Ὅταν δέν ἐνεργεῖ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα στόν ἄνθρωπο...

Όταν δεν ενεργεί η Χάρη του Θεού μέσα στον άνθρωπο, ο άνθρωπος παρουσιάζει μια ραθυμία στα πνευματικά και δεν έχει διάθεση, ούτε το σταυρό του να κάνει. Τίποτα από τα πνευματικά δεν τον παρηγορούν και δεν τον ευχαριστούν.

Τότε ο άνθρωπος παρηγοριέται με τον ύπνο, το φαγητό, τις σαρκικές απολαύσεις το χρήμα και τη δόξα.

Τα συναισθήματα της κατάθλιψης, της μελαγχολίας, του άγχους, της μοναξιάς, της δαιμονικής λύπης και τα συναφή είναι αποτελέσματα της απουσίας της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, εξαιτίας των ανεξομολόγητων αμαρτημάτων που υπάρχουν στον άνθρωπο.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 6-6-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 6-6-2023

https://www.youtube.com/live/tGFfNYrZlKw?feature=share

Ἡ ἁμαρτία εἶναι σάν τό δηλητήριο, παραλύει τήν ψυχή!

«Μην κρατάς την αμαρτία ανομολόγητη για πολύ, γιατί η αμαρτία είναι σαν το δηλητήριο, παραλύει την ψυχή! Γι' αυτό ο σημερινός κόσμος είναι τόσο βυθισμένος στην ανικανότητα, γιατί δεν ομολογεί τον εαυτό του».

Γέροντας Πετρώνιος Tănase

https://proskynitis.blogspot.com/2023/05/blog-post_16.html

6 Ἰουνίου. Ἱλαρίωνος ὁσίου τοῦ νέου, ἡγουμένου τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων (†845). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. α΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. α΄ 1-7, 13-17).

Ρωμ. 1,1            Παῦλος, δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, κλητὸς ἀπόστολος, ἀφωρισμένος εἰς εὐαγγέλιον Θεοῦ

Ρωμ. 1,1                     Εγώ ο Παύλος είμαι δούλος του Ιησού Χριστού, αφωσιωμένος ψυχή και σώματι εις αυτόν, κεκλημένος από τον ίδιον στο αποστολικόν αξίωμα, ξεχωρισμένος δια να κηρύττω το χαρμόσυνον μήνυμα της σωτηρίας, την οποίαν ο Θεός προσφέρει στους ανθρώπους.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΚΤΗΤΟΡΙΚΑ- ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 5-6-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΚΤΗΤΟΡΙΚΑ- ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 5-6-2023

https://www.youtube.com/live/6xBdOSvdGt4?feature=share

Ρήσεις καί Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (οε-πβ). Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

ο­ε’

«Στήν ἔ­ρη­μο αἰ­σθά­νε­ται κα­νείς τόν ἑ­αυ­τό του μι­κρό, καί ὅ­ταν συ­ναν­τή­ση ἄν­θρω­πο τόν βλέ­πει ὡς ἀ­νώ­τε­ρό του καί τοῦ δεί­χνει με­γά­λη ἀ­γά­πη, ἔ­στω κι ἄν εἶ­ναι ἄ­γνω­στος».

ο­ς’

«Ἡ ὑ­πε­ρη­φά­νεια εἶ­ναι κα­τά βά­θος ἔλ­λει­ψη ἀ­γά­πης, φι­λαυ­τί­α».

ο­ζ’

«Εἶ­πα σέ κά­ποι­ο νέ­ο ἔγ­γα­μο πού ἔ­λε­γε ὅ­τι ὁ μο­να­χι­σμός δέν εἶ­ναι μυ­στή­ριο καί ὅτι μό­νο ὁ γά­μος εἶ­ναι μυ­στή­ριο, ὅ­τι ὁ μο­να­χι­σμός εἶ­ναι ἀ­πό τά μυ­στή­ρια τῆς θρι­αμ­βεύ­ου­σας Ἐκ­κλη­σί­ας, δι­ό­τι ἀπ᾿ αὐ­τή τήν ζω­ή ζῆ τήν Ἀγ­γε­λι­κή ζω­ή».

ο­η’

«Τά πα­θή­μα­τα, ὁ πό­νος, ἡ ντρο­πή ξο­φλᾶν τήν κό­λα­ση, ὅ­πως λέ­γει ὁ ἀβ­βᾶ Ἰ­σα­άκ “τρῶ­νε τήν κό­λα­ση”».

ο­θ’

«Εἶ­ναι πο­λύ κα­λό νά μα­θαί­νουν τά μι­κρά παι­διά Βυ­ζαν­τι­νή μου­σι­κή, δι­ό­τι ἀ­πα­σχο­λεῖ­ται ὁ νοῦς τους καί δέν πη­γαί­νει στά μά­ται­α καί ἁ­μαρ­τω­λά πράγ­μα­τα· ἁ­γι­ά­ζον­ται καί δο­ξο­λο­γοῦν τόν Θε­ό».

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος βοηθᾶ νέο

Μαρτυρία ανωνύμου:

Εχρημάτισα ένα διάστημα μαθητής στην Ιερατική Σχολή Λαμίας. Ένας ιερομόναχος (μακαρίτης τώρα), Πορφύριος κι αυτός, είχε στο κομοδίνο του μια φωτογραφία του Αγίου. Μόλις την αντίκρυσα, αισθήματα χαράς και ευφροσύνης με πλημμύρισαν κι ένα πρόβλημα που είχα έφυγε και ρώτησα “ποιος είναι αυτός;”.

Μου είπε ότι αυτός είναι ένας σύγχρονος Άγιος και ότι φτειάχνει Μοναστήρι στον Ωρωπό. Επίσης ότι κάθε μέρα στις 11 το πρωί κάνει μια βόλτα στο δάσος κι ότι εκεί τον φωτογράφησαν. «Εγώ», μου είπε, «όταν πήγα πρώτη φορά ως διάκος, χωρίς να ειδοποιήσω κανέναν ούτε να αναφέρω ποιος είμαι, και ενώ περίμεναν πολλοί, είπε: “πέστε στον διάκο να περάση”».

Από τότε δεν μου έφυγε απ’ το μυαλό. Το ανέφερα στον τότε Πνευματικό μου, μου δόθηκαν οδηγίες και με την πρώτη ευκαιρία 15χρονος πήγα στον Ωρωπό.

✶✶✶

Μπήκα μέσα στο τροχόσπιτο, ήταν ιδρωμένος και μου ζήτησε να του δώσω μια μάλλινη φανέλλα που κρεμόταν ν’ αλλάξη. Μετά μου έπιασε τον σφυγμό για αρκετή ώρα, εγώ φοβήθηκα μήπως είμαι άρρωστος. Μου λέει «Τι φοβάσαι; είσαι δειλός και δεν είσαι σταθερός. Να ανεβής ψυχικά. Μπορείς». Την λέξη “μπορείς” την τόνισε ιδιαίτερα.

– Πώς θα το κατορθώσω αυτό, Γέροντα;

Ἡ Πεντηκοστή (Θεοφάνης ὁ Κρής)

Η Πεντηκοστή δεν είναι μια απλή συνέπεια ή συνέχεια της Ενσαρκώσεως. Η Πεντηκοστή έχει όλη την αξία της καθ’ εαυτή, είναι η δεύτερη πράξη του Πατρός: Ο Πατήρ αποστέλλει τον Υιό και τώρα αποστέλλει το Άγιο Πνεύμα. Η τέλεια αποστολή του, ο Χριστός επανέρχεται προς τον Πατέρα για να κατέλθει τώρα το Άγιο Πνεύμα ως Πρόσωπο. Η Πεντηκοστή εμφανίζεται έτσι ως το έσχατο τέλος της τριαδικής οικονομίας της σωτηρίας. Κατά τους Πατέρες ο Χριστός είναι ο μεγάλος Πρόδρομος του Αγίου Πνεύματος.

Ο Μέγας Αθανάσιος λέγει: “ο Λόγος έγινε σάρκα… ίνα οι άνθρωποι ενωθέντες πνευματικά, γίνουν ένα Πνεύμα“. Επίσης κατά τον άγιο Συμεών: “Αυτός ήταν ο σκοπός και ο προορισμός κάθε έργου της σωτηρίας μας από το Χριστό, να πάρουν δηλαδή οι πιστοί το Άγιο Πνεύμα“.

Δοσμένο στον άνθρωπο κατά τη θεία εμφύσηση, τη στιγμή της δημιουργίας, το Άγιο Πνεύμα του αποδίδεται πάλι την ημέρα της Πεντηκοστής και του γίνεται πιο εσωτερικό, πιο οικείο από αυτόν τον ίδιο. “Πυρ ήλθα να βάλω στη γη” (Λουκ. 12, 49), αυτή η φωτιά είναι το Άγιο Πνεύμα.

Κάτω από την εικόνα των πυρίνων γλωσσών, η θεία ενέργεια θεοποιεί, εισέρχεται και αγκαλιάζει με την αλήθειά της τη φύση. Εάν ο Χριστός ανακεφαλαιώνει και ολοκληρώνει την ανθρώπινη φύση στην ενότητα του σώματός του, το Άγιο Πνεύμα, αντίθετα, αναφέρεται στη προσωπική αρχή της φύσεως, στα ανθρώπινα πρόσωπα, και κάνει κάθε ένα χαρισματικό. Όπως λέγει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, έχουμε συγχωνευθεί σε ένα μόνο Σώμα, αλλά διαιρεθεί σε προσωπικότητες.

Ἔχουν Ἅγιο Πνεῦμα ὅλοι οἱ ἄνθρωποι; Τί ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς.

Πολλοί παρερμηνεύοντας τήν ρήση τοῦ Κυρίου: «Τό Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ»[1] ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Θεία Χάρη (πού ὀνομάζεται καί Ἅγιο Πνεῦμα) δίνεται καί στούς ἐκτός Ἐκκλησίας ἀνθρώπους.

-Εἶναι ὅμως ἀλήθεια αὐτό;

- Ὄχι μᾶς ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς.

Τό Ἅγιο Πνεῦμα δέν δίδεται στούς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας. Συγκεκριμένα, ὁ σύγχρονός μας Ἅγιος Πατήρ διδάσκει, ἀκολουθώντας ὅλους τούς πρό αὐτοῦ Ἁγίους Πατέρες, τά ἑξῆς:

«Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίδεται μονάχα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεανθρώπου, ὡς ἀνταμοιβὴ τῆς πίστεως στὸν Θεάνθρωπο. Ἀπόδειξη αὐτοῦ εἶναι ἡ Πεντηκοστή. Δὲν δίδεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἐκτὸς Θεανθρώπου. Ὅλες οἱ ἀποκλίσεις δὲν εἶναι παρὰ ἀνθρωπιστικὲς πλάνες. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀποστολικὴ παράδοση καὶ κληρονομιά»[2].

Ἡ ἄκτιστη θεοποιός θεία Χάρη πού ὀνομάζεται καί Ἅγιο Πνεῦμα μετέχεται μόνο ἀπό ὅσους εἶναι ζωντανά μέλη τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

Ὅπως ἔχει ἀποδειχθεῖ οἱ ἑτερόδοξοι δέν ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας[3], διότι δέν ἔχουν διατηρήσει ἀνόθευτη τήν πίστη. Δέν πιστεύουν σωστά στόν Θεάνθρωπο Κύριο, οὔτε στό Ἅγιο Πνεῦμα.

Ἔχουν προσθέσει στό σύμβολο τῆς Πίστεως τό filioque (δηλ. τήν διδασκαλία ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ- ὁπότε Τό ὑποβιβάζουν σέ κτίσμα). Ἐπίσης ἔχουν εἰσαγάγει πάρα πολλά ἄλλα αἱρετικά δόγματα καί διδασκαλίες ὅπως: τό περί κτιστῆς χάρης, τό περί ἀσπίλου συλλήψεως τῆς Θεοτόκου, τό πρωτεῖο καί τό ἀλάθητο τοῦ Πάπα, τήν διδασκαλία περί καθαρτηρίου πυρός, τήν περί ἀξιομισθίας τῶν ἁγίων κ.λ.π.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Κατά Ματθαίον, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-20

10 ῾Ορᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός.12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη, πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 Καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ᾿ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. 14 Οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων.

15 ᾿Εὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ρῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ.

19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 Οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

10 Προσέχετε να μην περιφρονήσετε ούτε έναν απ’ τους μικρούς αυτούς˙ διότι σας λέω ότι οι φύλακές τους άγγελοι είναι από εκείνους που έχουν πολλή παρρησία στον Θεό· διότι είναι από εκείνους που στον ουρανό αποτελούν το άμεσο περιβάλλον και βλέπουν πάντοτε το πρόσωπο του Πατέρα μου, που είναι στους ουρανούς. 11 Αλλά κι ο ίδιος ο Θεός ενδιαφέρθηκε άμεσα για τους μικρούς αυτούς· διότι ο Υιός του ανθρώπου στάλθηκε από τον Θεό και ήλθε στον κόσμο για να τους σώσει, και μαζί με αυτούς να σώσει και ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, που εξαιτίας της αμαρτίας ήταν χαμένο για τον Θεό. 12 Βέβαια ο Θεός φροντίζει για όλους.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Προς Εφεσίους, κεφ. Ε΄, εδάφια 8-19

8 Ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· 9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ· 10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. 11 Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· 12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ' αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· 13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. 14 Διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.

15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ' ὡς σοφοί, 16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. 17 Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. 18 Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, 19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν.Τρεμπέλα

8 Σκεφτείτε τι ήσασταν στο παρελθόν. Τόσο πολύ είχε εισχωρήσει μέσα σας ο σκοτισμός της αμαρτίας, ώστε είχατε μεταβληθεί σε σκοτάδι. Τώρα όμως που ενωθήκατε με τον Κύριο γίνατε φως. Να συμπεριφέρεστε λοιπόν σαν παιδιά του φωτός˙ σαν άνθρωποι που όλη τους η ζωή είναι φως, και λάμπουν με την αρετή τους. 9 Οφείλετε λοιπόν, αφού λάβατε το Άγιο Πνεύμα, να έχετε φωτεινή διαγωγή. Διότι καρπός που παράγει το Άγιο Πνεύμα στις ψυχές των ανθρώπων που φωτίζει, φαίνεται εξωτερικά με κάθε είδους εκδηλώσεις καλοσύνης και δικαιοσύνης και φιλαλήθειας.

ΟΡΘΡΟΣ- Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ 5-6-2023

ΟΡΘΡΟΣ- Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ 5-6-2023

https://www.youtube.com/live/YKRbeP-INTg?feature=share

Ἄς φροντίσουμε τήν ἀθάνατη ψυχή μας!

https://proskynitis.blogspot.com/2023/05/blog-post_547.html

5 Ἰουνίου. † Δευτέρα μετὰ τὴν Πεντηκοστήν. «ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ». Δωροθέου ἐπισκόπου Τύρου ἱερομάρτυρος (†362). Νικάνδρου, Γοργίου καὶ Ἀπόλλωνος μαρτύρων (δ ́ αἰ.)· Μάρκου νεομάρτυρος ἐν Χίῳ. Τῇ Δευτέρᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, σύναξις τῆς Θεοτόκου «Φανερωμένης» ἐν Λευκάδι. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Δευτ. Ἁγ. Πνεύματος (Ἐφεσ. ε΄ 8-19).

Εφ. 5,8              ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· -

Εφ. 5,8                      Διότι άλλοτε ήσασθε σκοτάδι εξ αιτίας της πλάνης και της αμαρτίας, που κυριαρχούσε μέσα σας. Τωρα όμως δια του Κυρίου έχετε φωτισθή και είσθε φως. Να ζήτε, λοιπόν, και να συμπεριφέρεσθε σαν άνθρωποι, που τα πάντα εις αυτούς είναι φως αληθείας και αρετής.