Απόσπασμα από την ομιλία 'Οἱ κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου ὑπηρετοῦν τόν Θεό' (Α΄ Κορ. 3, 5-9), 23-2-2020
https://www.youtube.com/watch?v=VefP0fGEyww
https://www.youtube.com/watch?v=VefP0fGEyww
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2020
Πῶς προκαλοῦνται στόν ἄνθρωπο ἡ πορνεία καί τά ὄνειρα Β', Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου
Πῶς προκαλοῦνται στόν ἄνθρωπο ἡ πορνεία καί τά ὄνειρα Β', Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου
https://www.youtube.com/watch?v=MAg4pJIlXx8
https://www.youtube.com/watch?v=MAg4pJIlXx8
Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων γιά τήν Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της αναστάσεως. Η προσδοκία της ανταποδόσεως παρακινεί την ψυχή στην αγαθοεργία. Ο εργάτης που ελπίζει στον μισθό των κόπων του, είναι πρόθυμος να υπομείνει κάθε δυσκολία, ενώ όσοι κοπιάζουν χωρίς την ελπίδα της αμοιβής, γρήγορα εγκαταλείπουν το έργο τους. Ο στρατιώτης που προσδοκά να βραβευθεί, είναι ετοιμοπόλεμος. Κανείς όμως δεν προθυμοποιείται να διακινδυνεύσει για χάρη ασύνετου βασιλιά, που δεν επιβραβεύει τα κατορθώματα των στρατιωτών του.
Με παρόμοιο τρόπο και κάθε ψυχή, όταν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα ανταπόδοση, φροντίζει για τον εαυτό της. Ενώ όταν δεν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα κρίση, παραδίνεται στην αμαρτία και στην καταστροφή. Όποιος πιστεύει ότι το σώμα του θα αναστηθεί, δεν το μολύνει με ασέλγειες. Ενώ οποίος δεν πιστεύει στην ανάσταση, παραδίνεται στην αμαρτία και κακομεταχειρίζεται σαν ξένο το σώμα του. Είναι λοιπόν πολύ σπουδαίο παράγγελμα και τρισμέγιστη διδασκαλία και δόγμα της Αγίας Εκκλησίας μας, η πίστη στην ανάσταση των νεκρών. Είναι βασική διδασκαλία της Ορθοδοξίας μας. Και ενώ από πολλούς αμφισβητείται, από την αλήθεια επιβεβαιώνεται. Οι ειδωλολάτρες αμφισβητούν, οι Σαμαρείτες απιστούν, οι αιρετικοί διαστρεβλώνουν το δόγμα αυτό. Πολλές οι αντιρρήσεις. Μία όμως είναι η αλήθεια.
Μας λένε οι αρνητές: «Πέθανε ο άνθρωπος και τάφηκε. Σάπισε στο χώμα και διαλύθηκε σε σκουλήκια. Τα σκουλήκια ψόφησαν κι αυτά. Το σώμα λοιπόν καταστράφηκε και αφανίστηκε. Πώς θα αναστηθεί;». Μας λένε ακόμα: «Όσοι ναυάγησαν, καταφαγώθηκαν από τα ψάρια, που κι αυτά καταφαγώθηκαν από άλλα. Όσοι πάλεψαν με θηρία, έγιναν τροφές σε αρκούδες και σε λιοντάρια, που έφαγαν ακόμα και τα κόκαλά τους. Οι γύπες και οι κόρακες, αφού έφαγαν τις σάρκες των εγκαταλειμμένων στο χώμα νεκρών, πέταξαν και σκορπίστηκαν μακριά. Πώς λοιπόν θα συγκεντρωθούν πάλι τα μέλη του σώματος; Συμβαίνει μάλιστα τα αρπακτικά πουλιά, που τα έφαγαν, να θανατωθούν μακριά, άλλο στις Ινδίες, άλλο στην Περσία κι άλλο στην Ευρώπη. Πώς, τέλος, θα συναρμολογηθούν τα σώματα εκείνων που κάηκαν και που ο άνεμος ή η βροχή διασκόρπισε ακόμα και τη στάχτη τους;». Σε όλα αυτά θα απαντήσουμε: Για σένα, τον μικρό και αδύναμο άνθρωπο, απέχουν βέβαια πολύ οι Ινδίες από τη Γερμανία και η Ισπανία από την Περσία. Για τον Θεό όμως, που κρατάει στο χέρι Του ολόκληρη τη γη, όλα είναι κοντινά. Μην κατηγορείς λοιπόν τον Θεό, ξεκινώντας από τη δική σου αδυναμία, αλλά να συλλογίζεσαι τη δική Του παντοδυναμία.
Ο ήλιος, ένα μικρό κτίσμα μέσα στην απέραντη δημιουργία, θερμαίνει με τις ακτίνες του όλη τη γη·και ο αέρας, κτίσμα και αυτό του Θεού, την περιβάλλει. Ο Θεός λοιπόν, που δημιούργησε και τον ήλιο και τον αέρα, βρίσκεται μακριά από μας;
Γιατί ἡ ἐκκλησία δέν εὐλογεῖ τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν συγκατοίκηση; (π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Συζούμε. Θέλει η κοπέλα μου, θέλω και εγώ, τι κακό κάνουμε;
Κάποτε ήλθε για εξομολόγηση στους Τρεις Ιεράρχες στον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο ένας φοιτητής, μέλος γνωστής χριστιανικής νεολαίας.
Εκεί άρχισε μια συζήτηση για διάφορα θέματα, αλλά κυρίως για τα σαρκικά…
- Γιατί πάτερ Επιφάνιε να απαγορεύεται αυτό και κείνο και το άλλο, όταν πραγματοποιούνται από «ειλικρινή αγάπη», ερωτούσε ο νέος για τα διάφορα σαρκικά παραπτώματα; Γιατί να μην επιτρέπονται οι «δεσμοί» των νέων αγοριών και κοριτσιών;
- Παιδί μου, απαντούσε με διάφορα επιχειρήματα εκείνος, επειδή το λέγει ο Χριστός. Συγχρόνως να το αντιληφθούμε ότι όλα αυτά που αναφέρεις δεν αποτελούν πραγματική αγάπη, αλλά σαρκικά πάθη και αμαρτήματα με χαμηλό φρόνημα.
- Γιατί, συνέχισε, αυτό που εσύ κατονομάζεις αγάπη ασφαλώς είναι σκοτεινό πάθος. Πρέπει να γνωρίζης ότι αποτελεί τυφλή ηδυπάθεια. Είναι εκτροπή που δεν προετοιμάζει τον γάμο, αλλά τον ανατινάζη εις τον αέρα , πριν καν οικοδομηθή.
- Και που το λέγει το Ευαγγέλιο αυτό το πράγμα με σαφήνεια, ερωτούσε με εριστικό τρόπο και ο νέος;
Η συζήτησις ήταν μακρά και κοπιώδης, διότι ο νέος δεν εδέχετο να αντιληφθή την πραγματικότητα, ότι δηλ. ο Χριστός αναζητά καθαρότητα βίου εις κάθε τομέα, προ πάντων δε εις τον σαρκικό. Να κατανοήσουμε ότι Εκείνος όχι δεν αποδέχεται τα μεγάλα σαρκικά παραπτώματα, αλλά ούτε το πονηρό βλέμμα. Μας ξεκαθαρίζει με σαφήνεια ότι και το παραμικρό βλέμμα με σκοπό την επιθυμία της σαρκός αποτελεί μοιχεία μέσα εις την καρδία.
Ἡ Γοργοεπήκοη Παναγία
~ Μια ανοιξιάτικη μέρα του 1931 ο ταπεινός υποτακτικός Βασίλειος Ιλίε (1902-31) της ρουμανικής μονής Συχάστρια προσευχόταν μπροστά στην εκκλησία.
Είδε τότε μια φοβερή οπτασία. Από το φόβο του άρχισε να φωνάζη με δυνατή φωνή:
-Υπεραγία Θεοτόκε, ελέησον με!
Και προς τους πατέρες που συγκεντρώθηκαν κοντά του είπε:
-Προσκυνάτε, πατέρες, προσκυνάτε. Να, ήρθε η Δέσποινα μας! Η Μητέρα του Κυρίου με τον Σωτήρα στην αγκαλιά της είναι μπροστά μας! Να την, στέκεται από πάνω μας.
-Αδελφέ Βασίλειε, τι φωνάζεις έτσι; τον ρώτησαν οι πατέρες.
-Πατέρες, όταν προσευχόμουν μπροστά στην εκκλησία, ξαφνικά παρουσιάσθηκε ένα πλήθος από φοβερούς δαίμονες με φλογερά ραβδιά στα χέρια, που άρχισαν να με βασανίζουν άγρια και να φωνάζουν: « Μάταια προσεύχεσαι, γιατί δεν θα σωθής! Εσύ είσαι δικός μας. Είσαι αμαρτωλός». Τότε άρχισα να επικαλούμαι την Υπεραγία Θεοτόκο.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 19-2-2020 ἕως 21-2-2020.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Τό φανερό καί τό ἀφανές ἀντιαιρετικό ἔργο τοῦ μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης Παύλου (Ἑλένη Ανδρουλάκη)
Ομιλία στο Αντιαιρετικό Σεμινάριο της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, τον Μάρτιο 2019
Την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019, της Αγίας Φιλοθέης, εκοιμήθη εν Κυρίω ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κυρός Παύλος. Ένας επίσκοπος αληθινός Πατέρας και ένας σπάνιος αγωνιστής. Για το πολυσχιδές έργο, τα χαρίσματα και τις αρετές του μακαριστού Ποιμενάρχου μας ομίλησε κατά την εξόδιο ακολουθία ο άγιος Πρωτοσύγγελος. Εγώ θα σταθώ στο αντιαιρετικό έργο του μακαριστού, παρουσιάζοντας στην αγάπη σας γνωστές και άγνωστες πτυχές της αντιαιρετικής μαρτυρίας και δράσης του κοιμηθέντος Σεβασμιωτάτου, όπως η χάρις του Θεού επέτρεψε να τις ζήσω από πρώτο χέρι. Η σημερινή συνάντησή μας, λοιπόν, θα είναι ένα μικρό, καρδιακό αφιέρωμα σε έναν αγιασμένο, αληθινά Ορθόδοξο αγωνιστή επίσκοπο, ο οποίος με άγγιξε και εμένα, όπως και πολλούς άλλους νομίζω, βαθύτατα, λόγω της καθαρότητας της καρδιάς και της πίστεώς του.
Το αντιαιρετικό έργο της Εκκλησίας αποτελεί ένα κατεξοχήν δύσκολο έργο, μη επιθυμητό από πολλούς. Άκρως αναγκαίο, σήμερα μάλιστα περισσότερο αναγκαίο από ποτέ, εντούτοις απεχθές για τους πολέμιους της Εκκλησίας, αλλά και για κάποιους Ορθοδόξους, λόγω της ίδιας της φύσης του. Για να το πω απλά, «γιατί να ασχολείται εκείνος που κατέχει θησαυρό, με τα σκουπίδια; Και τι θα πάθει ο θησαυρός;» λένε. Ο θησαυρός της Ορθοδοξίας φυσικά δεν παθαίνει κάτι, αλλά αν δεν υπάρξει οριοθέτηση της Ορθοδόξου πίστεως, οι άνθρωποι κινδυνεύουν και οι κίνδυνοι φτάνουν μέχρι την ίδια την απώλεια των ψυχών. Το Ορθόδοξο φρόνημα σταδιακά αλλοιώνεται, οι άνθρωποι ζουν μια ελλιπή, διεστραμμένη ζωή, ψυχές χάνονται. Τι χειρότερο από αυτό;
Έχουμε λοιπόν όλοι χρέος να γνωρίζουμε την Ορθόδοξη πίστη και Παράδοσή μας, να κατηχούμαστε, αλλά και να γνωρίζουμε τις μορφές της πλάνης, η οποία έχει πολυάριθμες εκφάνσεις και μεθοδεύσεις. Ούτε η Ορθόδοξη κατήχηση επαρκεί από μόνη της, ούτε και ο καταρτισμός περί των αιρέσεων είναι από μόνος του αρκετός. Διότι αντιαιρετικό έργο χωρίς στέρεα Ορθόδοξη βάση δεν υφίσταται. Αλλά και η γνώση της Ορθόδοξης πίστης και Παράδοσης δεν επαρκεί για να προφυλαχθούμε από τις πολυποίκιλες αιρετικές και παραθρησκευτικές ομάδες και τη δράση τους, η οποία είναι ιδιαιτέρως ύπουλη και παραπλανητική. Όσο έξυπνοι ή μορφωμένοι και αν είμαστε.
Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω.Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος γιά τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ [:Ματθ. 25,31-46]
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Αγαπητοί μου αδελφοί, ακούστε για τη δεύτερη και φοβερή παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Έφερα στο νου μου την ώρα εκείνη και, καθώς αναλογίστηκα όσα πρόκειται τότε να συμβούν, κατατρόμαξα. Ποιος μπορεί να τα διηγηθεί; Ποια γλώσσα μπορεί να τα περιγράψει; Ποια αυτιά μπορούν να τα ακούσουν;
Τότε ο Βασιλιάς της οικουμένης θα σηκωθεί από τον θρόνο της δόξας Του και θα έρθει για να κρίνει όλους τους κατοίκους της γης, αμείβοντας με αιώνια μακαριότητα τους άξιους και τιμωρώντας με αιώνια κόλαση τους αμαρτωλούς! Όταν τα φέρνω αυτά στο νου μου, τρόμος με κυριεύει. Παραλύω ολόκληρος. Τα μάτια μου δακρύζουν. Η φωνή μου κόβεται. Τα χείλη μου παγώνουν. Η γλώσσα μου τρέμει. Οι λογισμοί μου σταματούν. Αν και ο φόβος με πιέζει να σωπάσω, αναγκάζομαι να μιλήσω για χάρη της δικής σας ωφέλειας.
Θα συμβούν τόσο μεγάλα και τρομακτικά γεγονότα, που ούτε έγιναν από την κτίση του κόσμου, ούτε θα γίνουν σ’ όλες τις γενιές. Αν μία δυνατή βροντή πολλές φορές μας τρομάζει και μας κόβει τα πόδια, για σκεφτείτε, πώς θ’ αντέξουμε ν’ ακούσουμε τον ήχο εκείνης της σάλπιγγας, που θα ηχήσει στα ουράνια δυνατότερα από κάθε βροντή, για να ξυπνήσει όλους τους νεκρούς, δίκαιους και άδικους;
Τότε τα οστά των νεκρών θα συναρμολογηθούν. Θα προστάξει ο μεγάλος Βασιλιάς, που εξουσιάζει όλη την κτίση, και ευθύς η γη και η θάλασσα θα δώσουν με τρόμο τους νεκρούς τους. Ακόμα κι όσοι κατασπαράχθηκαν από τα θηρία, όσοι φαγώθηκαν από τα ψάρια ή τα όρνια, όλοι, «εν ριπή οφθαλμού», θα παρουσιαστούν μπροστά στον αδέκαστο Κριτή. Τότε οι ποταμοί και οι πηγές θα εξαφανιστούν, τ’ αστέρια θα πέσουν, ο ήλιος θα σβήσει, η σελήνη θα χαθεί.
Άγγελοι σταλμένοι από το Θεό θα διασχίζουν την υφήλιο και θα συγκεντρώνουν τους εκλεκτούς από κάθε σημείο της γης. Τότε θα αντικρύσουμε «καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν(:νέους ουρανούς και νέα γη)» [Β’ Πέτρ. 3, 13], σύμφωνα με την υπόσχεση του Κυρίου.
Πανηγυρισμοὶ ἐν μέσῳ διώξεων!
Εἰς ἐγκύκλιον διὰ τὴν ἔναρξιν τοῦ Τριωδίου ὁ Σεβ. Κυθήρων ἐπισημαίνει μὲ εὐγενῆ τρόπον τὴν εὐθύνην τῶν Οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιδίδονται ἐπικριτικῶς εἰς διαθρησκειακὰς συμπροσευχὰς διὰ τὴν εἰρήνην, ἐνῷ οἱ ἴδιοι εἶναι ὑπαίτιοι διὰ τὰς κακοπαθείας τῆς μόνης Κανονικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ὑπὸ τὸν Κιέβου Ὀνούφριον. Παραθέτομεν ἀπόσπασμα:
«Ἡ εἰρήνευσις καὶ ἀποκατάστασις τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἑνότητος καὶ κοινωνίας πασῶν τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῶν συγκροτουσῶν τὴν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν (ἔνν. νὰ εἶναι ἔργον προσευχῆς). Ὅλες οἱ κατὰ τόπους Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, πλὴν τριῶν, δὲν ἀποδέχονται τὸ γενόμενον μέγα κανονικὸν ἀτόπημα τῆς ἀναγνωρίσεως ὡς Κανονικῆς «Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας» τὸ ἐκ σχισματικῶν, ἀφωρισμένων, καθηρημένων καὶ ἀχειροτονήτων παγὲν μόρφωμα, ἐνῷ παρηγκωνίσθη καὶ ἠγνοήθη τελικῶς ἡ ὑπὸ τὸν κανονικὸν Πρωθιεράρχην κ. Ὀνούφριον χορεία τῶν Κανονικῶν Ἱεραρχῶν καὶ τὰ ἑκατομμύρια πιστῶν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται ἐν διωγμῷ. Καὶ ἐνῷ εἶναι καθημαγμένη, διωκομένη καὶ κακοποιημένη ἡ Κανονικὴ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας γίνονται πανηγυρισμοὶ διὰ τὴν ἐπέτειον ἑνὸς ἔτους ἀπὸ τῆς ἀποδόσεως τῆς «Αὐτοκεφαλίας»!
Στὴ δίνη τῆς νέα ἐποχῆς τὰ δυτικὰ πανεπιστήμια…
Ἡ γυναίκα στὴν φωτογραφία εἶναι ἡ Selina Todd, καθηγήτρια ἱστορίας στὴν Ὀξφόρδη, φεμινίστρια καὶ πρόεδρος τῆς "Socialist Educational Association". Ὅπως καταλαβαίνετε, κάθε ἄλλο παρὰ δεξιὰ ἢ συντηρητικὴ θὰ τὴν ἔλεγες. Ὅμως, πρὶν ἀπὸ κάποιο καιρὸ διέπραξε ἕνα ἀσυγχώρητο ἔγκλημα γιὰ τὴν ὀρθοπολιτικὴ ἐποχή μας, ἐπειδὴ ἁπλὰ εἶπε τὸ αὐτονόητο:
Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ἡ ὑπομονή καί ἡ πραότητα νά μή σᾶς λείπουν»
Πηγή
https://paraklisi.blogspot.com/2020/01/blog-post_948.html
24 Φεβρουαρίου. ♰ Ἡ πρώτη καί δευτέρα εὓρεσις τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τοῦ Προδρόμου. Κυρ ιε΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15).
Β Κορ. 4,6 ὅτι ὁ Θεὸς
ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν
ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς
γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
Β Κορ. 4,6 Και τούτο, διότι ο Θεός, ο οποίος κατά τους χρόνους
της δημιουργίας διέταξε να λάμψη φως αντί του σκότους που υπήρχε τότε, αυτός
έλαμψεν εις τας καρδίας μας και τας εφώτισεν, όχι μόνον δια να γνωρίσωμεν
ημείς, αλλά δια να μεταδώσωμεν και στους άλλους φωτεινήν και καθαράν την γνώσιν
της δόξης του Θεού, η οποία δόξα εφανερώθη δια του Ιησού Χριστού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
