῖνον.