Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2019

«Νικητικά βραβεῖα ἥρω, κατά τῆς φύσεως Ἁγνή», 15-8-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Νικητικά βραβεῖα ἥρω, κατά τῆς φύσεως Ἁγνή», Ἀγ. Νικοδήμου, Ἑορτοδρόμιον, Α΄ Κανών Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, 15-8-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.HristosPanagia.gr, http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΔΕΝ ΤΟΝΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΣ; «ἡ Κυρία ἡμῶν Θεοτόκος, μετὰ τὴν ἐν τῷ τάφῳ τριήμερον αὐτῆς Κοίμησιν, ὄχι μόνον μετέστη, ἀλλὰ καὶ ἀνέστη ἀπὸ τοῦ τάφου, καὶ ἀνελήφθη».

Συναξάριον τῆς Ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.

Τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.

(Ἀπὸ τὸν  «Συναξαριστὴ τῶν δώδεκα μηνῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ»,
Ἐκδ. “Δόμος”, Ἀθῆναι 2005)

Τῷ αὐτῶ μηνὶ ΙΕ´, ἡ σεβασμία Μετάστασις τῆς ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας.

Οὐ θαῦμα θνήσκειν κοσμοσώτειραν Κόρην,
Τοῦ Κοσμοπλάστου σαρκικῶς τεθνηκότος. 

Ζῆ ἀεὶ Θεομήτωρ κἂν δεκάτη θάνε πέμπτη.

.            Ὅταν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἠθέλησε νὰ παραλάβη εἰς τὸν ἑαυτόν του τὴν ἐδικήν του Μητέρα, τότε προτίτερα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρας, ἐφανέρωσεν εἰς αὐτὴν διὰ μέσου Ἀγγέλου (ὅστις λέγουσιν, ὅτι ἦτον ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ) τὴν ἀπὸ γῆς εἰς Οὐρανὸν αὐτῆς Μετάστασιν. Ἐλθὼν δὲ πρὸς αὐτὴν ὁ Ἄγγελος, εἶπε. Τάδε λέγει ὁ Υἱός σου: καιρὸς εἶναι νὰ παραλάβω τὴν Μητέρα μου εἰς τὸν ἑαυτόν μου. Ὅθεν μὴ ταραχθῆς διὰ τοῦτο, ἀλλὰ μὲ εὐφροσύνην δέξαι τὸ μήνυμα, ἐπειδὴ καὶ μεταβαίνεις εἰς ζωὴν ἀθάνατον. Τοῦτο δὲ μαθοῦσα ἡ Θεοτόκος, ἐχάρη χαρὰν μεγάλην. Καὶ λοιπὸν ἀπὸ τὸν πόθον κινουμένη τοῦ νὰ μεταβῆ πρὸς τὸν Υἱόν της, ἀνέβη μὲ σπουδὴν καὶ προθυμίαν ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν διὰ νὰ προσευχηθῆ.(Εἶχε γὰρ ἡ Πανύμνητος τοιαύτην συνήθειαν, νὰ ἀναβαίνη συχνὰ εἰς τὸ ὄρος αὐτό.) Τότε δὲ ἠκολούθησεν ἕνα θαῦμα παράδοξον. Διότι ὅταν ἀνέβη ἐκεῖ ἡ Θεοτόκος, τότε ἔκλιναν τὴν κορυφὴν αὐτῶν τὰ δένδρα, ὁπού ἦτον εἰς τὸ ὄρος φυτευμένα, ὡσὰν νὰ ἦτον ἔμψυχα καὶ λογικά, καὶ ἔτζι ἐπροσκύνησαν, καὶ ἀπέδωκαν κατὰ τὸ πρέπον, σέβας καὶ τιμὴν εἰς τὴν Κυρίαν τοῦ κόσμου καὶ Δέσποιναν.
.            Ἀφ’ οὗ δὲ ἱκανῶς ἐπροσευχήθη ἡ Πανάχραντος, ἐγύρισεν εἰς τὴν οἰκίαν της, καὶ ὢ τοῦ θαύματος! παρευθὺς ἐσείσθη ὅλη. Ἔπειτα ἄναψε πολλὰ φῶτα ἡ Δέσποινα, καὶ εὐχαριστήσασα τὸν Θεόν, ἐκάλεσε τὰς συγγενίδας αὐτῆς καὶ γειτόνισσας. Σαρώνει τὸν οἶκόν της, εὐτρεπίζει τὸν  νεκροκράββατον, καὶ ἑτοιμάζει ὅλα, ὅσα ἦτον ἐπιτήδεια εἰς τὸν ἐνταφιασμόν της. Φανερώνει δὲ καὶ εἰς τὰς ἄλλας γυναῖκας τὰ λόγια, ὁποὺ τὴν ἐλάλησεν ὁ Ἄγγελος διὰ τὴν εἰς τοὺς Οὐρανοὺς αὐτῆς μετάστασιν. Καὶ εἰς πληροφορίαν καὶ πίστωσιν τῶν λεγομένων, δείχνει εἰς αὐτὰς τὸ χαροποιὸν καὶ νικητικὸν σημεῖον, ὁπού ἔδωκεν εἰς αὐτὴν ὁ Ἄγγελος. Τοῦτο δὲ ἦτον ἕνας κλάδος τῆς φοινικίας. Οἱ δὲ καλεσμέναις γυναῖκες, τὸ λυπηρὸν τοῦτο ἀκούσασαι μήνυμα, ἐθρήνουν, καὶ μὲ δάκρυα τὸ πρόσωπον αὐτῶν ἔλουον, ἐλεειναῖς φωναῖς ὀδυρόμεναι. Παύσασαι ὅμως ἀπὸ τοὺς θρήνους, παρεκάλουν τὴν Δέσποιναν νὰ μὴ τὰς ἀφήση ὀρφανάς. Ἡ δὲ Θεοτόκος τὰς ἐβεβαίωνεν, ὅτι καὶ ἀφ’ οὗ μετασταθῆ εἰς τοὺς Οὐρανούς, ἔχει νὰ διαφυλάττη, ὄχι μόνον αὐτάς, ἀλλὰ καὶ ὅλον τὸν κόσμον. Ὅθεν μὲ τὰ τοιαῦτα παρηγορητικὰ λόγια, ἔπαυσε τὴν ὑπερβολικὴν αὐτῶν λύπην.

Ἀνεξίτηλες εἰκόνες τοῦ ἁγιασμένου Γέροντος Ἰακώβου Τσαλίκη

Μαρτυρία Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. κ. Κοσμά.


Τον άγιο γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη τον γνώρισα για πρώτη φορά, όταν με αξίωσε ο Κύριος να επισκεφθώ την Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ του Γέροντος Ευβοίας, με προσκυνηματική εκδρομή μαθητών και φοιτητών από το Μεσολόγγι, εβδομάδα Διακαινήσιμο. 
Λόγω προβλήματος του αυτοκινήτου, καθυστερήσαμε να φθάσωμε στο Μοναστήρι, και ο π. Ιάκωβος δεν μας είδε το βράδυ.
Την άλλη ημέρα, τόσο κατά την θεία Λειτουργία όσο και κατά την επικοινωνία μαζί μας, μας δίδαξε, μας ενίσχυσε, μας στήριξε και μας
άφησε ανεξίτηλες εικόνες αγιασμένου Γέροντος.

Η αγάπη του ανεξάντλητη, ο λόγος του ιατρικός και διορατικός, η φροντίδα του ανύστακτη για την περιποίηση και την ωφέλεια των παιδιών.

Από τότε άρχισε μια πνευματική επικοινωνία, η οποία, με τακτικές επισκέψεις μας στο Μοναστήρι ή με τηλεφωνική συνομιλία, συνεχίστηκε μέχρι της οσίας κοιμήσεώς του. Σημειωτέον ότι σε κάθε επικοινωνία μας με ρωτούσε: «Τι γίνονται τα καλά παιδιά από το Μεσολόγγι;» Η καλή συμπεριφορά των νέων μας κατά την εκδρομή, η συνέπεια, η τάξη στα δωμάτιά τους, η συμμετοχή τους στην θεία Λειτουργία τον εντυπωσίασαν και πάντοτε θυμόταν και επαινούσε τα παιδιά.

Προσωπικά πιστεύω, πως τα λόγια του αυτά πήγαζαν από την αγαπητική του, από την θυσιαστική του διάθεση, από την ανεξάντλητη αγάπη του.

Με αξίωσε ο Κύριος και λειτούργησα τουλάχιστον δύο φορές με τον π. Ιάκωβο. Ίσως και τρεις. Ποτέ δεν μπορώ να λησμονήσω αυτές τις θείες Λειτουργίες.

Ο π. Ιάκωβος όταν λειτουργούσε βρισκόταν σε άλλους κόσμους. Σε ουράνιους κόσμους. Δεν βρισκόταν στην γη. Μεγαλοπρεπής όπως ήταν, έμοιαζε με ουράνιο άνθρωπο, με επίγειο άγγελο.

Στις συζητήσεις μας ήταν πατέρας με άμετρη αγάπη, με ανεξάντλητη υπομονή, με απερίγραπτη ευγένεια.

Στα αδέλφια μου, Ελένη και Απόστολο, λόγω και του ειδικού προβλήματος της υγείας, ήταν ο στοργικός άγγελος που συνεχώς τα παρηγορούσε, τα στήριζε, συνεχώς μιλούσαν στο τηλέφωνο. Έγραψε τα ονόματά τους και ακόμη είναι γραμμένα στα δίπτυχα, συνέχισε να τα μνημονεύη και ο αείμνηστος άγιος γέροντας π. Κύριλλος και ο νυν ηγούμενος γέροντας Γαβριήλ.
Τέλος θα αναφέρω και κάτι, που μου εκμυστηρεύθηκε γνωστός μου κληρικός:

«Λειτουργούσαμε με τον γέροντα Ιάκωβο. Ο Γέροντας λόγω ταπεινοφροσύνης, έβαλε άλλον κληρικό να προΐσταται. Ενώ προχωρούσαμε στην θεία Λειτουργία, ο π. Ιάκωβος χλώμιασε, ίδρωσε, έτρεμε πραγματικά. Εμείς τον είδαμε και ανησυχήσαμε.

– Τι έχετε, Γέροντα;

Εὐλάβεια καί πόθος Θεομητορικός.


Ευλάβεια και πόθος Θεομητορικός

 Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση

  Ρώτησε κάποιος μοναχός το γερω-Νικήτα από τη Σταυρονικητιανή Καλύβη της Παναγίας Καζνάσκας, χάριν ωφελείας και οικοδομής, τι κανόνα κάνει. Απήντησε: "Ο Γέροντάς μου στο κοινόβιο μου είπε να κάνω 6 κομποσχοίνια του Κυρίου και 6 της Παναγίας. 

Εγώ τα κάνω όλα στην Παναγία. Η τιμή στην Παναγία σώζει. Ο Κύριος χαίρεται, όταν τιμάμε τη μητέρα του. Όποιος τιμά την Παναγία που θήλασε τον Κύριο του σύμπαντος, περισσότερο θα τιμά τον ίδιο τον Κύριο. Η Παναγία είναι μάνα· ξέρεις τι θα πει μάνα;". 
Εδώ ο λυγμός διακόπηκε από τους λυγμούς του Γέροντα που φαινόταν σαν ένα μικρό παιδάκι με αγάπη ανυπέρβλητη προς την Παναγία-μητέρα του. Αυτή η ευλάβεια και ο παρθενικός πόθος που ανάβει το πυρ το εγκάρδιο στις καρδιές των αγιορειτών μοναχών, ομορφαίνει και αρωματίζει τη μοναχική τους ζωή.



   Ο γερω-Νικήτας, τετρωμένος και αυτός από Θεομητορικό φόβο κατάκαρδα, ήταν λάτρης και δούλος της Παναγίας της Καζνάσκας. Είχε στο κελί του θαυματουργή εικόνα, αντίγραφο της Παναγίας του Καζάν. 
Μπροστά στην εικόνα έκαιγε ακοίμητο πάντα ένα καντήλι με μεγάλη φλόγα και σχεδόν πάντα ένα μεγάλο κερί. 
Την είχε τοποθετήσει στη μέση της Εκκλησίας. Γέμιζε όλο το χώρο. Όταν εργαζόταν στον Παντοκράτορα και έμενε την νύχτα εκεί, ερχόταν δύο ώρες πεζοπορία και άναβε το καντήλι και ξαναγύριζε. Όλες τις πτωχές οικονομίες του τις πρόσφερε θυσία στην Παναγία για λάδι, κερί και θυμίαμα.

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: Ὄχι διάλογο μέ τούς αἱρετικούς ἀλλά μετάνοια. Ἡ διαλεκτική εἶναι ἑκατό τοῖς ἑκατό ἐκ τοῦ πονηροῦ

σ.σ. Υπάρχει κάποια αμφιβολία ότι η θρασύτητα με την οποία οι αντίχριστες δυνάμεις μας κουνάνε σήμερα το δάχτυλο δεν είναι απότοκο των πολύχρονων δαιμονικών διαλόγων που έχουν ανοίξει δεξιά και αριστερά πολλοί ταγοί της Εκκλησίας; Οι λεγόμενοι νεο-ορθόδοξοι, οι μεταπατεριστές και λοιποί κληρικοί και θεολόγοι που αλλοιώνουν μεθοδικά την διδασκαλία της Εκκλησίας μπροστά στους ‘δεν είδα, δεν άκουσα’ ταγούς της Εκκλησίας, δεν είναι οι δούρειοι ίπποι των διαλόγων;

 Σε άλλη ομιλία του ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος μας περιέγραψε την μέθοδο: διάλογος, συνύπαρξις, διείσδυσις, ανατροπή. Και φτάσαμε σήμερα στο σημείο να ποινικοποιείται η Πίστη μας και να μην ακούγεται κιχ. Όταν όμως επρόκειτο για τους μισθούς τους, τότε όλοι ξεσηκώθηκαν.
……………………………
Θα ‘θελα να σας έλεγα κάτι. Δεν θα το επεκτείνω πολύ αλλά σύντομα θα το πω. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να δημιουργήσουν έναν διάλογον με τον Χριστιανισμόν και αυτοί είναι η αιρετική Δύσις. Οι Προτεστάνται, το λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών» και οι Ρωμαιοκαθολικοί. 
Χρόνια επί χρονών κουβεντιάζουν και κουβεντιάζουν. Και διάλογοι επί διαλόγων συνεχώς για να βρούμε τί; Είναι τόσο απλό. Εάν, ω Προτεσταντική ή Ρωμαιοκαθολική Δύση επιθυμείς να γνωρίσεις την Αλήθειαν, δεν χρειάζονται οι διάλογοι, μετανόησε και έλα εις την Ορθοδοξία. Τελείωσε. Η οδός είναι απλή, είναι η μετάνοια.
Τόσο πολύ έχει κατηγορηθεί αυτό το «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών», και μην νομίζετε πως είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει όλους, διότι απλούστατα παρέλκει τον χρόνον, δημιουργεί φθορά εις την Ορθοδοξίαν, διότι όσοι πηγαίνουν εκεί υφίστανται αυτήν την φθοράν και είναι ένα δυστύχημα πως μέχρι τώρα παρά τις τόσες ημιεπίσημες, ανεπίσημες και επίσημες κατακραυγές δεν το έχουμε κατανοήσει. Φοβερή φθορά.
Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Είναι τελευταία η δημιουργία ενός λεγομένου «νεοορθοδόξου ρεύματος». Ο χαρακτηρισμός δεν είναι δικός μου. Έχει δημοσιευθεί σε κάμποσα περιοδικά… και δεν είναι τι άλλο παρά μία προσπάθεια κάποιων θεολόγων και κληρικών «προοδευτικών» κατά τον χαρακτηρισμό των αντιθέτων -ποίων; των Μαρξιστών- να δημιουργηθεί διάλογος ανάμεσα στον Μαρξισμό και τον Χριστιανισμόν. Δεν λέγω καινούρια πράγματα ούτε κομίζω γλαύκας εις Αθήνας. Γνωστά. Δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες δήθεν υπό την μορφή μίας ερεύνης. Μία σειρά άρθρων να γίνει ένας τρόπος προσεγγίσεως και ευρέσεως -άκουσον άκουσον- κοινών σημείων. Κοινών σημείων! Ένας διάλογος λοιπόν μεταξύ Μαρξισμού και Χριστιανισμού. [σ.σ. ήδη είχαμε το «επιστημονικό»!! συνέδριο «Εκκλησία και Αριστερά»]

Ὅλος ὁ κόσμος ἔγινε γιά τήν Παναγιά καί ἡ Παναγιά γιά τόν Χριστό


Μὲ κάθε δίκαιον ἔχαιρε καὶ ὑπερέχαιρε πρὸ τοῦ αἰῶνος ἡ Ἁγία Τριάς, προγινώσκουσα κατὰ τὴν θεαρχικήν της ἰδέαν, τὴν ἀειπάρθενον Μαριάμ. 

Διότι, εἶναι γνώμη τινῶν Θεολόγων, ὅτι ἂν καθ’ ὑπόθεσιν ὅλα τὰ ἐννέα τάγματα τῶν Ἀγγέλων ἤθελαν κρημνισθοῦν ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ νὰ γίνουν δαίμονες· ἂν ὅλοι οἱ ἀπὸ τοῦ αἰῶνος ἄνθρωποι ἤθελαν γένουν κακοὶ καὶ ὅλοι νὰ ὑπάγουν εἰς τὴν κόλασιν χωρὶς νὰ γλυτώσῃ τινάς· ἂν ὅλα τὰ κτίσματα, οὐρανός, φωστῆρες, ἄστρα, στοιχεῖα, φυτά, ζῶα, ἤθελαν ἀποστατήσουν κατὰ τοῦ Θεοῦ, νὰ εὔγουν ἀπὸ τὴν τάξιν τῶν καὶ νὰ ὑπάγουν εἰς τὸ μὴ ὄν· μ’ ὅλον τοῦτο, ὅλες αὐτὲς οἱ κακίες τῶν κτισμάτων, συγκρινόμεναι μὲ τὸ πλήρωμα τῆς ἁγιότητος τῆς Θεοτόκου, δὲν ἠδύναντο νὰ λυπήσουν τὸν Θεόν, διατί, μόνη ἡ Κυρία Θεοτόκος ἦτον ἱκανὴ νὰ Τὸν εὐχαριστήσῃ κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα καὶ νὰ μὴ Τὸν ἀφήσῃ τόσον νὰ λυπηθῃ διὰ τὸν χαϊμὸν καὶ τὴν ἀπώλειαν τῶν τόσων καὶ τόσων κτισμάτων Του, ὅσον ἤθελε Τὸν κάμῃ νὰ χαίρῃ ὑπερβαλλόντως διὰ λόγου Της μόνον. 

Ἤγουν, διότι Αὐτὴ μόνη ἀσυγκρίτως Τὸν ἠγάπησεν ὑπὲρ πάντα·διότι Αὐτὴ μόνη ὑπὲρ πάντα ὑπήκουσεν εἰς τὸ θέλημά Του καὶ διότι Αὐτὴ μόνη ἐστάθη χωρητικὴ καὶ δεκτικὴ ὅλων ἐκείνων τῶν φυσικῶν, τῶν προαιρετικῶν καὶ τῶν ὑπερφυσικῶν χαρισμάτων, ὁποὺ ὁ Θεὸς διεμοίρασεν εἰς ὅλην τὴν κτίσιν. 

Ἐν συντομίᾳ, διότι Αὐτὴ ἔγινεν ἕνας ἄλλος δεύτερος κόσμος, ἀσυγκρίτως καλύτερος ἀπὸ ὅλον τὸν νοητὸν καὶ αἰσθητὸν κόσμον καὶ ἀρκετὸς μόνος νὰ δοξάζῃ αἰωνίως τὸν Ποιητὴν ἐκ τῆς καλλονῆς καὶ ποικιλίας τῶν χαρισμάτων του περισσότερον ἀπὸ ὅλην τοῦ παντὸς τὴν δημιουργίαν.

Εὐλογεῖτε! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΗΣ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΠΤΟΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΕΟΡΤΑΖΩΜΕΝ

Αποτέλεσμα εικόνας για κοιμηση της θεοτοκου τοιχογραφια
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου νά εὐλογεῖ τή ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.

Ἐννέα Σωτήριες Ἱκεσίες εἰς τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο

Εννέα Σωτήριες Ικεσίες εις την Υπεραγία Θεοτόκο
- Μοναχού Κυπριανού Αγιορείτου 

«Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και Ευλογημένος ο Καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών»


ΠρόλογοςΆγχος, απελπισία, κατάθλιψη, σύγχυση, έννοιες οικίες στον σημερινό άνθρωπο που διαισθάνεται ότι ίσως και να μην έχει αύριο στη ζωή του.
Πράγματι υπάρχει πολύς πόνος, ταραχή, ανασφάλεια και οδύνη γύρω μας, αλλά και σε μας τους ίδιους ακόμη. Όλοι μας νιώθουμε ότι στην καθημερινότητά μας βιώνουμε ένα κλίμα γενικής αβεβαιότητας. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες δείχνουν να τελματώνουν, οι συνειδήσεις φαίνονται παγερές, τα λόγια των ανθρώπων ακούγονται ψεύτικα.



Χάσαμε απ’ ότι φαίνεται στη ζωή μας τις ουσιαστικές χαρές και αρκούμαστε να συνηθίζουμε ευκαιριακές ικανοποιήσεις.

Ο σημερινός άνθρωπος δείχνει ανήμπορος να αντιμετωπίσει με ειλικρίνεια γύρω του τα πράγματα και καταφεύγει από πονηρία σε πονηρία και από ψεύδος σε ψεύδος. Πλεονέκτης, εγωιστής, απαιτητικός, νευρωτικός, υποκρίνεται σκυθρωπός στις σχέσεις του, στις κοινωνικές εκδηλώσεις, στην εργασία του και δυστυχώς και στην οικογένειά του.

«Ἁγνὴ Παρθένε Δέσποινα»: Ὁ ὕμνος πού ζήτησε ἡ Παναγία ἀπό τόν Ἅγιο Νεκτάριο νά γράψει

Ο ύμνος «Ἁγνὴ Παρθένε Δέσποινα» είναι ένας μη λειτουργικός ύμνος, που συνέθεσε ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης τον 19ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια της θητείας του ως διευθυντής της Θεολογική Σχολής στην Ριζάρειο της Αθήνας.
Η παράδοση θέλει την Παρθένο να εμφανίζεται ενώπιον του Αγίου Νεκταρίου στο μοναστήρι της Αίγινας, και να του ζητάει να καταγράψει σε χαρτί έναν ιδιαίτερο ύμνο, όπου οι αγγελικές χορωδίες ήταν έτοιμες να το ψάλλουν. Αυτός ο Ύμνος ήταν ο «Ἁγνὴ Παρθένε Δέσποινα».

ΠΑΤΉΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΌΠΟΥΛΟΣ.. Γιατί ἔκανε θεῖες λειτουργίες.


Ελεγε πως "ζούμε σε έναν κολασμένο κόσμο , και γι αυτό κι εγώ κάνω αυτό που μπορώ , να φέρνω το Χριστό επί της γης κάθε μέρα μέσα από τη Θεία Λειτουργία " .

ΠΑΤΉΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΌΠΟΥΛΟΣ. 

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/07/blog-post_889.html

15 Αὐγούστου. ♰ Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῆς ἑορτῆς. 15 Αὐγ. ἤ 8 Σεπτ. (Φιλιπ. β΄ 5 - 11).
Φιλιπ. 2,5           τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
Φιλιπ. 2,5                 Διότι πρέπει στούτον να μιμηθήτε τον Κυριον· να καλλιεργήσετε δηλαδή το φρόνημα της ταπεινοφροσύνης απέναντι των άλλων και της αγάπης προς τους άλλους, το οποίον υπήρχε και στον Ιησούν Χριστόν.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible