Ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος ἐξολοθρεύει τήν δεσποτική προπαγάνδα περί ἀκρίτου σιωπῆς καί ὑπακοῆς, ἀναδεικνύοντας τόν ἔλεγχο ὡς ἀπαραίτητο συστατικό στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας.

 Οι Χριστιανοί πρέπει να ελέγχουν και να κρίνουν Άρχοντες και Ιεράρχες.

Οἱ ἔπαινοι θρέφουν τὸν ἐγωισμὸ καὶ τὴν ὑπερηφάνεια , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Ὁ Θέὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται...» , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τὰ πάθῃ εἰναι δυνάμεις τῆς ψυχῆς ποὺ ἔχουμε διαστρέψει , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τό ἄγνωστο τάμα τοῦ Καραϊσκάκη στήν Παναγία Προυσιώτισσα

Κατά την Επανάσταση του 1821, η Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας αποτέλεσε καταφύγιο για πολλούς αγωνιστές Λάμπρο Κατσαντώνη, Γεώργιο Καραϊσκάκη, Μάρκο Μπότσαρη και άλλους.

O στρατηγός Καραϊσκάκης αφιέρωσε στην Παναγία την Προυσιώτισσα το ασημένιο κάλυμμα της εικόνας της, με τα τρία παράσημά του, τα ασημένια αστέρια, εις ένδειξη ευγνωμοσύνης. Συγκεκριμένα, ο στρατηγός που ταλαιπωρούνταν από θέρμη ελονοσία, έταξε στην Παναγιά να του χαρίσει τη γιατρειά, ώστε να συνεχίσει τους ένδοξους αγώνες του για την απελευθέρωση του γένους, και θα την έντυνε με αργυρόχρυσο πουκάμισο. Πράγματι, γιατρεύτηκε με θαυματουργική επέμβαση της Παναγίας μας, κατά την παραμονή του στη Μονή.

Το Σκευοφυλάκιο της Μονής διαθέτει σήμερα το σπαθί και τα όπλα του Καραϊσκάκη.

Τρεῖς φορές προσπάθησαν νά ...κάψουν τήν Σίψα... Ὅσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Στήν περίοδο τῶν ἀνταρτῶν τό Καρά-Ντερέ ἦταν τό κέντρο τῶν ἐφόδων τους καί τό ἐπιτελεῖο τους.

Μία ἡμέρα ξεκίνησαν οἱ ἀντάρτες ἀπό τό Καρά-Ντερέ γιά τή Σίψα, μέ σκοπό νά κάψουν τό χωριό καί νά φονεύσουν τούς κατοίκους του. Τά διπλανά χωριά τά εἶχαν κάψει καί εἶχαν φονεύσει πολλούς. Πῆγαν στή Σίψα καί ἦταν ἕτοιμοι νά τήν καταστρέψουν ὁλότελα. Ὁ ἀρχηγός τους ὅμως μετανόησε καί εἶπε στούς συντρόφους του:

«Αὐτοί φτωχοί ἄνθρωποι εἶναι, γιατί νά τούς πειράξουμε;»

Ἔτσι ἐπέστρεφαν στή βάση τους. Οἱ ὑπόλοιποι ἀξιωματικοί τοῦ ἐπιτελείου, ὅταν τούς εἶδαν νά ἐπιστρέφουν στή βάση τους, βγῆκαν πρός συνάντησή τους, γιά ν' ἀκούσουν τ' ἀποτελέσματα τῆς ἐπιδρομῆς τους.

Ὁ ἀρχηγός τῆς ὁμάδος τούς εἶπε: «Γιατί νά τούς καίγαμε; Φτωχοί ἄνθρωποι εἶναι καί μένουν ἥσυχοι στά σπίτια τους».

Περί Ἐπιταφίων καί Ἐγκωμίων τῆς Παναγίας

Περί Επιταφίων και Εγκωμίων της Παναγίας

πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου (χημικού)

Εισαγωγικά ιστορικά στοιχεία

Τα τελευταία χρόνια πολύς λόγος γίνεται για ένα καινούργιο σχετικά «έθιμο» που εξαπλώνεται σιγά-σιγά σε όλη την Ελλάδα, η περιφορά του Επιταφίου της Παναγίας την παραμονή της τίμησης της Κοιμήσεώς της, την 15η Αυγούστου, και οι ψαλμοί των Εγκωμίων της, μια πρακτική που ο μεν ο κόσμος το ενστερνίστηκε ως έθιμο, ενώ η επίσημη Εκκλησία προβληματίζεται ακόμα.

Τα εγκώμια της Παναγίας είναι οι ύμνοι που ψάλλονταν πάνω από τον Τάφο της Παναγίας στα Ιεροσόλυμα ανήμερα της Κοιμήσεως και εμφανίστηκαν στα τέλη του περασμένου αιώνα στις Κυκλάδες, ενώ σύντομα εξαπλώθηκαν ακόμα και σε Ελληνορθόδοξες Ενορίες της Διασποράς και Μοναστήρια, εκτός από τα Αγιορείτικα.

Σύντομα το «καινοφανές» ζήτημα συζητήθηκε στην Ιερά Σύνοδο του Απριλίου 1865, η οποία υπό την Προεδρία του Μητροπολίτου Αθηνών Θεοφίλου αποφάσισε ότι δεν περιέχονται στο τυπικό της δικής μας θρησκείας, και παρ’ ότι εξυμνούν τη Μητέρα του Χριστού δεν είναι ανεκτή η «εισαγωγή» τους στη λατρεία.

Με το σκεπτικό ότι τιμούμε δεόντως την Παρθένο, όταν σεβόμαστε την τάξη της Εκκλησίας και όχι όταν την καταφρονούμε, εξέδωσε την υπ’ αριθμ 135, αριθμ. πρωτ. 4319, 21/4/1865 Εγκύκλιο «προς τους κατά το Κράτος Σεβασμιωτάτους Ιεράρχας» «περί απαγορεύσεως Επιταφίου ύμνου εις την εορτήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου», επισημαίνοντας: «…η τοιαύτη ακολουθία είναι ασυνήθης και πάντη ξένη εις την καθ’ όλου ορθόδοξον Ανατολικήν του Χριστού Εκκλησίαν».

Το επίσημο τυπικό της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας συντάχτηκε από τον επιφανή πρωτοψάλτη Γεώργιο Βιολάκη και εκδόθηκε από το πατριαρχικό τυπογραφείο στην Κωνσταντινούπολη το 1888, και μέχρι σήμερα αποτελεί το επίσημο τυπικό όχι μόνον του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και των πατριαρχείων και των αυτοκέφαλων Εκκλησιών της Αλεξανδρείας, των Ιεροσολύμων, της Ελλάδος, της Κύπρου και άλλων.

Σε αυτό για τα Εγκώμια αναφέρονται τα εξής: «Στον όρθρο της εορτής της Κοιμήσεως, ανήμερα στις 15 Αυγούστου, ευθύς μετά την καταβασίαν της θ´ (ωδής) συνηθίζεται ενιαχού, όπου πανηγυρίζεται η εορτή αύτη μεγαλοπρεπώς, προς πλείονα τάχα δόξα και τιμήν της Θεοτόκου, ίνα ψάλλωνται τα λεγόμενα “εγκώμια της Παναγίας”, κατά μίμησιν των του Κυρίου ημών, των ψαλλομένων εν τω όρθρω του Μ. Σαββάτου. Η Μεγάλη Εκκλησία κατακρίνουσα παν ό,τι καινοφανές και κακόζηλον, έστω και γινόμενον προς τιμήν της Θεοτόκου, αποδοκιμάζει ταύτα επισήμως και απαγορεύει μάλιστα αυστηρώς».

Με τον τρόπο αυτό επιχειρήθηκε επίσημα η παύση του ξενόφερτου εθίμου, ωστόσο παρέμεινε ως τοπικό έθιμο σε κάποιες περιοχές της χώρας, λαμβάνοντας μεγάλες διαστάσεις όταν πια «διαφημίστηκε» ως τέτοιο, με τις μπάντες να παιανίζουν πένθιμα, τις καμπάνες να χτυπούν και το χριστεπώνυμο πλήθος να ακολουθεί με ευλάβεια, λίγο πριν πάνε στο τοπικό πανηγύρι.

Για πολλούς στην επίσημη Εκκλησία το ζήτημα της καταστρατήγησης του τυπικού δημιουργήθηκε από αυτούς ακριβώς που όφειλαν να το τηρούν, καθώς οι περισσότεροι ψάλτες, ακόμη και κάποιοι από τους κληρικούς δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει επίσημο και υποχρεωτικό τυπικό της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα να υιοθετούν πρακτικές στο όνομα κάποιων αόριστων, αλλά θελκτικών για τον κόσμο «εθίμων».

Το γεγονός ότι τα χαρακτηριζόμενα «εγκώμια της Παναγίας» δεν ανήκουν στους επίσημους ύμνους της Εκκλησίας, ούτε στην ακολουθία της 15ης Αυγούστου, ούτε στον εσπερινό, ούτε στον όρθρο, ούτε στα μεθέορτα, αλλά και το ότι δεν έχουν σταθερό ή επίσημο κείμενο, έχει οδηγήσει στο φαινόμενο κάθε μοναστήρι ή εκκλησία που τα συμπεριέλαβε στους εορτασμούς του Δεκαπενταύγουστου να έχει τα δικά του «εγκώμια», χωρίς πλέον αυτά να έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά Ιεροσολυμίτικα Εγκώμια από τα οποία προήλθαν.

«Τί πιστεύει ἡ "πράσινη ἀνάπτυξη";» (ΜΕΡΟΣ Α΄)

(Ἀναφορὰ στὸν συλλογικὸ Τόμο: «Ἡ κατάσταση τοῦ Κόσμου – 2010»)

Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

(ΜΕΡΟΣ Α')

Στὴ σημερινὴ ἀποστασία ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό, προβάλλουν ὡς «ἀνακουφιστικὴ» λύση – πεποίθηση: α) ὁ οἰκουμενισμὸς – πανθρησκεία καὶ β) ἡ «πράσινη ἀνάπτυξη».

Σ᾿ αὐτούς τούς δύο πόλους ἑκατομμύρια ἄνθρωποι θὰ συντονισθοῦν (ἀποπροσανατολιστικὰ) μὲ τὴ βοήθεια «ποιμένων» καὶ πολιτικῶν ἡγεσιῶν, δυστυχῶς!

Γιὰ τὴν λεγόμενη «πράσινη ἀνάπτυξη ἢ συμφωνία», τὸ Ἰνστιτοῦτο WORLDWATCH (Ἰνστιτοῦτο Παρακολούθησης τοῦ Κόσμου), ἔχει κυκλοφορήσει «Τόμο» συνεργασίας πολλῶν «εἰδικῶν» μὲ πρωτότυπο τίτλο: «State of the World 2010: Trans forming cultures: From Consumerism to sustainability», δηλ. «2010 – Ἡ κατάσταση τοῦ κόσμου – ὁ πολιτισμός μας σὲ μετάβαση – Ἀπὸ τὸν καταναλωτισμὸ στὴν ἀειφορία».

Παρακολουθοῦμε τίς σκέψεις τους, τὰ πιστεύω τους, στηριζόμενοι σὲ δύο (2) ἀσφαλεῖς ἄξονες:

Α) Στὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ (γενικὰ) καὶ Β) εἰδικότερα, στὸ νόημα τοῦ κόσμου, ὡς κάτοπτρο τῶν ἰδιοτήτων τοῦ Θεοῦ (Ρωμ. 1, 19 – 20).

Δὲν ἀποτελεῖ εἴδηση, ὅτι ἡ ἀνυπακοὴ – παραβίαση – περιφρόνηση των δύο (2) αὐτῶν πνευματικῶν ἀξόνων ὁδήγησε (καὶ ὁδηγεῖ) τὴν ἀνθρωπότητα στὸ δρόμο τῆς αὐτοκαταστροφῆς της.

Εὔστοχα ὁ Σταυρουπόλεως Μάξιμος, ἔχει τονίσει:

Ἀπό τήν Παρασκευή τίθεται σέ ἱσχύ ὁ νέος νόμος τῆς ΕΕ γιά τή λογοκρισία: Οἱ “παραπλανητικές” ἀναρτήσεις θά διαγράφονται ἀμέσως

Με την “πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες” (Digital Services Act), οι Βρυξέλλες αναλαμβάνουν τον έλεγχο των κοινωνικών δικτύων. Στο μέλλον, θα προβλέπεται η καταστολή των φερόμενων ως “προβληματικών” αναρτήσεων.

Την Παρασκευή, 25 Αυγούστου, τίθεται σε ισχύ η λεγόμενη “Πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες” (DSA) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επισήμως, ο νόμος αποσκοπεί στην “…καταπολέμηση του παράνομου περιεχομένου και της παραπληροφόρησης στο διαδίκτυο“. Ωστόσο, οι επικριτές φοβούνται τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης και μια πόρτα για περαιτέρω αυθαίρετη λογοκρισία στο διαδίκτυο.

Η “Πράξη Ψηφιακών Υπηρεσιών” της ΕΕ υποχρεώνει τις εταιρείες να αφαιρούν αμέσως περιεχόμενο όπως ρητορική μίσους, εκκλήσεις σε βία ή παραπληροφόρηση, εάν ενημερωθούν σχετικά. Οι χρήστες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αναφέρουν τέτοιο περιεχόμενο και να αμφισβητούν τις αποφάσεις διαγραφής. Θα γίνεται διάκριση μεταξύ του περιεχομένου που είναι παράνομο – και του περιεχομένου που καλύπτεται από την ελευθερία της έκφρασης αλλά είναι ωστόσο “επιβλαβές”.

30 Αὐγούστου. Ἀπόδοσις τῆς μνήμης τῆς ἀποτομῆς τῆς τ. κεφαλῆς Ἰωάννου τοῦ προδρόμου· Ἀλεξάνδρου (†340), Ἰωάννου (†595), Παύλου (†784) πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. ιγ΄ ἑβδ. έπιστ. (Β΄ Κορ. θ΄ 12 - ι΄ 7).

Β Κορ. 9,12        ὅτι ἡ διακονία τῆς λειτουργίας ταύτης οὐ μόνον ἐστὶ προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα τῶν ἁγίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύουσα διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ Θεῷ· -

Β Κορ. 9,12              Διότι η διακονία αυτής της αγαθοεργίας σας, όχι μόνον προλαμβάνει και θεραπεύει με το παραπάνω τας ανάγκας των Χριστιανών, αλλά και γεμίζει την καρδίαν από ευγνωμοσύνην, ώστε να ξεχειλίζουν πλούσιαι ευχαριστίαι προς τον Θεόν.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ 30-8-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ 30-8-2023 

https://www.youtube.com/live/LzWyDD1dWng?si=sT68jAfNJ8sCby70

Ρήσεις καί Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (ρξζ-ροδ). Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἠσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

ρξζ’

«Τό­σος ἀ­γώ­νας, τό­ση προ­σπά­θεια νά ξε­κολ­λή­ση ἡ ψυ­χή ἀ­πό τόν κό­σμο, καί με­τά ἔ­χει νο­σταλ­γί­α γιά τόν κό­σμο. Ἀ­κό­μη καί νά μή σκέ­φτε­ται νά πά­η στόν κό­σμο, ὅ­μως σκέ­φτε­ται τόν κό­σμο. Ὁ νοῦς τό­τε εἶ­ναι σάν ἕ­να ἀ­ε­ρο­πλά­νο ἀ­προ­σγεί­ω­το. Τά κα­τά­φε­ρε ὁ δι­ά­βο­λος. Σπα­τα­λᾶ ὁ μο­να­χός τήν ζω­ή του στό Μο­να­στή­ρι καί ὁ νοῦς του βρί­σκε­ται στόν κό­σμο».

ρξη’

«Ὅ­ταν ὁ ἄν­θρω­πος πι­στεύ­η ὅ­τι εἶ­ναι ἀ­πρό­κο­πος, βλέ­πει τά χά­λια του, ὅ­μως αἰ­σθά­νε­ται πα­ρη­γο­ριά, ἐλ­πί­δα, σι­γου­ριά, τό­τε ὑ­πάρ­χει πρό­ο­δος καί προ­κο­πή πνευ­μα­τι­κή. Ἐ­νῶ, ὅ­ταν λέ­γη εἶ­ναι ἀ­πρό­κο­πος, ἔ­χη ἄγ­χος καί ἀ­πελ­πί­ζε­ται, τό­τε δέν πο­ρεύ­ε­ται σω­στά. Ὅ­σο κα­θα­ρί­ζουν τά μά­τια τῆς ψυ­χῆς, τό­σο βλέ­πει τόν ἑ­αυ­τό του κα­νείς χει­ρό­τε­ρο. Ὅ­ταν δέν βλέ­πη κα­νείς κα­λά, τόν ἑ­αυ­τό του τόν βλέ­πη μία χα­ρά. Ὅ­μως, ὅ­ταν βά­λη φα­κό, πάν­τα θά βλέ­πει πνευ­μα­τι­κή δου­λειά».

... μέ τήν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ μας νά ἐλαφρύνεις τόν θυμό καί τήν ἀθυμία.

Μην αθυμείς, μη στενοχωρείσαι στις θλίψεις και τους πειρασμούς, αλλά με την αγάπη του Ιησού μας να ελαφρύνεις τον θυμό και την αθυμία.

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής, μνήμη 16 Αυγούστου.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2023/08/blog-post_433.html