Όταν ο Θεόδωρος ο Ηγιασμένος βρισκόταν στην Πανόπολη με τον πνευματικό του πατέρα, όσιο Παχώμιο, ένας φιλόσοφος τον προσέγγισε και τον προκάλεσε σε διαλεκτική συζήτηση περί την Πίστη. Ο φιλόσοφος υπέβαλε στον Θεόδωρο τρεις ερωτήσεις: «Ποιος δεν γεννήθηκε, αλλά πέθανε;», «Ποιος γεννήθηκε και δεν πέθανε;», «Ποιος πέθανε και δεν είδε φθορά;». Στα ερωτήματα αυτά ο όσιος Θεόδωρος απάντησε: «Ο Αδάμ δεν γεννήθηκε, άλλα πέθανε. Ο Ενώχ γεννήθηκε και δεν πέθανε. Η γυναίκα του Λώτ πέθανε και δεν είδε φθορά».
Ο όσιος έδωσε στον φιλόσοφο τις εξής συμβουλές: «Εισάκουσε τις σώες νουθεσίες μας• απόφυγε τις ανωφελείς συζητήσεις και τούς σχολαστικούς συλλογισμούς• προσέγγισε, τον Χριστό του Οποίου εμείς είμαστε διάκονοι και θά λάβεις άφεση των αμαρτιών σου».
Ο φιλόσοφος έμεινε άναυδος από την τόσο εύστοχη απάντηση κι έφυγε κατησχυμένος.
Από το παράδειγμα αυτό, φαίνεται προδήλως η αβυσσαλέα διαφορά μεταξύ ενός παγανιστή φιλοσόφου και ενός χριστιανού άγιου.Ο πρώτος χάνεται σε αφηρημένες φιλοσοφίες, σε περίτεχνα λόγια, σε λογικές αντιπαραθέσεις, σε διανοητικές ακροβασίες! Απεναντίας ο άλλος έχει όλο τον νου του συγκεντρωμένο στον Ζωντανό Θεό και στη φροντίδα της σωτηρίας της ψυχής. Ο φιλόσοφος είναι αφηρημένος και νεκρός, ο χριστιανός είναι πρακτικός και ζωντανός.
http://apantaortodoxias.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου