Τά
δάκρυα εἶναι ὅπως ἡ βροχή, καί ὁ
ἄνθρωπος εἶναι σάν τό γεωργό. Ὅταν
λοιπόν ἔρχονται (τά
δάκρυα), αὐτός πού καλλιεργεῖ τήν
καρδιά τοῦ πρέπει ν᾿ ἀγωνίζεται γιά
νά μή χαθεῖ τίποτε ἀπό τή βροχή, ἀλλά
νά μαζευτεῖ ὅλο τό νερό στόν κήπο του
καί νά τόν ποτίσει. Σᾶς λέω, παιδιά μου,
ὅτι πολλές φορές μιά μέρα βροχῆς εἶναι
ἀρκετή γιά ὅλο τό χρόνο καί σώζει ὅλους
τούς καρπούς.
Γι ᾿ αὐτό πρέπει νά προσέχουμε· καί ὅταν καταλάβουμε ὅτι ἔρχεται, ἄς ἀγωνιστοῦμε νά φυλάξουμε τούς ἑαυτούς μας κι ἄς ἀφωσιωθοῦμε σέ ἐπίμονη ἱκεσία τοῦ Θεοῦ. Γιατί δέν ξέρουμε ἄν θά δοῦμε καί ἄλλη μέρα τή βροχή ἐκείνη.
Γι ᾿ αὐτό πρέπει νά προσέχουμε· καί ὅταν καταλάβουμε ὅτι ἔρχεται, ἄς ἀγωνιστοῦμε νά φυλάξουμε τούς ἑαυτούς μας κι ἄς ἀφωσιωθοῦμε σέ ἐπίμονη ἱκεσία τοῦ Θεοῦ. Γιατί δέν ξέρουμε ἄν θά δοῦμε καί ἄλλη μέρα τή βροχή ἐκείνη.
Ἀββάς
Θεόδωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου