Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

Κυριακή τοῦ ἀσώτου. Ὁμιλία ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Μέρος Δεύτερο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ [:Λουκ.15,11 – 32] 

Ομιλία αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου, 

«Εἰς τὴν παραβολὴν περὶ τοῦ ἀσώτου» 

[Μέρος δεύτερο] 

Αυτά καθώς έλεγε ο Άσωτος Υιός, και καθώς έκλαιγε γοερά, «εἶπεν ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ(:είπε ο πατέρας στους δούλους Του)». Σε ποιους «δούλους»; Άκου: στους ιερείς και λειτουργούς των προσταγμάτων Του: «Ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην, καὶ ἐνδύσατε αὐτόν(:βγάλτε έξω την πιο καλή φορεσιά απ’ όσες έχουμε, σαν αυτή που φορούσε πριν φύγει απ’ το σπίτι μου). Φέρετε αυτήν που έχει υφανθεί στους ουρανούς, αυτήν που αποκατέστησε το πνευματικό πυρ. Φέρετε την στολή, που υφαίνεται στα ύδατα της κολυμβήθρας. Φέρετε την στολή, που παρασκευάζεται από την πνευματική φωτιά και ενδύστε τον. Ενδύσατε αυτόν, που απογυμνώθηκε, ενδύσατε τον νέο Αδάμ, τον οποίο γύμνωσε ο διάβολος. Ενδύσατε τον βασιλέα της κτίσεως· κοσμήστε αυτόν, για τον οποίον κόσμησα τον κόσμο· καλλωπίστε του υιού μου τα φίλτατα μέλη. 

Δεν ανέχομαι να τον βλέπω ακαλλώπιστο. Δεν ανέχομαι να αφεθεί η δική μου εικόνα απογυμνωμένη. Θεωρώ ντροπή δική μου την ντροπή του δικού μου παιδιού. Θεωρώ δική μου δόξα τη δόξα του παιδιού μου. Δώστε και δακτυλίδι στο χέρι του, για να φορεί τον αρραβώνα του Αγίου Πνεύματος και φορώντας αυτό, να φρουρείται από αυτό το Άγιο Πνεύμα. Κι έτσι, περιφέροντας την σφραγίδα μου, θα είναι φοβερός σ’ όλους τους πολεμίους και εναντίους. Και γινόμενος αντιληπτός από μακριά, να δείχνει ποιου Πατέρα είναι αυτός υιός. Δώστε του και υποδήματα στα πόδια του, για να μη βρει πάλι ο όφις γυμνή την πτέρνα του και τον κτυπήσει με το κεντρί του, αλλά μάλλον για να καταπατεί αυτός την κεφαλή του δράκοντος και να συντρίψει του πολεμίου τα κέντρα, καθώς και για να τρέχει στο δρόμο του Θεού. Και στη συνέχεια, αφού φέρετε τον σιτευτό μόσχο, θυσιάστε τον». 

Ποιον «μόσχον τόν σιτευτόν » λέγει; Ποιον; Αυτόν που γέννησε η δάμαλις Παρθένος Μαρία. «Φέρετε τον μόσχο τον αδάμαστο, που δεν δέχθηκε ζυγό αμαρτίας, τον Παρθένο και εκ Παρθένου, Αυτόν που ακολουθεί αυτούς που Τον ακολουθούν, όχι εξ ανάγκης, αλλά εκουσίως. Αυτόν, που δεν κάνει χρήση της δυνάμεώς Του, ούτε των κεράτων Του, αλλά που πρόθυμα παραδίδει τον αυχένα Του και σφαγιάζεται από τους ιερείς. Θυσιάστε, λοιπόν, τον θεληματικώς θυσιαζόμενο, θυσιάστε Αυτόν που ζωοποιεί όσους επιτελούν τη θυσία, θυσιάστε τον θυσιαζόμενο, που όμως δεν πεθαίνει. Θυσιάστε τον μελιζόμενο, που αγιάζει αυτούς, που τον μελίζουν. Θυσιάστε τον εσθιόμενο από τους πιστούς, που όμως ποτέ δεν δαπανάται. Θυσιάστε τον Αυτόν, που κάνει μακαρίους εκείνους που Τον τρώγουν. Και αφού φάγουμε όλοι ας ευφρανθούμε. Γιατί ο υιός μου αυτός ήταν νεκρός και ξαναέζησε· ήταν χαμένος και βρέθηκε».«Καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι(:Και άρχισαν να ευφραίνονται)»[Λουκ.15,27]. 

Ἀσφάλεια ἑκατό τοῖς ἑκατό...

Τό ἔτος 1936 ἐκλήθη νά ὑπηρετήση τήν θητείαν του στό στρατό. Καί κατετάγη εἰς τήν Κόρινθον στό μηχανικό τμῆμα. Ἀρχάς τοῦ ἔτους 1939 ἀπελύθη ἀπό τό στράτευμα. Ἐπανῆλθε γιά λίγο στό χωριό του, καί ἀπό κεῖ μετέβη εἰς τήν Κεφαλληνίαν ἀναζητώντας ἐργασίαν. Καί πράγματι, μέ κάτι γνωριμίες πού εἶχε, καί λόγω τῆς εἰδικότητος πού εἶχε στόν στρατό, προσελήφθη καί εἰργάζετο σέ κάποια τοπογραφική ἑταιρεία.
Μέ τήν κήρυξιν ὅμως τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου τοῦ ᾿40 ἐκλήθη καί πάλιν ὑπό τά ὅπλα διά νά ὑπηρετήση καί πάλιν τήν πατρίδα. Πρίν ὅμως προλάβει νά φύγη γιά τά ἔμπεδα τῆς Κορίνθου νά ντυθῆ, ἀρρώστησε βαρειά, ἔφθασε στόν θάνατο, παρέμεινε δέ κλινήρης περί τούς δύο μῆνες περίπου.
Κατά τό διάστημα ὅμως αὐτό, τό Σύνταγμα τῆς Κορίνθου εἰς τό ὁποῖον ἀνῆκε εἶχε πάει εἰς τό μέτωπον καί σέ ἀλλεπάλληλες μάχες διελύθη παντελῶς.
Καί μετά ἀπ᾿ αὐτά, συμπεραίνει κανείς ὅτι ἡ ἀσθένεια ἡ ὁποία τόν κράτησε τόσες ἡμέρες στό Νοσοκομεῖο τῆς Κεφαλληνίας, ἦταν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ διά νά τόν φυλάξη ζῶντα.

Ἐπίσκεψη στόν θαυματουργό ἅγιο Πορφύριο

Μαρτυρία π. Παύλου Τσουκνίδα

Μία φορά πήγα στον Γέροντα Πορφύριο ως λαϊκός το 1989, είχα ένα πρόβλημα με το στομάχι μου, πονούσε πολύ και δεν με άφηνε, παρ’ όλο ότι έπαιρνα και φάρμακα κατά καιρούς, να ηρεμήσω.
Όταν μπήκα μέσα στο κελλί του, ο Γέροντας ήταν ξαπλωμένος, γιατί ήταν άρρωστος, και όλοι θυμάμαι λέγανε ότι θα φύγη ο Γέροντας για την άνω Ιερουσαλήμ, όμως ο Γέροντας έζησε. Το δεξί του χέρι ήταν τυλιγμένο μέχρι τα μέσα του αγκώνα με λωρίδες άσπρο πανί σαν γάζες και κρατούσε ένα ξύλινο Σταυρό. Το κελλάκι του ήταν σκοτεινό, για φως είχε μία κανδήλα ακοίμητη σε προσκυνητάρι με μεγάλη εικόνα αγιογραφημένη της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Μόλις αντίκρυσα την αγγελική μορφή του Γέροντος, είδα γύρω-γύρω απ’ το πρόσωπό του, στο κρεββάτι που ήταν ξαπλωμένος, να τον περιλούζη ένα γλυκύτατο απαλό φως και έμεινα άναυδος. Με δέος γι’ αυτό που αντίκρυσα, του λέω: «Την ευχή σας, Γέροντα!» «Του Κυρίου μας», μου απαντά εκείνος. Μ’ αξίωσε ο Θεός τον ανάξιο και αμαρτωλό δούλο του να δουν τα μάτια μου αυτήν την φορά τον Γέροντα, εκείνη την αγιασμένη ψυχή, λουσμένη με θεϊκό φως (άκτιστο φως), η οποία έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στην μνήμη μου και δεν περιγράφεται με λόγια.
Αμέσως με ρωτάει: «Τι πρόβλημα έχεις, παιδί μου;» με απαλή γλυκιά φωνή. Και του απαντώ: «Το στομάχι μου με πονάει, Γέροντα». Και εκείνος μου λέει: «Για έλα εδώ κοντά στο κρεββάτι μου, γιατί δεν μπορώ να σηκωθώ να σε σταυρώσω».
Αμέσως πήγα κοντά, γονάτισα, φίλησα τον Τίμιο Σταυρό και το χέρι του. Εκείνος μου λέει: «Πού ακριβώς πονάς;» Και του έδειξα το σημείο επακριβώς. Τότε εκείνος πήγε να κάνη το σημείο του σταυρού, με τον Σταυρό που κρατούσε, στο πονεμένο μέρος. Εγώ αμέσως άνοιξα το σακκάκι μου για να με σταυρώση.

Κυριακή τοῦ ἀσώτου. Ὁμιλία ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Μέρος Πρῶτο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ [:Λουκ.15,11 – 32] 

Ομιλία αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου, 

«Εἰς τὴν παραβολὴν περὶ τοῦ ἀσώτου» 

[Μέρος πρώτο] 

Πάντοτε μεν, αδελφοί, οφείλουμε να διακηρύττουμε τη φιλανθρωπία του Θεού (διότι μέσω αυτής «ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν(:ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε)»[Πράξ.17,28])· και μάλιστα σε τούτον τον καιρό έχουμε χρέος να το κάνουμε αυτό, για να υπάρξει κοινή ωφέλεια και για να ευεργετηθούν οι αστέρες που πρόκειται να ανατείλουν από την κολυμβήθρα[: όσοι κατηχούμενοι επρόκειτο σε λίγο να βαπτιστούν]. Καθώς και αυτοί μέσω αυτής θα λάμψουν και εμείς μέσω αυτής σωθήκαμε και σωζόμαστε· αυτή δόθηκε από τον Δημιουργό Θεό και Πατέρα μας σε μας αντί κληρονομίας. 
Ας πούμε, λοιπόν, περί της μετανοίας, αυτά ακριβώς που είπε ο Χριστός, ο Δεσπότης και φιλάνθρωπος Υιός του φιλάνθρωπου Πατρός, ο μόνος γνήσιος ερμηνευτής της πατρικής Ουσίας. Ας αναπτύξουμε όλη την παραβολή για τον Άσωτο, για να μάθουμε από αυτήν πώς πρέπει να προσεγγίζουμε τον Απροσπέλαστο και πώς να ζητούμε συγχώρηση των αμαρτιών μας. 
«Ἄνθρωπός τις(:ένας άνθρωπος)», λέγει , «εἶχε δύο υἱούς(:είχε δύο γιους)». Ο Σωτήρας εδώ ομιλεί όχι με τρόπο που να παρουσιάζει ευδιάκριτα τα δόγματα της χριστιανικής πίστης, αλλά με παραβολές. Γι’ αυτό και για τον Πατέρα Του ομιλεί σαν για κάποιον άνθρωπο, όπως και για τους δούλους, ομιλεί σαν να είναι τέκνα, για να δείξει την στοργή του Θεού προς τους ανθρώπους. «Κάποιος άνθρωπος», λέγει, «είχε δύο υιούς». Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος; Είναι ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός κάθε παρηγοριάς. Ποιοι γνωρίσματα είχαν αυτοί οι δύο υιοί; Αντιπροσωπεύουν ο ένας τους δικαίους και ο άλλος τους αμαρτωλούς. Ο ένας γιος αντιπροσωπεύει αυτούς που τηρούσαν τα θεία προστάγματα και ο άλλος γιος, ο άσωτος, αυτούς που παρέβαιναν τις δεσποτικές εντολές. 
«Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί(:Και είπε ο νεότερος από αυτούς στον πατέρα του)». Και ποιος είναι αυτός ο νεότερος υιός; Αυτός που έχει αστάθεια γνώμης και παρασύρεται εδώ και εκεί από τους φρέσκους πρωινούς ανέμους της νεότητας. Και εκ φύσεως μεν αναγνώρισε Αυτόν που τον έπλασε ως Πατέρα, αλλά από την κακή του προαίρεση δεν απέδωσε την πρέπουσα τιμή σε Αυτόν που τον δημιούργησε. Και λέγει: «Πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας(:Πατέρα, δώσε μου το ανάλογο μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει)». Καλώς ζήτησε από τον Θεό τον θεϊκό πλούτο, αλλά κακώς δαπάνησε όσα έλαβε. «Καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον(:και ο πατέρας μοίρασε και στους δύο του γιους την περιουσία)». Και έδωσε σε αυτούς, ως Κτίστης, όλη την κτίση. Παρείχε σε αυτούς σώματα και λογικές ψυχές, ώστε από τον ορθό λόγο καθοδηγούμενοι να μη διαπράττουν τίποτε παράλογο. Όρισε σε αυτούς τον νόμο Του, τον φυσικό και τον γραπτό, σαν ένα θείο παιδαγωγό, ώστε από τον νόμο παιδαγωγούμενοι, να εφαρμόσουν τη βούληση του Νομοθέτου.

Κυριακή τοῦ Ἀσώτου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Δεύτερο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ[:Α΄Κορ.6,12-20] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[Μέρος δεύτερο:Υπομνηματισμός των εδαφίων Α΄Κορ.6,15-20] 

«Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γένοιτο(:Το σώμα δεν έγινε για την πορνεία αλλά για τον Κύριο. Δεν ξέρετε ότι τα σώματά σας είναι μέλη του Χριστού; Να αποσπάσω λοιπόν τα μέλη Του και να τα κάνω μέλη πόρνης; Ποτέ μην συμβεί να το κάνω αυτό)»[Α΄Κορ.6,15]. 
Αφού από τον πόρνο ο Παύλος πήγε στον πλεονέκτη, πάλι από αυτόν έρχεται προς εκείνον, χωρίς όμως να απευθύνεται πλέον προς τον πόρνο, αλλά προς τους άλλους, που δεν έχουν πορνεύσει· και ενώ προφυλάσσει αυτούς να μην πέσουν ποτέ στα ίδια αμαρτήματα, πάλι επιτίθεται εναντίον εκείνου[:του πόρνου της Κορίνθου]· διότι, εάν απευθύνεις τον λόγο προς κάποιον άλλο, και από τούτο κεντρίζεται αυτός που έχει αμαρτήσει, διότι η συνείδησή του διεγείρεται και τον μαστιγώνει. Βεβαίως και ο φόβος της τιμωρίας ήταν ικανός να τους συγκρατήσει σε σωφροσύνη· επειδή όμως δεν θέλει να επιτυγχάνει αυτού του είδους την αρετή μόνο από τον φόβο, προσθέτει και απειλές και συλλογισμούς. 
Στην περίπτωση λοιπόν εκείνη αφού αποκάλυψε το αμάρτημα και καθόρισε την τιμωρία και έδειξε τη βλάβη όλων λόγω της αμαρτωλής σχέσεως του πόρνου, άφησε το θέμα αυτό και στράφηκε προς την πλεονεξία· και αφού υπενθύμισε τον κίνδυνο απωλείας της ουράνιας βασιλείας από αυτόν και όλους τους λοιπούς, τους οποίους ανέφερε λεπτομερώς, έτσι ολοκλήρωσε τον λόγο· σε αυτόν όμως τον λόγο του κάνει ακόμη φρικωδέστερη την παραίνεσή του· διότι εκείνος που τιμωρεί μόνο το αμάρτημα και δεν δείχνει ότι είναι υπερβολικά παράνομο, δεν επιτυγχάνει τίποτε σημαντικό με την τιμωρία· εκείνος πάλι που προσπαθεί να κάνει τους αμαρτάνοντες να ντρέπονται μόνο και δεν τους φοβίζει με την κόλαση, δεν ελέγχει τους αναίσθητους με όση σφοδρότητα χρειάζονται. Για τον λόγο αυτόν ο Παύλος κάνει και τα δύο· και τους κάνει να ντρέπονται λέγοντας: «οὐκ οἴδατε ὅτι ἀγγέλους κρινοῦμεν;(:δεν ξέρετε ότι θα δικάσουμε τους αγγέλους που έπεσαν;)»[Α΄Κορ.6,3] και τους φοβίζει λέγοντας «ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι;
μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι(:αυτό που κάνετε το κάνετε λοιπόν από άγνοια; Δεν γνωρίζετε ότι οι άδικοι δεν θα κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού; Μην πλανάστε. Ούτε οι πόρνοι, ούτε οι ειδωλολάτρες, ούτε οι μοιχοί, ούτε οι εκθηλυμένοι και θηλυπρεπείς, ούτε οι αρσενοκοίτες, ούτε οι πλεονέκτες, ούτε οι κλέφτες, ούτε οι μέθυσοι, ούτε αυτοί που εμπαίζουν και βρίζουν τους άλλους, ούτε οι άρπαγες με κανένα τρόπο δεν θα κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού)»[Α΄Κορ.6,9-10]. 

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 27-1-2020 ἕως 29-1-2020.


Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί 

Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων


Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.

Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.


Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http://hristospanagia3.blogspot.gr, την ἱστοσελίδα https://www.hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 27-1-2020 ἕως 29-1-2020.



1) Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr


2020 (548)
29 Ιαν (13)

Ἡ ἁγία Θεοδώρα ἡ Αὐγούστα: Ἡ εὐσεβής καί ἁγία αὐτοκράτειρα τοῦ Βυζαντίου



Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ Η ΑΥΓΟΥΣΤΑ: Η ΕΥΣΕΒΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

   ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

         Την Α΄ Κυριακή των νηστειών, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η αγία μας Εκκλησία εορτάζει με κάθε λαμπρότητα την αναστήλωση των Ιερών Εικόνων, η οποία σήμανε τη λήξη μιας εκατονταετούς φοβερής διαμάχης στο Βυζάντιο (726-842).
     Πρωταγωνιστικό πρόσωπο στη λήξη της εικονομαχίας υπήρξε η αγία Θεοδώρα η Αυγούστα, η οποία, ως επίτροπος του ανήλικου γιού της Μιχαήλ Γ΄, συγκάλεσε σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, η οποία επικύρωσε τις αποφάσεις της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, θέτοντας τέλος στη θεολογική διαμάχη και στους διωγμούς των ορθοδόξων από τους φανατικούς εικονομάχους.
     Η αγία Θεοδώρα γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μ. Ασίας το 815. Ανήκε σε ευγενή και ευσεβή οικογένεια ορθοδόξων. Μαζί με την ευσέβειά της απέκτησε και σπουδαία μόρφωση. Η προσωπικότητά της εντυπωσίασε τον αυτοκράτορα Θεόφιλο (829-842), την οποία νυμφεύτηκε και απέκτησε μαζί της έναν γιο το Μιχαήλ και πέντε κόρες. 
Όμως δυστυχώς ο Θεόφιλος ήταν εικονομάχος και συνέχισε την πολιτική των προκατόχων του, με απαγορεύσεις και διώξεις των ορθοδόξων. Αντίθετα η αυτοκράτειρα Θεοδώρα παρέμεινε πιστή ορθόδοξη και τιμούσε τις Άγιες Εικόνες με τα παιδιά της κρυφά στους γυναικωνίτες του παλατιού. Μάλιστα αναφέρει η παράδοση, πως μητέρα και παιδιά αποκαλούσαν τις Ιερές Εικόνες «καλά νινιά» για να μη καταλάβει κάτι ο αυτοκράτορας.
     Το 842 ο Θεόφιλος είχε αρρωστήσει σοβαρά από δυσεντερία. Ήταν τόσο άσχημη η ασθένειά του ώστε οι γιατροί δε μπορούσαν να προσφέρουν καμιά βοήθεια στον αυτοκράτορα. Μάλιστα εξαιτίας της αρρώστιας του είχε παραμορφωθεί το πρόσωπό του και ο λάρυγγάς του είχε βγει έξω από το στόμα του. Η ευσεβής αυτοκράτειρα προσεύχονταν κρυφά τα βράδια μπροστά στην Ιερή Εικόνα της Θεοτόκου να λυπηθεί και να βοηθήσει τον αυτοκράτορα σύζυγό της, Κάποιο βράδυ και ύστερα από θερμή προσευχή είδε ένα φοβερό όνειρο: λαμπροφορεμένους αγγέλους να χτυπάνε αλύπητα τον Θεόφιλο. Όταν έντρομη ξύπνησε άκουσε κραυγές από τον κοιτώνα του συζύγου της, ο οποίος έλεγε: «αλίμονο σε μένα τον άθλιο και δυστυχή, εξαιτίας των Αγίων Εικόνων με χτυπάνε»! Η Θεοδώρα μπήκε έντρομη στο δωμάτιο του Θεόφιλου, ξεχνώντας ότι είχε στα χέρια της την Εικόνα της Θεοτόκου. Τότε ο Θεόφιλος άρπαξε την Εικόνα, την οποία ασπάστηκε με δάκρια στα μάτια, παρακαλώντας την Μητέρα του Κυρίου να τον ελεήσει. Το θαύμα έγινε, σε λίγες ημέρες έγινε εντελώς καλά.

Τί θά μᾶς κρατήσει ὀρθίους σέ ἡμέρες Ἀντιχρίστου; (Μέρη Α και Β) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου




Απόσπασμα ομιλίας του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.Ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 28/01/90

«Εἶχα σωθεῖ χάρη στήν βοήθεια τῆς Παναγίας Γοργοεπηκόου. Ἔκανε τό θαῦμα της»


Τον Φεβρουάριο του 1995 εισήλθα στο Τζάνειο νοσοκομείο να χειρουργηθώ εκτάκτως για ένα μόρφωμα εσωτερικό.
Η αιμορραγία ήταν μεγάλη.
Την τρίτη ημέρα από την εγχείρηση ο γιατρός μου είπε: «Το πώς θα βγής και αν θα βγής από εδώ μέσα να το σκεφθείς πεζά κτλ. Εμείς σαν γιατροί σύμφωνα με το χρώμα, την χροιά κ.ά. λέμε ότι είναι καρκίνος».

Τότε γιατί ἐμεῖς, ἁμαρτωλοί ἄνθρωποι, βλέπουμε τόν ἑαυτό μας καλό

Αποτέλεσμα εικόνας για Στάρετς Νίκων Βορομπιώφ
Οι Άγιοι Πατέρες εδώ στη γη, έκλαιγαν και ικέτευαν τον Κύριο να τους συγχωρέσει για να μήν κλαίνε στην Κρίση και στην Αιωνιότητα. Εάν αυτοί είχαν ανάγκη να κλαίνε, τότε γιατί εμείς, αμαρτωλοί άνθρωποι, βλέπουμε τον εαυτό μας καλό και ζούμε τόσο αφρόντιστα και σκεφτόμαστε μόνο για τα καθημερινά πράγματα;


Στάρετς Νίκων Βορομπιώφ (1894-1963)

15 Φεβρουαρίου. Τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ὀνησίμου και τοῦ ὁσίου Ἀνθίμου τοῦ ἐν Χίῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Σαβ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. ς΄ 11-16).
Α Τιμ. 6,11         Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα.
Α Τιμ. 6,11                Συ δε, ω άνθρωπε του Θεού, απόφευγε όλα αυτά τα αμαρτήματα και πάθη. Επιδίωκε δε να αποκτήσης την δικαιοσύνην, την ευσέβειαν, την πίστιν, την αγάπη, την υπομονήν, την πραότητα.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible