Ἡ κατανίκηση τῶν παθῶν προϋπόθεση γιὰ τὴν ἀληθινὴ προσευχή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ κατανίκηση τῶν παθῶν προϋπόθεση γιὰ τὴν ἀληθινὴ προσευχή, Ἁγ. Νείλου -Λόγος περὶ προσευχῆς, Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 141-145, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 8-12-2023

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ὁ ἐλεήμων ὁμοιάζει στὸν Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ψυχὴ μετὰ θάνατον , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πρός ἀποκατάσταση τῆς ἀληθείας γιά τό ὅτι, δηλαδή, τό κείμενο " Σημεία τῶν καιρῶν 666" δέν εἶναι τοῦ Ἁγίου Παϊσίου

16.06.2016

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ

ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

τ. Καθηγητής Ἰατρικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

Mεταξύ τῶν διαφόρων ἀνακριβειῶν, παραποιήσεων καί διαστρεβλώσεων τῶν λόγων καί θέσεων τοῦ Ὁσιωτάτου Πατρός ἡμῶν Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, γιά διάφορα θέματα, ὑποστηρίζεται ἀπό μερικούς καί ἡ ἀκόλουθη ἄποψη ὅτι, δηλαδή, τό κείμενο " Σημεία τῶν καιρῶν 666" δέν εἶναι ἰδικό του.

Πρός ἀποκατάσταση τῆς ἀληθείας γιά τό ἀνωτέρω θέμα, ἐπιθυμῶ νά καταθέσω τήν ἀκόλουθη μαρτυρία: Eὐθύς ὡς εἶχε τελειώσει ὁ Ὅσιος Πατήρ τή συγγραφή τοῦ ἀνωτέρω κειμένου, συνέπεσε νά τόν ἐπισκεφθῶ στήν καλύβη του, τῆς "Παναγούδας", τόν Μάρτιο τοῦ ἔτους 1987. Μετά τό πέρας τῆς συζητήσεως γιά διάφορα προσωπικά θέματα, μοῦ ἔδωσε νά διαβάσω τό ἀνωτέρω κείμενό του.

Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Πέρσης

ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΠΕΡΣΗΣ

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ

27 Νοεμβρίου

Ο ένδοξος αθλητής του Χριστού Ιάκωβος καταγόταν από το Μπεΐτ-Λαπάντ, κοντά στα Σούσα της Περσίας. Ήταν γόνος ευγενούς και πλούσιας οικογενείας και έγινε έμπιστος του βασιλέα της Περσίας Βαχράμ Ε΄ (420-438), γιου του Ισδιγέργη Α΄ (399-425), ο οποίος του προσέφερε τιμές και προνόμια στην αυλή του. Τυφλωμένος από την εύνοια αυτή του ηγεμόνα, τις κολακείες και τις μάταιες ηδονές του κόσμου τούτου, ο Ιάκωβος, που είχε λάβει χριστιανική ανατροφή από τους γονείς του, αρνήθηκε τον Χριστό και ασπάσθηκε την ειδωλολατρική θρησκεία του βασιλέα. Όταν το έμαθαν αυτό η μητέρα και η γυναίκα του, του έστειλαν μία επιστολή με την οποία τον πληροφορούσαν ότι δεν τους συνέδεε πια τίποτε μαζί του, αφού αυτός είχε προτιμήσει την πρόσκαιρη δόξα από την αγάπη του Χριστού και την επαγγελία των αιωνίων αγαθών. Τα λόγια αυτά συντάραξαν βαθιά τον Ιάκωβο και, συνερχόμενος όπως από μέθη, έκλαυσε πικρά για το αμάρτημά του και άλλαξε ριζικά στάση απέναντι στον βασιλέα. Ομολόγησε δημοσίως το σφάλμα του και διακήρυξε παντού ότι ήταν μαθητής του Σωτήρος Χριστού που σταυρώθηκε για τη σωτηρία μας. Δεν είχε πια παρά μόνον μία επιθυμία: να συμμερισθεί τον ζωοποιό τούτο θάνατο για να βρει μια θέση πλησίον του Θεού.

Ἡ νέα θεολογία τοῦ ἀποχρωματισμένου μωσαϊκοῦ ἀπό τήν αἵρεση πού συνεχίζει νά εἶναι «Ἐκκλησία».

☦ Στους πρωτόγνωρους και ανείπωτους καιρούς μας, που ο Θεός επέτρεψε να έρθουν και να αλλάξουν τη ζωή μας με δραστικό και «εντυπωσιακό» τρόπο, αντί να βιώσουμε τη χαρά της επανένωσης κάτω από τη στέγη της Αγίας Ορθοδοξίας και να δούμε όλους τους ετερόδοξους να επιστρέφουν στην Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία, βλέπουμε και ακούμε πολλούς Ιεράρχες, και μεταξύ αυτών πολύ δραστήριος είναι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, που επιδιώκουν πάση θυσία το αντίθετο. Προκειμένου να μας βάλουν, χωρίς δισταγμό, στο άρμα του οικουμενισμού, φαίνεται ότι δεν αισθάνονται το βάρος της ευθύνης που τους ανέθεσε ο Θεός αναθέτοντάς τους το λειτούργημα της φύλαξης όλου του ποιμνίου στην αυθεντική και ολοκληρωμένη αποστολική παράδοση.

Ακριβώς ο Οικουμενικός Πατριάρχης, κατά την πιο πρόσφατη και πολύ πρόσφατη επίσκεψή του στην Ιταλία για να λάβει τιμητικό πτυχίο στην Ποντιφική Θεολογική Σχολή της Νότιας Ιταλίας στη Νάπολη, περιέγραψε την πραγματικότητα της Παγκόσμιας Εκκλησίας με μια πρωτοφανή εικόνα, το μωσαϊκό:

«Για να γίνουν όλοι ένα. Όπως εσύ, Πατέρα, είσαι μέσα μου και εγώ μέσα σου, ας είναι και αυτοί μέσα μας ένα, ώστε να πιστέψει ο κόσμος ότι εσύ με έστειλες» (Λουκάς 17:21), μια αναπαράσταση ενός υπέροχου μωσαϊκού στο οποίο κάθε πέτρα έχει τη θέση που της αρμόζει. Αλλά αν μια πέτρα καταστραφεί και αλλοιώσει το μωσαϊκό ή, μάλλον, αλλοιώσει αυτό που απεικονίζεται σε αυτό (Γραφή, Ευχαριστία, Εκκλησία), η πέτρα αυτή ΔΕΝ παύει να ανήκει στο σύνολο του μωσαϊκου. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και οι Κοινότητες που προέκυψαν μετά τις Συνόδους της Εφέσου και της Χαλκηδόνας, ακόμη και σε σχίσμα ή αίρεση, συνεχίζουν να διαμορφώνουν τη συνείδηση ότι ανήκουν στο ένα Μωσαϊκό. Με άλλα λόγια, η διάσπαση, – το σχίσμα ή η αίρεση, – ακόμη και αν στερούν την κοινωνία, δεν στερούν το ανήκειν στην μία Εκκλησία του Χριστού, όπως ακριβώς η ασθένεια ενός οργάνου του σώματος δεν καθιστά το ίδιο το όργανο ξένο προς το σώμα».

Ἅγιος Νίκων ὁ «Μετανοεῖτε»

Φώτης Κόντογλου

Ἅγιος Νίκων ὁ «Μετανοεῖτε»

(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

Αὔριο Δευτέρα, 26 Νοεμβρίου, γιορτάζεται ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Νίκωνος «τοῦ Μετανοεῖτε». Τὸν εἴπανε «Μετανοεῖτε», ἐπειδὴ ἔλεγε συχνὰ στοὺς ἀνθρώπους νὰ μετανοήσουνε, ὅπως ἔκανε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος.

Πατρίδα τοῦ ἤτανε κάποια χώρα τοῦ Πόντου ποὺ τὴ λέγανε Πονεμωνιακή. Γεννήθηκε τὸν καιρὸ ποὺ βασίλευε στὴν Κωνσταντινούπολη ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς. Οἱ γονιοί του ἤτανε πλούσιοι, μὰ ὄχι μοναχὰ στὰ ὑλικὰ πλούτη μὰ καὶ στὰ πνευματικά. Γιὰ τοῦτο τὸν ἀναθρέψανε «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου». Καὶ ἐνῶ τὰ ἄλλα τὰ ἀδέρφια του καὶ οἱ φίλοι τοῦ ἤτανε παραδομένοι στὶς διασκεδάσεις καὶ στὰ ἱπποδρόμια, ὁ Νίκων ἀγαποῦσε τὴ θρησκεία, κ᾿ ἤτανε ταπεινὸς καὶ φρόνιμος σὲ ὅλα, λιγόφαγος, ἁπλὸς στοὺς τρόπους, σεμνολόγος, φυλάγοντας τὰ μάτια του νὰ μὴν μπεῖ μέσα του ὁ σαρκικὸς πειρασμὸς ποὺ χαλᾶ τὴν ἁγνότητα τῆς νεότητος. Μιὰ μέρα τὸν ἔστειλε ὁ πατέρας του, ποὺ εἶχε πολλὰ κτήματα, νὰ ἐπιστατήσει ἀπάνω στοὺς ἐργάτες ποὺ δουλεύανε σ᾿ αὐτά, καὶ σὰν εἶδε τὸν κόπο καὶ τὸν ἱδρώτα ποὺ χύνανε αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, τόσο λυπήθηκε ἡ ψυχή του, ποὺ παράτησε παρευθὺς καὶ τὰ κτήματά του καὶ τοὺς γονιούς του καὶ τὴν πατρίδα τοῦ κ᾿ ἔφυγε χωρὶς νὰ γνωρίζει ποὺ πηγαίνει, ἀφοῦ γι᾿ αὐτὸν ὅλη ἡ οἰκουμένη ἤτανε τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸ λόγο ποὺ λέγει «τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς». Ἀφοῦ πέρασε πολλοὺς τόπους ποὺ δὲν τὸν ἤξερε κανένας, ἔφταξε σ᾿ ἕνα βουνὸ ποὺ ἤτανε τὸ σύνορο ἀνάμεσα στὸν Πόντο καὶ στὴν Παφλαγονία καὶ ποὺ εἶχε κ᾿ ἕνα μοναστήρι λεγόμενο Χρυσὴ Πέτρα. Σὰν εἶδε τὸ μοναστήρι ὁ Νικήτας, ἔνοιωσε μεγάλη χαρά. Κι᾿ ὁ Θεὸς φώτισε τὸ γέροντα ἡγούμενο, ποὺ ἤτανε ἅγιος ἄνθρωπος, καὶ βγῆκε στὴν πόρτα καὶ καλωσόρισε τὸν Νικήτα καὶ τὸν ἀγκάλιασε σὰν πατέρας τὸ γυιό του καὶ τὸν κάλεσε μὲ τὄνομά του. Ὁ Νικήτας σὰν ἄκουσε τὸ γέροντα νὰ τὸν φωνάζει μὲ τὄνομά του χωρὶς νὰ τὸν ἔχει δεῖ ποτέ, φτεροκόπησε ἡ καρδιά του καὶ μπῆκε μαζὶ μὲ τὸν ἡγούμενο στὴν ἐκκλησία, καὶ τὴν ἴδια ὥρα τὸν κούρεψε μοναχὸ μὲ τὄνομα Νίκων. Ἀπὸ κείνη τὴν ἡμέρα ξέχασε ὁλότελα πιὰ πὼς ζεῖ σὲ τοῦτον τὸν κόσμο. Τὴ μέρα δούλευε στὴν ὑπηρεσία ποὺ τὸν ἔβαλε ὁ γέροντάς του, καὶ τὴ νύχτα δὲν κοιμότανε, ἀλλὰ ἀγρυπνοῦσε μὲ προσευχὴ καὶ μὲ δάκρυα, γιὰ νὰ μὴν ἀφήσει νὰ μολευθεῖ ἡ νεανικὴ ψυχή του ἀπὸ κανέναν ἄσχημο διαλογισμὸ κι᾿ ἀπὸ τὴν πονηριὰ ποὺ μπαίνει τόσο εὔκολα στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου.

Τὰ ἐπίχειρα τῆς ἀποκοπῆς τῶν νέων ἀπὸ τὸν Χριστὸ

Ἡ παρακάτω δημοσίευση στὴν ἐφημερίδα «Καθημερινή» (16-10-2023) ὑπογραμμίζει τὴν ἔξαρση ἑνὸς πολὺ ἀνησυχητικοῦ φαινομένου:

«Ὁλοένα καὶ αὐξανόμενες εἶναι οἱ ὑποθέσεις παραβατικότητας ἀνηλίκων ποὺ ἔρχονται στὸ φῶς τὸ τελευταῖο διάστημα, μὲ τὰ τελευταῖα στοιχεῖα ποὺ ἔδωσε στὴ δημοσιότητα ἡ ΕΛ.ΑΣ. νὰ εἶναι ἄκρως ἀνησυχητικά. Συνολικὰ 1.353 ἀνήλικοι συν­ελήφθησαν σὲ ὅλη τὴ χώρα τὸν Σεπτέμβριο γιὰ διάφορα ἀδικήματα, ἐνῶ σχηματίσθηκαν καὶ 1.201 δικογραφίες γιὰ ἰσάρι­θμες ὑποθέσεις.

Πιὸ συγκεκριμένα, μεταξὺ ἄλλων (…) συνελήφθησαν 17 ἀνήλικοι γιὰ βιασμό, προσβολὴ τῆς γενετήσιας ἀξιοπρέπειας ἢ πορνογραφία ἀνηλίκων, 28 ἐπειδὴ εἶχαν στὴν κατοχή τους ὅπλα, 292 γιὰ κλοπὲς καὶ ληστεῖες καὶ 86 γιὰ πρόκληση σωματικῶν βλαβῶν. (…)

Τὸ τελευταῖο συμβὰν ποὺ εἶδε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας σημειώθηκε (…) στὴν Κηφισιά, ὅταν μιὰ ὁμάδα κοριτσιῶν προσ­έγγισαν δύο ἀνήλικα κορίτσια καὶ ἀφοῦ χτύπησαν μὲ γροθιὲς καὶ κλωτσιὲς τὴ μία ἐξ αὐτῶν, τῆς ἀφαίρεσαν χρηματικὸ ποσὸ καὶ διέφυγαν. Γιὰ τὸ περιστατικὸ συνελήφθησαν μία 16χρονη καὶ μία 15χρονη. Ἐπίσης, σὲ σχολεῖο τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς, τρεῖς ἀνήλικοι, 14, 15 καὶ 17 ἐτῶν, κατηγοροῦνται γιὰ ἀσέλγεια σὲ βάρος 13χρονης μαθήτριας στὸ προαύλιο τοῦ σχολείου». Οἱ γονεῖς τρομοκρατημένοι δηλώνουν ὅτι «ἡ κατάσταση πλέον ἔχει ξεφύγει, ἔχουν πάνω τους καὶ μαχαίρια».

Τό Καθολικό τῆς μονῆς Χιλανδαρίου εἶναι ἀφιερωμένο στά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου.

Το Καθολικό της μονής Χιλανδαρίου είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΠΑΤΑΠΙΟΥ, 8-12-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΠΑΤΑΠΙΟΥ, 8-12-2023 

https://www.youtube.com/live/VuImWUc7xR0?si=yHw9Qrky4QwrtK9J

8 Δεκεμβρίου. Προεόρτια τῆς συλλήψεως τῆς ἁγίας Ἄννης, Παταπίου ὁσίου (η΄ αἰ.). Σωσθένους, Ἀπολλώ, Τυχικοῦ κ.λπ. ἐκ τῶν 70 (α΄ αἰ.)· Παρθενίου ὁσίου τοῦ ἐν Χίῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β' Τιμ. α΄ 1-2, 8-18).

Β Τιμ. 1,1           Παῦλος, ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ κατ᾿ ἐπαγγελίαν ζωῆς τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,

Β Τιμ. 1,1                   Εγώ, ο Παύλος, που εκλήθην απόστολος του Ιησού Χριστού με το θέλημα του Θεού δια να κηρύττω προς τους άλλους, δια να κερδήσω και εγώ ο ίδιος σύμφωνα με την θείαν υπόσχεσιν την αιωνίαν ζωήν, η οποία αποκτάται δια του Ιησού Χριστού,

Β Τιμ. 1,2           Τιμοθέῳ ἀγαπητῷ τέκνῳ· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.

Β Τιμ. 1,2                  στον Τιμόθεον, το αγαπητόν μου πνευματικόν τέκνον, είθε να είναι η χάρις, το έλεος, η ειρήνη από τον Θεόν πατέρα και από τον Κυριον ημών Ιησούν Χριστόν.