Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ὅταν ὁ Κύριος ἔμπαινε γιά τελευταία φορά στά Ἱεροσόλυμα ὁ λαός βγῆκε νά Τόν προϋπαντήσει. Ἀμέτρητα μάτια ἔκθαμβα Τόν ἔβλεπαν καί ἀμέτρητα στόματα χαρούμενα Τοῦ φώναζαν: «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» (Μάρκ. 11:9). Ἀκούγοντας αὐτό οἱ Φαρισαῖοι, κινούμενοι ἀπό ζηλοφθονία Τοῦ ζήτησαν νά μήν ἐπιτρέπει στόν λαό νά φωνάζει. Τούς ἀπαντᾶ ὁ ταπεινός Κύριος: «Ἐάν οὗτοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται» (Λουκ. 19: 40). Τώρα μετά ἀπό εἴκοσι αἰῶνες ρωτᾶτε τί εἴδους λίθοι εἶναι αὐτοί καί ἄν μποροῦν οἱ λίθοι νά φωνάξουν;
Δέν ἔχετε διαβάσει πώς οἱ Ἑβραῖοι μετά ἀπό πέντε ἡμέρες σιώπησαν καί πώς οἱ πέτρες φώναξαν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ;
Ὅταν ἐξέπνευσε τή Μεγάλη Παρασκευή πάνω στόν Σταυρό «ἡ γῆ ἐσείσθη καί αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν» (Ματθ. 27:51). Οἱ πέτρες σχίσθηκαν καί ἀπό τόν σεισμό διαλύθηκαν. Αὐτή εἶναι ἡ γλώσσα τῶν λίθων. Μπορεῖ ἄραγε νά ὑπάρξει δυνατότερη γλώσσα καί φοβερότερη φωνή καί πιό ὀφθαλμοφανής μαρτυρία τοῦ εὐλογημένου Βασιλέα πού κατέβηκε ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους καί οἱ ἀνόητοι Τόν ἀρνήθηκαν καί Τόν θανάτωσαν;
Δεύτερος λίθος. Ὅταν οἱ Ἑβραῖοι σιώπησαν οἱ ἄπιστοι φώναζαν: «Ὡσαννά»! Οἱ Ἑβραῖοι ἔβλεπαν τούς ἄπιστους ὡς λίθους. Μέ τήν πνευματική σημασία αὐτοί ἦταν ὄντως λίθοι, χωρίς τή γνώση γιά τόν ἕνα ζώντα Θεό καί προσκυνοῦσαν πέτρινα εἴδωλα.
Ὅταν λοιπόν οἱ Ἑβραῖοι ἔπαψαν νά μιλοῦν περί τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ οἱ Ἀπόστολοι βγῆκαν στόν κόσμο γιά νά βαπτίσουν τούς ἄπιστους λαούς. Καί οἱ λαοί αὐτοί ἔγιναν σάν ζωντανοί λίθοι κατά τήν ἔκφραση τοῦ ἀποστόλου Πέτρου: «Καί αὐτοί ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε οἶκος πνευματικός» (Α΄ Πέτρ. 2:5). Ὡς ζωντανοί λίθοι οἱ ἄπιστοι συνέχισαν νά δοξάζουν τόν Θεό ἐνῶ οἱ Ἑβραῖοι λιθοβόλησαν καί σιώπησαν.
Τρίτος λίθος. Ὅταν τά στόματα τῶν Ἑβραίων ἔκλεισαν φώναξαν οἱ πέτρες τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομώντα. Ἀκόμα καί σήμερα φωνάζουν. Ἀφοῦ ἐκπληρώθηκε ἡ προφητεία γι᾿ αὐτόν τόν ναό πού ἔλεγε: «οὐ μή ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπί λίθον» (Ματθ. 24:2). Ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ δόξα τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ναός τοῦ Σολομώντα σήμερα δέν ὑπάρχει. Ὑπάρχουν μόνο μερικές πέτρες σήμερα ἀπ᾿ αὐτόν τόν ναό, τόσες ὥστε οἱ γιοί καί οἱ κόρες τοῦ Ἰσραήλ νά κτυποῦν τά κεφάλια τους σ᾿ αὐτές τίς πέτρες τῶν στεναγμῶν ὀδυρόμενοι καί θρηνώντας. Αὐτά τά ὑπολείμματα λίθῶν μέ τή σιωπή τους φωνάζουν σάν τόν ἀγγελιοφόρο ἀπό τό πεδίο τῆς μάχης πού ἀναγγέλλει τήν ἥττα.
Τέταρτος λίθος. Οἱ Ἑβραῖοι γιά μεγάλο χρονικό διάστημα σταμάτησαν νά μιλοῦν γιά τόν Χριστό. Οὔτε χαίρονταν, οὔτε δόξαζαν, οὔτε φώναζαν «Ὡσαννά». Γι᾿ αὐτό καί προσβεβλημένος ὁ Θεός κατέστρεψε τόν μοναδικό ναό θυσιῶν τους σ᾿ Αὐτόν. Τόν παρέδωσε στόν ἀφανισμό. Ἀλλά ἑκατοντάδες χιλιάδες ναοί ἀπό πέτρα ἀνεγέρθηκαν σ᾿ ὅλον τόν κόσμο πρός δόξα Χριστοῦ. Καί αὐτές οἱ πέτρες φωνάζουν αὐτό πού οἱ Ἑβραῖοι ἀποσιωποῦν.
Πέμπτος λίθος. Εἶναι αὐτός πού ἀκόμα δέν φώναξε, ἀλλά θά φωνάξει πρίν τό τέλος τοῦ κόσμου, μπροστά ἀπό τόν δεύτερο ἐρχομό τοῦ Κυρίου. Γιά τό τέλος τοῦ κόσμου προεῖπε ὁ πλέον Προορατικός: «Ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καί ἡ σελήνη οὐ δώσει τό φέγγος αὐτῆς, καί οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπό τοῦ οὐρανοῦ» (Ματθ. 24:29). Τί εἶναι ἡ γῆ, ὁ ἥλιος καί ἡ σελήνη παρά ἀστέρες μέ πέτρες; Μέ τή δική τους γλώσσα καί τόν δικό τους τρόπο λοιπόν αὐτοι οἱ καυτοί λίθοι θά φωνάξουν τή συγκεκριμένη ἐποχή. Δηλαδή, τήν ἐποχή πού θά παρουσιαστοῦν πολλοί ψευδοπροφῆτες καί θά πληθύνουν οἱ παράνομοι καί ἡ ἀγάπη τῶν περισσοτέρων γιά τόν Θεό θά παγώσει. Μέ μιά λέξη, ὅταν μετά τούς Ἑβραῖους καί πολλοί χριστιανοί σωπάσουν. Τότε αὐτό τό οὐράνιο σῶμα, αὐτός ὁ πύρινος λίθος τοῦ Θεοῦ θά φωνάξει μέ τή γλώσσα του καί τόν τρόπο του. Καί θά ἀναγγείλει τόν ἐρχομο τοῦ Κριτῆ ὅπως τό ἄστρο τῆς ἀνατολῆς κάποτε ἀνήγγειλε τή γέννηση τοῦ Σωτήρα.
Εἰρήνη καί ὑγεία ἀπό τόν Θεό
Ἀπό τό βιβλίο: "Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται..."
Ἱεραποστολικές ἐπιστολές Α΄
Ἐκδόσεις "Ἐν πλῷ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου