Πῶς θά κυριαρχήσουμε στά πάθη μας, Ἐπ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πῶς θά κυριαρχήσουμε στά πάθη μας, Ἐπ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Κυρ. τῆς Πεντηκοστῆς, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-5-2018 (κήρυγμα στή Θεία Λειτουργία), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Holy sayings

 It is the light

The continuous study of the Holy Scriptures is the light of our soul and it protect us from the passions.

St. Isaak the Syrian

The enemy’s achievement

The devil achieved to hide himself and to make people to use other names for him. They are not willing to accept that is the devil who incites and stimulates egoism in all human beings.

«Γέροντα Πορφύριε, πέστε μου, σᾶς παρακαλῶ: Ὁ μοναχός πρέπει νά εἶναι ἔξυπνος ἤ κουτός; »

 Ἔξυπνος ἢ κουτός; Ἄρχισα ἁπλὰ καὶ αὐθόρμητα νὰ τοῦ ἀνοίγω τὴν καρδιά μου καὶ νὰ τὸν ρωτῶ ὅσα μὲ πίε­ζαν. 

— Γέροντα, ἐγὼ θέλω νὰ γίνω μοναχός. Ἀγαπῶ τὴ μοναχικὴ ζωή. Ἐπιθυμῶ νὰ ζήσω γιὰ τὸν Χριστό. Πηγαίνω σ’ ἕνα μοναστήρι. Ἀλλὰ ὅλα ἔχουν μπερδευτεῖ μέσα μου καὶ ἔχω πολλὲς ἀπορίες. Πέστε μου, σᾶς 

παρακαλῶ: Ὁ μοναχὸς πρέπει νὰ εἶναι ἔξυπνος ἢ κουτός; 

 

Διότι γιὰ ὅ,τι πάω νὰ κάνω ὅλο μὲ μαλώνουν καὶ μοῦ λένε: «Ὁ μοναχὸς δὲν ἔχει προσωπικότητα. Ἐδῶ, ὄχι ὅπως ἤξερες, ἀλλὰ ὅπως τὰ βρίσκεις, καὶ ὅπως σοῦ λένε. Ὁ μοναχὸς δὲν σηκώνει κεφάλι οὔτε ἀντιλέγει». 

 

Ἀντίθετα, ἄλλους ποὺ πετυχαίνουν κάτι, ἄκουσα νὰ τοὺς ἐπαινοῦν, ὅτι τὰ κατάφεραν, γιατὶ εἶναι ἔξυπνοι καὶ τὰ καταφέρνουν ὅλα. Αὐτουνοῦ, λέει, τοῦ κόβει. Λοιπόν, ἐγὼ τὰ ἔχω μέσα μου μπερδέψει. 

 

— Ὁ ἄνθρωπος, παιδί μου, ποὺ δίνει τὴν καρδιά του στὸ Χριστό, ὅπως ὁ μοναχός, αὐτὸς γίνεται ἄλλος ἄνθρωπος. Ἀνοίγει ὁ νοῦς του, γεμίζει μὲ τὸν Χριστό. Ἀκούεις; Μὲ καταλαβαίνεις; Μὲ τὸν Χριστό. Καὶ ὅταν ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδιὰ εἶναι γεμάτη ἀπὸ τὸν Χριστό, τότε αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος εἶναι σοφός, εἶναι ἔξυπνος, τοῦ τὰ διδάσκει ὅλα τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. 

 

Ἡ λέξη ἔξυπνος, ὄχι μὲ τὸ νόημα ποὺ τὴν ἐννοεῖ ὁ κόσμος, δηλαδὴ νὰ ἀπαντᾶ καθηλώνοντας τοὺς ἄλλους ἢ νὰ κάνει μιὰ δουλειὰ καλύτερα ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἀλλά, νά! Πῶς νὰ σοῦ τὸ πῶ; 

Τό Δεσποτικό Αἷμα

ΚΑΤΑ τη διάρκεια της θείας λειτουργίας στο χωριό Ζάρκα της 'Ιορδανίας, στις 21 'Απριλίου1991, μετά τη μεγάλη είσοδο, ο ορθόδοξος ιερέας τοποθέτησε τα τίμια Δώρα στην άγία τράπεζα. Ξαφνικά είδε το δισκάριο γεμάτο αίμα. 

'Από τον άγιο " Άρτο ξεχυνόταν επίσης αίμα ζεστό. Ό ιερέας έβαλε τις φωνές, και οι πιστοί έτρεξαν στο ιερό να δουν τι συμβαίνει.

Βλέποντας το θαυμαστό γεγονός, έμειναν άφωνοι.

Ὅλα τά προβλήματα ἀρχίζουν ἀπό τούσ «στραβούς» λογισμούς

  

Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος

Στο παρόν απόσπασμα ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται στην επιστήμη περί διακρίσεως και αντιμετωπίσεως των λογισμών.

Οι λογισμοί είναι το «αποτέλεσμα» που γεννά η καρδιά μας. Είναι αυτοί που κρύβονται στη βαθιά καρδιά του ανθρώπου, στον κρυπτό της καρδιάς άνθρωπο και είναι αυτοί που δείχνουν τα πάθη που κρύβονται μέσα μας. Οι λογισμοί δείχνουν την πνευματική κατάσταση κάθε ανθρώπου.

Γιατί ἔχει ὁ σατανάς τόση δύναμη νά πολεμᾶ τόν ἄνθρωπο καί γιατί παραχωρεῖ ὁ Θεός νά πειράζεται καί νά ἐξαπατᾶται ἀπό τήν ἁμαρτία τό πλάσμα του;

  Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα.

~ Ό σατανάς δεν έχει την δύναμη καί την άδεια να κυριεύει, να ξεγελά ή να εξαναγκάζει την θέληση του ανθρώπου για την αμαρτία. Αυτός μόνο τον πειράζει με κάθε είδους τεχνάσματα, φαντασίες, εν­θυμήσεις, με τίς αισθήσεις, με τίς φυσικές αδυναμίες, με την ηδονή του κόσμου, με τους λογισμούς κ.λ.π.

Ο σατανάς ουδέποτε φανε­ρώνει στον άνθρωπο το πρόσωπο του, δεν αποκαλύπτεται κατευ­θείαν σαν εχθρός στον άνθρωπο. Άλλα τον πολεμά κρυφά ή φανερά ή με τους κακούς ανθρώπους, χρησιμοποιώντας κάθε είδους τεχνά­σματα πονηρά, ώστε να μην αποκαλυφθεί ό ίδιος, διότι ό σκοπός του είναι ή πτώσης μας στην αμαρτία καί ή απώλεια μας. Αυτός ονο­μάζεται πειρασμός καί πατήρ του ψεύδους διότι με τους πειρασμούς καί τίς ψεύτικες παγίδες του θέλει να μας οδήγηση στην αμαρτία.

Ό σατανάς ακόμη εξαναγκάζει την θέληση μας, υποδαυλίζει τα πά­θη καί τίς σαρκικές ορέξεις της ψυχής καί του σώματος, δημιουργεί αφορμές για την εκτέλεση αμαρτιών, μας στριφογυρίζει πάντοτε τον νου στις πτώσεις μας, αλλά δεν έχει την θέληση καί άδεια από τον Θεό να μας πιέση για την διάπραξη της αμαρτίας, διότι τότε δεν θα είχαμε καμιά ενοχή, ούτε τιμωρία καί κανείς δεν θα λυτρωνόταν α­πό τίς παγίδες του. Όμως, εάν ό άνθρωπος εξασθενεί κατά την θέληση του καί την προσευχή, εάν γλυκαίνεται από τα δελεάσματα του διαβόλου καί συγκατατίθεται στην αμαρτία, τότε δεν είναι γι’ αυτό ένοχος ό διάβολος, αλλά ό άνθρωπος.

«Αὐτό τό μάθημα μᾶς ἔδινε ὁ Ἅγιος Παΐσιος, γιά τήν πνευματική θεραπεία τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου»

  Ιερομονάχου Γρηγορίου

...«Μετά την χειροτονία μου, με τα έργα του και με τους λόγους του, με δίδαξε πως να φέρωμαι ως εξομολόγος Πνευματικός στους εν Χριστώ αδελφούς, που χτυπημένοι από τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού, έρχονται στο εξομολογητήριο ζητώντας την παρηγοριά του θείου ελέους.

Ο γέροντας έλεγε χαρακτηριστικά: «Οι Άγιοι μας βοηθούν να καταλάβουμε ποιά πρέπει να είναι η στάση μας σ' αυτούς που έπεσαν στην αμαρτία. Πρέπει να είναι πόνος αγάπης. Ας γευθούν την γλύκα του θείου ελέους.»

Ο ίδιος πονούσε μαζί με κάθε πονεμένο άνθρωπο και τον βοηθούσε με την αγάπη του να ελπίζη στον Χριστό.

Ἡ προσευχή τοῦ συκοφαντημένου

Ο υπεράγαν συκοφαντηθείς και μη ταραχθείς

Συ, Χριστέ Βασιλεύ, γνωρίζεις τα πάντα και δεν σου ξεφεύγουν, Θεέ μου, τα έργα μου .

Ούτε είναι δυνατόν να κρυφτή κανένα πράγμα, είτε λόγος, είτε έργον από την μεγαλοδυναμία σου, πού επιβλέπει τα πάντα και τα ξέρει ακόμη προτού γίνουν .

Συ, Κύριε, γνωρίζεις τα βάθη της καρδίας του καθενός και κρίνεις άσφαλτα τα διανοήματα και τούς λογισμούς των ανθρώπων .

Τίς βροντές καί τή βροχή τίς ἀκολουθοῦν ἡ καλοκαιρία καί ἡ γαλήνη

 Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

 "Τις βροντές και τη βροχή τις ακολουθούν η καλοκαιρία και η γαλήνη.

 Η ψυχή που ανακουφίστηκε από τη θλίψη με το θρήνο και δροσίστηκε με τα δάκρυα, γεύεται μια ξεχωριστή ηρεμία και ειρήνη, από τις οποίες, σαν οσμή αρωμάτων, αναδύεται και ενεργείται η καθαρή προσευχή."

πηγήhttps://proskynitis.blogspot.gr/2017/10/blog-post_1.html?m=1

31 Ιουλίου Συναξαριστής. Εὐδοκίμου Δικαίου, Ἰωσήφ ἐξ Ἀριμαθαίας, τῶν Ἁγίων 12 Ρωμαίων Μαρτύρων, Ἀνωνύμου Κρητικοῦ Νεομάρτυρα, Ἀνακομιδή Λειψάνων Ἀποστόλου Φιλίππου, Ἐγκαίνια Ναοῦ Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις καί προεόρτια Ἐξόδου Τιμίου Σταυροῦ

Ὁ Ἅγιος Εὐδόκιμος

Ὁ Ἅγιος Εὐδόκιμος γεννήθηκε στὴ Καππαδοκία καὶ ἔδρασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Θεόφιλου (829 – 842).
Οἱ γονεῖς του Βασίλειος καὶ Εὐδοκία ἦταν ἄνθρωποι πλούσιοι καὶ εὐσεβεῖς. Ἡ ὀρθόδοξη οἰκογένειά του τὸν ἀνέθρεψε σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ γρήγορα ὁ Εὐδόκιμος διακρίθηκε γιὰ τὸ ἦθος καὶ τὶς ἀρετές του.
Ὁ ἠθικὸς βίος του καὶ ἡ φιλάνθρωπη δράση του ἐκτιμήθηκαν ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Θεόφιλο, ὁ ὁποῖος τὸν διόρισε στρατοπεδάρχη τῆς Καππαδοκίας ἀρχικὰ καὶ ἀργότερα ὅλης της αὐτοκρατορίας. Κατὰ τὴν τέλεση τῶν καθηκόντων του ὁ Εὐδόκιμος ἦταν πάντα δίκαιος καὶ ταπεινόφρων, ἐνῷ δὲν σταμάτησε στιγμὴ νὰ ἐπιδίδεται στὸ φιλάνθρωπο ἔργο του.
Ἐνῷ βρισκόταν στὸ 33ο ἔτος τῆς ἡλικίας του ὁ Εὐδόκιμος προσβλήθηκε ἀπὸ βαριὰ σωματικὴ ἀσθένεια. Ὅταν παρέδωσε τὸ πνεῦμα του στὸν Κύριο, ἡ χριστιανικὴ κοινότητα βυθίστηκε σὲ θλίψη καὶ ἐνταφίασε τὸ τίμιο σῶμα του εὐλαβῶς.

31 Ἰουλίου. Εὐδοκίμου δικαίου, προεόρτια τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τρ. ι΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιε΄ 29-38). 

Α Κορ. 15,29      Ἐπεὶ τί ποιήσουσιν οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν, εἰ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται; τί καὶ βαπτίζονται ὑπὲρ τῶν νεκρῶν;

Α Κορ. 15,29            Εάν άλλως συνέβαινε και οι νεκροί δεν ανασταίνονται, τι θα κάμουν και τι έχουν να κερδήσουν όσοι βαπτίζονται με την πίστιν και την προσδοκίαν να ενωθούν με τους άλλους αποθανόντας πιστούς, τους οποίους πιστεύουν ζώντας εις την εν ουρανοίς Εκκλησίαν, εάν κατά κανένα τρόπον δεν ανασταίνωνται οι νεκροί; (Δια ποίον λόγον και βαπτίζονται, αφού δεν πρόκειται να εισέλθουν εις καμμίαν κοινωνίαν αποθαμμένων, αφού αυτοί δεν ζουν πλέον, όχι μόνον εις την γην, αλλ' ούτε και στους ουρανούς;)

Σύγχρονη εἰδωλολατρεία – Ὁ καταστροφικός ἔπαινος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Σύγχρονη εἰδωλολατρεία – Ὁ καταστροφικός ἔπαινος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-3-2018,(Ὁμιλία στήν Κατερίνη), http://HristosPanagia3.blogspot.gr , http://www.hristospanagia.gr/ , http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3: http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Μακαρισμός δεύτερος» μέρος β, Π.Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

΄

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ἀλλά ἄς δοῦμε καί τήν κατά Θεόν λύπη, πού ἐδῶ μακαρίζεται.

Ἡ κατά Θεόν λύπη λοιπόν συνδέεται πάντοτε ἄμεσα μέ τόν πρῶτο μακαρισμό. Δηλαδή ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητος δημιουργεῖ στήν ψυχή μία λύπη. Οἱ «πτωχοί τῷ πνεύματι», αὐτοί πού εἶναι φτωχοί μέ δική τους προαίρεση, αὐτοί πού εἶναι ταπεινοί, αὐτοί πού βλέπουν τόν πραγματικό τους ἑαυτό, λυποῦνται. Γι᾿ αὐτό σᾶς εἶπα ὅτι ὁ δεύτερος μακαρισμός συνδέεται μέ τόν πρῶτο. Ἀλλά αὐτή ἡ λύπη, πού μακαρίζεται ἐδῶ, εἶναι λύπη δημιουργική, εἶναι λύπη γόνιμη.

Θά πάρω ἕνα παράδειγμα, πού τό χρησιμοποιεῖ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: Ὅταν ἡ γυναίκα ἑτοιμάζεται νά γεννήσει, λέει, λυπᾶται· ἀλλά αὐτή ἡ λύπη της εἶναι «πρός ζωήν», διότι μετά τόν τοκετό θά ἔχει χαρά. Νά πῶς τό λέει αὐτό ὁ Κύριος: «Οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διά τήν χαράν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τόν κόσμον»¹. Δηλαδή ἡ γυναίκα δέν θυμᾶται πιά τή θλίψη πού πέρασε προηγουμένως, γιατί ὅταν γεννηθεῖ τό παιδί τήν ξεχνάει, καί χαίρεται πού ἦρθε στόν κόσμο ἕνας καινούργιος ἄνθρωπος.

Αὐτό δέ τό παράδειγμα ὁ Κύριος τό εἶπε στούς μαθητές Του ἐπειδή θά συνέβαινε καί σ᾿ αὐτούς τό ἴδιο. Τούς εἶπε: «Καί ἐσεῖς θά ἔχετε λύπη πού θά σταυρωθῶ· ἀλλά ὅταν ἐγώ θά ἀναστηθῶ καί θά μέ ξαναδεῖτε, τότε θά ἔχετε χαρά, ἐνῶ ὁ κόσμο, πού χαιρόταν πρίν μέ τή δική σας λύπη, γιατί κατάφερε νά μέ σταυρώσει, τώρα θά λυπᾶται».

Εἶναι λοιπόν μία λύπη , ἡ κατά Θεόν, πού γρήγορα ὁδηγεῖ στή χαρά. Ἔτσι εἶναι καί ὁ πνευματικός τοκετός, πού ἰδιαιτέρως μάλιστα ἀναλύεται ἀπό τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Μιά πολύ-πολύ ὡραία ἀνάλυση κάνει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στό Ἑορτοδρόμιο· ἀλλά καί στήν Ἁγία Γραφή ἀναφέρεται ἀπό τήν ὠδή τοῦ Ἡσαΐου ὡς ἑξῆς:

«Διά τόν φόβον σου, Κύριε, ἐν γαστρί ἐλάβομεν καί ὠδινήσαμεν καί ἐτέκομεν· πνεῦμα σωτηρίας σου ἐποιήσαμεν ἐπί τῆς γῆς»².Δηλαδή: Πήραμε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, τόν βάλαμε μέσα μας, σάν σπέρμα, κοιλοπονήσαμε –ὡδινήσαμε εἶναι οἱ ὠδίνες τοῦ τοκετοῦ, οἱ πόνοι πού ἔχει ἡ γυναίκα ὅταν πλησιάζει ἡ ὥρα νά γεννήσει– καί γεννήσαμε πνεῦμα σωτηρίας.

Εἶναι περίφημο αὐτό, εἶναι ὁ λεγόμενος πνευματικός τοκετός· εἶναι πάρα πολύ σπουδαῖος! Ἕνας πού συλλαμβάνει τόν φόβο τοῦ Θεοῦ ἔχει ὠδίνες, ἔχει μεγάλους πόνους. Αὐτά ὅλα πού αἰσθάνεται δέν εἶναι εὐχάριστα· ἔχει πένθος, ἔχει λύπη... Στό τέλος ὅμως γεννάει τό πνεῦμα τῆς σωτηρίας, πού εἶναι θαυμάσιο!

Βιώνοντας τό γεγονός τῆς συναντήσεως ἑνός Ἁγίου μέ τόν ἠγαπημένο του Κύριο (Ἀπό τόν βίο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου)

  Ιερομονάχου Γρηγορίου

«Στις περιπτώσεις εκείνες, που είχα την ιδιαίτερη ευλογία να λειτουργήσω στο Κελλί του, στον "Τίμιο Σταυρό" ή στην "Παναγούδα", και να συμμετέχη στην Θεία Λειτουργία ο Γέροντας μόνος του,βίωνα μία παρουσία αγγελική μέσα στο παρεκκλήσιο. 

Οι όποιες κινήσεις του, καθώς διακονούσε τον ιερέα, η ψαλμωδία του και όλη του η στάση, μαρτυρούσαν ότι ζούσε πραγματικά την παρουσία του αοράτου Θεού.

Σε κάθε Λειτουργία, ο Γέροντας δεν ήταν απλά ένας πιστός που μυστικά εικονίζει τα Χερουβείμ και δοξολογεί τον Τριαδικό Θεό, αλλά ένας επίγειος Άγγελος που υμνεί τον ουράνιο Πατέρα μας. 

 

Την ώρα του Κοινωνικού, έμπαινε στο άγιο Βήμα για να προσφέρη στον Λειτουργό το ζέον, και ζητούσε να εξαγορεύση τους λογισμούς του και να του διαβασθή η συγχωρητική Ευχή. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο προσερχόταν να κοινωνήση και η όλη στάση του, έδειχνε πόσο μεγάλη συναίσθηση είχε του φρικτού Μυστηρίου της θείας Κοινωνίας. Ο λειτουργός βίωνε το γεγονός της συναντήσεως ενός Αγίου με τον ηγαπημένο του Κύριο.

Μία πειστική απόδειξη

Μία πειστική απόδειξη

ΣΤΟΝ ιερό ναό του Τιμίου Σταυρού της Λαύρας του άγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι, στην Πετρούπολη της Ρωσίας, συνέβη κάποτε το ακόλουθο συγκλονιστικό περιστατικό:
Στη διάρκεια μιας θείας λειτουργίας, ο λειτουργός αρχιερέας Στέφανος, αφού διάβασε την ευχή«Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ...» σήκωσε το κάλυμμα του άγίου ποτηριού κι έμεινε σαν αποσβολωμένος.
Είδε μέσα σάρκα και αίμα ανθρώπινα!
Γύρισε τότε στο διάκονο, τον κατοπινό στάρετς Σαμψών(1979), και του είπε: "Βλέπεις, πάτερ"; τι νά έκαναν;...
Ό επίσκοπος αφού τοποθέτησε το άγιο ποτήριο στην άγία τράπεζα, γονάτισε και ικέτεψε τον Κύριο' νά κάνει έλεος.
Πώς θα μετέδιδε σάρκα ανθρώπινη στους πιστούς; Ποίος θα την έπαιρνε;
Αφού προσευχήθηκε για ένα τέταρτο με υψωμένα τα χέρια, ξανακοίταξε στο άγιο ποτήριο.
Ή σάρκα και το αίμα είχαν γίνει ψωμί και κρασί. 'Έτσι βγήκε και κοινώνησε τούς πιστούς.

Ἀρχιμ. Αὐγουστίνος Μύρου, ὡραιοποιοῦν τήν πλάνη ὅπως οἱ ψευδοπροφῆτες

ΩΡΑΙΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΟΠΩΣ ΟΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ

Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Γ. Μύρου, Δρ Θ.

Στὸν καταιγισμὸ τῶν ἀκραίων προκλήσεων τῶν ἡμερῶν μας, ὅπως τῶν ψηφισθέντων νόμων γιὰ τὴν ἀλλαγὴ φύλου καὶ  τὴν υἱοθεσία παιδιῶν ἀπὸ ὁμόφυλα ζευγάρια, ὅπως τῆς ἐπιβολῆς τῶν νέων συγκρητιστικῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν, τῶν ποικίλων νεοεποχίτικων συγκρητιστικῶν ἐκδηλώσεων, ἀλλὰ καὶ τῆς ὑπογραφῆς γιὰ τὴν προδοτικὴ παράδοση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας σὲ γειτόνους, ποὺ μακροχρόνια καὶ μεθοδικὰ ἐπιβουλεύονται τὴν ἀκεραιότητα τῆς πατρίδος μας, διακρίνεται πολὺ καθαρὰ ἡ ἀπαξίωση τῆς ἀλήθειας, ἡ καταπάτηση τοῦ δικαίου, ἡ περιφρόνηση τῆς Παραδόσεως, ἡ ὑποτίμηση τῆς Δημοκρατίας, ὁ αὐταρχισμός, ἡ ἀξιοποίηση ὁλοκληρωτικῶν μεθόδων γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς θελήσεως τῶν εὐνοουμένων μειοψηφιῶν καὶ πρὸ πάντων ἡ καύχηση γιὰ τὴν διαστροφὴ καὶ ἡ ὡραιοποίηση τῆς πλάνης.

Καθημερινὰ γινόμαστε ἀποδέκτες τῆς ἄμετρης καυχησιολογίας στοὺς προφορικοὺς καὶ γραπτοὺς λόγους ἀξιωματούχων τῆς πατρίδος μας, ἀλλὰ καὶ κάποιων ἀκολούθων τους. Ὁμιλοῦν καὶ γράφουν ὅτι τὰ προκλητικὰ ἐγχειρήματα τῆς πλάνης, τῆς ἀσεβείας καὶ τῆς προδοσίας ἀποτελοῦν θαυμαστὰ ἐπιτεύγματα προόδου, ἐκσυγχρονισμοῦ καὶ μεγίστης ὠφελείας γιὰ τὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων. Συγχρόνως ντύνουν τὰ ἰδεολογήματά τους μὲ τὰ ὡραιότερα λεκτικὰ στολίδια, καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐξωραΐζουν ἀκόμη καὶ τὶς ἀποτυχίες τους.

Ἐνεργοῦν συντονισμένα καὶ ἀποφασιστικὰ νὰ ἀνατρέψουν ἀξίες μαρτυρημένες ἀπὸ θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία, σεβαστὲς ἀπὸ ἀμέτρητες γενεὲς ἀνθρώπων καὶ καθιερωμένες ἀπὸ τὴν μακραίωνη εὐεργετικὴ ἀποτελεσματικότητά τους. Πρόκειται γιὰ τὶς ἀξίες τῆς ἀπολυτότητας τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας, τῆς θείας καὶ ἀνθρωπίνης δικαιοσύνης, τῆς θεοσεβείας, τῆς παραδοσιακῆς φυσικῆς οἰκογενείας, τῆς μητέρας καὶ τοῦ πατέρα, τῆς αἰδοῦς, τῆς τιμῆς, τῆς φιλοπατρίας.

«Οἱ πειρασμοί εἶναι πάντα οἱ ἴδιοι, διότι τά δαιμόνια παραμένουν πάντα τά ἴδια».

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

 

Κάθε άνθρωπος, κάθε χριστιανός ορθόδοξος, προσέρχεται στον Θεό και Τον πλησιάζει, αφού πρώτα δοκιμασθεί δια «πυρός και ύδατος». Εάν δεν περάση ο χριστιανός από καμίνι, στην αναψυχή δεν έρχεται.

Γι’ αυτό και ο καλός Θεός, ο οποίος «ετάζει καρδίας και νεφρούς» γνωρίζει πολύ καλά τι κρύβει ο καθένας μας μέσα στο βάθος της καρδιάς του από πλευράς εμπαθείας, από πλευράς χαρισμάτων και προθέσεων και ανάλογα επεμβαίνει, συνήθως με πικρά φάρμακα.  Πολλές φορές και με σταύρωση πραγματική, προκειμένου να μας ανορθώση ψυχικά, να μας κάνει ψυχικά υγιείς…

Ξεσηκώνει ο Θεός έναν πόλεμο και δη σε μας τους μοναχούς. Επιτρέπει στον δαίμονα και μας βάζει σε μάχη, αλλά δεν μας αφήνει χωρίς Χάρη. Συγχρόνως έρχεται και συμπαραστέκεται αοράτως και δυναμώνει την ψυχή,φωτίζει τον άνθρωπο, του διδάσκει τον πόλεμο κι έτσι δίνει τη μάχη. Εκεί ή θα στεφανωθεί ή θα ηττηθεί…

Ό υπ” αριθμόν «ένα» πόλεμος είναι ό σαρκικός. Αρχίζει από την νεότητα. Επιτρέπει στον δαίμονα της πορνείας, να πολεμήσει τον άνθρωπο με πόλεμο, που ενδεχομένως έξω στον κόσμο του ήταν άγνωστος, δηλαδή μπορεί έξω να ήταν ή ζωή του καθαρή, να μην έμπλεξε με την αμαρτία και να ήταν σε ομαλή κατάσταση. Ήξερε ό Θεός ότι έξω στον κόσμο, εάν επέτρεπε στον δαίμονα αυτόν να τον πειράξει, δεν επρόκειτο να τα βγάλει πέρα ό άνθρωπος. Τον φωτίζει, του δίνει την προκαταρκτική χάρι, του δίνει τον ενθουσιασμό, του δίνει την θέληση, την δύναμη, αποτάσσεται τον κόσμο και έρχεται εδώ.

