Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018

Ἡ θεραπεία τοῦ δαιμονιζομένου τῶν Γαδαρηνῶν, Ἁγ. Νικολάου Ἁχρίδος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

Ἡ θεραπεία τοῦ δαιμονιζομένου τῶν Γαδαρηνῶν, Ἁγ. Νικολάου Ἁχρίδος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, 21-10-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Ἡ ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ» Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, Π. Σωφρονίου, 11ο Μέρος Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἡ ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ»

Συνεχίζουμε, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, τή διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ. Τό θέμα σήμερα θά εἶναι γιά τήν ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Πῶς, δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γνωρίσει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Βεβαίως, γενικῶς γνωρίζουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί ἀπό τήν Ἱερά Παράδοση, ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες, ἀπό τήν ὅλη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἤ τουλάχιστον ὀφείλουμε νά γνωρίζουμε. Γνωρίζουν αὐτοί πού φροντίζουν νά μελετοῦν καί νά μαθαίνουν τέλος πάντων μέσω κηρυγμάτων ἤ μελέτης τό γενικό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τί ζητάει ὁ Θεός ἀπό τούς ἀνθρώπους ἤ πιό σωστά ποιές εἶναι οἱ ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Γιατί ὁ Θεός δέ ζητάει κάτι γιά τόν ἑαυτό Του, ἀλλά αὐτά πού λέμε ἐντολές δέν εἶναι γιά τόν Θεό, εἶναι γιά μᾶς, γιά νά μᾶς δώσει ὁδηγίες χρήσεως τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας. Ἐπειδή εἶναι ὁ κατασκευαστής μας, μᾶς δίνει καί τίς ὁδηγίες, τίς προδιαγραφές, ἔτσι ὥστε νά πραγματώσουμε τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο πλαστήκαμε, νά φτάσουμε στό καθ’ ὁμοίωση, στή θέωση.
«Ὁ Γέροντας ἔλεγε: Εἶναι καλό νά ζητᾶς πάντα ἀπό τόν Θεό «σύνεσιν ἐν πᾶσι», δηλαδή τί καί πῶς πρέπει νά κάνεις καί νά πεῖς. Μέ ἄλλα λόγια, πρέπει νά ζητᾶς σέ κάθε περίπτωση νά μάθεις τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τόν τρόπο πού ὁδηγεῖ στήν ἐκπλήρωσή του»1. Καί γιά νά τό κάνεις αὐτό, λέει ὁ Ἅγιος, πρέπει νά ζητᾶς συνεχῶς σύνεση σέ ὅλα τά πράγματα.
«Ἡ ἀναζήτηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ εἶναι τό σπουδαιότερο ἔργο τῆς ζωῆς μας, γιατί ὅταν ὁδεύουμε τήν ὁδόν τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ μετέχουμε στήν αἰώνια θεία ζωή»2. Καί ἐδῶ βεβαίως λέει καί ἐννοεῖ ὁ π. Σωφρόνιος νά ζητᾶμε τί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας. Σέ συγκεκριμένη στιγμή, στή συγκεκριμένη περίσταση, στόν συγκεκριμένο χῶρο, χρόπο, τόπο, τί θέλει ὁ Θεός ἀπό μᾶς. Καί αὐτό εἶναι πάρα πολύ δύσκολο. Δέν εἶναι ἁπλό πράγμα.
«Ἡ γνῶσις τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ εἶναι δυνατή μέ διαφόρους τρόπους. Ἕνας εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, οἱ ἐντολές τοῦ Χριστοῦ. Στίς εὐαγγελικές ἐντολές ὅμως, παρά τήν τελειότητά τους ἤ μᾶλλον ἐξαιτίας τῆς τελειότητάς τους, τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτεται στήν ἔσχατη γενική του ἔννοια»3. Εἶναι κάτι γενικό καί ἀπόλυτο. Ἄς ποῦμε ὅτι «ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ»4. Εἶναι ἡ γενική ἐντολή τῆς ἀγάπης. Ἀλλά πῶς αὐτή ἡ ἐντολή, πού εἶναι συγκεκριμένη, θά ἐφαρμοστεῖ στόν συγκεκριμένο χρόνο καί χῶρο κάθε στιγμή;
«Καί ἔτσι ὁ ἄνθρωπος, πού στή ζωή του ἀντιμετωπίζει μία ἀτέλειωτη ποικιλία καταστάσεων, συχνά δέν ξέρει πῶς πρέπει νά ἐνεργήσει γιά νά βρίσκεται ἡ πράξη του μέσα στά ὅρια τοῦ θείου θελήματος»5. Γι’ αὐτό οἱ Πατέρες μίλησαν γιά τήν ἀρετή τῆς διακρίσεως, ὅτι εἶναι -μάλιστα εἶπαν- ἡ μεγαλύτερη ἀπ’ ὅλες τίς ἀρετές.

Ἡ εἰρήνη εἶναι φῶς καὶ φεύγει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ποὺ εἶναι σκοτάδι

Картинки по Ð·Ð°Ð¿Ñ€Ð¾Ñ Ñƒ agios nektarios

 Διδαχές Αγίου Νεκταρίου: Εἰρήνη

Ἡ εἰρήνη εἶναι θεῖο δῶρο, ποὺ χορηγεῖται πλουσιοπάροχα σ᾿ ὅσους συμφιλιώνονται μὲ τὸ Θεὸ καὶ ἐκτελοῦν τὰ θεῖα Του προστάγματα.
Ἡ εἰρήνη εἶναι φῶς καὶ φεύγει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ποὺ εἶναι σκοτάδι. Ἕνας ἁμαρτωλὸς ποτὲ δὲν εἰρηνεύει.
Νὰ ἀγωνίζεστε ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰ μὴ σᾶς ταράζει ἡ ἐξέγερση τῶν παθῶν μέσα σας. 
Γιατὶ, ἂν στὴν πάλη μαζί τους νικήσετε, τὸ ξεσήκωμα τῶν παθῶν ἔγινε γιὰ σᾶς ἀφορμὴ νέας χαρᾶς καὶ εἰρήνης.
 
«Νὰ ἐπιδιώκετε τὴν εἰρήνη μὲ ὅλους, ἐπιδιώκετε καὶ τὴν ἁγιότητα, χωρὶς τὴν ὁποία κανεὶς δὲν θ᾿ ἀντικρύσει τὸν Κύριο» (Ἑβρ.12, 14).
 
Ἡ εἰρήνη καὶ ὁ ἁγιασμὸς εἶναι δυὸ ἀναγκαῖες προϋποθέσεις γιὰ ὅποιον ζητάει μὲ πόθο νὰ δεῖ τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Ἡ εἰρήνη εἶναι τὸ θεμέλιο στὸ ὁποῖο στηρίζεται ὁ ἁγιασμός.
 
Ὁ ἁγιασμὸς δὲν παραμένει σὲ ταραγμένη καὶ ὀργισμένη καρδιά. Ἡ ὀργή, ὅταν χρονίζει στὴν ψυχή, δημιουργεῖ τὴν ἔχθρα καὶ τὸ μίσος ἐναντίον τοῦ πλησίον.

“Εἶχα τρεῖς γιούς. Σκοτώθηκαν καί οἱ τρεῖς ἐκεῖ πάνω. Χαλάλι τῆς πατρίδας μου”


 
Στον πανηγυρικό λόγο που εκφώνησε στην Ακαδημία Αθηνών, στις 27 Οκτωβρίου του 1960, ο μεγάλος μας λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης, μεταξύ των άλλων σπουδαίων ανέφερε και ένα συγκλονιστικό γεγονός, που διαδραματίσθηκε στα μετόπισθεν, όπου απόλεμος πληθυσμός της πατρίδας μας συναγωνιζόταν την ανδρεία των μαχητών. Το μεταφέρω:
«Είχε οργανωθή, κατά τη διάρκεια του αγώνα υπηρεσία μεταγγίσεως αίματος, απ’ τον Ερυθρό Σταυρό της Ελλάδος. Είχα και ένα φίλο γιατρό, σ’ αυτή την υπηρεσία, λοιπόν πήγαινα κάπου-κάπου να τον δω και να τα πούμε. Ο κόσμος έκαμε ουρά κάθε μέρα για να δώση το αίμα του για τους τραυματίες μας. Ήταν εκεί νέοι, κοπέλες, γυναίκες, μαθητές, παιδιά που περίμεναν τη σειρά τους. Μια μέρα, λοιπόν, ο επί της αιμοδοσίας φίλος μου γιατρός, είδε μέσα στην σειρά των αιμοδοτών που περίμεναν, να στέκεται και ένα γεροντάκι.
– Εσύ, παππούλη, του είπε ενοχλημένος, τι θέλεις εδώ;
Ο γέρος απάντησε δειλά:

Τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο προσκύνησε τόν Μωάμεθ!

  ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος

[Κατά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων ο χαρακτηρισμός, με βάση τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό, προσωπικών γεγονότων από τη ζωή του Μωάμεθ, συνιστά βλασφημία ενώ οι βλασφημίες κατά του Χριστού και της Παναγίας αποτελούν έκφραση γνώμης! 
Φαίνεται ότι το Δικαστήριο απηχεί την αποδοχή του Μωάμεθ από τους Δυτικούς: «από την Εποχή του Διαφωτισμού οι Δυτικοί θαύμαζαν τον Μωάμεθ ως ορθολογιστή, μεταρρυθμιστή, σπουδαίο άνδρα και μάλιστα αυθεντικό προφήτη» (Συνέντευξη του καθηγητή John Tolan* στο Le monde des religions, 27-10-2018). Aλλωστε θαυμαστής του υπήρξε και ο ‘’πατριάρχης’’ του Διαφωτισμού Βολταίρος. Σε επιστολή του (1790) γράφει: «Η θρησκεία του είναι σοφή, σοβαρή, αγνή και ανθρώπινη: σοφή, επειδή δεν έχει την τρέλα να προβλέπει συνέταιρους του Θεού και δεν έχει κανένα μυστήριο· αυστηρή γιατί απαγορεύει τα τυχερά παιχνίδια, το κρασί και τα ισχυρά ποτά, και διατάζει την προσευχή πέντε φορές την ημέρα· αγνή, επειδή μείωσε σε τέσσερις γυναίκες τον τεράστιο αριθμό των συζύγων που μοιράζονταν το κρεβάτι όλων των πριγκίπων της Ανατολής· ανθρώπινη, επειδή διατάσσει, αυστηρότερα από το ταξίδι στη Μέκκα, την ελεημοσύνη. Προσθέστε σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά την ανοχή.» Αυτό το τελευταίο θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν εκατομμύρια οι νεκροί από το γιαταγάνι ή τις βόμβες των πιστών του…Ε.Δ.Ν.]
 
του Δρ Γκρέγκορ Πούπινκ**
Τα γεγονότα. Στην Αυστρία, σε μια διάσκεψη του FPÖ με τίτλο “Βασικές γνώσεις του Ισλάμ”, η ομιλήτρια και υπεύθυνη του FPÖ καταδικάστηκε επειδή είπε, για το γάμο του Μωάμεθ με ένα κορίτσι έξι ετών και τη συνεύρεσή του με αυτό στα εννιά: “Πώς λέγεται αυτό, αν όχι παιδεραστία;” Ήθελε κυρίως να επισημάνει για την πρακτική του γάμου ανηλίκων στο Ισλάμ, ακολουθώντας το παράδειγμα του Μωάμεθ. Καταδικασθείσα από την αυστριακή Δικαιοσύνη, το 2012 προσέφυγε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο επιβεβαίωσε την απόφαση των αυστριακών δικαστών με απόφαση που εκδόθηκε την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Νομολογίας και Δικαιοσύνης (ΕΚΝΔ) παρενέβη εν προκειμένω για να υπερασπιστεί την καταγγέλλουσα. 
 
FIGAROVOX.- Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μόλις επιβεβαίωσε την καταδίκη μιας Αυστριακής που μίλησε κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης για την «παιδεραστία» του Μωάμεθ. Ποιος είναι ο λόγος αυτής της καταδίκης;
 
Gregor PUPPINCK.- Ο μόνος πραγματικός λόγος για αυτή την απόφαση είναι ο φόβος των μουσουλμάνων. Το Δικαστήριο το λέει ρητώς: οι αυστριακές αρχές δικαίως καταδίκασαν αυτές τις εκφράσεις για να διατηρήσουν την «θρησκευτική ειρήνη» και την «αμοιβαία ανοχή» στην αυστριακή κοινωνία. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, τα κράτη έχουν τώρα, και αυτό είναι καινούριο, “την υποχρέωση να εξασφαλίσουν την ειρηνική συνύπαρξη όλων των θρησκειών και των άθρησκων, εξασφαλίζοντας αμοιβαία ανοχή”.
 
Το Δικαστήριο αναπτύσσει διάφορα επιχειρήματα προς στήριξη των συμπερασμάτων του.
 
Πρώτον, κρίνει ακόμα και την πρόθεση της ομιλήτριας και την καταδικάζει, θεωρώντας ότι δεν επιδίωξε τόσο πολύ να ενημερώσει το κοινό αλλά για να “δυσφημίσει” τον Μωάμεθ και να αποδείξει “ότι δεν είναι αξίζει να λατρεύεται” και, ως εκ τούτου, να προκαλέσει βία. Έτσι, δυσφημώντας τον Μωάμεθ δεν προστατεύεται από τη νομολογία που αφορά στην ελευθερία της έκφρασης: πρέπει να μιλούμε για αυτόν με σεβασμό και καλές προθέσεις!

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν ἔλεγχο τῆς συνειδήσεως


Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ

Για ποιο λόγο ο Θεός έβαλε μέσα στη διάνοιά μας τη συνείδηση, δηλαδή έναν κριτή που αγρυπνά και προσέχει ακατάπαυστα; Διότι δεν υπάρχει, δεν υπάρχει κανένας δικαστής τόσο άγρυπνος μεταξύ των ανθρώπων, όπως είναι η συνείδησή μας. Καθόσον οι κοσμικοί δικαστές και από χρήματα διαφθείρονται, και από τις κολακείες εξαπατούνται, και πολλά άλλα υπάρχουν που δεν τους αφήνουν να εκφέρουν σωστή κρίση· το δικαστήριο όμως της συνειδήσεως δε γνωρίζει να υποχωρεί σε τίποτε από αυτά· αλλά και αν δώσεις χρήματα, και αν κολακέψεις, και αν απειλήσεις, και αν οτιδήποτε άλλο κάνεις , θα βγάλει δίκαιη την απόφαση εναντίον των αμαρτωλών λογισμών· και αυτός που έκανε την αμαρτία καταδικάζει ο ίδιος τον εαυτό του, και ας μην τον κατηγορεί κανείς άλλος.
Και δεν το κάνει μια ή δύο φορές, αλλά πολλές φορές και σε όλη τη ζωή κάνει το ίδιο· και αν περάσει πολύς χρόνος, ποτέ δεν θα ξεχάσει αυτά που έχουν γίνει, αλλά και όταν γίνεται η αμαρτία και πριν γίνει και αφού γίνει, στέκεται απέναντί μας σαν σφοδρός κατήγορος και μάλιστα μετά τη διάπραξη της αμαρτίας. Διότι όταν κάνουμε την αμαρτία μεθυσμένοι από την ηδονή, δεν την αισθανόμαστε τόσο· όταν όμως γίνει η αμαρτία και ολοκληρωθεί, τότε μάλιστα, όταν σβήσει όλη η ηδονή, υπεισέρχεται το πικρό κεντρί της μετάνοιας, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στις γυναίκες που έχουν ωδίνες τοκετού. Διότι στην περίπτωση εκείνων πριν από τον τοκετό είναι πολύς και αφόρητος ο πόνος και ωδίνες δριμύτατες τις τρυπούν με ανυπόφορους πόνους· αλλά μετά τον τοκετό νιώθουν ανακούφιση, επειδή μαζί με το βρέφος βγήκε έξω και ο πόνος. Όμως εδώ δε συμβαίνει το ίδιο, αλλά όσο μας περιζώνουν οι ωδίνες και συλλαμβάνουμε τις διεφθαρμένες επιθυμίες, ευφραινόμαστε και χαιρόμαστε· όταν όμως γεννήσουμε το πονηρό παιδί, την αμαρτία, τότε πονούμε, επειδή βλέπουμε το αίσχος που γεννήσαμε, τότε βασανιζόμαστε από την οδύνη πιο φοβερά και από τις γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν.

«Ἔσεισας, ἀλλ’ ἔσωσας …» (Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος)

  Είναι δυνατόν να οργίζεται ο Θεός;

Γιατί ο Θεός επιτρέπει φυσικές καταστροφές (σεισμοί, πλημμύρες,..);

Βρίσκομαι στο ψαλτικό αναλόγιο από μικρό παιδί. Έχω διαβάσει και ξαναδιαβάσει την υμνολογία της Εκκλησίας μας, άλλοτε με την δέουσα προσοχή, άλλοτε μηχανικά, άλλοτε με τον νου διεσπαρμένο. Κάθε φορά που διαβάζω, θα αντικρίσουν τα μάτια μου «κάτι», που θα «φρενάρει» τον νου, θα κολλήσει η γλώσσα μου, θα  κοντοσταθώ, για να συλλαβίσω, να επιτονίσω αυτό το «κάτι»,  να σταματήσω ακόμη ακόμη το διάβασμα για λίγα δευτερόλεπτα και να ψελλίσω συντομότατα δυο λέξεις έκπληξης, απορίας και θαυμασμού. Και ενώ θα συνεχίσω παρακάτω, θα μείνουν εκεί ο νους και η σκέψη, μέχρι να βρω τον κατάλληλο χρόνο, να επανέλθω και να αποσπάσω αυτό το «κάτι» στη μνήμη ή στο χαρτί, για να σκύψω επάνω του και να το «χορτάσω» εν καιρώ, με την ησυχία μου και με την άνεσή μου.
Αυτό ακριβώς το ίδιο μου συνέβη και εχθές  στην εορτή του αγίου Δημητρίου, μαζί με την οποία επιτελούμε την μνήμη του μεγάλου σεισμού, ο οποίος έγινε στην Κωνσταντινούπολη στους χρόνους του Λέοντος του Ισαύρου (740), προκαλώντας μεγάλες καταστροφές.
Γράφει ο Συναξαριστής:
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, (ΚΣΤ΄Οκτωβρίου) Μνήμη τοῦ μεγάλου καὶ φρικώδους σεισμοῦ.
Στίχοι Ἔσεισας, ἀλλ’ ἔσωσας αὖθις γῆν Λόγε. Τῆς σῆς γὰρ ὀργῆς οἶκτός ἐστι τὸ πλέον.
Με ελάχιστες λέξεις οι δυο στίχοι μας διδάσκουν δύο βασικά πράγματα της πίστης μας. Α) Ο Θεός είναι ο παντοδύναμος Δημιουργός της φύσεως και αυτός είναι που καταργεί την τάξη και τη σειρά της, όπου, όπως και όποτε βούλεται. Ο Θεός παρακολουθεί, προνοεί, σκεπάζει  και συντηρεί αδιαλείπτως τα δημιουργήματά του. Β) Οργίζεται, όταν τα λογικά πλάσματά του παραβαίνουν τον νόμο του και χρησιμοποιεί ακόμη και φοβερούς τρόπους, όπως τον σεισμό, για να τα επαναφέρει στην αγκαλιά του. Όμως επιτρέπει τον πειρασμό, τον πόνο και τη θλίψη, μέχρι εκεί που αντέχει ο άνθρωπος. Δηλαδή, η αγάπη του πάντοτε υπερβαίνει την οργή του, τον θυμό του: «Τῆς σῆς γὰρ ὀργῆς οἶκτός ἐστι τὸ πλέον», δηλαδή, όση και αν είναι η οργή σου, η αγάπη σου πάντοτε βγαίνει περισσευούμενη.

“Ὀρθοδοξία καί φιλοπατρία". ''ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2018'' 17η ΜΕΡΑ - ΟΜΙΛΙΑ ΑΙΔΕΣΙΜΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ


https://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/10/2018-17.html

Κύπρος καί Ἅγιον Ὄρος

 



ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Τό Ἅγιον Ὄρος ἥλκυσε ἀπό νωρίς πολλά ἀπαιτητικά πνεύματα γιά ὁλοκληρωτική ἀφιέρωση στόν Θεό καί πλήρη ἀφοσίωση στή συνεχῆ λατρεία Του. Ἡ ἀρετή καί ἡ ὁσιότητα τῶν ἐκλεκτῶν μοναστῶν μετέτρεψε τόν Ἄθωνα σέ Ἅγιον Ὄρος. Περίπου 450 οἰκήτορες του στέφθηκαν ἁγιωνυμίας στήν ὑπερχιλιετῆ ἱστορία του. Ἡ Κύπρος συνδέθηκε στενά μέ τό Ἅγιον Ὄρος διά φιλαρέτων Κυπρίων ἀπό τόν 10ο αἰώνα. Ἕνας τῶν μαθητῶν τοῦ μεγάλου κοινοβιάρχη ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου ἦταν ὁ Πέτρος ὁ Κύπριος. 

Στούς δέκα αἰῶνες ἁγιορειτικῆς ζωῆς συναντοῦμε Κύπριους συγγραφεῖς, καλλιγράφους, μουσικούς, μοναχούς, ἱεροδιακόνους, ἱερομονάχους καί ἡγουμένους, στίς μονές, στίς σκῆτες, στά κελλιά καί τά ἐρημητήρια. Ἐκλεκτοί βλαστοί τῆς ἁγιότεκνης Κύπρου κοινοβιάζουν μέχρι σήμερα στά κοινόβια καί στίς μικρές ἤ μεγάλες συνοδεῖες ἀγωνιζόμενοι τόν ἀγώνα τόν καλό, τῆς αὐτογνωσίας, φιλοθεΐας, φιλαγιότητος, φιλαδελφίας καί φιλοτεκνίας.

(Από το βιβλίο του Κώστα Παπαγεωργίου "ΚΥΠΡΙΟΝ ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΤΟΥ ΑΘΩΝΟΣ")

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 1-11-2018 ἕως 3-11-2018

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 1-11-2018 ἕως 3-11-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼  2018 (3760)

Ὁ Καλός ἄνθρωπος. Ὅσιος Πορφύριος.

 

Φαίνεται πολύ δύσκολο να γίνεις καλός, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ εύκολο, όταν από μικρός ξεκινήσεις με καλά βιώματα. Μεγαλώνοντας δεν χρειάζεται κόπος, το έχεις μέσα σου το καλό, το ζεις. Δεν κοπιάζεις, το έχεις ζήσει, είναι περιουσία σου, που την διατηρείς  αν προσέξεις, σε όλη σου την ζωή. 

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης.

5 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Γαλακτίωνος καὶ Ἐπιστήμης, τῶν Ἁγίων Ἑρμά, Πατρόβα, Λινοῦ, Γαΐου, Θεοτίμου, Δωριθέου Πρεσβυτέρου, Εὐψυχίου, Καρτερίου, Σιλβάνου, Παμφίλου, Φιλοθέου, Νεάρχου καὶ οἱ σὺν αὐτῶν Μάρτυρες, Γρηγορίου Ὁμολογητῆ, Κάστορα καὶ Ἀγαθαγγέλου, Δομεντίου καὶ Παύλου, Ἰωνὰ Θαυματουργοῦ.


Οἱ Ἅγιοι Γαλακτίων καὶ Ἐπιστήμη

Ἔζησαν τὸν 3ο αἰῶνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος. Οἱ γονεῖς τοῦ Γαλακτίωνα, Κλειτοφῶν καὶ Λευκίππη, ἦταν πρῶτα εἰδωλολάτρες. Κάποιος, ὅμως, ἱερομόναχος, ποὺ ὀνομαζόταν Οὐνούφριος, τοὺς προσείλκυσε στὴν χριστιανικὴ πίστη.
Ἀπὸ τότε διέθεταν τὰ πλούτη τους σὲ κάθε ἀγαθοεργία.
Τὸν δὲ γιό τους Γαλακτίωνα ἀνέθρεψαν «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου». Δηλαδή, μὲ παιδαγωγία καὶ νουθεσία, σύμφωνη μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ ἡ παιδαγωγία αὐτὴ δὲν ἄργησε νὰ φέρει τοὺς θαυμαστοὺς καρπούς της.
Ὁ Γαλακτίων ὅταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε μία ὡραῖα κόρη, τὴν Ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ὁ ἴδιος εἵλκυσε στὸν Χριστό.
Ἡ ζωή τους κυλοῦσε ἀφιερωμένη στὴν ὑπηρεσία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν διακονία τοῦ πλησίον, ὥσπου ξέσπασε ὁ διωγμὸς τοῦ Δεκίου. Τότε, ὁ μὲν Γαλακτίων πῆγε σὲ μοναστῆρι τοῦ ὄρους Σινᾶ, ἡ δὲ Ἐπιστήμη σὲ γυναικεῖο κοινόβιο.
Ἀλλὰ ἡ λαίλαπα τοῦ διωγμοῦ ἔφθασε καὶ στὰ μέρη ἐκεῖνα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συλληφθεῖ ὁ Γαλακτίων.

Πνευματική - ἐθνική ἐλευθερία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 4-11-2018

How much can we endure praying


ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH 


Question from the audience:
How much can we stand praying and attend the church services?
Answer by Fr. Savvas:
Frankly, if we start praying, it means we start breathing!
Hence, when we ask about how long we can stand praying, it is like asking how long we can stand breathing. So, can we stand breathing? And if yes, for how long? Can you stand breathing only for 5 min. a day? Obviously not, because within less than 2 minutes since we stopped breathing, we will have to take a new breath again!
Do you realize what most of us do? It’s totally crazy, but this is exactly what we do: our soul breaths 5 min. in the morning and 5 min. in the evening. What about the rest of the 23 hours and 50 min.? We actually do not breath; we do not pray!

5 Νοεμβρίου. Γαλακτίωνος καί Ἐπιστήμης τῶν μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Δευτ. κδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. β΄ 20 - γ΄ 8).
Α Θεσ. 2,20        ὑμεῖς γάρ ἐστε ἡ δόξα ἡμῶν καὶ ἡ χαρά.
Α Θεσ. 2,20              Διότι σεις πράγματι είσθε η δόξα μας και η χαρά μας.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible