Ἰωσήφ Ρόδερφορδ: Ὁ Δεύτερος πρόεδρος τῆς ἑταιρίας «Σκοπιά»

ΙΩΣΗΦ ΡΟΔΕΡΦΟΡΔ
κ. Άννας Μπουρδάκου, μέλους του Δ.Σ. της Π.Ε.Γ

Δεύτερος πρόεδρος της εταιρίας «Σκοπιά» και διάδοχος του Καρόλου Τ. Ρώσσελ εκλέχτηκε ο Ι. Ρόδερφορδ. Η εκλογή του πραγματοποιήθηκε στην ετήσια συνέλευση της 6-1-1917. Αμέσως μετά την εκλογή του ο Ρόδερφορδ έλαβε δραστικά μέτρα για την αύξηση του έργου κηρύγματος στον αγρό προς αίνο του Ιεχωβά, δηλ. έσοδα στην εταιρία.
1983 Βιβλίον του έτους, σελ. 91: «Δεν ήταν όμως όλοι ευτυχισμένοι μέσα στην οργάνωση όταν εκλέχθηκε ο Ι. Ρόδερφορδ. Στην πραγματικότητα από το 1917 πολλά φιλόδοξα άτομα επεδίωξαν να κερδίσουν το διοικητικό έλεγχο της Εταιρίας. Έπαψαν να συνεργάζονται πρόθυμα και έτσι άρχισε μία περίοδος πύρινης δοκιμασίας «Ο Ιεχωβά και ο άγγελος της διαθήκης» του, Ιησούς Χριστός, ήρθαν να επιθεωρήσουν τον πνευματικό ναό το 1918 μ.Χ. Τότε άρχισε η κρίση στον οίκο του Θεού και ξεκίνησε μία περίοδος καθαρισμού και εξαγνισμού. Κάτι άλλο συνέβει ακόμη, εμφανίστηκαν άνθρωποι με χαρακτηριστικά του «πονηρού δούλου». «Ο Ιησούς Χριστός έδειξε ότι μία τάξη «πιστού και φρόνιμου δούλου» θα εμφανίζονταν δίνοντας πνευματική τροφή». Όπως μας περιγράφει η ίδια η «Σκοπιά» στα γεγονότα κατά την εκλογή του Ρόδερφορδ, παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά μιας πραγματικής εταιρίας και μάλιστα όχι από τις σοβαρές και αξιόπιστες και όχι θρησκείας, η οποία να διεκδικεί την απόλυτη αλήθεια. Βεβαίως επικαλείται την επίσκεψη του Ιεχωβά με βοηθό τον Ιησού Χριστό, οι οποίοι αναλαμβάνουν την τακτοποίηση με πύρινες εκκαθαρίσεις αλλά αυτό είναι κάτι που το διαβάζομε συχνά στα έντυπα της εταιρίας, δεν είναι η πρώτη φορά. Παρ' όλα αυτά οι διενέξεις συνεχίσθηκαν η ομάδα που παρέμεινε πιστή στον Ρώσσελ και η ομάδα του Ρόδερφορδ είχαν κηρύξει σφοδρό πόλεμο για την νομή της εξουσίας. Το μέσον για επικράτηση ήταν η «ταυτότητα του πιστού και φρόνιμου δούλου», αυτό ήταν το επιχείρημα και των δύο παρατάξεων (κάτι που σαν θέμα έχει πολλές και ποικίλες ασάφειες έως σήμερα).

Σελ. 92: «Η ταυτότητα του πιστού και φρόνιμου δούλου ήταν θέμα μεγάλου ενδιαφέροντος εκείνα τα χρόνια. Πολύ νωρίτερα το 1881 ο Κάρολος Ρώσσελ έλεγε ότι είναι το μικρό ποίμνιο (144.000)... και έτσι κατανοήθηκε ότι ο "δούλος" ήταν μία τάξη. Με το πέρασμα του χρόνου η ιδέα που υιοθετήθηκε ήταν ότι ο ίδιος ο Ρώσσελ ήταν ο «πιστός και φρόνιμος δούλος». Αυτό οδήγησε μερικούς στη παγίδα να λατρεύουν ένα πλάσμα». Εδώ φαίνεται ότι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» όποιος και εάν είναι έχει απόλυτη εξουσία επάνω σε ανθρώπινες υπάρξεις που φθάνουν στο σημείο της λατρείας, κάτι που ανήκει μόνο στο Θεό.
Σελ. 92: «Αυτή η εσφαλμένη αντίληψη... ξεκαθαρίσθηκε τον Φεβρουάριο του 1927.
Ο Ρώσσελ είχε στείλει στα κεντρικά γραφεία στη Βρετανία τον Πώλ Τζόνσον ένα Ιουδαίο ο οποίος εγκατέλειψε τον Ιουδαϊσμό και έγινε Λουθηριανός ιερέας προτού γνωρίσει την Αλήθεια του Θεού... αυτός νόμισε ότι ήταν αρχιερέας του κόσμου, παρουσίαζε τον εαυτόν του σαν διάδοχο του Ρώσσελ ισχυ-ριζόμενος ότι ο μανδύας του πάστορα Ρώσσελ έπεσε πάνω του όπως η μηλωτή του Ηλία στον Ελισσαιέ. Ο Τζόνσον χρησιμοποίησε ακατάλληλα τα έγγραφα που του είχαν δοθεί από την Εταιρία και δέσμευσε τα χρήματα στην τράπεζα του Λονδίνου. Αργότερα ήταν απαραίτητο να γίνει δικαστική ενέρ-γεια για να ελευθερωθούν τα χρήματα. Ο Τζόνσον πίστευε ότι ο ίδιος έπρεπε να ήταν ο πρόεδρος της εταιρίας».

Σελ. 95-97: «Ο Τζόνσον προσπάθησε να επηρεάσει το συμβούλιο των διευθυντών παρουσιάζοντας τον Ι. Ρόδερφορδ ακατάλληλο για πρόεδρο και έπεισε τέσσερα από τα επτά μέλη του συμβουλίου, οι διαφωνούντες προσπάθησαν να αποσπάσουν τον διοικητικό έλεγχο από τον πρόεδρο. Την 17η Ιουλίου 1917 όταν συγκεντρώθηκε η οικογένεια Μπέθελ για το μεσημεριανό φαγητό, σε κάθε σερβίτσιο τοποθετήθηκε και ένα βιβλίο το «Τετελεσμένο Μυστήριο», αφού έγινε η προσευχή εκδηλώθηκε η αναταραχή. Επικεφαλής ο Τζόνσον κατά του αδελφού Ρόδερφορδ. Εκτοξεύοντας αισχρές κατηγορίες δυνατά περπατούσαν πάνω-κάτω σταματούσαν στο τραπέζι του Ρόδερφορδ για να τον απειλήσουν κουνώντας τις γροθιές τους... Αυτό το γεγονός απεκάλυψε ότι μερικά μέλη της οικογένειας Μπέθελ συμπαθούσαν τους εναντιουμένους, αν αυτά συνεχίζονταν θα υπήρχε διάλυσις. Έτσι ο Ρόδερφορδ ενήργησε νομικά. Αν και ο ίδιος γνώριζε εν τούτοις συμβουλεύτηκε ένα διακεκριμένο νομικό στην Φιλαδέλφεια σχετικά με την αρμοδιότητα του συμβουλίου των διευθυντών της Εταιρίας, όπου αποκάλυψε ότι οι τέσσερεις διαφωνούντες δεν ήταν νόμιμα μέλη διότι τους είχε διορίσει ο Ρώσσελ, αλλά το καταστατικό απαιτούσε οι διευθυντές να εκλέγονται με ψηφοφορία από τους μετόχους, έτσι ο Ρόδερφορδ τους έδιωξε και διόρισε τέσσερα νέα μέλη στο συμβούλιο ώστε ο διορισμός τους να εγκριθεί στην επομένη συνεδρίαση του συλλόγου στις αρχές του 1918, αυτό και έγινε. Στην ετήσια συνεδρίαση των μετόχων 5-1-‘18 κανείς από τους αντιπάλους δεν πέτυχε να εκλεγεί. Η προσπάθεια των εναντιωμένων ν' αποκτήσουν τον έλεγχο απέτυχε τελείως».

Όλα αυτά δεν είναι άλλο από την ιστορική διαδρομή του Ρόδερφορδ προς την εξουσία μιας μετοχικής εταιρίας όπως η ίδια ομολογεί δίχως καμμία πνευματικότητα, δίχως θρησκευτική συνείδηση. Με νομικίστικα τεχνάσματα και διάφορες μεθοδεύσεις κατόρθωσε να αναρριχηθεί στην προεδρία σε πλήρη συνεργασία με το «θηρίο» και τους εκπροσώπους του για την επιτυχία των στόχων του. Φυσικά τέτοια φαινόμενα παρουσιάζουν και άλλες εταιρίες για οικονομικά συμφέροντα κ.α, έστω και με μέσα ανορθόδοξα, όμως δεν έχουν καμμία σχέση με θρησκεία και το πλέον σημαντικό δεν αναμειγνύουν τον Θεό σε τέτοιου είδους ενέργειες. Συνεχίζοντας τις εμπορικές δραστηριότητες της εταιρίας ο Ι. Ρόδερφορδ κυκλοφορεί το βιβλίο «Τετελεσμένο Μυστήριον».
Σελ. 99-100: «Τα τέλη του 1917 και αρχές του 1918 το «Τετελεσμένο Μυστήριον» διανεμόταν σε ολοένα και περισσότερα αντίτυπα. Εξοργισμένος ο κλήρος ισχυρίστηκε ψευδώς ότι ορισμένες δηλώσεις σ' αυτό το βιβλίο ήταν στασιαστικές... Αυτό μαζί με παρόμοιες κατηγορίες άλλων εκκλησιαστικών κύκλων είχε προφανή σχέση με την κατάσχεση των λογιστικών βιβλίων της Εταιρίας από αξιωματούχους της αντικατασκοπείας του Στρατού... Οι αρχές νόμιζαν ότι θα εύρισκαν κάποια απόδειξη... ότι η Εταιρία μας εργάζεται για το συμφέρον της Γερμανικής κυβερνήσεως».
Σελ. 102: «Στις 4-3-‘18 το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών χαρακτήρισε την διάθεση του «Τετελεσμένου Μυστηρίου» παράβαση του Νόμου περί Κατασκοπείας».

Σελ. 103: «Ο κλήρος ενεθάρρυνε τους κυβερνητικούς παράγοντες να ενοχλούν την εταιρία και να κάνουν συλλήψεις, να μην εγκρίνουν το «Τετελεσμένο Μυστήριον» και να πιέσουν τους σπουδαστές της Γραφής να κόψουν ορισμένες σελίδες (247-253) από τον τόμο». Φυσικά κατά την πάγια τακτική της εταιρίας για όσα την ενοχλούν, αίτιος είναι ο κλήρος, όμως τα γεγονότα αυτά τα οποία σημαδεύουν την
ιστορία της εταιρίας και στην συγκεκριμένη εποχή του Ι. Ρόδερφορδ παρουσιάζονται αναγκαστικά στο βιβλίο της, βέβαια απλουστευμένα, απαλά και το πιο σημαντικό, περιβάλλουν με ένα φωτοστέφανο μάρτυρος κυρίως τον Ι. Ρόδερφορδ και ακολούθως την παρέα του.

Σελ. 110: «Μετά τις αρχές του Οκτωβρίου 1914 οι χρισμένοι διεκήρυξαν ότι οι καιροί των εθνών είχαν τελειώσει και πλησίαζαν στην καταστροφή τους, στον Αρμαγεδδώνα (Λουκ. 24) Αποκ. (ΙΣΤ 14-16). Οι συμβολικοί αυτοί «δύο μάρτυρες» διεκήρυξαν το πένθιμο αυτό μήνυμα τους προς τα έθνη 1.260 ημέρες δηλαδή τριάμισι χρόνια 4/5 Οκτωβρίου 1914 μέχρι 26/27 Μαρτίου 1918. Τότε το θηριώδες πολιτικό σύστημα του Διαβόλου πολέμησε ενάντια στους «δύο μάρτυρες» σκοτώνοντας τους. Αυτή ήταν η προφητεία και εκπληρώθηκε. Στις 7-5-‘18 το Περιφερειακό Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών... έκδωσε ένταλμα συλλήψεως ορισμένων της εταιρίας. Πρόεδρος Ρόδερφορδ, Γραμματέας Ταμίας Άμπουργκ, οι Γούντγουωρθ, Φίσερ (συντάκτες του «Τετελεσμένου Μυστηρίου») και οι υπόλοιποι περί τον Ρόδερφορδ.

Σελ. 117-118: «φυλακίσθησαν στην ομοσπονδιακή φυλακή στην Ατλάντα στην Τζώρτζια». «Ο Ρόδερφορδ κατά την μεταφορά του στις φυλακές ειδοποίησε τον Ρ. Μ. Μπάρμπερ ότι εάν οι αδελφοί παρενοχλούνται στα κεντρικά γραφεία να πουλήσουν το Μπέθελ και την Σκηνή του Μπρούκλιν για να μετακομίσουν είτε στην Φιλαδέλφεια είτε στο Πίτσμπουργκ, εφ' όσον η Εταιρία «Σκοπιά» ήταν σωματείο της Πενσυλβανίας. Οι τιμές που προτάθηκαν ήταν 60.000 δολάρια για το Μπέθελ και 25000 δολάρια για την Σκηνή».

Είναι σαφές ότι ο Ι. Ρόδερφορδ και η ομάδα του κινούνται στα πλαίσια σωματείων-εταιρείας-μετόχων με οικονομικά συμφέροντα, πωλήσεις και αγορές αλλά και με μια προσπάθεια όλα αυτά να καλυφθούν με ένα θρησκευτικό μανδύα. Στις 26-3-‘19 αφέθησαν ελεύθεροι με εγγύηση 10.000 δολάρια για τον καθ' ένα, ενώ εκκρεμούσε η επόμενη δίκη τους. Στις 5-5-‘20 ο δικηγόρος της κυβέρνησης ανακοίνωσε ότι απέσυρε την δίωξη και έτσι απηλλάγησαν ο Ρόδερφορδ και οι λοιποί. Όπως εκτίθενται τα γεγονότα, ναι μεν καταγράφεται η ιστορική διαδρομή της οργανώσεως, πάντοτε όμως δίδεται η εικόνα του θύματος, του κατατρεγμένου από τον κλήρο και τον Σατανά. Ο αναγνώστης όμως διακρίνει και τους ελιγμούς της ηγεσίας Ρόδερφορδ και τους συμβιβασμούς που κάνει γιατί αυτό εξυπηρετεί όλες τις φιλοδοξίες του. Συνεργάζεται με το «θηριώδες πολιτικό σύστημα του Διαβόλου» όπως το ονομάζει η «Σκοπιά», αφού αυτό συνέφερε προς επιτυχία του στόχου του Ρόδερφορδ για την προεδρία και τις περαιτέρω δραστηριότητές του.
Σελ. 128: Ένας από τους συμβιβασμούς ήταν η περικοπή των σελίδων από το «Τετελεομένο Μυστήριον» για να ευχαριστήσουν τους λογοκριτές. Ένας άλλος συμβιβασμός έγινε όταν η Σκοπιά της 1618 ανέφερε «Σύμφωνα με την απόφαση του Κογκρέσου της 2 Απριλίου και την εξαγγελία του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της 11ης Μαΐου προτείνεται ο λαός του Κυρίου οπουδήποτε κι αν είναι να κάνει την 30ή Μαΐου ημέρα προσευχής και δεήσεως. Τα σχόλια μετά την δήλωση αυτή εγκωμίαζαν τις Ην. Πολιτείες και δεν βρίσκονταν σε αρμονία με την Χριστιανική θέση της ουδετερότητος».
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν αγγίζουν τον Ρόδερφορδ• όλοι οι δρόμοι ανοίγουν πλέον για τις εκδοτικές και οικονομικές του επιδιώξεις, αυτό έχει λεχθεί και άλλες φορές• ολίγον αμαρτία δεν βλάπτει, όλα είναι θεμιτά, όταν πρόκειται για την «Σκοπιά» και τα συμφέροντά της• αυτό είναι «δόγμα» πλέον το οποίον πρώτα εκφράζει ο Πρόεδρος• όπως τώρα ο Ρόδερφορδ. Ο εναγκαλισμός με το θηρίον δεν την ενοχλεί κάτι ανάλογο έγινε και τώρα τελευταία.

     Ασυγκράτητος πια ο Ρόδερφορδ αρχίζει τις εξορμήσεις του και εκτός Αμερικής, διεξάγει συνελεύσεις στην Αίγυπτο και στην Παλαιστίνη στην Ραμάλα και ιδρύει ένα κεντρικό γραφείο στην Ευρώπη για να επιβλέπει το έργο κηρύγματος στην Ελβετία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία, Αυστρία και Ιταλία. Αναρίθμητες εκδηλώσεις ομιλιών, οικοδομικές και εκδοτικές δραστηριότητες. Το 1920 κυκλοφορεί το νέο του βιβλίο «Εκατομμύρια ήδη ζώντων ουδέποτε θέλουσιν αποθάνει» εννοώντας ότι σύντομα θα γίνει ο Αρμαγεδδώνας και οι ζώντες τότε δεν θα πεθάνουν αφού θα περάσουν ζωντανοί. Αυτοί πέθαναν και ακόμη αναμένεται ο Αρμαγεδδώνας, ο οποίος εμφανίζεται απειλητικά μέσω των εντύπων κάθε φορά που κάτι δεν πάει καλά στην εταιρία. Είναι θα λέγαμε το φόβητρο μέσω του οποίου ασκείται πίεση στους οπαδούς για μεγαλύτερες επιδόσεις. Τα βιβλία του Ρόδερφορδ εκδίδονται το ένα κατόπιν του άλλου καθώς και άλλα έντυπα. Υπόσχεται και κηρύττει την ανάσταση των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης: Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ κ.α και αγοράζει μάλιστα σπίτι στο Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια για να κατοικήσουν και το ονομάζει δε Μπέθ-Σαρίμ, οίκος αρχόντων. Μετά και αυτήν την διάψευση των προσδοκιών των οπαδών να δουν τους δικαίους αναστημένους ο Ρόδερφορδ κατοικεί ο ίδιος στο Μπέθ-Σαρίμ έως το θάνατο του. Υπήρξε μέγας πολέμιος του Χριστιανικού κόσμου και του κλήρου, επίσης πολέμησε και αυτόν τον Ρώσσελ του οποίου άλλαξε πολλές δοξασίες μεθοδικά και σταδιακά αδιαφορώντας ότι και ο ίδιος τις εκήρυττε επί σειρά ετών, προτού ανακαλύψει την περίφημη προοδευτική αλήθεια εκ μέρους του Ιεχωβά, αυτό το οποίον επεκαλέσθη και μετά την διάψευση του 1925.
Το 1928 καταργεί τις εορτές, κάτι που ίσχυε έως τότε. Ο Ρώσσελ π.χ. την ημέρα των Χριστουγέννων έδινε στα μέλη της οικογένειας Μπέθελ από ένα χρυσό νόμισμα των πέντε ή δέκα δολαρίων. Ο Ρόδερφορδ με την νέα αλήθεια, χαρακτήρισε την εορτή αυτή ειδωλολατρική. Επίσης το ίδιο έτος αφαιρεί «Το σύμβολο του σταυρού και του στέμματος» που εμφανιζόταν στο εξώφυλλο της Σκοπιάς από τον Ιανουάριο του 1891, τονίζοντας στους οπαδούς ότι «όταν πηγαίναμε στα σπίτια των ανθρώπων να μιλάμε, αυτό έδινε πραγματική μαρτυρία και όχι ο σταυρός».

Σελ. 158: Το 1931 καθιερώνει το νέο όνομα «μάρτυρες του Ιεχωβά», αντί το Σπουδασταί της Γραφής• ακόμη επί των ημερών του κλείει η θύρα για την ουράνιο βασιλεία («Σκοπιά» 1935, σελ. 345), ασχέτως εάν αυτό το κεφάλαιο έχει αλλάξει πολλές φορές με διαφορετικές χρονολογίες. Φυσικά οι αλλαγές αυτές προϋποθέτουν και πληθώρα εκδόσεων νέων. Ιδρύει ραδιοφωνικό σταθμό και εκδίδει χρεόγραφα τα οποία δίδει στους οπαδούς για επέκταση εργοστασίων και νέων κατασκευών η επιχείρηση «Σκοπιά» σε μεγάλη πρόοδο. Το 1938 ο Ρόδερφορδ κηρύττει την θεοκρατία του Μπρούκλιν (ο σωστότερος χαρακτηρισμός θα ήταν η δικτατορία) και μάλιστα την ανακηρύττει ως την μόνη νόμιμη κυβέρνηση σε όλη την γη.

«Την 8-1-‘42 τελείωσε την επίγεια ζωή του ο Ιωσήφ Φραγκλίνος Ρόδερφορδ» από την σελ. 208. Συγκαταλέγεται μεταξύ των 144.000 αγίων και είναι συμβασιλεύς με τον Ιησού Χριστό στον ουρανό.

Άνετα θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την 25η προεδρία του Ρόδερφορδ ως προεδρία σε μια εταιρία με σκοπό την απόκτηση οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, κάτι που συνεχίζεται έως σήμερα και από τους διαδόχους του, πάντοτε όμως με το θρησκευτικό προσωπείο.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ 32 2003

 

https://www.impantokratoros.gr/iosif-roderford.el.aspx