Μπαίνει στο πεδίον της μάχης και κατόπιν εξαπολύει τον δαίμονα της πορνείας. Του λέει: «Πολέμησε τώρα». Και έρχεται ο μοναχός και λέει: «Πώς εγώ δεν είχα αυτόν τον πόλεμο; Πώς θα απαλλαγώ τώρα;».

Ή του δίνει άλλου είδους πόλεμο και νοιώθει ότι έγινε χειρότερος εδώ, που είναι στο Μοναστήρι, ενώ στον κόσμο δεν είχε πόλεμο, δεν είχε τόσους πειρασμούς. Του λέει ο λογισμός ότι ήταν καλύτερα εκεί παρά εδώ. Κι όμως δεν είναι έτσι. Εδώ εξαπέλυσε τον δαίμονα, εδώ τον άφησε ελεύθερο να σε πολεμήσει. Γιατί; Για να ανάδειξη μάρτυρα, αγωνιστή και δικαιωματικά να πάρεις το στεφάνι.

Νεομάρτυρας Ἅννα Βερντεντόνσκαγια (Καλογιάν)

Νεομάρτυρας Άννα Βερντεντόνσκαγια (Καλογιάν)

Η Άννα Μ. Καλογιάν είναι εκπρόσωπος του πλήθους των νέων μαρτύρων, ανθρώπων που υπέφεραν για τον Χριστό στη νεώτερη, μετασοβιετική εποχή. Η Άννα Καλογιάν γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1987 στην οικογένεια των Κερδών Ezid. Ζούσε στο χωριό Bazkovskaya Sholokhov περιοχή της περιοχής Rostov.

Το φθινόπωρο του 2012, το κορίτσι πίστεψε  στον Χριστό και αποδέχτηκε την ορθόδοξη πίστη. Το μυστήριο του βαπτίσματος στο ναό Sretensky του χωριού Bazkovskaya πραγματοποιήθηκε από τον ιερέα  της εκκλησίας, Protopriest Valery Kharitonov . Η Άννα γίνεται ενεργός ενορίτης της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Παρά τις απειλές των συγγενών του Yezidi, θέλει να περάσει όλο τον ελεύθερο χρόνο της  στην εκκλησία προσπαθώντας να βοηθήσει, αναλαμβάνει οποιαδήποτε εργασία στο ναό. Οι γονείς της, και η  οικογένειά της και η  κοινότητα Yezidi  προσπαθούσαν  να πείσουν  την Άννα να αποκηρύξει τον Χριστό και την επιστροφή στον Ζωροαστρισμό, αλλά όλες οι προσπάθειες, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω ξυλοδαρμών  και απειλών  είναι ανεπιτυχείς.

Πλησιάζει  η Γέννηση Χριστού , κατά την οποία η Άννα προχωρεί συχνά στα Μυστήρια της Εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας. Προετοιμάζοντας να συναντήσει την γιορτή της γέννησης στη σάρκα, φορεί ένα νέο όμορφο φόρεμα. Ωστόσο, δεν ήταν πλέον προορισμένο να συναντήσει τις λαμπρές χριστουγεννιάτικες διακοπές του μελλοντικού νέου μάρτυρα στη γη ...

Τη νύχτα της 4ης Ιανουαρίου 2013 το κορίτσι βασανίστηκε μέχρι θανάτου από τους γονείς της. Κατ 'αρχάς, της  Άννας   της έσπασαν  και τα δύο πόδια έτσι ώστε να μην μπορεί να ξεφύγει. Τότε ο πατέρας άρχισε να την  χτυπά  με ένα όπλο  σε όλο το σώμα της, και η μητέρα της -  με ένα κούτσουρο στο κεφάλι. Κάθε χτύπημα συνοδεύτηκε από μια απαίτηση να παραιτηθεί από τον Χριστό, στον οποίο η μάρτυρας απάντησε με άρνηση, μέχρι θανάτου.

(Επιπλέον  οι αδελφοί   της Άννας  είχαν  επίσης προηγουμένως κάνει  μια προσπάθεια να σκοτώσουν  την αδελφή τους  - πνίγοντας στο ποταμό   Ντον, αλλά , κατάφερε να δραπετεύσει και να τρέξει,  Έτσι, στο οικογενειακό συμβούλιο αποφασίστηκε να σκοτώσουν  την Άννα, αρχικώς  σπάζοντας  και τα δύο πόδια - .. (αρχιερέας Vasiliy Hadykin )

Μή φοβού, μηδέ δειλιάτω ἡ καρδία σου, ὁ Χριστός μας ἀοράτως σέ βοηθεῖ κρυφία χειρί. ( Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεϊτης )

 Μη φοβού, μηδέ δειλιάτω η καρδία σου, ο Χριστός μας αοράτως σε βοηθεί κρυφία χειρί, σε δοκιμάζει δια να σου δώση την χάριν Του.

Όσον γεωργείται η γη της καρδίας και όσον πιο βαθειά ο γεωργός βάζει το αλέτρι, τόσον περισσότερον καρπόν θα δώση το χωράφι εις τον καιρόν του. 

Ὅπου σκληρότης καί ὑπερηφάνεια...

Γέροντας Ιωσήφ ο Αγιορείτης († 1959): «Όπου σκληρότης και υπερηφάνεια, εκεί παρακοή και τα σκάνδαλα. Όπου υπακοή και ταπείνωσις, εκεί Θεός αναπαύεται»

  

https://paraklisi.blogspot.com/2018/07/1959.html

30 Ιουλίου Συναξαριστής. Μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Σίλα, Σιλουανοῦ, Κρήσκεντος, Ἐπαινετοῦ καί Ἀνδρονίκου, Ἰουλίττης ἐκ Καισαρείας.

Οἱ Ἅγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶ Ἀνδρόνικος οἱ Ἀπόστολοι 

Οἱ Ἅγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶ Ἀνδρόνικος, ἦταν πέντε ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Ὅλοι ὑπηρέτησαν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Σίλας φυλακίστηκε μαζὶ μὲ τὸν Παῦλο στοὺς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας. Μετὰ ἀπὸ πολλοὺς μόχθους καὶ μακρὰ πορεία ἔγινε ἐπίσκοπος Κορίνθου.
Ὁ Κρήσκης, ἔγινε ἐπίσκοπος Καρχιδονίας καὶ ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ μόχθησε καὶ ὑπηρέτησε τὸ Θεῖο Εὐαγγέλιο.
Ὁ Σιλουανός, ἀπὸ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἐπισκόπου Θεσσαλονίκης, ἀγωνίσθηκε καὶ βασανίστηκε καὶ αὐτὸς γιὰ τὴν πίστη του στὸν Κύριο.
Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ἀγωνίσθηκε καὶ ὁ Ἐπαινετὸς σὰν ἐπίσκοπος Καρθαγένης.
Τέλος καὶ ὁ Ἅγιος Ἀνδρόνικος ἀγωνίστηκε καὶ βασανίστηκε γιὰ τὴν πίστη του στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι, ὡς οὐρανοὶ λογικοί, τὴν δόξαν ἀστράψαντες, τοῦ κενωθέντος ἐν γῇ, συμφώνως ὑμνείσθωσαν, Κρήσκης Σιλουανός τε, καὶ ὁ ἔνθεος Σίλας, ἅμα σὺν Ἀνδρονίκῳ, Ἐπαινετὸς ὁ θεόφρων· Χριστὸν γὰρ ἱκετεύουσι, σώζεσθαι ἅπαντας.

30 Ἰουλίου. Σιλουανοῦ τοῦ καί Σίλα καλουμένου, Κρήσκεντος, Ἐπαινετού καί Ἀνδρονίκου ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἀποστόλου Σίλα. Σαβ. ε΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιε΄ 35-41). 

Πραξ. 15,35       Παῦλος δὲ καὶ Βαρνάβας διέτριβον ἐν Ἀντιοχείᾳ διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι μετὰ καὶ ἑτέρων πολλῶν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.

Πραξ. 15,35              Ο δε Παύλος και ο Βαρνάβας παρέμειναν εις την Αντιόχειαν διδάσκοντες και κηρύττοντες το Ευαγγέλιον του Κυρίου μαζή και με πολλούς άλλους κήρυκας.

46. Περί Ἁγίων Γυναικῶν, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης: Λαυσαϊκόν Ἁγίου Παλλαδίου

46. Περί Ἁγίων Γυναικῶν, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης: Λαυσαϊκόν Ἁγίου Παλλαδίου, Ὀμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-7-2018 (κήρυγμα στή Θεία Λειτουργία), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Μακαρισμός δεύτερος» μέρος α΄ Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Τήν περασμένη φορά εἴχαμε ἀναφερθεῖ στόν πρῶτο μακαρισό, καί ἀπόψε, μέ τήβοήθεια τοῦ Θεοῦ, θά μιλήσουμε γιά τόν δεύτερο.

Ὁ Κύριος λέει: «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται»¹. Εἶναιεὐτυχισμένοι ἐκεῖνοι πού πενθοῦν, γιατί αὐτοί θά παρηγορηθοῦν.

Ὁμολογουμένως ὑπάρχουν παράδοξα σχήματα μέσα στόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Εἶναιεὐτυχεῖς, λέει, ἐκεῖνοι πού πενθοῦν. Δέν εἶναι ἀντιφατικό; Πῶς μπορεῖ κανείς νά εἶναιεὐτυχισμένος, ὅταν πενθεῖ, ὅταν λυπᾶται; Ἡ λύπη, ὁ πόνος, τό πένθος εἶναιστοιχεῖα πού ἀντιστρατεύονται στή μακαριότητα, δηλαδή στήν εὐτυχία. Καί,ἀκόμα, πῶς μακαρίζει ὁ Κύριος τό πένθος– ἡ λέξη πένθος ἔχει εὐρεῖα σημασία–ὅταν ὁ ἴδιος ἔχει φυτέψει μέσα στήν ἀνθρώπινη ψυχή τήν ἀναζήτηση τῆς εὐτυχίας;Ὁ ἄνθρωπος φύσει, δηλαδή ἀπό τή φύση του, ἀναζητᾶ τήν εὐτυχία, γιατί ἀκριβῶς αὐτή ἡ ἀναζήτηση εἶναι φυτεμένη μέσα του. Μή ξεχνᾶμε βέβαια ὅτι καί ὁ παλιός Παράδεισος, ὁ ἀρχαῖος, δέν ἦταν παρά ἕνας τόπος εὐτυχίας. Ὡστόσο ἐδῶ ὁ Κύριος ἐπιμένει, καί δοῦμε γιατί ἀκριβῶς ἐπιμένει.

Ὅπως ὁ πρῶτος μακαρισμός εἶναι παρεξηγημένος –«μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πμνεύματι»– ἔτσι ἔχει παρεξηγηθεῖ καί αὐτός ἐδῶ ὁ μακαρισμός. Πῶς εἶναι δυνατόν νά εἶναι κανείς εὐτυχισμένος, ὅταν πενθεῖ; Θά τό δοῦμε αὐτό στή συνέχεια τοῦ θέματός μας.

Ἐδῶ ἔχουμε δύο κατηγορίες λύπης ἤ πένθους. Ἡ μία κατηγορία εἶναι ἡ κατά κόσμον λύπη, καί ἡ ἄλλη εἶναι ἡ κατά Θεόν. Καί γιά τίς δύο αὐτές ἁπαντᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στήν Β΄ Πρός Κορινθίους ἐπιστολή του, καί μᾶς λέει: «Ἡ κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται, ἡ δέ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται»². Δηλαδή: Ἡ κατά Θεόν λύπη ὁδηγεῖ στή σωτηρία· ἀντίθετα ἡ κοσμική λύπη ἐπεξεργάζεται, προετοιμάζει, τόν θάνατο, τή συμφορά, τή δυστυχία, καί ὄχι βέβαια τή μακαριότητα.

Τίς ἀμφιταλαντευόμενες ψυχές πρέπει μέ στοργή νά τίς παρηγοροῦμε (Εὐεργετινός)

   Η μακαρία Συγκλητική έλεγε πρέπει να επαινούμε τις ψυχές που εύκολα εξαντλούνται στον αγώνα του καλού, όπως και τις ψυχές εκείνες που εύκολα απογοητεύονται και πέφτουν σε απόγνωση.

 Σ' αυτές τις ψυχές, και το παραμικρό καλό αν παρουσιάσουν, πρέπει να το μεγαλοποιούμε και να το θαυμάζουμε. Έτσι θα τις δώσουμε θάρρος. 

Αντίθετα, τα μεγάλα και σοβαρά σφάλματά τους να τα χαρακτηρίζουμε, ενώπιον τους, ως ελάχιστα και ανάξια λόγου.

 Διότι ο διάβολος, που όλα τα διαστρέφει, καταφεύγει στην εξής πανουργία: Στους σπουδαίους και ασκητικούς άνδρες προσπαθεί να αποκρύψει τα αμαρτήματά τους και να τους κάνει να τα λησμονούν, για να τους εμπνεύσει την υπερηφάνεια. 

Αντίθετα, σε εκείνους που ακόμα δεν έχουν στερεωθεί στην πνευματική ζωή, εμφανίζει συνεχώς τα αμαρτήματά τους ενώπιον τους, και μάλιστα τα εξογκώνει, για να τους οδηγήσει στην απόγνωση.

ΘΑΥΜΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ: Διάσωση παιδιοῦ

 Ο π. Χρήστος Τσάνταλης από τη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης και εφημέριος Κερασιάς, με εννέα παιδιά, καταθέτει: «Μερικά από τα παιδιά μου έπαιζαν στην ταράτσα του σπιτιού και κάποια στιγμή άρχισαν να πηδούν τον φωταγωγό.

Ένα αγοράκι μου έξι ετών, που ακόμη δεν μιλάει καλά, θέλησε και αυτό να πηδήξη. Βρέθηκε στο κενό και σαν βολίδα έφυγε προς τα κάτω. Έπεσε από τον τρίτο όροφο. Ήλθαν τα παιδιά τρομαγμένα και μου το είπαν.

Έτρεξα με χτυποκάρδι στο βάθος του φωταγωγού, για να περιμαζέψω το μικρό.

Έμεινα έκπληκτος όταν το είδα να έρχεται προς το μέρος μου κατακίτρινο από τον φόβο.

π. Πρόδρομος Γρηγοριάτης: Ἄρνηση παραλαβῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος

Ἀνοικτή ἐπιστολή πρός τόν ὑπουργό Προστασίας τοῦ Πολίτη κ. Τόσκα

Ἅγιον Ὅρος Καρυές 21.7.2018

 ΑΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ  

Κύριε ὑπουργέ,

        Μετά ἀπό τίς ἀνακοινώσεις τοῦ ὑπουργείου σᾶς περί ἀμέσου ἐκδόσεως ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας μέ βιομετρικά στοιχεῖα, ἡ ὁποία θά εἶναι μάλιστα καί ὑποχρεωτική γιά ὅλους τους Ἕλληνες, θά θέλαμε νά ἐνημερώσουμε ἐσᾶς καί ὅλον τόν κόσμο γιά τούς προβληματισμούς καί τίς ἐπιφυλάξεις μας ὥστε νομικά καί διοικητικά νά μήν αἰφνιδιαστεῖτε ἀπό τήν ἄρνηση παραλαβῆς τῆς ἐκ μέρους μας καί τῶν προβλημάτων πού θά προκύψουν.

       Ὡς μοναχοί τοῦ Ἁγίου Ὅρους, ἐδῶ καί δύο δεκαετίες ἀπό τά χρόνια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, παρακολουθοῦμε μέ προσοχή τά βήματα πού γίνονται γιά τήν ἐφαρμογή τῶν νέων τεχνολογιῶν στήν ζωή μας. Μέ ἀνακοινώσεις, ὁμιλίες, δημοσιεύσεις ἐνημερώνουμε γιά τήν ἐπερχόμενη σκοτεινή δικτατορία τῆς Νέας Ἐποχῆς πού καταπίνει τόν κόσμο καί τήν πατρίδα μας. Διαμαρτυρηθήκαμε γιά τούς κινδύνους τῆς ἄνευ ὅρων, Εὐρωπαϊκῆς ἐνοποιήσεως, τήν συνθήκη Σεγγεν πού μᾶς γέμισε μετανάστες (ἡμερίδα τοῦ τότε Δημητριάδος Χριστόδουλου εἰς Βόλο τό 1997), γιά τίς ἐτικέτες πού καθιερώθηκαν ἀρχικά σέ ὅλα σχεδόν τά προϊόντα μέ δαιμονικά σύμβολα «barcode καί 666 (Ἐπισν. ἔτους 2001), γιά τό ψηφιακό σύστημα «Η.ΔΙ.ΚΑ.» ποῦ διασυνδέει ὅλη τήν δημόσια διοίκηση καί ἐμπεριέχει τόν 666 (Ἐπισν. ἔτους 2010), γιά τίς ἠλεκτρονικές κάρτες πολιτῶν καί...

πρός τόν τότε ὕπ οἴκ. Κ. Βαρουφάκη (Ἐπισν. ἔτους 2015). Ὅλα εἰς ὦτα μή ἀκουόντων.

      Ὁ περιορισμός τῆς ἐλευθερίας εἶναι ὁ μεγάλος κίνδυνος πού ἐλλοχεύει, ἀπό τήν ἐφαρμογή τῆς τεχνολογίας τῶν ὑπολογιστῶν στήν ζωή μας. Ἐμεῖς ὡς μοναχοί γνωρίζουμε πολύ καλά τί σημαίνει περιορισμός τῆς ἐλευθερίας, ἐπιλέξαμε τήν ζωή αὐτή ἡ ὁποία ὅμως ὁδηγεῖ σέ ἁγιασμό ὅταν κανοναρχεῖται ἀπό τόν Θεό καί ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ.

     Ὅμως οἱ περιορισμοί τῆς ἐλευθερίας τῶν πολιτῶν, ἐν ὀνόματι τοῦ φόβου τῆς φοροδιαφυγῆς καί τῆς ἀπολύτου ἐπιβολῆς τῶν νόμων μέ τέτοια ἀπόλυτα μέσα ἐλέγχου, θά ὁδηγήσουν σέ μαρτύρια τούς πολίτες. Ἡ Ἱστορία μᾶς δείχνει πόσο πόνο καί θάνατο γέννησε ὁ Κομουνισμός, ὁ Χιτλερισμός, ἡ Τουρκοκρατία, κλπ.

     Ὁ δυτικός κόσμος ἔχει ξεφύγει ἀπό τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, οἱ κρατοῦντες στήν ΕΕ ἄλλα καί στήν χώρα μᾶς δηλώνουν ἄσχετοι μέ τήν πίστη στόν Χριστό, θεωροῦν ὡς πρόοδο τήν εἰσαγωγή ἠλεκτρονικῶν δεσμῶν στήν κοινωνία, ἐπιβραβεύουν μέ νομοσχέδια βδελυκτές ἀνηθικότητες ἕως καί αὐτῆς τῆς υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπό ὁμοφυλόφιλους, αὐτόματα διαζύγια, ἐκτρώσεις, διακοπῆ προσευχῆς καί ἐκκλησιασμοῦ στά σχολεῖα, ἀπαγόρευση τῶν εἰκόνων στά δημόσια κτίρια, καύση τῶν νεκρῶν καί πολλά ἀκόμη.

Ὁμιλία γιά τήν μέλλουσα πόλη πού οἰκοδομεῖται.Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΑΙ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.

ου γάρ έχομεν ωδε μένουσαν πάλιν, αλλα την μέλλουσαν επιζητούμεν (Εβρ. 13,14)

Αδελφοί μου, πού είναι οι μεγάλες πόλεις Βαβυλών και Νινευή; Μόνο σαθρές υπάρχουν σήμερα στη σκόνη των ερειπίων τους. Αλλά και η Μέμφιδα και η Θηβαΐδα, που ήταν το καμάρι των Φαραώ και των αρχόντων των ανθρώπων; Σήμερα είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να εντοπίσουμε που ακριβώς βρίσκονταν αυτές οι δύο πόλεις.

Αλλα ας αφήσουμε αυτές τις πόλεις πού φτιάχτηκαν από πέτρες και τούβλα. Ας δούμε τις πόλεις από αίμα, σάρκα και οστά. Οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις πόλεις των σωμάτων τους πολύ πιο αργά και κοπιαστικά απ' ότι όταν κτίζουν φρούρια και καθεδρικούς ναούς. Δαπανούν περίπου ογδόντα με εκατό χρόνια για να διαμορφώσουν τις πόλεις των σωμάτων τους και στο τέλος ανακαλύπτουν ότι οι προσπάθειές τους ήταν μάταιες. Όλο αυτό, πού τούς πήρε δεκαετίες για να το διαμορφώσουν με φροντίδα πολλή  και συνεχή, φόβο, καταρρέει σ’ ένα δευτερόλεπτο μέσα στη στάχτη του τάφου, μόλις κλείσουν τα μάτια τους. Πραγματικά, ποιου ανθρώπου η πόλη του σώματος δεν κατακρημνίστηκε τελικά και δεν έγινε σκόνη; Κανενός!

Άλλα ας αφήσουμε τις πόλεις του σώματος. ’Άς δούμε τις πόλεις της γήινης ευτυχίας, αυτές πού οι άνθρωποι έκτισαν από γενιά σε γενιά. Τα υλικά με τα όποια κτίστηκαν είναι η ευφορία, η απόλαυση, η περιουσία, η εξουσία, η δόξα και η τιμή. Που θεμελιώνονται αυτές οι πόλεις; Σαν ένας ιστός αράχνης υφάνθηκαν μέσα σε μια στιγμή και σαν ιστός εξανεμίζονται, κάνοντας τους ευτυχείς ανθρώπους πιο δυστυχείς και από τούς δύσμοιρους!

Ἡ Θεολογία τῶν μνημοσύνων. Γιατί τελοῦνται τά 3ήμερα καί τά 9μερα μνημόσυνα

  Όλοι σχεδόν έχουμε πάει σε μνημόσυνο συγγενικού ή προσφιλούς μας προσώπου. Πόσοι όμως γνωρίζουν ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός του;

Οι περισσότεροι τελούν τα μνημόσυνα των κεκοιμημένων καθαρά από λόγους παράδοσης. Τα μνημόσυνα είναι άρρηκτα δεμένα με τη Θεολογία της Ορθοδοξίας για τη ζωή μετά το θάνατο.

Στην Ορθόδοξη Παράδοση έχουμε τέσσερα μνημόσυνα. Το τριήμερο, το εννιαήμερο, το σαρανταήμερο και το ετήσιο μνημόσυνο. Όλα δημιουργήθηκαν για να βοηθήσουν στο ταξίδι της ψυχής από τη γη στον ουρανό.

Ποιό είναι όμως αυτό το ταξίδι; Αρχίζει λίγο πριν πεθάνει ο άνθρωπος όταν βλέπει άτομα που γνωρίζει, αλλά έχουν φύγει από τον κόσμο αυτό, γύρω του. Αυτό γίνεται κατά Θεία Οικονομία για να καταλάβει ο ψυχοραγών ότι έφτασε η ώρα που θα συναντήσει τον Δημιουργό του Κόσμου.

Όταν τελικά ο άνθρωπος πεθαίνει χωρίζεται η ψυχή από το σώμα. « Οίμοι, οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζομένη εκ του σώματος » λέει ένα ιδιόμελο της Νεκρώσιμης Ακολουθίας για να δείξει ότι ο πραγματικός αγώνας τώρα αρχίζει για την ψυχή.

Εκείνη τη στιγμή τη ψυχή παραλαμβάνει ο Φύλακας Αγγελός της. Όταν χωρίζεται από το σώμα και καταλάβει ότι φεύγει από τα άτομα που αγαπά πλημμυρίζει από θλίψη.

Τις δυο πρώτες ημέρες η ψυχή μαζί με τους αγγέλους γυρίζει στους τόπους όπου έζησε και ειδικά εκεί όπου έπραξε καλά έργα. Εκείνη θα μας βλέπει, θα μας μιλάει αλλά εμείς ούτε θα μπορούμε να τη δούμε, ούτε να της μιλήσουμε.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός περιγράφει στη Νεκρώσιμη Ακολουθία έξοχα την κατάσταση της ψυχής εκείνη την ώρα « Πρός τους ανθρώπους τα χέρια απλώνει, και κανείς δεν τη βοηθά. ».

Την τρίτη ημέρα από το θάνατο η ψυχή αρχίζει τη πορεία προς τον ουρανό για να κριθεί από το Θεό. Την ημέρα αυτή οι συγγενείς τελούν το τριήμερο μνημόσυνο για δύο λόγους.

Τό μέρος τοῦ χρόνου πού δανείζουμε στόν Χριστό δέν πηγαίνει χαμένο...

 

facebook

https://proskynitis.blogspot.com/2018/07/blog-post_43.html

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Καλή Σκύδρας

Τήν Τρίτη 31-7-2018 καί ὥρα 18.00-19.00 μ.μ., στόν Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ στήν Καλή Σκύδρας τοῦ νομοῦ Πέλλης  ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης θά ἀναπτύξει τό θέμα: «Τίτλος ὁμιλίας 83. Ἡ κατά μόνας ἀσκητική ζωή εἶναι ἐπικίνδυνη γιά τούς πνευματικά ἀγύμναστους Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΜΑ΄)

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης: «Νά λές μέσα σου, ὁ Κύριος εἶναι τά πάντα γιά μένα· ἐγώ δέν εἶμαι τίποτα· εἶμαι ἀδύναμος καί ἀσήμαντος»

 

Να λες μέσα σου, μ΄ όλη σου την καρδιά: «Ο Κύριος είναι τα πάντα για μένα· εγώ δεν είμαι τίποτα· είμαι αδύναμος και ασήμαντος».

29 Ιουλίου Συναξαριστής. Καλλινίκου, Θεοδότης, Μάμα, Ἰωάννη Μάρτυρα, Βασιλίσκου, Κωνσταντίνου Πατριάρχου, τῶν Ἁγίων Πατέρα, Μητέρας καί τῶν δύο τέκνων τους, Ἰωάννη Στρατιώτη, Βενιαμίν καί Βηρίου, Θεοδοσίου Βασιλέως.

Ὁ Ἅγιος Καλλίνικος ὁ Μάρτυρας

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Κιλικία. Μὲ ἰδιαίτερη εὐφράδεια λόγου, ἀλλὰ καὶ μὲ πολὺ ζῆλο, δίδασκε τὸ Εὐαγγέλιο.
Ὅταν ἔφθασε στὴν Αἴγυπτο, φανατικοὶ εἰδωλολάτρες ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του, τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν ἡγεμόνα Σακέρδωνα. Αὐτός, ὑποκρινόμενος, ἔδειξε ὅτι λυπᾶται, καὶ γιὰ νὰ κάμψει τὸ φρόνημα τοῦ Καλλινίκου, ἀνέφερε δῆθεν περιστατικὰ πρώην γενναίων χριστιανῶν, ποὺ ὅταν ἀντίκρισαν τὰ σκληρὰ βάσανα, ἀρνήθηκαν τὴν πίστη τους.
Ὁ Καλλίνικος, ἀντιλαμβανόμενος τὴν ὑποκρισία τοῦ ἡγεμόνα, μειδίασε καὶ τοῦ εἶπε: «Μὴν ἀναβάλλεις, ἔπαρχε, νὰ λάβεις πεῖρα τῆς δύναμης μὲ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς ὁπλίζει τοὺς γνήσιους πιστούς Του.

Γρήγορα ἑτοίμασε ὅλα σου τὰ κολαστήρια ὄργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια καὶ ὅτι ἄλλο σκληρὸ μαρτύριο ἔχεις. Ὅλα αὐτὰ καὶ ἄλλα περισσότερα καὶ σκληρότερα βασανιστήρια ποθῶ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ».