Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος – Mελέτημα 23

1. Νὰ ξέρεις ὅτι τὰ σχετικά μὲ τὴ Χάρη ἔχουν ὥς ἑξῆς: Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι ἡ τελειότητα ἔχει (12) δώδεκα σκαλοπάτια. Συμβαίνει λοιπὸν νὰ φτάσει κάποιος καὶ σ' αὐτὸ τὸ μέτρο. Ἀλλὰ πάλιν ὑποχωρεῖ ἡ Χάρη καὶ κατεβαίνει ἕνα σκαλοπάτι, σταματώντας στὸ ἐνδέκατο. Τώρα καὶ ν' ἀκούει καὶ νὰ μιλάει καὶ νὰ φροντίζει γιὰ κάτι μπορεῖ. Ἄν ὅμως ἔμενε στὸ δωδέκατο σκαλοπάτι θὰ ἦταν ἐκστατικός, σὰν μεθυσμένος καὶ δὲν θὰ φρόντιζε γιὰ τοὺς ἀδελφούς του οὔτε θ' ἀσχολεῖτο μὲ τὴ διακονία τοῦ λόγου.
2. Ὁ Κύριος εἶπε· «Ὅταν ὅμως θὰ ἔλθει ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, θὰ σᾶς ὁδηγήσει σὲ ὅλη τὴν ἀλήθεια»· Ἐκεῖνος λοιπὸν θὰ προσευχηθεῖ καὶ ἐκεῖνος θὰ κλάψει. Γιατί, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος, ἐμεῖς δὲν ξέρουμε πῶς νὰ προσευχηθοῦμε ὅπως πρέπει, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἴδιο μεσιτεύει γιὰ μᾶς μὲ στεναγμοὺς ἀλαλήτους. Γιατὶ μόνο στὸ Πνεῦμα εἶναι φανερὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Καὶ ὅταν κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ἐπιφοίτησε ὁ Παράκλητος καὶ ἡ δύναμη τοῦ ἀγαθοῦ Πνεύματος σκήνωσε στὶς ψυχὲς τῶν Ἀποστόλων, ἀφαιρέθηκε ἀπ' αὐτοὺς τὸ κάλυμμα τῆς κακίας, καταργήθηκαν τὰ πάθη καὶ ξεσκεπάστηκαν τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς τους. Καὶ ἀφοῦ γέμισαν ἀπὸ σοφία καὶ ἔγιναν τέλειοι ἀπὸ τὸ Πνεῦμα, ἔμαθαν πῶς νὰ πράττουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.»
3. Ὅταν ἀκούσεις περί ἑνώσεως νυμφίου καὶ νύμφης καὶ περί χορῶν καὶ ὀργάνων καὶ ἑορτών, μὴ βάλεις στὸ νοῦ σου τίποτε ὑλικὸ ἤ ἐπίγειο. Αὐτὰ λέγονται ἀπὸ συγκατάβαση μόνο γιὰ παράδειγμα. Ἡ οὐσία τους εἶναι ἀνέκφραστη καὶ πνευματικὴ καὶ ἀπρόσιτη στὰ σαρκικά μάτια. Μόνο ψυχὲς ἅγιες καὶ πιστὲς μποροῦν νὰ τὰ ἐννοήσουν. Γιατὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οἱ ἐπουράνιοι θησαυροί, οἱ χοροὶ καὶ οἱ ἑορτὲς τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων φανερώνονται μόνον σ' ἐκεῖνον ποὺ τὰ δοκίμασε. Ἐνῶ ὁ ἀμύητος οὔτε κἄν νὰ τὰ θεωρήσει εἶναι δυνατόν. Ἄκουε λοιπὸν γι' αὐτὰ μὲ εὐλάβεια, μέχρις ὅτου σοῦ συμβεῖ, γιὰ τὴν πίστη σου, νὰ καταξιωθεῖς νὰ τὰ ἐπιτύχεις. Τότε θὰ ἐννοήσεις μὲ τὴν πείρα τῶν ψυχικῶν όφθαλμῶν, σὲ ποιὰ ἀγαθὰ καὶ μυστήρια μποροῦν νὰ μετέχουν οἱ ψυχὲς τῶν Χριστιανῶν ἀπ' αὐτὴ τὴ ζωή. Γιατὶ στὴν ἀνάσταση, καὶ τὸ σῶμα τὸ ἴδιο τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν θὰ ἀξιωθεῖ νὰ τὰ βλέπει αὐτὰ καὶ νὰ τὰ κρατᾶ, ὅταν καὶ αὐτὸ γίνει πνευματικό.
4. Τὰ κάλλη καὶ οἱ ἀγαθοὶ καρποί τῆς ψυχῆς μας, δηλαδὴ ἡ προσευχή, ἡ ἀγάπη, ἡ πίστη, ἡ ἀγρυπνία, ἡ νηστεῖα καὶ ὁ λοιπὲς ἀρετές, ὅταν ἐνωθοῦν μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τότε καὶ αὐτὰ σὰν θυμίαμα βγάζουν πλούσια εὐωδία. Ἀλλὰ καὶ ἐμεῖς τότε πολιτευόμαστε εὔκολα κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γιατὶ χωρὶς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίζει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἡ νύμφη ψυχὴ γίνει ἄξια νὰ ἐνωθεῖ μὲ τὸν Νυμφίο Χριστό, ὑποτάσσεται πλέον καὶ δὲν ἀκολουθεῖ πιὰ τὸ δικό της θέλημα, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ Νυμφίου της Χριστοῦ!
5. Τὸ ἔνδυμα γάμου, γιὰ τὸ ὁποῖο κάνει λόγο ὁ Χριστὸς, νὰ φρονείς ὅτι εἶναι ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔγινε ἄξιος νὰ τὴν περιβληθεῖ, δὲν θὰ μετάσχει στὸν ἐπουράνιο γάμο καὶ στὸ πνευματικὸ ἐκεῖνο δεῖπνο.
 http://www.orthodoxfathers.com/Makarios-Aigyptios-34-Meletimata/Makarios-Aigyptios-Meletima-23