Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 04-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πρoς Ρωμαίους κεφ. ιβ΄ 6 - 14    

ιβ΄ 6 - 14
 
 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 1 - 8    


Θ΄ 1 - 8 
 


Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ.Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Ματθ θ’, 1-8)


 «Κα φο μπκε στ πλοο πέρασε δι μέσου τς λίμνης στ πέναντι μέρος κα λθε στ δική του πόλη. Κα ν φεραν σ’ ατν να παραλυτικ πάνω στ κρεβάτι. Κα  ησος, ταν εδε τν πίστη τους, επε στν παραλυτικό· χε θάρρος, παιδί μου, σο χουν συγχωρηθε ο μαρτίες σου»

Δική του πόλη νομάζει δ τν Καπερναούμ.  Βηθλεμ τν φερε στ ζωή,  Ναζαρτ τν μεγάλωσε,  Καπερναομ τν εχε μόνιμο κάτοικό της.  παραλυτικς δ εναι λλος πὸ κενον πο ναφέρει  εαγγελιστς ωάννης. κενος ταν κατάκοιτος στν κολυμβήθρα, ατς ταν στν Καπερναούμ. κενος ταν ρρωστος τριάντα κτ χρόνια· γι’ ατν δῶ δ λέγεται τίποτα τέτοιο. κενος δν εχε κανένα ν τν προστατέψει, ατς μως εχε ατος πο τν φρόντιζαν, πο τν σήκωσαν κιόλας κα τν φεραν. Κα σ’ ατν λέει, «παιδί μου, συγχωρονται ο μαρτίες σου» σ’ κενον, «θέλεις ν βρες τν γεία σου»; Κι κενον τν θεράπευσε τ Σάββατο, ατν μως χι. Γιατί βέβαια θ τν κατηγοροσαν ν τ κανε· κα γι’ ατ ο ουδαοι σ’ ατν σιώπησαν, σ’ κενον μως πιτέθηκαν κα τν καταδίωκαν. Ατ τ επα χι χωρς λόγο λλ γι ν μ νομίσει κανένας πς πάρχει διαφωνία,πειδ σχημάτισε τν ποψία πς ταν  διος παραλυτικός.

Θεολογία καί Ἰατρική. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Θεολογία και Ιατρική

Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

Όπως είναι γνωστό, αγαπητοί μου, ο άγιος ένδοξος μεγαλομάρτυς καί ιαματικός Παντελεήμων εξασκούσε τήν τέχνη της ιατρικής, ήταν ιατρός. Τήν ιατρική τέχνη των σωμάτων τήν έμαθε από κάποιον Ευφρόσυνο, ο οποίος είχε πολύ μεγάλη φήμη καί δόξα καί φαινόταν ότι έφθασε στό άκρο της ιατρικής, ενώ τήν κατά Χριστόν ιατρική τέχνη της ψυχής τήν έμαθε από τόν άγιο Ερμόλαο, πού ήταν ιερεύς της Εκκλησίας της Νικομήδειας, καί του οποίου τήν μνήμη εορτάσαμε χθές. Τό γεγονός αυτό μάς παρέχει εύκαιρον αφορμή, γιά νά ομιλήσουμε σήμερα περί της σχέσεως επιστήμης καί θεολογίας καί πιό συγκεκριμένα περί της σχέσεως ιατρικής καί θεολογίας.

Ευθύς εξ αρχής πρέπει νά πούμε ότι επιστήμη καί θεολογία εκ της φύσεώς τους δέν συγκρούονται˙ δέν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ επιστήμης καί θεολογίας. Καί αυτό γιατί καί οι δύο έχουν διαφορετικό επιστητό. Η μέν επιστήμη εξετάζει τό «πως» καί τό «γιατί» της δημιουργίας, η δέ θεολογία ερευνά τό «ποιός» της δημιουργίας. Η επιστήμη κινείται στά όρια του κτιστού, ενώ η θεολογία κινείται στά όρια του ακτίστου.
Η επιστήμη δέν ασχολείται με τό «ποιός», με την αιτία της δημιουργίας, αλλά με τό «πώς» καί τό «γιατί», γι’αυτό αφήνει τήν θεολογία νά ερευνήσει τό «ποιός». Αντιστοίχως, η θεολογία ασχολείται δευτερευόντως με τό «πώς» καί τό «γιατί» της δημιουργίας, και κυρίως, πρωτίστως με τό «ποιός», αφήνοντας τήν επιστήμη νά ερυνήσει τό «πώς» καί τό «γιατί».

