«Όταν Κάποιος ρίξη στο σκυλί μια πέτρα, πολλές
φορές ο σκύλος αντί να χυθεί σ΄ αυτόν που την έριξε, ορμά και δαγκώνει την
πέτρα. Έτσι κάνουμε κι εμείς. Βάζει ο πειρασμός κάποιον άλλο να μας πειράξει
είτε με λόγο είτε με φέρσιμο κι εμείς αντί να τα βάζουμε με εκείνον που έριξε
την πέτρα, δηλ. τον πειρασμό , δαγκώνουμε την πέτρα, δηλ. τον συνάνθρωπο, που
χρησιμοποίησε ο μισόκαλος ως πέτρα.
Και ποιος ξέρει τάχα τι γέλιο κάνει ο
πειρασμός και πως θα μας κοροϊδεύει, όταν τα βλέπει αυτά.
Εν ώρα πειρασμού εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή
και προσευχή. Ο πειρασμός ξέρετε τι Μάστορας είναι; Τα ελάχιστα τα κάνει μεγάλα.
Ο πειρασμός αδημονεί, στενοχωρείται και δημιουργεί πολέμους. Ξέρει πολλές
τέχνες και φέρει τον άνθρωπο σε αμφιβολία.
Γι αυτό έχουμε πολλά ναυάγια. Η
προστασία του Θεού αδυνατεί (εξασθενίζει) τον πειρασμό. Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται
και η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Όταν δοκιμάζει κάποιος πειρασμούς ,
διαπιστώνει την αδυναμία του , ταπεινώνεται και ελκύει
την χάριν του Θεού.
Να μην σας επηρεάζουν οι άνεμοι των
πειρασμών, δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτα. »
ΑΠΟ
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Ο
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ»
ΙΕΡΑ
ΜΟΝΗ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ» ΜΗΤΡΟΣ ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΥ
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ www.eptalofos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου