Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Ὁ Ἱεραπόστολος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Ἰγνάτιος

Ὁ Ἱεραπόστολος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Ἰγνάτιος

 τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Τήν 9η Νοεμβρίου 2017, ἑορτή τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, Ἐπισκόπου Πενταπόλεως, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ νέος Πενταπόλεως Ἰγνάτιος Μαδενλίδης. Ἐπειδή τά πάντα κατευθύνονται ἀπό τήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὅλα ἑρμηνεύονται κάτω ἀπό αὐτήν τήν προοπτική. Πολλοί εἶπαν ὅτι τόν ἀγάπησε ὁ ἅγιος Νεκτάριος καί τόν πῆρε κοντά του.

1. Μερικά βιογραφικά στοιχεῖα

Ὁ μακαριστός Ἱεράρχης ἦταν γόνος ποντιακῆς καταγωγῆς καί διαπνεόταν ἀπό τίς παραδόσεις τῆς ἡρωικῆς καί ἁγιοτόκου Καππαδοκίας, μέ τήν ἐκκλησιαστική ζωή, τήν προσευχή, τήν ἀγάπη πρός ὅλους, τήν φιλοξενία, τήν ἀφιέρωση στόν Θεό.

Ὁ παππούς του Ἰωάννης Μεδενλίδης καταγόταν ἀπό τό Ακ-ταγ-Μαντέν τῆς Ἀργυρούπολης τοῦ Πόντου, γι' αὐτό καί ἔλαβε τό ἐπώνυμο Μαντέλογλου-Μαδενλίδης. Ἦταν βυρσοδέψης καί ὑποδηματοποιός καί γιά μῆνες γυρνοῦσε τά Μοναστήρια τοῦ Πόντου καί ἔφτιαχνε παπούτσια γιά τούς μοναχούς. Εἶχε καί δύο ἀδελφές μοναχές Μητροδώρα-Νυμφοδώρα. Λόγω διωγμῶν μετακινήθηκαν ἀπό τόν Πόντο στό ἐσωτερικό τῆς Μ. Ἀσίας στό Ἰκόνιο.

Πῶς γίνεται ἡ σωστή ἐξομολόγηση (Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πῶς γίνεται ἡ σωστή ἐξομολόγηση (Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-12-2017 (Σύναξη στόν Ἱ.Ν. Τιμίου Σταυροῦ, Καλή Σκύδρας) http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Κυριακή Ι΄Λουκᾶ (Λουκά 13,10-17) «Ἡ συγκύπτουσα ἀνθρωπότης», π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

7-12-1986

Κάποτε, αγαπητοί μου, ο Κύριος ευρέθη σε μία Συναγωγή κατά την ημέρα του Σαββάτου, όπου και εδίδαξε τον λόγον του Θεού. Ανάμεσα στο πλήθος, ήτο και μία γυναίκα ραχητική και μη δυναμένη καν να ανορθώσει το κεφάλι της. Την είδε ο Κύριος και της λέγει: «Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου». Και έθεσε τα χέρια Του επάνω της και αμέσως η γυναίκα εκείνη ανορθώθηκε.

Ο αρχισυνάγωγος εφθόνησε τον Ιησούν και δήθεν γεμάτος από αγανάκτηση, ότι τάχα Σάββατο έγινε η θεραπεία, στρέφεται προς τον όχλον και ζητά να μην προσέρχεται σε ημέρα Σαββάτου και να θεραπεύονται την ημέραν αυτήν, διότι ο νόμος έλεγε ότι ήτο αργία. Και τότε ο Κύριος στρέφεται προς αυτόν και τον αποκαλεί «υποκριτή», λέγοντάς του: «Ο καθένας από σας το Σάββατο δεν ποτίζει το βόδι του ή το υποζύγιό του; Αυτήν λοιπόν η γυναίκα, που είναι θυγατέρα του Αβραάμ, που ο σατανάς την έδεσε 18 όλα χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί από την αρρώστια της την ημέρα του Σαββάτου;»

Αυτό αγαπητοί μου το γεγονός της συγκυπτούσης εκείνης γυναικός σ’ εκείνη την Συναγωγή, γίνεται ένα σύμβολον. Σύμβολον της συγκυπτούσης ανθρωπότητος.

Η ΟΣΙΑΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΟΥΔΟΥΜΑ. ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜ ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ (ΙΩΑΚΕΙΜΑΚΙ Η ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΙ). Γιά τόν χαρισματικό αὐτό Ὅσιο Μοναχό ὑπάρχει ἀκόμα ἡ ἐξῆς διήγηση :

  

Γιά τόν χαρισματικό αυτό Όσιο Μοναχό υπάρχει ακόμα ή εξής διήγηση :

   Μετά τήν κοίμηση τών Αγίων Κτιτόρων, ό κόσμος είχε σέ μεγάλη ευλάβεια τό «Ίωακειμάκι», όπως είδαμε, διότι είχε καταλάβει και τίς άρετές του και τό διορατικό του χάρισμα.

Θέλησε κάποτε ένας προσκυνητής άπό τόν Κρουσώνα, πού τόν έλεγαν Μανώλη Τσικαντήλη νά επισκεφτεί στον Κουδουμά τό Ίωακειμάκι, διότι είχε σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα. Ή γυναίκα του ήταν στείρα και έξ αιτίας τής ατεκνίας αύτής δεν τήν ήθελε καθόλου ή μητέρα του, γι’ αυτό και ύπέφερε τό ανδρόγυνο. 

   Αποφάσισε, λοιπόν, νά επισκεφτεί τόν ένάρετο Μοναχό ό άνθρωπος αυτός και άρχισε νά μαζεύει μέσα στό σπίτι του διάφορα τρόφιμα τά όποια θά πήγαινε, όπως συνήθιζαν νά κάνουν ως έλεημοσύνη πρός τό φτωχό Μοναστήρι όλοι οί προσκυνητές. Καθώς τά έτοίμαζε, άκούει έναν πολύ ισχυρό θόρυβο στην πόρτα, σάν νά προερχόταν άπό δυνατή κλωτσιά. Έντρομος πήγε πρός τήν πόρτα, τήν άνοιξε και έκεί είδε ένα τεράστιο ασυνήθιστο άλογο, τρεις φορές σέ μέγεθος άπό τά συνηθισμένα. Αγριεμένο σήκωσε τά μπροστινά πόδια του πρός τά πάνω. Ήταν μεταμορφωμένος ό διάβολος, ό όποιος με άνθρώπινη, άγρια φωνή του είπε:

-        Πού ετοιμάζεσαι, μωρέ, νά πας;

  Ό Μανώλης ήταν καλός χριστιανός, πνευματικός άνθρωπος καί γνώριζε κάποια πράγματα περί πειρασμών άπό τίς διηγήσεις του ευλαβούς Ιερέα τού Κρουσώνα, άλλά καί άπό τούς Κουδουμιανούς Πατέρες, πού πήγαιναν συχνά. Βρήκε, λοιπόν, χριστιανικό θάρρος καί του άπάντησε:

ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ. Τό θαῦμα μέ τά ψάρια

 Το νόστιμο φαγητό είναι επίσης ένα δώρο από τον Θεό. Στη Σαμαρά, έχει πολύ νόστιμο ψωμί. Αυτό είναι για την παρηγοριά των αδελφών. Νομίζω ότι αυτή η τέχνη αρτοποιίας είναι δώρο του Θεού, και όχι από μόνη της ...
Ο Θεός μας δίνει άνεση.
Τα πάντα μας δίνονται σε κάποιον που θα ζητήσει . "Ρωτήστε, και θα σας δοθεί, αναζητήστε και θα βρείτε."
Μόλις καθόμουν στο κελί μου, ήταν βράδυ.
Και την επόμενη μέρα έπεσε σε μια γιορτή - τη μνήμη του Αγίου Τύχωνα και του Απόστολου Ιωάννη του Θεολόγου.
Και τότε  σκέφτομαι: "Θεέ μου! Θέλω να φάω ψάρια για μένα.
Ο Ιωάννης Ευαγγελιστής ήταν ψαράς, και αγαπώ ένα ψάρι - στείλτε μου ένα ψάρι! "

Ἡ ἀναγνώριση τοῦ βαπτίσματος τῶν ἑτερόδοξων ὡς βάση μίας νέας ἐκκλησιολογίας

«Βαπτισματική Ἑνότητα» καί ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος

 

 Πρωτοπρεσβυτέρου Πέτρου Ἄλμπαν Χίρς

 

Ἡ ἐκ μέρους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας κατανόηση τοῦ ἑτεροδόξου βαπτίσματος πηγάζει καί καθορίζεται ἀπό τήν ἐπίγνωση τῆς ὕπαρξής της ὡς τῆς «μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς ἐκκλησίας», πού ἀποκλειστικά τελεῖ τό ἕνα βάπτισμα στόν θάνατο καί στήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτό ἐπειδή «σημαίνεται ἡ Ἐκκλησία ἐν τοῖς μυστηρίοις».[1] «Ἡ Ἐκκλησία ὑπάρχει καί συνεχῶς μορφοῦται ἐν τοῖς μυστηρίοις καί διά τῶν μυστηρίων. Οἱ διαβιοῦντες ἐκτός της μυστηριακῆς ζωῆς εἶναι ἐκτός τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ».[2]

Τό «Ἕνα Βάπτισμα» καί τό Βάπτισμα τῶν Αἱρετικῶν

Τό Ἅγιο Βάπτισμα εἶναι ἡ εἴσοδος στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, καί ὡς ἐκ τούτου τό θεμέλιο καί ἡ προϋπόθεση ὅλων τῶν ἐπακόλουθων μυστηρίων. Ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε: «ἐάν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καί πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» [3]. Ἡ αὐτογνωσία τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζεται πρωτίστως στό Σύμβολο τῆς Πίστεως [4], ἀλλά ἐπίσης καί στά αἰώνια λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅτι ὑπάρχει «εἷς Κύριος, μία πίστις, ἕν βάπτισμα· εἷς Θεός καί πατήρ πάντων, ὁ ἐπί πάντων καί διά πάντων καί ἐν πᾶσιν». [5] «Σ’ αὐτήν τήν ἀδιάσπαστη ἑνότητα ἀνήκει τό χριστιανικό βάπτισμα, σ’αὐτήν στηρίζεται ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας».[6] «Ὁ ἕνας Κύριος, ἡ μία πίστη, τό ἕνα βάπτισμα» καί τά τρία αὐτά – «συνθέτουν τήν ἔννοια τῆς μιᾶς Ἐκκλησίας καί διασφαλίζουν τήν ἀδιάσπαστη ἑνότητα της».[7] «Ἐκτός αὐτῆς ὅ,τι λέγεται «Ἐκκλησία» εἶναι συνάθροιση αἱρετικῶν πού ἔχουν ἀπολέσει τή μία πίστη στόν ἕνα Κύριο καί κατά συνέπεια τό βάπτισμα, τό ὁποῖο τελεῖται ἀπό αὐτούς, δέν εἶναι τό χριστιανικό βάπτισμα» [8]. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ αἱρετικοί καί οἱ σχισματικοί εἰσέρχονται στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας διά τοῦ βαπτίσματος.

H Ἐκκλησιαστική Οἰκονομία

Ἅγιος Πορφύριος (μέ τή φωνή του): Φροντίζουν νά κάνουν μία θρησκεία … θά λένε ὅτι ὅλες εἶναι τό ἴδιο … θά λένε ὅτι δέν ὑπάρχει Σατανάς ….

  http://omothimadon.gr/?p=41635

Ἅγιος Ἰωάννης Σιναΐτης: «Ἐκεῖνος ποὺ περιποιεῖται τὴν κοιλία του καὶ ἀγωνίζεται νὰ νικήση τὸ πνεῦμα τῆς πορνείας, ὁμοιάζει μὲ ἐκεῖνον πού προσπαθεῖ νὰ σβήση μεγάλη φωτιὰ μὲ λάδι»

 Κλίμαξ - Περὶ γαστριμαργίας

 

Ὁ χορτασμὸς ἀπὸ φαγητὰ εἶναι πατὴρ τῆς πορνείας ἡ θλίψις δὲ τῆς κοιλίας εἶναι πρόξενος τῆς ἁγνότητος. Ἐκεῖνος ποῦ ἐκολάκευσε τὸν λέοντα, πολλὲς φορὲς τὸν ἡμέρωσε. Ἐκεῖνος ὅμως ποῦ περιποιήθηκε τὴν σάρκα, περισσότερο τὴν ἐξαγρίωσε.
Ἄν σοῦ εἶναι εὔκολο, δίδε στὴν κοιλία σου τροφὴ χορταστικὴ καὶ εὐκολοχώνευτη, ὥστε μὲ τὸν χορτασμὸ νὰ ἱκανοποιήσουμε τὴν ἀχόρταστη ὄρεξί της, ἐνῶ μὲ τὴν σύντομη χώνευσι νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τὴν σαρκικὴ πύρωσι σὰν ἀπὸ μάστιγα. Ἂς ἐξετάσωμε, καὶ θὰ βροῦμε πώς τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ φαγητὰ ποῦ «φουσκώνουν» ἐρεθίζουν τὴν σάρκα.
Ἐκεῖνος ποὺ περιποιεῖται τὴν κοιλία του καὶ ἀγωνίζεται νὰ νικήση τὸ πνεῦμα τῆς πορνείας, ὁμοιάζει μὲ ἐκεῖνον πού προσπαθεῖ νὰ σβήση μεγάλη φωτιὰ μὲ λάδι. Ὅταν θλίβεται ἡ κοιλία ταπεινοῦται ἡ καρδία. Ὅταν ὅμως δέχεται περιποιήσεις, θεριεύουν καὶ ἀλαζονεύονται οἱ λογισμοί.

Ἐπί τό ἔργον οἱ ἀποδομητές τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Οι αποδομητές του μαθήματος των Θρησκευτικών συνεχίζουν τη δουλειά τους. Ξέρουν καλά τη μέθοδο που θα οδηγήσει στο γκρέμισμα του οικοδομήματος της θρησκευτικής εκπαίδευσης, στην πλήρη κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Τελευταίο κρούσμα της επιχειρούμενης με κάθε τρόπο αποδόμησης των Θρησκευτικών το «κατέβασμα» από το Ψηφιακό Σχολείο των βιβλίων Θρησκευτικών.

Δύο σχόλια για την τελευταία αυτή πράξη και μία προτροπή προς τους επίδοξους αποδομητές.

Σχόλια:

1. Γνωρίζουν καλά όλοι πλέον ότι στη συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών σχολείων όλων των βαθμίδων δεν εφαρμόζονται τα νέα προγράμματα σπουδών ούτε διδάσκονται οι Φάκελοι Μαθήματος για τα Θρησκευτικά. Δάσκαλοι και Θεολόγοι συνεχίζουν με υπομονή και κόπο να διδάσκουν ορθόδοξο μάθημα χρησιμοποιώντας τα παλιά βιβλία, βίους αγίων, την Αγία Γραφή και θέτουν στο περιθώριο τους Φακέλους που έτσι κι αλλιώς οι γονείς των μαθητών έχουν απορρίψει. Έσπευσαν λοιπόν να «κατεβάσουν» τα βιβλία Θρησκευτικών για να δυσκολέψουν τη ζωή των διδασκόντων και να τους «εξαναγκάσουν» σε χρήση των Φακέλων Μαθήματος.

Τό προσκυνητάρι τοῦ νέου Ἁγίου στό μοναστήρι του…

http://omothimadon.gr/?p=41672

9 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Σύλληψις Αγιάς Άννης, Άννης προφήτιδος, Στεφάνου οσίου, Σωσιθέου, Ναρσή, Ισαάκ, Βάσσας, Εασίου, Wulhilda.

Σύλληψις Ἁγίας Ἄννης

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν σύλληψη τῆς Ἁγίας Ἄννης, μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὁ Κύριος μας, προετοιμάζοντας τὴν ἐπίγεια κατοικία Του, ἔστειλε ἄγγελο στὸ ταπεινὸ ζεῦγος Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα γιὰ νὰ προμηνύσει τὴν γέννηση τῆς Ἁγίας Παρθένου. Ἡ Παρθένος Μαρία γεννήθηκε μὲ θαυματουργὸ τρόπο, σύμφωνα μὲ τὶς χριστιανικὲς παραδόσεις. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὁ Θεὸς χάρισε στὸν Ἰωακεὶμ καὶ στὴν Ἄννα τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, μέσω τῆς ὁποίας ἔμελλε νὰ ἀποκτήσει σάρκα ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’.
Σήμερον τῆς ἀτεκνίας δεσμὰ διαλύονται· τοῦ Ἰωακεὶμ γὰρ καὶ τῆς Ἄννης, εἰσακούων Θεός, παρ’ ἐλπίδα τεκεῖν αὐτούς, σαφῶς ὑπισχνεῖται Θεόπαιδα, ἐξ ἧς αὐτὸς ἐτέχθη ὁ ἀπερίγραπτος, βροτὸς γεγονώς, δι’ Ἀγγέλου κελεύσας βοῆσαι αὐτῇ· χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.
Βουλῇ τῇ θεϊκῇ, ἡ θεόκλητος Ἄννα, δεσμῶν στειρωτικῶν, λυτρωθεῖσα ἐν γήρᾳ, ἀξίως συνέλαβε, τὴν τὸν Λόγον κυήσασαν· ἣν θεώμενος, Ἰωακεὶμ ὁ θεόφρων, ἀνεβόησε· Τὶς ἀνυμνήσει Οἰκτιρμόν, βυθὸν τῆς προνοίας σου;