Ὁ Θεός καί οἱ «Θεοί». Πρωτοπρ. Διονυσίου Τάτση



  Ὁ Θεός καί οἱ  «Θεοί»

Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 

ΠΟΛΛΟΙ εἶναι οἱ ἄνθρωποι, ποὺ δηλώνουν δημοσίως ὅτι δὲν πιστεύουν στὸν Θεό. Ἀρνοῦνται νὰ δεχτοῦν τὶς ἐντολές του καὶ ἐπιλέγουν τοὺς «θεοποιημένους» συνανθρώπους τους.
Παρατηρεῖται ἕνας παραλογισμὸς στὶς προτιμήσεις τους. Πίστη στὸ Θεό, ὄχι. Πίστη στὰ χαρίσματα τῶν «θεοποιημένων» ἀνθρώπων, ναί.
Οἱ ἄπιστοι δέχονται μὲ ἐμπιστοσύνη τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ τοὺς ταιριάζουν, ἐνῶ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ τοὺς ἀποστρέφονται. Τοὺς ἐμπαθεῖς καὶ ἁμαρτωλοὺς τοὺς ἔχουν ὡς παραδείγματα ζωῆς. Τοὺς καλοὺς καὶ ταπεινοὺς ὡς παραδείγματα πρὸς ἀποφυγήν.
Ἔχουν ὡς Θεοὺς πολιτικούς, ἀξιωματικούς, ἠθοποιούς, τραγουδιστές, λοιποὺς καλλιτέχνες, ἀθλητές, ποδοσφαιριστές κ.ἄ. Γι᾽ αὐτοὺς μιλοῦν, αὐτοὺς θαυμάζουν, αὐτοὺς μιμοῦνται, τέτοιοι θέλουν νὰ γίνουν καὶ αὐτοί, ἀλλὰ καί τὰ παιδιά τους!
Εἶναι δυστυχῶς αἰχμάλωτοι τῆς ὕλης καὶ τῆς γῆς, χωρὶς καμιὰ πνευματικὴ ἀναζήτηση, χωρὶς καταφυγὴ στὸ Θεὸ καὶ χωρὶς νόημα στὴ ζωή τους. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι πεθαίνουν ἀμετανόητοι. Καὶ ἀποτελοῦν, ἀλίμονο, τὰ μεγάλα στρώματα τῆς κοινωνίας, γεγονὸς ποὺ πικραίνει τοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς συνειδητοὺς χριστιανούς.

Πῶς ἔγινε ἡ μεγάλη ἀλλαγή. Μέρος Β'. Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Οἱ γονεῖς καὶ τὰ παιδικὰ ἔτη.

 Πῶς ἔγινε ἡ μεγάλη ἀλλαγή 
Οἱ γονεῖς καὶ τὰ παιδικὰ ἔτη. Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ἤτανε ἡ μεγάλη ὥρα τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Μέγας Κωνσταντίνος, μονοκράτορας πλέον, ἀπόλυτος ἄρχοντας Ἀνατολῆς καί Δύσης, πῆρε ὁριστικά τήν Ἐκκλησία ἀπό τίς κατακόμβες καί τήν ἔστησε, ἐλεύθερη τώρα, στό κέντρο τῆς κοινωνίας.  Κάτι περισσότερο.
 Ἀπό διωκόμενη πού ἦταν τήν ἔκανε εὐνοούμενη τοῦ ἰσχυροῦ καί ἀπέραντου ρωμαϊκοῦ κράτους.  Ζοῦσε, λοιπόν, ἡ μαρτυρική Ἐκκλησία ἕνα πανηγύρι, πού δέν τό καλοπίστευε. Ἀνάπνεε τόν ἀέρα τῆς ἐλευθερίας καί τό δημιουργικό της ἔργο ἔγινε πελώριο.
Δέν μποροῦσε, τίς ὧρες αὐτές τῆς χαρᾶς καί τῆς δοξολογίας, νά φανταστεῖ πόση δοκιμασία καί πίκρα γεννιόταν μέ τή νέα τούτη κατάσταση.  Καί δέν ἄργησε καθόλου.  Γεννήθηκε μιά φοβερή αἵρεση.  Τήν εἶχε κιόλας, τό 318 στήν Ἀλεξάνδρεια, κηρύξει ὁ Ἄρειος.
Τώρα, μέ τήν ἀπόλυτη ἐλευθερία ἀπό τό 324, ἁπλώθηκε πολύ καί ζήταγε νά νοθεύσει τήν πίστη καί τό φρόνημα τῆς Ἐκκλησίας. Ἄνδρες ἱεροί, ὁμολογητές ἀπό τούς παλιούς διωγμούς καί γνήσιοι φορεῖς τῆς Παράδοσης, φύλαγαν καλά τίς Θερμοπῦλες. Ὕψωναν φωνή κι ἔδειχναν ὅτι μέ τή διδασκαλία του ὁ Ἄρειος ὀπισθοδρομοῦσε. 

Κωνσταντίνος Χολέβας, Εἴχαμε κάποτε μιά ὡραῖα ἑλληνική γλῶσσα

ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Τα ελληνικά ήταν και παραμένουν μία δύσκολη γλώσσα. Υπήρχε, όμως, στα παλαιότερα χρόνια μία ηθική υποχρέωση των πολιτικών, των δημοσιογράφων και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης να μιλούν και να γράφουν σωστά ελληνικά. Για να δείχνουν τον σεβασμό τους προς την πανάρχαια γλώσσα μας και για να γίνονται παράδειγμα προς μίμησιν από τον λαό. Σήμερα δυστυχώς ακούμε και διαβάζουμε σοβαρά γλωσσικά ολισθήματα από –υποτίθεται- μορφωμένους ανθρώπους. Καταγράφω χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:

Από προβεβλημένο στέλεχος της κυβερνήσεως ακούσαμε τη δήλωση ότι θα ασχοληθεί με το πρόβλημα «των πλεονάζοντων θέσεων»! Διπλό το ολίσθημα. Πρώτον η λέξη θέση είναι γένους θηλυκού, άρα το σωστό είναι «των πλεοναζουσών θέσεων». Αλλά και αρσενικό να ήταν το γένος, το σωστό είναι «των πλεοναζόντων υπαλλήλων», όχι «πλεονάζοντων» . Εκτός αν ο ομιλητής μιμείται την κακόηχη «δημοτικιά» των αριστερών φοιτητικών συλλόγων που γράφουν «του Πανεπιστήμιου» αντί «του Πανεπιστημίου».

Ἡ νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Διάκονος π.Παναγιώτης Θεοδώρου

Η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου

Διάκονος π.Παναγιώτης Θεοδώρου Θεολόγος

«εις τιμήν αποβλέπει της του Θεού Λόγου Μητρός»
Από την 1η Αυγούστου η Εκκλησία εισέρχεται στην περίοδο της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου, η οποία διαρκεί έως τις 14 Αυγούστου. Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει ότι η νηστεία αυτή «εις τιμήν αποβλέπει της του Θεού Λόγου Μητρός, η οποία προγνωρίζουσα την αγίαν της μετάστασιν από τον κόσμον, πάντοτε ηγωνίζεται υπέρ υμών, και ενήστευεν, αν και χρείαν δεν είχε νηστείας, ως καθαρά και πανάμωμος, ζώσα δε αγγελικώς η υψηλοτέρα και των Αγγέλων και προσευχομένη συνεχώς και πάντοτε δι’ ημάς ικετεύουσα. Διά τούτο και ημείς χρεωστούμεν να νηστεύσωμεν εκμιμούμενοι τον βίον της».

Κατά τη περίοδο αυτή νηστεύουμε όλες τις μέρες τις εβδομάδας, εκτός Σαββάτου και Κυριακής, που γίνεται κατάλυση μόνο οίνου και ελαίου. Ανήμερα της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στις 6 Αυγούστου, γίνεται κατάλυση ιχθύος. Επίσης, προβλέπεται κατάλυση ιχθύος αν η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου) συμπέσει ημέρα Τετάρτη ή Παρασκευή.

Ἡ προσευχή ἀπομακρύνει τἀ πονηρά πνεύματα




Πηγαίνοντας μια Κυριακή στην Εκκλησία της σκήτης ο Αββάς Μακάριος, πού είχε χάρισμα από τον Θεό να διακρίνει με τα μάτια της ψυχής, όσα οι άλλοι δεν έβλεπαν με τα σωματικά τους μάτια, είδε την καλύβα κάποιου Μοναχού τριγυρισμένη από πονηρά πνεύματα. Πολλά είχαν τη μορφή παιδιών, πού έκαναν κάθε λογής αταξία. Άλλα έμοιαζαν με άσεμνες γυναίκες. Χόρευαν, πηδούσαν κι έκαναν διάφορα ανόητα καμώματα…
Χωρίς άλλο, συλλογίσθηκε ο Όσιος, έχει κυριευθεί από αμέλεια ο Αδελφός, γι αυτό έχουν τόσο θάρρος μαζί του οι δαίμονες.
Σαν τελείωσε η Λειτουργία, πήγε καί χτύπησε την πόρτα του Μοναχού:
- Ήλθα να σου ζητήσω μια χάρη, του είπε. Μετά χαράς, Αββά, αν περνά από το χέρι μου.
Βρίσκομαι σε μεγάλη στενοχώρια καί θέλω να προσευχηθείς για μένα στον Κύριο να με ανακούφιση.
Απόρησε ο Αδελφός, ακούγοντας τον Γέροντα να μιλά έτσι.
Δεν είμαι άξιος, Αββά, να προσεύχομαι εγώ για, σένα, του είπε συνεσταλμένα.

Ἐπιστολή Μητροπολίτου Γλυφάδας Παύλου πρός τόν Ἀρχεπίσκοπο: «Ἐκτάκτως σύγκληση τῆς Δ.Ι.Σ γιά Ἀργία Κυριακῆς, Μάθημα Θρησκευτικῶν, Μεταμοσχεύσεις...»

Μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος. Eπιστολή προς τον Αρχεπίσκοπο και την Δ.Ι.Σ. για το θέμα της αργίας της Κυριακής


Ἐν Βούλᾳ τῇ   10η   Ἰουλίου   2013
Πρός τόν Μακαριώτατον Πρόεδρον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Ν
Εἰς  Ἀθήνας
         Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,
                                   Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε !
     
            Ἐπί τῇ συμπληρώσει 1700 ἐτῶν ἀπό τῆς ὑπογραφῆς τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων, οἱ ἀνά τήν Οἰκουμένην χριστιανοί, ἀναμιμνησκόμεθα μετ΄εὐγνωμοσύνης καί τῆς διατάξεως ἐκείνης, τοῦ Θεοστέπτου Βασιλέως καί Ἰσαποστόλου Ἁγίου Κωνσταντίνου,  καθ΄ἥν, ἡ ἡμέρα τῆς Κυριακῆς, καθιερώθη ὡς ἡμέρα ἀργίας, διά τούς ἐργαζομένους.
            Αἰῶνας καί αἰῶνας διελθόντες ὑπό τό εὐλογημένον τοῦτο καθεστώς, δυσάρεστον ἔκπληξιν προξενεῖ καί εἰς ἡμᾶς ἡ ταχεῖα προώθησις ὑπό τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας Νομοθετήματος, δι΄ οὗ καταργεῖται ἡ ἰσχύουσα κατά τήν Κυριακήν, ἀργία τῶν ἐμπορικῶν καταστημάτων.

Παπά Χαράλαμπος ὁ Κύπριος: τόν σκότωσαν γιατί ἀντιστάθηκε στόν ἐξισλαμισμό τοῦ χωριοῦ του...

Lourounjina
Ο νέος Ιερομάρτυρας Χαράλαμπος Μιχαηλίδης εκ Λουρουτζίνας Κύπρου (1862 – 24 Σεπτεμβρίου 1924)

Οι δύσκολες συνθήκες ζωής τών χρόνων της Τουρκοκρατίας συνέτειναν ώστε πολλοί Έλληνες κάτοικοι της Κύπρου να προσχωρήσουν στο Ισλάμ για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Σε αρκετές περιπτώσεις η προσχώρηση αυτή ήταν εικονική και οι νεοφώτιστοι μουσουλμάνοι, ενώ δήλωναν δημόσια πίστη στον Μωάμεθ, στα κρυφά παρέμεναν Χριστιανοί. Δυστυχώς, με την πάροδο του χρόνου οι απόγονοι πολλών από τους εξισλαμισθέντες εκτουρκίσθηκαν και χάθηκαν οριστικά για τον Ελληνισμό. 

Ωστόσο, αρκετοί Λινομβάμβακοι, όπως αποκαλούνταν στην Κύπρο οι Κρυπτοχριστιανοί, παρομοιαζόμενοι με ύφασμα που έχει δύο όψεις, μία από λινάρι και μία από βαμβάκι, εξακολούθησαν να βιώνουν τις τραγικές καταστάσεις που δημιουργούσε η διπλή θρησκευτική ιδιότητά τους, μέχρι τα πρώτα χρόνια της Αγγλοκρατίας, οπότε επετράπη η ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων των κατοίκων και αρκετοί φανερώθηκαν ως Χριστιανοί.

Ὁμιλία εἰς τήν Λιτανείαν τοῦ Σταυροῦ κατά τήν 1η Αὐγούστου (Ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς)

Ομιλία εις την Λιτανείαν του Σταυρού: Θάνατο του σώματος ούτε έδωσε ο Θεός ούτε έκαμε, ούτε παρήγγειλε να συμβαίνει. Από πού λοιπόν προξενήθηκε; Τον εισηγήθηκε με δόλο ο Σατανάς και τον δέχθηκαν οι προπάτορές μας και απογυμνωθήκαμε από την ουράνια αίγλη των φωτεινών και ζωτικών ενδυμάτων.
Άρα εμείς οι ίδιοι γίναμε γεννήτορες του θανάτου μας, γιατί εγκαταλείψαμε εκούσια τον κτίστη και ζωοποιό Δεσπότη. Κέντρο του θανάτου, σωματικού και ψυχικού, είναι η αμαρτία. Έτσι η φιλανθρωπία των Πατέρων όρισε τη νο­σηρή αυτή εποχή του έτους να τελείται ο αγιασμός του ραντισμού την πρώτη Αυγούστου, ώστε να μένομε απρόσβλητοι από τα προερχόμενα από την αμαρτία νοσήματα.

ΟΜΙΛΙΑ 31η: ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ 1η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

1. Ο Θεός δεν έκαμε τον θάνατο, ούτε ευχαριστείται με την απώλεια των ανθρώπων». Εάν όμως δεν έκαμε ο Θεός τον θάνατο, ούτε και είναι αυτός αίτιος των φοβέρων δεινών που επακολούθησαν τον θάνατο, από που λοιπόν συμβαίνουν σε μας οι αρρώστιες και τα νοσήματα και τα άλλα δυσάρεστα, από τότε που υπάρχει ο θάνατος; Από που προέρχεται και ο θάνατος;

Ὁ Ἀσύγκριτος. Μιχαὴλ Μιχαηλίδη


  
 Ὁ Ἀσύγκριτος
Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Μερικοί ἀφελεῖς τολμοῦν κάποτε νά συγκρίνουν, μέ ἀνθρώπινα συνήθως μέτρα, τόν Ἰησοῦ Χριστό, μέ κάποιες προσωπικότητες πού ξεχωρίζουν στίς σελίδες τῆς ἱστορίας. Γιά παράδειγμα, ὁ Σωκράτης, ὁ Κομφούκιος, κ.ἄ. Καί λέω "ἀφελεῖς", γιατί λησμονοῦν τήν ἰδιότητα τῶν δύο συγκρινόμενων προσώπων. Τό ἕνα πρόσωπο εἶναι Θεός - Θεάνθρωπος - τό δέ ἄλλο πρόσωπο εἶναι, ἄνθρωπος, ὅποιος κι ἄν εἶναι αὐτός.
Ὁ Ἰησοῦς εἶναι " Ὁ Ἀσύγκριτος". Ἀσύγκριτος μέ τήν ἀπόλυτη, ἀλλά καί τήν ἀπόλυτα θεολογική ἔννοια καί ὄχι μ᾽ αὐτή τή σχετικά περιγραφική καί συγκριτική. Τέτοια "σχήματα λόγου" εἶναι γιά παράδειγμα τά ἑξῆς: Ὁ ἄνθρωπος αὐτός εἶναι "ἀσύγκριτος" καλλιτέχνης, ρήτορας κ.λπ. ἤ τό τάδε ἔργο δέ συγκρίνεται μέ τό ἄλλο…

Οπτικό Αγιολόγιο 3 Αυγούστου


Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 3ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἡ Πρόοδος τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Διάκονος π. Παναγιώτης Θεοδώρου

ξυλόγλυπτος Σταυρός διά χειρός Γεωργίου Λασκά-
ρεως (1566), εὑρισκόμενος εἰς τήν Ἱ. Μονήν Σταυροβουνίου
εἰς τήν Κύπρον
.

 Η Πρόοδος του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού

Διάκονος π. Παναγιώτης Θεοδώρου, Θεολόγος

Η Εκκλησία την 1η Αυγούστου εισέρχεται στην περίοδο της Νηστείας του Δεκαπενταυγούστου. Την ίδια δε ημέρα εορτάζει την Πρόοδο του Τιμίου Σταυρού.

Στην Κωνσταντινούπολη, μετά την προσκύνηση του Τιμίου Ξύλου, γινόταν η λεγόμενη Πρόοδος, δηλαδή η περιφορά Του μέσα στην πόλη. Ο Ευστρατιάδης αναφέρει τα έξης: «Κατά την ημέραν ταύτην εξήγετο εκ του σκευοφυλακίου της μεγάλης εκκλησίας ο Τίμιος Σταυρός, περιήγετο ανά την πόλιν και εξετίθετο εις διαφόρους ναούς προς προσκύνησιν και αγιασμόν των πιστών και πάλιν απετίθετο εις το σκευοφυλάκιον».

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible