Παγκοσμιοποίηση ἤ ἐν Χριστῷ παγκοσμιότης; (Ἀρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἱεροκήρυκας Ἱ. Μ. Πατρῶν)

Ο όρος «παγκοσμιοποίηση» δεν είναι νέος. Ως προς την βαθύτερη έννοιά του είναι παλαιός. Ήδη από τον 16ο αιώνα ξεκινά η διεθνοποίηση της οικονομίας με απώτερο στόχο και σκοπό την αλληλοεξάρτηση των εθνικών οικονομιών σε τέτοιο βαθμό, ώστε αυτές τελικά να αποδυναμώνονται με αποτέλεσμα την ενιαία λειτουργία της οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Η συνέπεια αυτού συνεπάγεται την επικράτηση των κανόνων της αγοράς επί των ιδεολογιών και της πολιτικής, γεγονός, το οποίο, δυστυχώς, βιώνουμε έντονα σήμερα.

Αυτή, όμως, η ιδεολογική επινόηση, όπως διαπιστώνουμε, κάμνει τους πτωχούς πτωχότερους και τους πλουσίους πλουσιότερους, ενώ παράλληλα με την οικονομική, διαμορφώνεται και η πολιτισμική παγκοσμιοποίηση, όπως ομολογούν οι ειδικοί. Έχουμε, δηλαδή, την κατάργηση των όρων έθνος, εθνική κοινωνία, σύνορα και θρησκείες. Δημιουργείται κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα υπερκράτος με μία πανθρησκεία, για να οδηγηθούμε τελικά στην παγκόσμια κυριαρχία.

Πρέπει να γίνει σε όλους μας κατανοητό ότι παγκοσμιοποίηση χωρίς την ισοπέδωση των πολιτισμών, την εξαφάνιση των γλωσσών και της ιστορικής μνήμης των Εθνών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Μέσα στο χωνευτήρι της παγκοσμιοποιήσεως όλες οι θρησκείες οφείλουν να παραιτηθούν από την αξίωσή τους ότι η κάθε μία έχει την απόλυτη αλήθεια. Άλλωστε, ο τελικός στόχος είναι η καταρράκωση της Ορθοδοξίας, η οποία δεν είναι θρησκεία, αλλά η αυτοαποκάλυψη του Ενός και Μόνου Θεού και άρα είναι η μόνη κιβωτός της Όντως Αληθείας.

Εξάλλου, γι’ αυτήν γίνεται και όλη αυτή η ισοπεδωτική προσπάθεια, η οποία επιχειρείται και μέσω των νέων σχολικών προγραμμάτων από τους Έλληνες κρατούντες, με σκοπό την απομάκρυνση της νεολαίας μας από την αλήθεια περί της Ορθοδόξου Πίστεως και της Ελληνικής Ιστορίας. Γίνεται πλέον φανερό το γιατί Ορθόδοξοι, Ιουδαίοι, Βουδιστές, Ινδουϊστές και ειδωλολάτρες ακόμη συναντώνται και συμπροσεύχονται με σκοπό τάχα την παγκόσμια ειρήνη. Τώρα σε ποιον θεό, αυτοί γνωρίζουν.

Η Πατρίδα μας, συρόμενη και αυτή στο όχημα της παγκοσμιοποιήσεως, δεν πρόκειται να επιβιώσει, εφόσον απαραίτητα στοιχεία για την επιβίωσή της είναι η εθνική και θρησκευτική της ταυτότητα, η παράδοση, η γλώσσα και η έννοια του Έθνους. Στοιχεία, τα οποία αντιμάχονται σφοδρώς οι ταγοί της παγκοσμιοποιήσεως.

Δυστυχώς βλέπουμε Ορθοδόξους Πατριάρχες, Επισκόπους, Πρεσβυτέρους και καθηγητές θεολόγους να συνέρχωνται και να συμπροσεύχονται με αλλοθρήσκους και αιρετικούς, καταπατώντας την Αγία Γραφή και τους ιερούς Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Δεν λαμβάνουν υπ᾽όψιν το του Αποστόλου των Εθνών Παύλου: «Εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού [υμίν] ευαγγελίζηται παρ’ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω» (Γαλ. 1, 8).

Ο διαθρησκειακός συγκρητισμός σχετικοποιεί την Ευαγγελική αλήθεια. Όταν οι Ορθόδοξοι συμπροσεύχονται με τους αιρετικούς και αλλοθρήσκους ποιον Θεό δοξολογούν; Λησμονούν το του Αποστόλου Παύλου: «Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις· τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; ή τις κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστού προς Βελίαρ, ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; τις δε συγκατάθεσις ναώ θεού μετά ειδώλων;» (Β’ Κορ. 6, 14).

Για μας τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ο Ενανθρωπήσας Λόγος του Θεού Πατρός αποτελεί το πρότυπο της αληθινής κοινωνίας και ενότητος: «ίνα πάντες εν ώσιν, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοί, ίνα και αυτοί εν ημίν ώσιν» (Ιωάν. 17, 21).

Η αληθινή και οντολογική παγκοσμιοποίηση συντελέσθηκε με την πρόσληψη της ανθρωπίνης φύσεως από τον Υιό και Λόγο του Θεού Πατρός, με την Σάρκωση του Θεανθρώπου Ιησού, κατά την οποία «ηνώθησαν τα πριν διεστώτα». Ενώ κατόπιν με την νίκη Του επί του θανάτου ο Αναστάς Κύριος ανέστησε «παγγενή τον Αδάμ».

Κάθε άνθρωπος, ο οποίος ενώνεται με τον αληθινά παγκόσμιο και οικουμενικό άνθρωπο, τον Θεάνθρωπο Κύριο, γίνεται παγκόσμιος – οικουμενικός. Γίνεται καθολικός άνθρωπος για τον λόγο ότι αγκαλιάζει όλους τους συνανθρώπους του, διαφυλάσσοντας όλη την αλήθεια, την καθολική αλήθεια. Και αυτό για τον λόγο ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε, για να γίνη κοινωνός του προσωπικού τρόπου υπάρξεως, δηλαδή της ζωής του Δημιουργού του Θεού. Για τον λόγο αυτό είμαστε εναντίον της αποστασιοποιημένης από τον Θεό παγκοσμιοποιήσεως και υπέρ της «εν Χριστῷ» παγκοσμιότητος και Ορθοδόξου οικουμενικότητος.

(Πηγή: pelop.gr)

http://alopsis.gr/%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%ae-%ce%b5%ce%bd-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8e-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9/