Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

Ἡ διακονική ταπείνωση τοῦ Κυρίου ὡς θεραπεία τῆς ματαιοδοξίας μας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ διακονική ταπείνωση τοῦ Κυρίου ὡς θεραπεία τῆς ματαιοδοξίας μας, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, (Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν), 14-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Τό ἑπτακέφαλο θηρίο

ΤΟ ΕΠΤΑΚΕΦΑΛΟ ΘΗΡΙΟ Αποκ. 13, 1-17

 
+ Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλη
 

      Ο εξόριστος στην Πάτμο γηραιός Απόστολος Ιωάννης, κάποια Κυριακή, αντίκρισε τα περίφημα οράματα της Αποκαλύψεως. Άνοιξαν γι' αυτόν τα επτασφράγιστα βιβλία του μέλλοντος και με αποκαλυπτικές οπτασίες είδε όσα μέλλουν να συμβούν. Η τελική προοπτική είναι αι­σιόδοξη, μία ουράνια δοξασμένη πόλι, όπου θα σκηνώση ο Θεός με τους ανθρώπους του. Ωστόσο προ του τέλους εμφανίζονται δυσάρε­στες παρουσίες και καταστάσεις. Υπάρχει η φοβερή σατανική τριάδα, ο Δράκοντας, το Θηρίο και ο Ψευδοπροφήτης, το αρχηγείο δηλαδή και τα στελέχη των σκοτεινών δυνάμεων, που θα τυραννήσουν υπερβολικά την ανθρωπότητα, η οποία αρνήθηκε να υποταχθή στον Καλό Ποιμένα, στον Χριστό.
 
Το όραμα του θηρίου ανήκει στις φοβερές περιγραφές της Αποκαλύψεως. Ο Απόστολος στέκεται σε κάποια ακρογιαλιά, επί την άμμον της θαλάσσης. Και βλέπει να ξεπροβάλη από τα θαλάσσια βάθη έ­να τερατόμορφο θηρίο. Το πρώτο που αναδύεται είναι φυσικά το κεφά­λι του ή μάλλον τα κεφάλια του, επτά τον αριθμό, εφοδιασμένα με δέκα κέρατα. Τερατόμορφο θηρίο! Μόνο τρόμο, αποτροπιασμό και φρίκη προξενεί ένα τέτοιο θέαμα. Αρκούσαν τα επτά κεφάλια, για να τονισθή το τερατώδες του θηρίου, μα και τα δέκα κέρατα ενισχύουν περισσότε­ρο αυτόν τον χαρακτήρα. Επτακέφαλο και δεκακέρατο. Αλλά, πράγμα παράδοξο και αλλόκοτο, σε κάθε κέρατο είναι τοποθετημένη από μια βασιλική κορώνα. Οπουδήποτε αλλού φαντάζεται κανείς ότι μπορούν να τοποθετούν διαδήματα εκτός από κέρατα θηρίου. Και όμως εδώ το επτακέφαλο θηρίο εμφανίζεται εστεμμένο με τόσα διαδήματα. Και σε καθένα άπ' αυτά είναι χαραγμένες κάποιες λέξεις με βλάσφημο περιε­χόμενο, κάποια ονόματα βλασφημίας (στ. 1)· υποθέτουμε κάτι σαν τα επόμενα: Κύριος του παντός, Κύριος και Θεός, Ουδείς ως εγώ, Φως και Ζωή, Σωτήρ και Λυτρωτής κ.τ.τ. Η βλασφημία έγκειται στο ότι σφετερίζονται από τον άρχοντα του σκότους ονόματα που ται­ριάζουν μόνο στον Κύριο του φωτός.
 
