(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης
Αυγουστίνου Καντιώτου)
Ἐάν,
ἀγαπητοί μου, σᾶς πῇ κάποιος, ὅτι ἕνας λύκος ἔγινε ἀρνί, ποιός θὰ τὸ πιστέψῃ;
Κανείς. Γιατὶ ὁ λύκος τρώει ἀρνιά. Γεννιέται λύκος καὶ λύκος πεθαίνει. Ὁ λαός μας
λέει· «ὁ λύκος τρίχα ἀλλάζει, ἀλλὰ τὴ γνώμη(=τὸ νοῦ) δὲν τὸν ἀλλάζει», μένει
λύκος. Αὐτὸ ὅμως ποὺ δὲν συμβαίνει στὸ φυσικὸ κόσμο, συμβαίνει στὸν πνευματικὸ
καὶ ἠθικὸ κόσμο. Θέλω δηλαδὴ νὰ πῶ, ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι γεμᾶτοι κακίες καὶ ἐλαττώματα,ποὺ
εἶνε σὰν ἄγρια θηρία, καὶ ὅμως αὐτοὶμπορεῖ ν᾿ ἀλλάξουν, νὰ γίνουν καλοί, νὰ γίνουν
ἅγιοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου