Μετὰ τὴν παράβαση, λοιπόν, ἐμφανίστηκαν οἱ φθόνοι καὶ οἱ φιλονικίες καὶ ἡ δολερὴ τυραννία τοῦ διαβόλου, ποὺ παρασύρει πάντα μὲ τὴ λαιμαργία τῆς ἡδονῆς καὶ ξεσηκώνει τοὺς πιὸ τολμηροὺς ἐνάντια στοὺς πιὸ ἀδύνατους.
Μετὰ τὴν παράβαση, τὸ ἀνθρώπινο γένος χωρίστηκε σὲ διάφορες φυλὲς μὲ διάφορα ὀνόματα καὶ ἡ πλεονεξία κατακερμάτισε τὴν εὐγένεια τῆς φύσεως, ἀφοῦ πῆρε καὶ τὸ νόμο βοηθό της.
Ἐσύ, ὅμως, νὰ κοιτᾶς τὴν ἀρχικὴ ἑνότητα καὶ ἰσότητα, ὄχι τὴν τελικὴ διαίρεση· ὄχι τὸ νόμο ποὺ ἐπικράτησε, ἀλλὰ τὸ νόμο τοῦ Δημιουργοῦ. Βοήθησε, ὅσο μπορεῖς, τὴ φύση, τίμησε τὴν πρότερη ἐλευθερία, δεῖξε σεβασμὸ στὸν ἑαυτό σου, συγκάλυψε τὴν ἀτιμία τοῦ γένους σου, παραστάσου στὴν ἀρρώστια, σύντρεξε στὴν ἀνάγκη.
Παρηγόρησε ὁ γερὸς τὸν ἄρρωστο, ὁ πλούσιος τὸν φτωχό, ὁ ὄρθιος τὸν πεσμένο, ὁ χαρούμενος τὸν λυπημένο, ὁ εὐτυχισμένος τὸν δυστυχισμένο.
Δῶσε κάτι στὸ Θεὸ ὡς δῶρο εὐχαριστήριο, γιὰ τὸ ὅτι εἶσαι ἕνας ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ μποροῦν νὰ εὐεργετοῦν καὶ ὄχι ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἀνάγκη νὰ εὐεργετοῦνται, γιὰ τὸ ὅτι δὲν περιμένεις ἐσὺ βοήθεια ἀπὸ τὰ χέρια ἄλλων, ἀλλ’ ἀπὸ τὰ δικά σου...
χέρια περιμένουν ἄλλοι βοήθεια.
Πλούτισε ὄχι μόνο σὲ περιουσία, μὰ καὶ σὲ εὐσέβεια, ὄχι μόνο σὲ χρυσάφι, μὰ καὶ σὲ ἀρετή, ἢ καλύτερα μόνο σὲ ἀρετή.
Γίνε πιὸ τίμιος ἀπὸ τὸν πλησίον μὲ τὴν ἐπίδειξη περισσότερης καλοσύνης. Γίνε θεὸς γιὰ τὸν δυστυχισμένο μὲ τὴ μίμηση τῆς εὐσπλαχνίας τοῦ Θεοῦ.
Δῶσε κάτι, ἔστω καὶ ἐλάχιστο, σ’ ἐκεῖνον ποὺ ἔχει ἀνάγκη. Γιατί καὶ τὸ ἐλάχιστο δὲν εἶναι ἀσήμαντο γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ὅλα τὰ στερεῖται, μὰ οὔτε καὶ γιὰ τὸ Θεό, ἐφόσον εἶναι ἀνάλογο μὲ τὶς δυνατότητές σου.