 Όταν το φοβερό θηρίο πάτησε στην στεριά, έδειξε ολόκληρη την θηριώδη υπόστασί του. Έμοιαζε με τρία σαρκοφάγα ζώα, με πάνθηρα, με αρκούδα και με λιοντάρι, κυρίως όμως με το πρώτο. Ο πάνθηρας ανήκει στα πιο άγρια και αιμοβόρα θηρία. Είναι και ιδιαίτερα επικίνδυ­νος, εφ' όσον κατορθώνει να επιτίθεται στα υποψήφια θύματα του όχι μόνο από ξηράς, αλλά και από αέρος, αφού μπορεί να ανεβαίνη και να κρύβεται στα κλαδιά των δένδρων.
 
Τα χαρακτηριστικά της αρκούδας υπήρχαν στα πόδια. Τα πόδια του ήταν σαν της αρκούδας (στ. 2). Πόδια βαρειά και σκληρά και απο­τρόπαια. Τα χαρακτηριστικά του λιονταριού αφορούσαν το στόμα του ή μάλλον τα στόματά του. Στόμα λέοντος σημαίνει πηγή τρόμου και θα­νάτου. Άπ' εκεί βγαίνουν φοβεροί βρυχηθμοί που κάνουν όλο τον κό­σμο να καταλαμβάνεται από πανικό. Κι αλλοίμονο στο ζώο που θα δοκιμάση τα τρομερά δόντια του και θα συντριβή άπ' αυτά.
 
 Αυτό το απαίσιο ον αντίκρισε ο άγιος Ιωάννης να εξέρχεται από την θάλασσα. Και άθελά του θα έτρεξε νοερώς πίσω, έξι αιώνες, και θα θυμήθηκε τον προφήτη Δανιήλ, που κάποτε ξύπνησε αφάνταστα τα­ραγμένος, εξ αίτιας ενός παρόμοιου συγκλονιστικού οράματος που είδε στον ύπνο του.

Σάββατο τοῦ Λαζάρου [:Ιω.11,1-45] Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου, Μέρος Δεύτερο


ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ [:Ιω.11,1-45]

      Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός των εδαφίων 11,18-29]

       «ν δ Βηθανα γγς τν Ιεροσολμων ς π σταδων δεκαπντε(:Η Βηθανία μάλιστα ήταν κοντά στα Ιεροσόλυμα, σε απόσταση περίπου δεκαπέντε παλαιών σταδίων, δηλαδή τεσσάρων χιλιομέτρων)»[Ιω.11,18]. Από αυτό γίνεται φανερό ότι φυσικό ήταν να βρίσκονταν εκεί πολλοί από τα Ιεροσόλυμα. Αμέσως λοιπόν πρόσθεσε ο ευαγγελιστής ότι βρίσκονταν πλησίον τους πολλοί Ιουδαίοι, παρηγορώντας τις δύο αδελφές για τον θάνατο του Λαζάρου. Και πώς παρηγορούσαν αυτές που αγαπώνταν από τον Χριστό, τη στιγμή που είχαν αποφασίσει ότι εάν κάποιος πιστέψει στον Χριστό, θα τον απομάκρυναν από τη συναγωγή; Ή εξαιτίας της συμφοράς, ή επειδή εκτιμούσαν την ευγένειά τους, ή ήσαν παρόντες άνθρωποι χωρίς κακία· διότι πολλοί από αυτούς πίστεψαν. Αυτά επίσης τα λέγει ο Ευαγγελιστής, για να βεβαιώσει ότι ο Λάζαρος είχε πεθάνει.
     Και γιατί τέλος πάντων η Μάρθα δεν παίρνει την αδελφή της μαζί της ερχόμενη να συναντήσει τον Χριστό; Θέλει κατ’ ιδίαν να συναντήσει τον Χριστό και να Του αναγγείλει το γεγονός. Όταν όμως της έδωσε καλές ελπίδες, τότε πηγαίνει και καλεί και τη Μαρία και συνάντησε Αυτόν, ενώ ακόμη το πένθος βρισκόταν στο αποκορύφωμά του. Βλέπεις πόσο θερμή ήταν η αγάπη της; Αυτή είναι εκείνη για την οποία έλεγε: «νς δέ στι χρεία· Μαρία δ τν γαθν μερίδα ξελέξατο, τις οκ φαιρεθήσεται π᾿ ατς(:Ένα είναι χρήσιμο και αναγκαίο, η ακρόαση της διδασκαλίας μου. Αυτή είναι η αναγκαία πνευματική τροφή για την ψυχή. Αυτήν την τροφή διάλεξε η Μαρία, την καλή και ωφέλιμη μερίδα, που δεν θα της αφαιρεθεί ποτέ. Διότι οι ωφέλειες της πνευματικής αυτής τροφής δεν είναι προσωρινές και φθαρτές, αλλά πνευματικές και αιώνιες)» [Λουκά 10,42].
    Πώς λοιπόν τώρα φαίνεται θερμότερη η Μάρθα; Όχι θερμότερη, αλλά επειδή η Μαρία δεν είχε μάθει ακόμη τον ερχομό του Κυρίου· και επειδή ήταν η Μάρθα πνευματικά ασθενέστερη· καθόσον, αν και άκουσε τόσα πολλά περί του Χριστού, ομιλεί ακόμη με ταπεινά φρονήματα: «Λγει ατ δελφ το τεθνηκτος, Μρθα· Κριε, δη ζει· τεταρταος γρ στι(:Του λέει η Μάρθα, η αδελφή του νεκρού: ‘’Κύριε, τώρα πια μυρίζει άσχημα˙ διότι είναι τέσσερις μέρες νεκρός’’)». Ενώ η Μαρία, αν και δεν άκουσε τίποτε, δεν είπε τίποτε το παρόμοιο, αλλά αμέσως πίστεψε και λέγει: «Κριε, ε ς δε, οκ ν πθαν μου δελφς(:Κύριε, εάν ήσουν εδώ, δεν θα μου πέθαινε ο αγαπημένος μου αδελφός, αλλά θα τον θεράπευες)».
   Βλέπετε πόση είναι η φιλοσοφία των γυναικών, αν και η γνώμη τους είναι πνευματικά ατελής; Διότι μόλις είδαν τον Χριστό δεν ξεσπούν αμέσως σε θρήνους ούτε σε κραυγές, ούτε σε ολολυγμούς(πράγμα που πάσχουμε εμείς όταν δούμε κάποιους γνωστούς να μας επισκέπτονται κατά την ώρα του πένθους), αλλά αμέσως θαυμάζουν τον Διδάσκαλο. Πίστεψαν βέβαια και οι δύο στον Χριστό, αλλά όχι όπως έπρεπε· διότι ακόμη δεν γνώριζαν ακριβώς, ούτε ότι ήταν Θεός, ούτε ότι με δική Του δύναμη και εξουσία κάνει αυτά, πράγματα που και τα δύο της τα δίδαξε.

Κάποιος εὐσεβής γέροντας κείτονταν στό νεκροκρέβατό του. Οἱ φίλοι του κάθισαν γύρω του και θρηνοῦσαν. Ἀκούγοντας τους νά θρηνολογοῦν ὁ γέροντας γέλασε τρεῖς φορές. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Κάποιος ευσεβής γέροντας κείτονταν στο νεκροκρέβατό του. Οι φίλοι του κάθισαν γύρω του και θρηνούσαν. Ακούγοντας τους να θρηνολογούν ο γέροντας γέλασε τρεις φορές.

 Οι μοναχοί τον ρώτησαν: «Γιατί γελάτε, γέροντα;».
 Εκείνος απάντησε: «Την πρώτη φορά γέλασα, επειδή όλοι σας φοβάστε τον θάνατο, τη δεύτερη, επειδή κανείς από εσάς δεν είναι προετοιμασμένος για θάνατο, καί την τρίτη, επειδή εγώ τώρα μεταβαίνω από τον μόχθο στην ανάπαυση». Ιδού, πώς πεθαίνει ο δίκαιος! Δεν φοβάται τον θάνατο. Είναι προετοιμασμένος για τον θάνατο. Βλέπει πώς μέσω του θανάτου μεταβαίνει από τον επίμοχθο βίο στην αιώνια ζωή.
Όταν η φύση του ανθρώπου αναλογιστεί την αρχική της κατάσταση στον Παράδεισο, τότε βλέπει τον θάνατο ως κάτι αφύσικο, όπως καί την αμαρτία, αφύσικη.
Ο θάνατος εκπορεύεται από την αμαρτία. Ένας άνθρωπος πού έχει μετανοήσει καί καθαριστεί από την αμαρτία, δεν βλέπει πιά τον θάνατο ως εκμηδένιση, αλλά ως τη θύρα προς την αιώνια ζωή.

13 Ἀπριλίου 1204: Ἡ ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς Φραγκολατίνους

Γράφει ὁ πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνός, Ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς σχολῆς Ἀθηνῶν

Ἐκεῖνον τὸν Ἀπρίλιο... (Ἡ ἅλωση τοῦ 1204)
Ἂν ἡ 29η Μαΐου εἶναι ἡμέρα πένθους γιὰ τὸν Ἑλληνισμό, διότι φέρνει στὴ μνήμη μας τὴν ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς τὸ 1453, ἄλλο τόσο ἀποφρὰς εἶναι γιὰ τὸ Γένος μας καὶ ἡ 13η Ἀπριλίου, διότι κατ᾿ αὐτὴν ἔπεσε ἡ Πόλη τὸ 1204 στοὺς Φράγκους. Τὸ δεύτερο γεγονὸς δὲν ὑστερεῖ καθόλου σὲ σημασία καὶ συνέπειες ἔναντι τοῦ πρώτου. Αὐτὴ εἶναι σήμερα ἡ κοινὴ διαπίστωση τῆς ἱστορικῆς ἔρευνας. Ἀπὸ τὸ 1204 ἡ Πόλη, καὶ σύνολη ἡ Αὐτοκρατορία τῆς Νέας Ῥώμης, δὲν μπόρεσε νὰ ξαναβρεῖ τὴν πρώτη της δύναμη. Τὸ φραγκικὸ χτύπημα ἐναντίον της ἦταν τόσο δυνατό, ποὺ ἔκτοτε ἡ Κωνσταντινούπολη ἦταν «μία πόλη καταδικασμένη νὰ χαθεῖ» (Ἑλ. Ἀρβελέρ). Ἀξίζει, συνεπῶς, μία θεώρηση τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἔστω καὶ στὰ περιορισμένα...

ὅρια ἑνὸς ἄρθρου.


  1. Στὶς 12/13 Ἀπριλίου 1204, ἔπειτα ἀπὸ μία πεισματικὴ καὶ μακρόχρονη πολιορκία, κατελάμβαναν οἱ Φραγκολατίνοι Σταυροφόροι τὴν Κωνσταντινούπολη. Ἡ χριστιανικὴ αὐτοκρατορία τῆς Ῥωμανίας/ Βυζαντίου ἔσβηνε κάτω ἀπὸ τὸ θανάσιμο πλῆγμα τῆς φραγκικῆς Δύσεως. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἦταν σημαντικότατο σὲ δύο κατευθύνσεις: α) ἐσωτερικά, διότι σφράγισε καθοριστικὰ τὴν περαιτέρω πορεία τῆς αὐτοκρατορίας, καὶ β) ἐξωτερικά, διότι καθόρισε ἐπίσης τελεσίδικα τὶς σχέσεις μὲ τὴν Δύση, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἀνερχόμενη δύναμη τῶν Ὀθωμανῶν. Ἡ τραγικὴ ἱστορικὴ ἐπιλογὴ τοῦ Ῥωμαίικου, ποὺ ἐκφράζεται μὲ τὸν γνωστὸ ἐκεῖνο λόγο «κρεῖττον (…) φακιόλιον (…) Τούρκων ἢ (παρὰ) καλύπτρα λατινική», ὑποστασιώνεται στὰ 1204, ὅταν πλέον ἀποκαλύπτονται ἀδιάστατα οἱ διαθέσεις τῆς Φραγκιᾶς ἔναντι τῆς Ῥωμαίικης Ἀνατολῆς.
Ἀπὸ τὸ 1095 ἀρχίζουν οἱ σταυροφορίες, ἐκστρατεῖες δηλαδὴ τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου τῆς Εὐρώπης, μὲ σκοπό, κατὰ τὶς ἐπιφανειακὲς διακηρύξεις, τὴν ἀπελευθέρωση καὶ ὑπεράσπιση τῶν Ἁγίων Τόπων. Στὶς ἐπιχειρήσεις αὐτές, ποὺ κράτησαν ὡς τὸν 15ο αἰώνα, πρωτοστατοῦσαν οἱ ἑκάστοτε Πάπες, διότι ἦσαν «ἱεροὶ πόλεμοι» κατὰ τῶν ἀπίστων. Βέβαια ἡ ἔρευνα ἔχει ἐπισημάνει στὶς ἐκστρατεῖες αὐτὲς καὶ ταπεινὰ ἐλατήρια, λ.χ. τυχοδιωκτισμό, δίψα πλουτισμοῦ κ.ἄ. 
Εἶναι ὅμως σήμερα πέρα ἀπὸ κάθε ἀμφιβολία ὅτι οἱ σταυροφορίες κύριο σκοπὸ εἶχαν τὴν φραγκικὴ κυριαρχία στὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολὴ καί, τελικά, τὴν διάλυση τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκρατορίας τῆς Νέας Ῥώμης, ποὺ ἦταν τὸ ἐμπόδιο στὸν ἐπεκτατισμὸ καὶ τὰ μονοκρατορικὰ σχέδια τῆς μετακαρλομάγνειας Φραγκοσύνης. Τὸ 1204, ἡ ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Φράγκους, ἡ διάλυση τῆς «Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας» καὶ ἡ ἐπακολουθήσασα Φραγκοκρατία ἐπιβεβαιώνουν τὴν ἐκτίμηση αὐτή.

Ἑνός ἐστι χρεία


(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)


ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ


“Ενός εστί χρεία”


“Όποιος με την καρδιά του μίσησε τις αμαρτίες του καί, φωτισμένος από τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος, θέλει πιά να υπηρετήσει τον κοινό Κύριο και Βασιλιά μας, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι τούτο:

Να συλλογιστεί καλά και να καταλάβει, πώς αυτή η νέα κατάσταση και ενασχόληση, με την οποία θέλει να καταπιαστεί, είναι η πιο αξιόλογη εργασία, η πιο θαυμαστή σοφία, το πιο μεγάλο αγαθό απ΄όσα βρίσκονται στον κόσμο. Μάλιστα, για να το πούμε καλύτερα, δεν υπάρχει κανένα άλλο αγαθό, πού να΄ναι τόσο θετικό και ωφέλιμο όσο τούτο, στο οποίο αναφέρθηκε ο Κύριος όταν είπε: “Ενός εστί χρεία” (Λουκ.10:42). Δηλαδή, ένα πράγμα μόνο μας χρειάζεται: Ν΄αγαπάμε τον Κύριο και να Τον υπηρετούμε.

Αυτό μας λέει και ο σοφός συγγραφέας του Εκκλησιαστή: “Να φοβάσαι το Θεό και να τηρείς τις εντολές του, γιατί σ΄αυτά βρίσκεται η αξία και ο σκοπός κάθε ανθρώπου” (12:13) και γι΄αυτό το λόγο πλάστηκε από το Δημιουργό.

Για να συλλάβεις, όμως, την αρετή αυτή μέσα στην καρδιά σου και να την ποθήσεις ολόψυχα, χρειάζεται να συλλογίζεσαι από το ένα μέρος τις αναρίθμητες ευεργεσίες και δωρεές που έλαβες από τον πανάγαθο Θεό, και από το άλλο τα πολλά, τ΄αμέτρητα αμαρτήματά σου. Έπειτα, να μελετάς τα τέλη της ζωής σου, δηλαδή το θάνατο, τη φοβερή κρίση του Κυρίου, τη δόξα του παραδείσου και την αιώνια κόλαση. Και αφού τα συλλογιστείς όλ΄ αυτά, να ετοιμαστείς με επιμέλεια, εκτιμώντας την αξία και το μεγαλείο του έργου που σου ανέθεσε ο Θεός.

Μιά κατάσταση ρεμπελιό

Μιά κατάσταση ρεμπελιό


Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Κατά γενική ὁμολογία, στίς ἡμέρες μας, τό οἰκοδόμημα τῆς τρισχιλιετοῦς πολιτισμικῆς μας κληρονομιᾶς ἔχει καταρρεύσει σχεδόν ὁλοσχερῶς. Ἀπανωτές ‘’σεισμικές δονήσεις’’, μέ ἔμφαση τά τελευταῖα χρόνια, κατάφεραν νά μήν ἀφήσουν τίποτε ὄρθιο. Παιδεία, πολιτική, ἦθος, ἠθική, καλλιτεχνική δημιουργία, ἐκκλησιαστική διοίκηση, βιώνουν μιά παρακμή ἄνευ προηγουμένου.
Τά πάντα ἔχουν ἰσοπεδωθεῖ. Οἱ πάντες ἔχουν ναρκωθεῖ. Καί οἱ ἀρμόδιοι γιά τήν λήψη ‘’μέτρων ἀντισεισμικῶν’’ ὄχι μονάχα ἀδρανοῦν προδοτικῶς, ἀλλά ἀπό πάνω,‘’τῶν οἰκιῶν ἡμῶν ἐμπιπραμμένων’, κατά τήν κρίση τῶν προγόνων μας, ‘’ἄδουν’’ χύδην καί ὑβριστικῶς.
Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά στήν μακραίωνη ἱστορική μας διαδρομή, πού ὡς λαός ἔχουμε ξεπέσει καί ἔχουμε περιέλθει σέ κατάσταση κρίσεως καθολικῆς. Ἡ διαφορά, ὅμως, εἶναι, ὅτι στήν παροῦσα κρίση παραχώθηκε στανικῶς κάθε ἴχνος συνειδητοποίησης τῶν συνεπειῶν της καί τεχνηέντως καταργήθηκε κάθε περιθώριο ἀποφασιστικῆς ἀντιμετώπισής της.
Ἄρχοντες καί λαός ἔχουμε κυριολεκτικά παραλύσει. Ἔχουμε φτάσει στά ἔσχατα τῆς πνευματικῆς καί ψυχικῆς μας καταβαράθρωσης. Ἀπόδειξη, τό πῶς συνεχίζουμε καί στεκόμαστε ἀπέναντι στούς δυνάστες τῆς Ψυχῆς μας καί τῆς Πατρίδος μας. Τοὐτέστιν, ἀπέναντι στίς μεθοδίες τοῦ μισόκαλου καίστίς δηλωμένες ὀρέξεις τῶν ἐπιβούλων τοῦ Γένους μας:
Ἐνῷ ζοῦμε ὑπό καθεστός ἀδιαμφισβήτητης σκλαβιᾶς στά πάθη μας καί στούς ‘’ἑταίρους’’,ἐντούτοις ἐπιμένουμε ἐμπράκτως νά ὑποστηρίζουμε, ὅτι αὐτό πού βιώνουμε εἶναι ἡ πᾶσα ἐλευθερία! Τέτοια ἑκουσία σκλαβιά δέν ματάγινε στήν Πατρίδα μας.
Πρίν ἀπό ἀρκετά χρόνια, ὁ φιλόσοφος καί λόγιος πολιτικός Παναγιώτης Κανελλόπουλος ἔγραφε σχετικῶς: ‘’Ἡ τάσις πρός τήν ὑποδούλωση εἶναι ἀπό τά σημαντικώτερα συμπτώματα τοῦ αἰῶνα μας. Πλῆθος ἄνθρωποι ἐλεύθεροι, μορφωμένοι (τοὐλάχιστον συμβατικά καί τυπικά), ἄνθρωποι ‘’προοδευμένοι’’ ἤ ‘’προοδευτικοί’’ ζητοῦν, τείνουν νά ὑποδουλωθοῦν. Καί θέλουν νά ‘’διακριθοῦν’’, νά ξεχωρίσουν ‘’δυναμικά’’ στήν πορεία πρός τήν ὁλοκληρωτική ὑποδούλωση’’.
Τόν παραπάνω στοχασμό τοῦ Παναγιώτη Κανελλόπουλου ἔρχεται στήν ἴδια περίπου χρονική στιγμή νά συμπληρώσει καί ὁ καθηγητής Ἀλέξανδρος Τσιριντάνης, γράφοντας: ‘’Ὑποψήφιοι τύραννοι ὑπῆρχαν πάντοτε. Τό ἐρώτημα εἶναι, γιατί στήν ἐποχή μας ἐπρόβαλαν τόσοι ὑποψήφιοι δοῦλοι, μέσα στήν ἄνθιση τῶν ἰδανικῶν τῆς ἐλευθερίας. Τί συνέβη, ὥστε οἱ τύραννοι αὐτοί νά βροῦν ἕτοιμο τό ἔδαφος γιάτήν τυραννία;’’

ΕΥΛΟΓΙΑ! Ἀκούστε τόν Ἅγιο Ἄνθιμο τῆς Χίου νά ὁμιλεῖ καί νά ψάλλει

Σε μία σπάνια ηχογράφηση, ο Άγιος Άνθιμος της Χίου συζητά με τον μακαριστό Μητροπολίτη Χίου Παντελεήμονα Φωστίνη, εύχεται για όλον τον κόσμο και ψάλλει κατανυκτικά δύο τροπάρια.

Ἡ μεγάλη πλάνη τῶν ''καλῶν ἀνθρώπων''

 Î”εν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Η μεγάλη πλάνη των ''καλών ανθρώπων'': Από την μία προσέχουν να μην πατήσουν και σκοτώσουν ακόμα και τα μυρμήγκια και από την άλλη σκοτώνουν τον εαυτόν τους, μένοντας μακριά από τον Χριστό.
Αυτός είναι ο λόγος που οι ''καλοί άνθρωποι'' δεν σώζονται, αλλά κολάζονται. Σώζονται μόνο οι πραγματικά Χριστιανοί, οι μετανοημένοι Χριστιανοί... Εκείνοι που έχουν οργανική και μυστηριακή σχέση (εξομολογούνται, Κοινωνούν) με τον Χριστό.

Ακούς τον άλλον να λέει: 

Στή διάρκεια τῆς προσευχής προσπάθησε νά ἑνώσεις τό θέλημά σου μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ - Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης

    Στη διάρκεια της προσευχής

 
προσπάθησε να ενώσεις το θέλημά σου
 
με το θέλημα του Θεού 
 
και όχι να προσπαθήσεις
 
να τραβήξεις το θέλημα του Θεού
 
στο δικό σου θέλημα.
 
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης



Πηγή:https://anastasiosk.blogspot.com/2019/04/blog-post_72.html 

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible