89. Τά χαρακτηριστικά τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου Α΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 8-9-2018

89. Τά χαρακτηριστικά τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου Α΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Εὐεργετινὸς , Τόμος Α΄, Ὑπόθεση ΛΓ΄, 8-9-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: “Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀγάπη μας, ὁ ἔρωτάς μας”

 ΛΟΓΟΣ 

Περί Θείου Έρωτος

“Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία. Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας. Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι 

ενθουσιασμός, είναι λαχτάρα του θείου. Ο Χριστός είναι το πάν. Αυτός είναι η αγάπη μας, αυτός ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά.

 

Η χαρά είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μια χαρά, που σε κάνει άλλο άνθρωπο. Είναι μια πνευματική τρέλα, αλλά εν Χριστώ. Σε μεθάει σαν το κρασί το ανόθευτο, αυτό το κρασί το πνευματικό. Όπως λέει ο Δαβίδ: “Ελίπανας εν ελαίω την κεφαλήν μου και το ποτήριόν σου μεθύσκον με ωσεί κράτιστον”. Ο πνευματικός οίνος είναι άκρατος, ανόθευτος, πολύ δυνατός κι όταν τον πίνεις, σε μεθάει. Αυτή η θεία μέθη είναι δώρο του Θεού, που δίνεται στους “καθαρούς τη καρδία”.

 

Όσο μπορείτε να νηστεύετε, όσες μετάνοιες μπορείτε να κάνετε, όσες αγρυπνίες θέλετε ν΄απολαμβάνετε, αλλά να είστε χαρούμενοι. Να έχετε τη χαρά του Χριστού. Είναι η χαρά που διαρκεί αιώνια, που έχει αιώνια ευφροσύνη. Είναι η χαρά του Κυρίου μας, που δίνει την ασφαλή γαλήνη, την γαλήνια τερπνότητα και την πάντερπνη ευδαιμονία. Η χαρά η πασίχαρη, που ξεπερνά κάθε χαρά. Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι, “ίνα η χαρά υμών η πεπληρωμένη”.

 

Αυτή είναι η θρησκεία μας. Εκεί πρέπει να πάμε. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος, παιδιά μου. Τι είναι ο Παράδεισος; Ο Χριστός είναι. Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο, όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν τον Παράδεισο. Έτσι είναι που σας το λέω. Είναι σωστό, αληθινό αυτό, πιστέψτε με! Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν΄αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί στον θείο έρωτα. Έτσι θα μας αγαπήσει κι Εκείνος. Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη.

«Κατάλαβαν τότε ὅτι τό ψωμί ἦταν οὐρανόσταλτο δῶρο στόν ἅγιο»

  Όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης.

Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ότι δεχόταν συχνά ουράνιο άρτο [ο Όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης]!

Μια από αυτές αποκαλύπτει ότι, σε καιρό χιονοθύελλας, ήρθε στο σπήλαιο του ο νοσοκόμος της Λαύρας Γρηγόριος μαζί με κάποιον άλλον αδελφό. 

Έφεραν μαζί τους ψωμί και κρασί και μερικά άλλα τρόφιμα για να παρηγορήσουν τον όσιο.

Το χιόνι είχε σκεπάσει τα πάντα και πουθενά δεν φαίνονταν ίχνη από πατήματα ανθρώπων.

 

Μόλις όμως μπήκαν μέσα στη φτωχική καλύβα, είδαν ένα αχνιστό φρέσκο ψωμί, που μοσχοβολούσε.

 Εξέτασαν και δεν βρήκαν μέσα στην καλύβα ίχνος φωτιάς.

Ὁ Ἱερέας πού μέ εἶχε ἐπισκεφθεῖ στό νοσοκομεῖο ἦταν ὁ Ἅγιος τῆς εἰκόνας΄..."

  Την άνοιξη του 2006 επισκέφθηκε τη Μονή Αγίου Νικολάου Ορούντας η κ. Μαρία Λ. Εισήλθε στον ναό και άρχισε με ευλάβεια να προσκυνά τις εικόνες του τέμπλου.

Όταν όμως έφτασε μπροστά στην εικόνα του Αγίου Φιλουμένου, σταμάτησε, την κοίταξε με συγκίνηση και άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Μετά από λίγη ώρα διηγήθηκε σε μία από τις αδελφές που ήταν εκείνη την ώρα στον ναό τα εξής:

 

«Πριν από λίγο καιρό είχα περάσει μια μεγάλη περιπέτεια με την υγεία μου.

Μία γοητευτική ἱστορία...Ἁγία Γραφή καί Ἐκκλησία

Μια γοητευτική ιστορία...Αγία Γραφή και Εκκλησία

π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος

Πολλοί νεοπροτεστάντες και πεντηκοστιανοί σε διάφορα έντυπά τους δεν αρνούνται την ιστορική μαρτυρία, ότι τον Κανόνα της Αγίας Γραφής τον καθόρισε η Εκκλησία τού Δ' αιώνα.

Και ερωτάμε: Δεν είναι τουλάχιστον λογικό να δεχθούν ότι εκείνη η Εκκλησία υπήρξε πράγματι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας»; (Α' Τιμ. Γ. 15 ). Πώς αλλιώς θα ήταν σωστός ο Κανόνας των βιβλίων της Γραφής; Γιατί λοιπόν, η διδαχή των εν λόγω ομάδων δεν έχει καμμιά σχέση με την πίστη εκείνης της Εκκλησίας;

Η Αγία Γραφή δεν είναι ΣΥΛΛΟΓΗ όλων των διασωθέντων κειμένων, πού μιλούν για την αποκάλυψη τού Θεού, αλλά ΕΠΙΛΟΓΗ μόνο μερικών εξ αυτών. Ποιών; Αυτών πού εγκρίθηκαν και αναγνωρίσθηκαν ως αυθεντικά από την χρήση τους (και μάλιστα την λειτουργική χρήση τους) μέσα σε μια κοινότητα. Σε ποια κοινότητα; Σε μια κοινότητα με συγκεκριμένα στοιχεία ταυτότητας: με ιστορία, με ιεραρχία, με ορατά και επαληθεύσιμα κριτήρια αδιάσπαστης συνέχειας και ενότητας.

Και με ποιο κριτήριο η συγκεκριμένη κοινότητα έκανε την επιλογή των βιβλίων της Αγίας Γραφής; Προφανώς με το κριτήριο πού αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: ίνα πιστεύομε ότι Ιησούς εστίν ο Χριστός ο υιός τον Θεού, και ίνα πιστεύοντες ζωήν έχητε εν τω ονόματι αυτού. (Ιω. 20, 30-31). Υπήρχε επομένως συγκεκριμένος σκοπός πού υπαγόρευε αυτήν την επιλογή.

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός - Ἐπιστολή πρός τόν Ἀντάσεβ περί ταφιῶν

 ΛΟΓΟΣ ΛΓ΄: Επιστολή προς τον Αντάσεβ περί ταφιών

Δέσποτά μου, αγαπημένε δούλε του Χριστού και άνθρωπε του Θεού, Αλέξιε, όσιε πάτερ και αγαπημένε μου εν Χριστώ και Κυρίω ημών, αδελφέ.

Σου εύχομαι να έχεις πάντοτε υγεία και χαρά. Να σε ανταμείψει ο Κύριος για την πνευματική αγάπη σου, διότι τιμάς με κάθε τρόπο εμένα τον πτωχό, όπως έμαθα από την επιστολή σου, την γεμάτη αγάπη και αλήθεια, που μιμείται τον Χριστό. Επίσης μίλησε λεπτομερώς και ο υπηρέτης σου Ανδρέας Σεμιόνωφ για την γεμάτη ζήλο προσπάθειά σου να με βοηθήσεις.

 

Πως μπορώ να σου ανταποδώσω την τόσο μεγάλη ευμένεια προς το πρόσωπό μου; Είσαι αληθινός μαθητής του Χριστού και υπάκουος οπαδός του Παύλου, που λέγει: «Εν γαρ Χριστώ Ιησού διά του ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα. Παρακαλώ ούν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε» [3]. Γι’ αυτό και ο Χριστός θα σε κάνει κληρονόμο της ουράνιας βασιλείας Του, όπως και τον Παύλο. Κύριε Ιησού Χριστέ, μην αγνοήσεις την ευσπλαγχνία και την ευμένειά του προς κάθε πικραμένο και αναξιοπαθούντα! Αμήν!

  Εγώ, πάτερ, σύμφωνα με την επιστολή, σου ετοίμασα κατά την διαταγή σου ένα τετράδιο, στο οποίο προσθέτω επίσης μία δεκάδα άλλων τετραδίων, που τα στέλνω στον κύριό μας σεβασμιώτατο μητροπολίτη και σε σένα. Δεν είναι, κατά την γνώμη μου, καθόλου άσχημα κείμενα· περιλαμβάνουν την διδαχή για την διόρθωση των ηθών, αλλά αποτελούν και ένα ισχυρό όπλο κατά της αιρέσεως των Λατίνων, κατά της ασεβούς επιμονής των Ιουδαίων και, τέλος, κατά της ελληνικής πλάνης της αστρολογίας. Όσοι τα διαβάσουν προσεκτικά, με νηφαλιότητα, όρεξη, πίστη και αγάπη, απορρίπτον­τας την υψηλοφροσύνη, τους εγωισμούς, τις παιδαριώδεις ελπίδες και την υπερηφάνεια των Κορινθίων, θα τα βρούν σε αρκετό βαθμό πλήρη σοφίας, πνευματικού νοήματος και δυνάμεως. Όλα αυτά δεν τα λέγω για σας, μην με αφήνεις, Κύριε, να είμαι τόσο ανόητος, αφού γνωρίζω ότι είσαι πλήρης όλων των πνευματικών αρετών, αλλά για ορισμένους άλλους. Σε παρακαλώ, να διαβάσεις και εσύ αυτήν την σεμνή επιστολή μου, την οποία έγραψα πρόχειρα στον σεβασμιώτατο, και από αυτήν θα καταλάβεις όλη την αλήθεια και όλο το ψέμα αυτών που με συκοφάντησαν, των οποίων μόνο ο Θεός είναι Κριτής, και ας μην το θέσει ο Κύριος εναντίον τους ως αμάρτημα. Το τετράδιο, που περιέχει 27 κεφάλαια, το έγραψα με μεγάλη σκέψη για τον σεβασμιώτατο.

Προτεσταντική Ἐκκλησία: ἕνας λανθασμένος ὅρος

 Απόσπασμα από ομιλία του π. Ἀθανασίου Μυτιληναῖου.

... Έφ’ ὅσον δέν ὑπάρχει Ἱερωσύνη, δέν ὑπάρχει τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας· καί ἐφ’ ὅσον δέν ὑπάρχει τό μυστήριον τῆς θείας Εὐχαριστίας –γιατί αὐτό συνιστᾶ τήν Ἐκκλησία–, δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία. 

Συνεπῶς δέν μποροῦμε νά λέμε Προτεσταντική Ἐκκλησία · εἶναι λάθος. Δέν εἶναι κἄν Ἐκκλησία. Μποροῦμε νά τίς ὀνομάσουμε ἁπλῶς θρησκευτικές κοινότητες χριστιανικῆς ἀποχρώσεως. Τό ἀκούσατε παρακαλῶ; οὔτε κἄν Ἐκκλησία δέν εἶναι ὁ Προτεσταντισμός! Οὔτε κἄν! 

Ὕμνος στόν Τίμιο Σταυρό. Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΣΤΑΥΡΟ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ

Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου!

Σώσε μας, Κύριε.

Με τον Τίμιο Σταυρό Σου, φώτισέ μας!

Με τον Σταυρό οδήγησέ μας!

Ό Σταυρός είναι ισχύς και σημείο φοβερό!

Ό Σταυρός είναι η σωτηρία!

Σώσε, Κύριε, τον Πατριάρχη

καί τη Σύνοδο τών Σέρβων Επισκόπων!

Ένίσχυσέ τους γιά να υπηρετούν τον Τίμιο Σταυρό Σου! Ό Σταυρός είναι ισχύς και σημείο φοβερό- ο Σταυρός είναι η σωτηρία!

Εἶπε γέρων γιά τόν Ἀντίχριστο

 Τώρα βλέπουμε τις αυξανόμενες κινήσεις και τα ρεύματα του πνεύματος του αντιχρίστου. Αλλά σύντομα θα μετατραπεί σε μια γρήγορη ροή, η οποία, τελικά, θα μετατραπεί σε έναν τεράστιο ωκεανό.

20 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Εὐσταθίου καί τῆς Συνοδείας του, Ὑπατίου καί Ἀνδρέα Ὁμολογητῶν, Μαρτίνου Πάπα, τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν Μαξίμου, Ἀναστασίου, Εὐπρεπίου, Ἀναστασίου καί Θεοδώρου, Ἀρτεμιδώρου καί Θάλου, Μελετίου Ἐπισκόπου, Ἰωάννη Αἰγυπτίου, Ἰωάννη Θεοφόρου, Εὐσταθίου Καταφλώρου, Ἰλαρίωνος τοῦ νέου.

Ὁ Ἅγιος Εὐστάθιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ

Ἦταν ἀρχικὰ εἰδωλολάτρης καὶ ὀνομαζόταν Πλακίδας. Ἦταν ἀρχιστράτηγος στὸ ρωμαϊκὸ στρατὸ ἐπὶ αὐτοκρατορίας Τραϊανοῦ.
Ὅταν ὁ Χριστὸς παρουσιάσθηκε μπροστὰ του μιὰ μέρα στὸ δάσος μὲ τὴν μορφὴ ἐλαφιοῦ, ὁ Εὐστάθιος πίστεψε καὶ βαπτίσθηκε μαζὶ μὲ τὴν σύζυγό του Θεοπίστη καὶ τὰ παιδιὰ τους, Ἀγάπιο καὶ Θεόπιστο.
Μόλις πληροφορήθηκε ὁ αὐτοκράτορας ὅτι ὁ ἀξιωματικός του ἔγινε χριστιανός, τὸν ἀπέμπεψε ἀπὸ τὸ στρατὸ καὶ τὸν ἐξόρισε μαζὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του.
Μάλιστα, στὸν δρόμο γιὰ τὴν ἐξορία ὁ Εὐστάθιος χωρίσθηκε ἀπὸ τὴν σύζυγό του καὶ τὰ παιδιά του.
Ἔπειτα ἀπὸ κάποια χρόνια, ὁ Τραϊανὸς χρειάσθηκε ξανὰ τὴν πολύτιμη προσφορὰ τοῦ Εὐσταθίου καὶ τὸν ἀνακάλεσε στὸ στράτευμά του. Οἱ πολεμικὲς ἱκανότητες τοῦ Ἁγίου χάρισαν στὸν αὐτοκράτορα μεγάλες νίκες. Μάλιστα ὁ Εὐστάθιος σὲ μία ἀπὸ τὶς ἐκστρατεῖες του βρῆκε ξανὰ τὴν οἰκογένειά του, ἡ ὁποία ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια εἶχε περάσει πολλὲς κακουχίες.

How do we get purified and illumined?

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/our-way-to-purification-katharsis.html

You might ask: "Very well, Father! How do we achieve this purification? How do we drive all these logismoí away, now that they have entered our heart?"

By doing exactly that: ceaselessly calling upon the Divine Name inside our heart.

Of course, not only by that, but also along with the whole ascetic and therapeutic treatment "prescribed" by our Church, which includes: repentance (metanoia), fasting, wakefulness during the night (vigil), liturgical life (attending the Church services and, above all, the Divine Liturgy, partaking of the Holy Communion), and by maintaining the right dogmatic conscience (having the right belief and phronema, being orthodox).

For example, we cannot be a heretic (frequently called heterodox) and deliver a proper and fruitful noetic prayer.

20 Σεπτεμβρίου. ♰ Εὐσταθίου μεγαλομάρτυρος καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πεμ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. δ´ 14-17).

Εφ. 4,14            ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης, 

Εφ. 4,14                    Δια να μη είμεθα πλέον νήπιοι από απόψεως πνευματικής, άστατοι σαν τα κύματα τρικυμισμένης θαλάσσης, που ανεβοκατεβαίνουν και ωθούνται εδώ κι' εκεί από την φοράν των ανέμων. Αυτήν δε την ακαταστασίαν την προκαλεί σαν ορμητικός άνεμος η δολία απάτη της υπούλου διδασκαλίας των πλανεμένων ανθρώπων, οι οποίοι με πανουργίαν χρησιμοποιούν τεχνάσματα, δια να διαδώσουν την πλάνην των. 

6. Ὁ Κύριος ὡς «ἱλασμός περί τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν», Α΄ Ἰωαν. 2, 1-2, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 16-9-2018

6. Ὁ Κύριος ὡς «ἱλασμός περί τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν», Α΄ Ἰωαν. 2, 1-2, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 16-9-2018, ζωντανή μετάδοση, ,ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου - «Περί θλίψεων, πόνων καί κόπων» [Ἐπιστολή 26η - 33η]

 26 ) Επιστολή

Όσον και εάν υποφέρωμεν, έρχεται ο καιρός που θα παύσουν τα πάντα και θα αναπαυθή έκαστος αναλόγως του κόπου του. Θλίβεσαι; Πονείς; Κλαίεις από την βίαν των θλιβερών; 

Κουράζεσαι; θάρσει, δια των τοιούτων αποκτάται η βασιλεία του Θεού. Εάν όμως ανάπαυσιν έχης κατά πάντα, και τον Θεόν ου μέμνησαι, τότε θλίβου, διότι βαδίζεις έξω από τον δρόμον, που οδηγεί προς τον Θεόν.

Ημείς ουχ ούτως, διότι πάντοτε αι θλίψεις, αι ασθένειαι, τα βάσανα, μας κουράζουν, ώστε να βδελυσσώμεθα τούτον τον κόσμον και να επι ν πρώτος Αυτός τον περιεπάτησε. Εις τας θλίψεις επαναπαύεται ο Θεός. Εις τας ανέσεις ο διάβολος, ο αίτιος όλων των κακών. Όσον και εάν πολεμούμεθα, μίαν ημέραν θα λήξουν και ο κόπος του καθενός θα ανταμειφθεί. 

« Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε», μας λέγει ο Κύριος. Μα ποίος ηθέλησε να βαδίση τον ανηφορικόν Γολγοθά και δεν εκοπίασε, δεν ίδρωσε και δεν εγονάτησε πολλάκις από το βάρος του σταυρού, που του έδωσε ο Θεός; Ουδείς. Όλοι όσοι ηγίασαν και κατόπιν με την σειράν των όλοι οι σωζόμενοι, όλοι διήλθον το καμίνι των θλίψεων, άλλος ασθένειαν, άλλος αγώνα κατά των παθών κ.λ.π., δηλαδή όλον τον κατάλογον των κατά Θεόν λυπηρών, ώστε όλοι να έχουν το δικαίωμα της αιωνίου αναπαύσεως.

Δια τούτο μας αφήνει ο Θεός να υποφέρωμεν διαφόρους πόνους, ενίοτε και μέχρις απογνώσεως, ίνα λάβωμεν και ημείς μέρος εις την αιωνίαν ανάπαυσιν. Μακάριοι όσοι θα τύχουν της αιωνίου αναπαύσεως! Θα ξεκουρασθούν από τα βάσανα της ζωής, «δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος».

 

27) Επιστολή

Ω, πόσον ευεργετικώς επεμβαίνει ο Θεός και Πατήρ δια του πόνου εις το παιδί Του, τον άνθρωπον! Εάν ήξευρεν ο άνθρωπος την ψυχικήν ωφέλειαν που δίδουν οι πόνοι, θα ηύχετο εις όλην του την ζωήν να υποφέρη ποικίλους πόνους, ίνα κατατίθεται εις την τράπεζαν του Θεού, εις την άνω πόλιν, 

χρήμα πνευματικόν, χρήμα πόνων, ίνα χρήμα μακαριότητος λάβη, εν καιρώ που θα λαμβάνουν όλαι αι ψυχαί τους μισθούς, των κόπων και πόνων και θλίψεων.

 

28) Επιστολή

Έχε υπομονήν, παιδί μου, εις την δοκιμασίαν που σου στέλλει η αγαθότης του Θεού, προς μεγαλυτέραν ωφέλειαν εις την ψυχήν σου. Πρέπει να έχης χαράν, διότι φαίνεται το ενδιαφέρον του 

Θεού δια μεγαλυτέραν πνευματικήν πρόοδον, κυρίως προς την ταπείνωσιν. Πολλάκις η υπερηφάνεια του ανθρώπου γίνεται αιτία να δίδη ο Θεός κανένα πατρικό «μπάτσο», όπως περιπατώμεν ασφαλέστερα εις την ταπείνωσιν και τούτο είναι κάλλιστον δείγμα, πόσον ενδιαφέρεται ο Θεός δια τας ψυχάς μας. 

Ἡ Παγκόσμιος Ὕψωση τοῦ Τίμιου Σταυροῦ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Η Παγκόσμιος Ύψωση τον Τίμιου Σταυρού

Σήμερα μνημονεύουμε δύο γεγονότα σχετικά με τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού: πρώτον, την εύρεση του Τίμιου Σταυρού στον Γολγοθά και δεύτερον, τήν επιστροφή του Τίμιου Σταυρού από τήν Περσία στήν Ιερουσαλήμ.

Όταν η αγία Ελένη επισκέφτηκε τούς Αγίους Τόπους, αποφάσισε να βρει τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού. Ένας Ιουδαίος γέροντας, ονόματι Ιούδας, ήταν ο μόνος πού γνώριζε πού βρισκόταν ο Σταυρός: στήν επιμονή της άγιας βασίλισσας, της αποκάλυψε ότι ο Σταυρός είχε ταφεί κάτω από τον ναό της Αρτέμιδος πού είχε κτίσει πάνω στον Γολγοθά ο αυτοκράτορας Αδριανός! Ή βασίλισσα διέταξε να καταστραφεί αυτός ο ειδωλολατρικός ναός και πράγματι, όταν έσκαψαν σε μεγάλο βάθος, βρήκαν τρεις σταυρούς. Τη στιγμή πού η αγια Ελένη σκεπτόταν πώς να αναγνωρίσει ποιος απ’ όλους ήταν ο Σταυρός του Χριστού, πέρασε από μπροστά της μια νεκρώσιμη πομπή. Ο Πατριάρχης Μακάριος είπε τότε να αποθέσουν διαδοχικά τούς σταυρούς επάνω στον νεκρό. Με τον πρώτο και τον δεύτερο σταυρό, δεν επήλθε καμιά αλλαγή. Όταν όμως έβαλαν τον τρίτο σταυρό επάνω του, ο νεκρός άνθρωπος » ανέζησε! Έτσι κατάλαβαν ότι αυτός ήταν ο Ζωηφόρος Σταυρός του Χριστού. Μετά τοποθέτησαν τον Σταυρό σε μια άρρωστη γυναίκα και αυτή αμέσως έγινε καλά.

Ἀνδρέας Ἁγιοπαυλίτης – Συνομιλία μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο

  Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης

Ο Αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιοπαυλίτης (1904 – 1987) –Άγγελος το κοσμικό του όνομα– από την εφηβική του ηλικία φλεγόταν για αφιέρωση στον Θεό. Έτσι εγκατέλειψε γονείς, συγγενείς, απολαύσεις, υποσχέσεις 

και πρόσφερε ολόκληρη τη ζωή του σαν θυσία ζώσα στον Αρχιποίμενα Δεσπότη Χριστό. Στην ώριμη λοιπόν ηλικία των 30 ετών εισήλθε στη Μονή του Aγίου Παύλου, τον Αύγουστο του 1934.

 

Πριν ακόμη αναλάβει διοικητικά και ηγουμενικά καθήκοντα ασκήθηκε σαν ησυχαστής και υποτακτικός του φημισμένου μοναχού Γερασίμου Μενάγια, ο οποίος ασκήτευε στην έρημο του Αγίου Βασιλείου. Κατά την επάνοδό του στη Μονή, μαζί με τον φημισμένο ασκητή π. Γεράσιμο, επέδειξε ζήλο και ευλάβεια στην επιτέλεση των ιερών Ακολουθιών και στη φιλαδελφία προς όλους τους πατέρες και τους ξένους αδελφούς και προσκυνητές.

 

Ηγούμενος χρημάτισε σε δύο περιόδους και έπειτα αποσύρθηκε στο Μετόχι Μονοξυλίτης, το οποίο βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Όρους, μετά την είσοδό μας από την Ουρανούπολη προς τη Δάφνη. Εκεί η Κυρία Θεοτόκος τον αντάμειψε γι’ αυτή την άδολη και ανυπόκριτη αγάπη του και τον αξίωσε να την αντικρύσει και να μιλήσει μαζί της.

Κάποια μέρα που ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και αγριεμένος, ο άγιος Γέροντας σκέφθηκε να κατεβεί μέχρι την παραλία, για να πάρει, αν βρει, διάφορα ξύλα, απ’ αυτά που εκβράζει η θάλασσα, όταν είναι φουρτουνιασμένη. Τα χρειαζόταν για προσανάμματα στη σόμπα του. Ακόμη σκέφτηκε, μήπως έχει συμβεί και κανένα αναπάντεχο ατύχημα, απ’ αυτά που συμβαίνουν συνήθως σε περίοδο θύελλας και φουρτούνας.

 

Αφού κατέβηκε στον αιγιαλό και συγκέντρωσε αρκετά ξύλα από την παραλία, σε μικρή απόσταση από τη θέση που βρισκόταν είδε να στέκεται όρθια μπροστά του μία ανθρώπινη μορφή. Αμέσως πίστεψε ότι πρόκειται για ναυαγό και πήγε εκεί κοντά για να προσφέρει κάποια βοήθεια και να μάθει και για τους άλλους ναυαγούς πού βρίσκονται. Πλησιάζοντας εξεπλάγη, διότι το πρόσωπο αυτό ήταν μία ψηλή μοναχή, η οποία κρατούσε στο χέρι της ένα ανοικτό βιβλίο και μία γραφίδα.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 16-9-2018 ἕως 18-9-2018

 

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 16-9-2018 ἕως 18-9-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼  2018 (3180)

• ▼  Σεπτεμβρίου (242)
  • ▼  18 Σεπ (12)
    • Ἡ πέτρα της πίστεως, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου, 12-9-...
    • “ Στόν ἕναν ἡ Θεία Κοινωνία γίνεται φωτιά καί στόν...
    • Ἅγιος Γαβριήλ.Τί ἔβλεπε ἀπό τόν ἀόρατο κόσμο ἔξω ἀ...
    • Ποιός νά εἶναι αὐτός πού περπατάει πάνω στήν λίμνη...
    • Ἐξωχριστιανικές μαρτυρίες τοῦ 1ου καί τοῦ 2ου αἰών...
    • Κυριακή μετά τήν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Μρκ η 3...
    • Μέσα στήν κά­θε οἰκογένεια γίνεται -πρέπει νά γίνε...
    • Πῶς ν’ ἀποκτήσω κατάνυξι στήν προσευχή;
    • Ἅγιος Δημήτριος τοῦ Ροστώφ: «Γιά νά εἶσαι ταπεινός...
    • 18 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Εὐμενίου Ὁσίου, Σοφία...
    • Who is spiritually healthy?
    • 18 Σεπτεμβρίου. Εὐμενίου ἐπισκόπου Γορτύνης Κρήτης...

Τά Μοναστήρια θεματοφύλακες τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γραμματείας

ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ*

Θεώνης Μαρίνου Μπούρα,

θεολόγου-ἐκπαιδευτικοῦ, Master στὴν Πατερικὴ θεολογία

«Χάρη στοὺς μοναχοὺς καὶ τὸ ἀντιγραφικό τους ἔργο ὑπάρχουν οἱ φιλόλογοι. Οἱ φιλόλογοι δὲν θὰ εἶχαν ἀντικείμενο, ἐὰν οἱ μοναχοὶ μὲ τὸ ἀκούραστο ἔργο τους δὲν εἶχαν φροντίσει νὰ διασώσουν ὣς σήμερα τὰ ἔργα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων». Αὐτὰ περίπου εἶναι τὰ λόγια τοῦ καθηγητῆ μου καὶ ὁμότιμου πιὰ καθηγητῆ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κυρίου Σπυρίδωνα Κοντογιάννη. Δὲν σᾶς κρύβω ὅτι ἀρχικὰ (ὅταν ἀγνοοῦσα τὴν ἱστορική ἀλήθεια) θεώρησα τὶς διαπιστώσεις τοῦ καθηγητῆ ὑπερβολικὲς καὶ ἕνα εἶδος «ἀλληλουίσματος» ἡμῶν τῶν θεολόγων πρὸς τὰ μοναστήρια. Ἂς παραθέσουμε τὰ ἱστορικὰ δεδομένα ποὺ συναντήσαμε ἐρευνώντας τὸ θέμα, καὶ ἐσὺ ἀναγνώστη θὰ ἀποφανθεῖς.

20.000 χειρόγραφα φυλάσσουν οἱ βιβλιοθῆκες τῶν μοναστηριῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἡ μονὴ Μεγίστης Λαύρας διαθέτει 2.242 χειρόγραφα κατέχοντας τὴν 3η θέση σὲ χειρόγραφα παγκοσμίως, ἐνῷ ἡ 1η θέση ἀνήκει ἐπίσης σὲ μοναστήρι, τὴ μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης στὸ Σινὰ ποὺ διαθέτει 4.500 χειρόγραφα ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὸ 75% εἶναι ἑλληνόφωνα. (Τὴ δεύτερη θέση ἔχει τὸ Βατικανὸ μὲ 3.500 χειρόγραφα.

Συγκεκριμένα ἡ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ἀρχαιοελληνικῶν χειρογράφων, φυλάσσει 4 χειρόγραφά του Γαληνοῦ Ω69, Ω70, Ω71, Ω72, 2 χειρόγραφα Ἱπποκράτους «Ἀφορισμοί» Ω68 καὶ Ω69, 3 σπάνια χειρόγραφα τοῦ Ἀέτιου Ἀμηδινοῦ, προσωπικοῦ γιατροῦ τοῦ Ἰουστινιανοῦ, Ω63, Ω64 καὶ Ω65, 2 χειρόγραφα τοῦ Θουκυδίδη καὶ τοὺς «Βίους Παράλληλούς» τοῦ Πλουτάρχου. Ἡ ἴδια μονὴ φυλάσσει τὴ «Βοτανική» τοῦ Διοσκουρίδη, ἔργο ποὺ ἀποτελεῖ ὄνειρο κάθε φαρμακοποιοῦ, βοτανολόγου καὶ δηλητηριογνώστη. Μάλιστα εἶναι εἰκονογραφημένο μὲ ἀνεξίτηλες μικρογραφίες. Τὸ μοναδικὸ στὸν κόσμο νομικὸ χειρόγραφο μὲ τὶς Νεαρὲς τῶν Κομνηνῶν (13ος αἰ.) βρίσκεται στὴ Λαύρα. Ὁ Ἐπίκτητος, ὁ Ἑρμογένης καὶ ὁ Εὐκλείδης φυλάσσονται στὴ μονὴ Ἐσφιγμένου. Στὴ βιβλιοθήκη τῆς μονῆς Ἰβήρων θὰ συναντήσει ὁ ἐρευνητὴς τὰ ἔργα ποὺ συνέθεσε ὁ Εὐριπίδης, ὁ Αἰσχύλος, ὁ Θεόκριτος, ὁ Σοφοκλῆς καὶ ὁ Πίνδαρος.

ΛΟΓΟΣ ΛΑ΄: Ἐπιστολή πρός τόν Ἰωάννη, ὑιό τοῦ Βασιλείου, τσάρο Πασῶν τῶν Ρωσιῶν

 Άγιος Μάξιμος ο Γραικός

Προς τον ευσεβέστατο, λαμπρότατο και θεοφύλακτο μεγάλο και ένδοξο αυτοκράτορα Πασών των Ρωσιών και άλλων λαών κύριο Ιωάννη, υιό του Βασιλείου. 

Εγώ, ο ελεεινός μοναχός, αγιορείτης, θαυμαστής του δυνατού βασιλείου σου, τολμώ να σου απευθύνω αυτά τα λόγια με πόνο καρδιάς και ζεστά δάκρυα. Ο κοινός Άρχων των πάντων, Σωτήρας των ανθρώπων και ιατρός των ψυχών και των σωμάτων δεν μέμφθηκε ούτε εκείνη την αιμορροούσα γυναίκα, που έκλεψε λαθραία την ίαση της πολυετούς ασθένειάς της, αλλά αντιθέτως την επήνεσε για την μεγάλη πίστη της [1]. Επίσης άκουσε με ευμένεια και την Χαναναία που Τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την κόρη της και δεν την απεστράφη [2]. Και επειδή μάλιστα, αν και την παρομοίωσε με σκυλί, εκείνη υπέμεινε με μεγάλη ταπείνωση την προσβολή, την ελέησε και είπε: «ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις! Γενηθήτω σοι ως θέλεις» [3]. Αλλά και εκείνον τον λεπρό, που Τον προσκύνησε και ζήτησε την κάθαρση, δεν τον άφησε χωρίς ίαση, αλλά του είπε εύσπλαγχνα: «Θέλω, καθαρίσθητι» [4].

 

Και εγώ ο άσωτος, γνωρίζοντας την φιλανθρωπία και την ευσπλαγχνία εκείνου του άρχοντος, τολμώ και προσπίπτω με ελπίδα στα βασιλικά πόδια σου ικετεύοντας το ευσεβές κράτος σου. Δείξε έλεος και θεράπευσε την πολυετή ασθένεια της ακόλαστης ψυχής μου, που υποφέρει από την έλλειψη της ήσυχης και σωτήριας διαμονής στο Άγιον Όρος, όπου επί δέκα χρόνια εργάσθηκα με την ψυχή και το σώμα μου ελπίζοντας να αφήσω εκεί τα οστά μου. Δεν είμαι πλέον καθόλου χρήσιμος στην ευσεβή και ένδοξη πόλη της Μόσχας.

Ποιό εἶναι πιό δυνατό, τό φίδι ἤ ὁ Σταυρός;

  Το 1994 στην Ιερά Μονή Ολύμπου είχε πάει ένας Αγιορείτης. Εκεί συνάντησε μια γιαγιά που εξυπηρετούσε τους επισκέπτες και του εξομολογήθηκε το λογισμό της: 

”Πάτερ, όταν βλέπω κανένα φίδι στην αυλή του μοναστηριού, το σταυρώνω, αυτό κοκαλώνει, γίνεται σαν βέργα και μετά το πιάνω και το πετάω έξω. 

Μου λένε μερικοί: «Χαζή είσαι και πιάνεις τα φίδια;» 

Τεμάχιο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στήν Μονή Σταυροβουνίου

  Η Μονή Σταυροβουνίου αποτελεί την πρώτη μαρτυρία μοναστηριού στο νησί και η ίδρυση της ανάγεται γύρω στο 327- 328. 

 Η παλαιότερη σχετική γραπτή αναφορά εντοπίζεται κατά τη βυζαντινή περίοδο και αποδεικνύει ότι το Σταυροβούνι ήταν ένα σημαντικό θρησκευτικό κέντρο από τον 4ο αιώνα.

  Οι σχετικές πληροφορίες μπορούν να βρεθούν στα απομνημονεύματα ενός Ρώσου περιηγητή, του Abbot Daniel, ο οποίος έμενε στην Κύπρο το 1106. Έχει καταγράψει ότι ο Τίμιος Σταυρός εντοπίστηκε στον Όλυμπο με στόχο «να απομακρύνει τα κακά πνεύματα και τη θεραπεία κάθε ασθένειας», και σημείωσε, "Αυτός ο σταυρός είναι σαν μετεωρίτης, δεν στέκει στο έδαφος, επειδή το Άγιο Πνεύμα το κρατά στον αέρα. Εγώ, ο ανάξιος άνθρωπος, γονατίζω μπροστά σε αυτό το ιερό, μυστηριώδες αντικείμενο και έχω δει με τα ίδια μου, αμαρτωλά μάτια την έμφυτη ιερή χάρη που βρίσκεται σε αυτόν τον τόπο".

 Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγία Ελένη η Ισαπόστολος, μητέρα του Αυτοκράτορος Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου, σταμάτησε στην Κύπρο και έκτισε Ναό στο σημείο όπου με θαυματουργικό τρόπο μεταφέρθηκε ο Τίμιος Σταυρός, στο χώρο δηλαδή που σήμερα είναι κτισμένη η Μονή Σταυροβουνίου.

Ἐμεῖς , γιατί διαμαρτυρόμαστε;

Και να μας πουν μιά κουβέντα, να μή σταθούμε. Ο Κύριος καρφώθηκε πάνω στο Σταυρό. Κι όμως ''ἐσιώπα''. Εμείς, γιατί διαμαρτυρόμαστε; Άλλωστε ''Μακάριοι ἐστέ, ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς''. Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/09/blog-post_781.html?m=1

19 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων Τροφίμου, Σαββατίου καί Δορυμέδοντος, Theothore.

Οἱ Ἅγιοι Τρόφιμος, Σαββάτιος καὶ Δορυμέδων

Μαρτύρησαν ἐπὶ βασιλέως Πρόβου καὶ διοικητοῦ Ἀντιοχείας Ἠλιοδώρου (278 μ.Χ.).
Ὅταν λοιπὸν ὁ Τρόφιμος μὲ τὸν Σαββάτιο βρέθηκαν στὴν Ἀντιόχεια καὶ εἶδαν τὰ πολυποίκιλα ἁμαρτωλὰ ὄργια ποὺ γίνονταν πρὸς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνα, δὲ συγκρατήθηκαν καὶ ἀποδοκίμασαν δημόσια τὴν ἁμαρτωλὴ αὐτὴ παραφροσύνη.
Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν καὶ ὁδηγήθηκαν στὸ δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πὼς εἶναι χριστιανοί. Τότε ὁ ἡγεμόνας Ἠλιόδωρος διέταξε καὶ τοὺς μαστίγωσαν ἀνελέητα. Τόσο, ποὺ οἱ σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Ἐκεῖ ὁ Σαββάτιος ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή.
Ὁ δὲ Τρόφιμος ὁδηγήθηκε σὲ ἄλλο σκληρότερο ἡγεμόνα, τὸν Διονύσιο Περώννιο. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν ἔγδαρε μὲ σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τὸν ἔριξε στὴν φυλακή. Ἐκεῖ τὸν ἐπισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ὁ Δορυμέδων, ποὺ εἶδε τὸ μαρτύριό του καὶ στερεώθηκε στὴν πίστη τοῦ Χρίστου.
Ὅταν τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἡγεμόνας, βασάνισε σκληρὰ τὸν Δορυμέδοντα. Ἔπειτα, ἔριξε καὶ τοὺς δυὸ τροφὴ στὰ θηρία, μέσα στὸ ἀμφιθέατρο. Ἀλλὰ ἡ πεινασμένη ἀρκούδα καὶ ἡ αἱμοβόρα λεοπάρδαλη στάθηκαν στὰ πόδια τους σὰν ἥμερα ἀρνιά. Τὸ ἴδιο καὶ τὸ ἀγριεμένο λιοντάρι ποὺ ἐλευθέρωσαν ἀργότερα.

Our way to Purification (kátharsis), Illumination (photismós), and Deification (théosis)

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:

http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/who-is-spiritually-healthy.html

What does it mean to be a Temple of the Holy Spirit?

Let us take a look at this state right now. When a person is a Temple of the Holy Spirit, the following takes place: The Holy Spirit is in this person's heart, and prays to God, communes with God! This is the restoration of the old Adam (before the ancestral sin) in this person. Because this is how Adam was before his fall; he had the Holy Spirit and was in constant communion with God.

Now, this takes place again in our Church, in all those who want and proceed with their purification and illumination, by the Grace of God.

Through purification, when we get rid of all our logismoí (as mentioned earlier), we create the proper conditions to host the Parakletos (Comforter), the Holy Spirit, in our very being. The Holy Spirit comes and dwells inside us. What actually happens is what Christ said to us [John 14:23]: "...and we (Him and His Father) will come unto him (us) and make our abode with him us)", and that's when man becomes a temple of the Holy Spirit. When we go through this process, and get purified, make our heart free from thoughts (both bad and good), then we allow for the Holy Spirit (who wants to be united and longs for this sacred union) to be reactivated inside us and do the praying.

19 Σεπτεμβρίου. Τροφίμου, Σαββατίου και Δορυμέδοντος μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τετ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. γ΄ 8-11). 

Εφ. 3,8              ἐμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέρῳ πάντων τῶν ἁγίων ἐδόθη ἡ χάρις αὕτη, ἐν τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίσασθαι τὸν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ

Εφ. 3,8                      Πράγματι εις εμέ, τον πλέον ελάχιστον από όλους τους Χριστιανούς, εδόθη αυτή η χάρις να κηρύττω μεταξύ των εθνικών το χαρμόσυνον μήνυμα και να κάμνω γνωστόν τον ανεξερεύνητον και ακατάληπτον από κάθε διάνοιαν πλούτον των ευλογιών του Χριστού προς όλους μας.