Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. 1) Ἐγκυμοσύνη καὶ θηλασμὸς 2) Ἡ ἐργαζόμενη μητέρα

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ 
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Κεφάλαιο 2ον

Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

Ἐγκυμοσύνη καὶ θηλασμὸς

Ἡ ἀνατροφὴ τοῦ παιδιοῦ ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἐγκυμοσύνη. Ἄν ἡ μητέρα ποὺ κυοφορεῖ συγχύζεται καὶ στενοχωριέται, τὸ ἔβρυο μέσα στὴν κοιλιὰ της ταράζεται. Ἐνῶ, ὅταν ἡ μάνα προσεύχεται καὶ ζῆ πνευματικά, τὸ παιδάκι στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας ἁγιάζεται.
Γι’ αὐτὸ ἡ γυναίκα, ὅταν εἶναι ἔγκυος, πρέπει νὰ λέη τὴν εὐχὴ, νὰ μελετάη λίγο ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, νὰ ψάλλη, νὰ μὴν ἔχη ἄγχος, ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλοι νὰ προσέχουν νὰ μὴν τὴν στενοχωροῦν.  Τότε τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννηθῆ θὰ εἶναι ἁγιασμένο καὶ οἱ γονεῖς δὲν θὰ ἔχουν πρόβλημα μαζί του, οὔτε ὅταν εἶναι μιρό, οὔτε ὅταν μεγαλώση.
Ὕστερα, ὅταν γεννηθῆ τὸ παιδὶ, πρέπει νὰ τὸ θηλάση, ὅσο πιὸ πολὺ μπορεῖ.  Τὸ μητρικὸ γάλα δίνει ὑγεία στὰ παιδιά.  Μὲ τὸν θηλασμὸ τὰ παιδιὰ δὲν θηλάζουν μόνο γάλα· θηλάζουν καὶ ἀγάπη, στοργή, παρηγοριά, ἀσφάλεια, καὶ ἀποκτοῦν ἔτσι δυνατὸ χαρακτήρα. Ἀλλὰ καὶ τὴν ἴδια τὴν μητέρα τὴν βοηθάει ὁ θηλασμὸς. Ὅταν οἱ μητέρες δὲν θηλάζουν τὰ παιδιά, δημιουργοῦνται ἀνωμαλίες στὸν ὀργανισμό τους ποὺ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσουν σὲ μαστεκτομές.

 

Ἡ ἐργαζόμενη μητέρα

-Γέροντα, εἶναι σωστό νὰ ἐργάζεται ἡ γυναίκα;
-Ὁ ἄνδρας της τί λέει;
-Ὅ,τι ἀναπαύει τὴν γυναίκα.
-Μιά κοπέλα ποὺ σπούδασε καὶ ἄρχισε νὰ ἐργάζεται πρὶν ἀπὸ τὸν γάμο της, δύσκολα ἀφήνει τὴν δουλειά της, ὅταν γίνη μάνα, γιὰ νὰ ἀφοσιωθῆ στὰ παιδιά της.  Ἐνῶ μιὰ ἄλλη ποὺ δὲν σπούδασε καὶ ἔχει μιὰ ἁπλὴ δουλειά, πιὸ εὔκολα μπορεῖ νὰ τὴν ἀφήση.
-Ἄν δὲν ἔχη παιδιὰ, Γέροντα, νομίζω ὅτι τὴν βοηθάει ἡ δουλειά.
-Δηλαδή, ἄν δὲν ἔχη παιδιά, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἐργάζεται ἐπαγγελματικά;  Ὑπάρχουν τόσα ἄλλα πράγματα ποὺ μπορεῖ νὰ κάνη.  Φυσικά, ἄν ἔχη παιδιά, τὸ καλύτερο εἶναι νὰ μείνη στὸ σπίτι.  Γιατὶ τὰ παιδιὰ πῶς θὰ βοηθηθοῦν;
-Γέροντα, πολλὲς γυναῖκες λένε ὅτι δὲν τὰ βγάζουν πέρα, γι’ αὐτὸ ἀναγκάζονται νὰ δουλεύουν.
-Δὲν τὰ βγάζουν πέρα, γιατὶ θέλουν νὰ ἔχουν τηλεόραση, βίντεο, αὐτοκίνητο προσωπικὸ κ.λ.π., ὁπότε  πρέπει νὰ ἐργασθοῦν, μέ ἀποτέλεσμα νὰ παραμελοῦν καὶ νὰ χάνουν τὰ παιδιά τους.
Ἄν ἐργάζεται μόνον ὁ πατέρας καὶ ἀρκοῦνται στὰ λίγα, τότε δὲν θὰ ὑπάρχη πρόβλημα. Μὲ τὸ νὰ ἐργάζωνται καί οἱ δύο, δῆθεν γιατὶ δὲν τοὺς φθάνουν τὰ χρήματα, ἡ οἰκογένεια σκορπίζεται καὶ χάνει τὸ πραγματικό της νόημα.
Τί νὰ κάνουν καὶ τὰ παιδιά; Ἄν ζοῦσαν πιὸ ἁπλά, θὰ ἦταν ξεκούραστες καὶ αὐτές, θὰ χαίρονταν καὶ τὰ παιδιά.  Κάποιος ἤξερε ἑπτὰ γλῶσσες καὶ ἡ γυναίκα του ζοριζόταν νὰ μάθη τέσσερις, παρέδιδε μαθήματα καὶ ἔπαιρνε φάρμακα, γιὰ τὰ βγάλη πέρα.  Τὰ παιδιά τους γεννήθηκαν καλὰ καὶ μεγάλωσαν βλαμμένα.
Ἔπειτα ψυχαναλύσεις..... Γι’ αὐτό λέω στὶς μητέρες νὰ ἁπλοποιήσουν τὴν ζωή τους, γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ ἀσχοληθοῦν περισσότερο μὲ τὰ παιδιά τους ποὺ τίς ἔχουν ἀνάγκη. Ἄλλο εἶναι νὰ ἔχουν καὶ κάποια ἄλλη ἀπασχόληση στὸ σπίτι καὶ νὰ καταπιάνωνται μὲ αὐτήν, ὅταν κουράζωνται μὲ τὰ παιδιά.
Ὅταν ἡ μητέρα εἶναι μέσα στὸ σπίτι, μπορεῖ καὶ παρακολουθεῖ τὰ παιδιά, ρυθμίζει τὰ πράγματα καὶ ἀποφεύγονται πολλὲς στενοχώριες.
Σήμερα τὰ παιδιὰ δὲν χορταίνουν τὴν μητρικὴ ἀγάπη, ἀλλὰ οὔτε τὴν μητρική τους γλῶσσα μαθαίνουν, γιατὶ ἡ μάνα λείπει ὅλη τὴν ἡμέρα στὴν δουλειὰ καὶ ἀφήνει τὰ παιδιὰ μὲ ξένες γυναῖκες.
Χίλιες φορὲς καλύτερα τὰ παιδιὰ τοῦ βρεφοκομείου, ὅπου βρίσκεται καὶ κάποια ἀφιερωμένη νοσοκόμα ποὺ τοὺς δείχνει λίγη στοργή, παρὰ τὰ παιδιά, ποὺ τὰ ἐγκαταλείπουν οἱ γονεῖς τους καὶ πληρώνουν μιὰ γυναίκα, γιὰ νὰ τὰ φροντίζη.  Καὶ ὕστερα τὶ γίνεται; Ὅποιος δὲν ἔχει μιὰ μάνα, ἔχει ἕνα σωρό παραμάνες!




13. Ἁγίου Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως, 35 Ποιμαντικὲς Ἐπιστολὲς, Ἐπιστολὴ 26η, ἐκδ. «Ὑπακοή», Ἀθῆναι 1993, σ. 123.

Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 84-87 τοῦ βιβλίου:

    ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

                                 ΛΟΓΟΙ Δ΄    

                ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

                   ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

    «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

                ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Παλιὰ μιὰ μητέρα μπορεῖ νὰ θήλαζε καὶ τὸ παιδὶ τῆς γειτόνισσας, ἄν δὲν εἶχε γάλα.  Τώρα πολλὲς μητέρες βαριοῦνται νὰ θηλάσουν ἀκόμη καὶ τὰ δικὰ τους παιδιὰ. Ἡ μάνα ποὺ τεμπελιάζει καὶ δὲν θηλάζει τὸ παιδί, μεταδίδιει τεμπελιὰ καὶ δὲν θλάζει τὸ παιδὶ, μεταδίδει τεμπελιὰ καὶ στὸ παιδί.  Παλιὰ τὰ κουτιὰ μὲ τὸ συμπυκνωμένο γάλα εἶχα ἀπ’ ἔξω μιὰ μάνα ποὺ κρατοῦσε στὴν ἀγκαλιά της ἕνα παιδάκι.
Τώρα ἔχουν μιὰ μάνα ποὺ κρατάει κάτι λουλούδια!  Δὲν θηλάζουν οἱ μάνες τὰ παιδιὰ, ὁπότε τὰ παιδιὰ μεγαλώνουν ἀπαρηγόρητα.  Ποιός θὰ τοὺς δώση στοργὴ καὶ ἀγάπη; Τὸ κουτὶ μὲ τὸ γάλα τῆς ἀγελάδας; Θηλάζουν ἀπὸ τὸ «παγωμένο» μπουκάλι καὶ παγώνει ἡ καρδιὰ τους. Ὕστερα, ὅταν μεγαλώσουν, ζητοῦν παρηγοριὰ στὸ μπουκάλι, στὶς ταβέρνες.
Πίνουν, γιὰ νὰ ξεχάσουν τὸ ἄγχος, καὶ γίνονται ἀλκοολικοί. Ἄν δὲν πάρουν στοργὴ τὰ παιδιά, δὲν θὰ ἔχουν νὰ δώσουν στοργὴ, καὶ πάει σχοινὶ-κορδόνι. Ἔρχονται μετὰ οἱ μανάδες: «Κάνε προσευχὴ, Πάτερ! Χάνω τὸ παιδί μου».