Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 15-08-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. β΄ 5 - 11

β΄ 5 - 11



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Blessed is he who is wise in God ....

The Christian struggle is glorious, for the prize is not something ephemeral, but it is eternal glory up in heaven!  Blessed is he who is wise in God, for no account will be demanded from him, and he will not find himself in a difficult position when God calls him to give an account for his time on earth.

Ἡλίας Μηνιάτης, Λόγος εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου

Ηλίας Μηνιάτης

Λόγος εις την Κοίμησιν της Θεοτόκου

Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμώ

διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη

Αυτή είναι η πλέον ζωντανή και πρεπώδης εικών της μεταστάσης εις ουρανόν Θεομήτορος.οπού εζωγράφισε με θεοκίνητον κάλαμον ο Προφητάναξ· και προς την θεωρίαν της εικόνος ταύτης προσκαλώ σήμερον τα όμματα της ευλαβούς σας διανοίας, ω φιλέορτον σύστημα.
Μη στοχασθήτε εδώ κάτω τα θλιβερά εκείνα σύμβολα του θανάτου· εκεί, δηλαδή, οπού φαίνεται ένα σώμα νεκρόν ηπλωμένον επάνω εις ένα κράββατον, κηδευόμενον σεπτώς παρά των ιερών Αποστόλων, παραδόξως συνηγμένων εκ των περάτων της γης.

Εις την αγιωτάτην Παρθένον όλα εστάθησαν υπέρ άνθρωπον· εις τούτο μόνον έδειξε πως ήτον φύσεως ανθρωπίνης, διατί σήμερον φαίνεται, πως είναι φύσεως θνητής· αλλά και εις τούτο εφάνησαν τα προνόμια της θείας χάριτος· διατί, καθώς όταν η πανάμωμος Μαρία συνέλαβεν, η σύλληψις εστάθη άσπορος, και όταν εγέννησεν, η κύησις εστάθη αδιάφθορος,έτζι όταν απέθανεν, η νέκρωσις εστάθη αθάνατος.

Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)

 

1. Ας προετοιμά­ζουμε τα παιδιά μας, ώστε να μπο­ρούν να αντέχουν σ’ όλες τις δοκιμα­σίες του βίου και να μην εκπλήσ­σονται για τα δυσάρεστα που έρχον­ται. Ας τα ανατρέφουμε με την παι­δαγωγία και νουθεσία Κυρίου, και θα μας περιμένει πολύς μισθός. Γιατί, αν οι άνθρωποι που κατα­σκευάζουν αγάλματα βασιλέων και ζωγραφίζουν εικόνες, απολαμβάνουν τόσο μεγάλη τιμή, εμείς που στολίζουμε τη βασιλική εικόνα (για­τί ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θε­ού), δεν θα απολαύσουμε άπειρα αγαθά, αφού αποκαθιστούμε στο πρόσωπο του παιδιού το «καθ’ ομοίωσιν» του Θεού; Γιατί αυτό είναι το όμοιο με το Θεό, η αρετή της ψυχής, που αποκτάται, όταν εκπαιδεύσου­με τα παιδιά μας να είναι αγαθά, να μην οργίζονται, να είναι ανεξίκακα. Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά του Θεού, που αποκτούν και τα παι­διά, όταν τα εκπαιδεύσουμε να ευεργετούν, να είναι φιλάνθρωπα, να περιφρονούν τα εγκόσμια. Αυτό λοι­πόν ας είναι το έργο μας, το να διαπλάσσουμε και να ρυθμίζουμε και τον εαυτό μας και εκείνα προς το πρέπον.

Ἀγαπίου Λάνδου: Περί ἐκείνου πού εἶδε τήν Παναγία νά κοινωνεῖ τούς κοπιῶντες ἀδελφούς οὐράνιο ἄρτο (ἀπό τό Ἁμαρτωλῶν Σωτηρία)

Τον καιρό του αγίου Σάββα ζούσαν στην Λαύρα του πολλοί και ενάρετοι μοναχοί και υπηρετούσαν τον Κύριο. Πήγε, λοιπόν, και ένας άρχοντας ευγενής και πλούσιος να μονάσει, τον οποίο υποδέχτηκε με χαρά ο άγιος.

Και επειδή δεν ήταν μαθημένος στον κόπο, τον φρόντιζε και δεν τον άφηνε να πηγαίνει με τους άλλους στις βαριές γεωργικές εργασίες. Εκεί δούλευαν μέχρι την ενάτη ώρα, και τότε έρχονταν και διάβαζαν από κοινού την ακολουθία, και μετά τον εσπερινό έτρωγαν, μία φορά τη μέρα κοινοβιακά.

Επειδή αυτός δεν μπορούσε να τα κάνει αυτά, γιατί ήταν αρχάριος, τον πρόσταξε να αγωνίζεται στο μοναστήρι όσο μπορεί και να νηστεύει ωσότου επιστρέφουν όλοι οι αδελφοί, και να τρώνε μαζί σύμφωνα με την τάξη.

Αυτός όμως ούτε καν αυτή την εντολή δεν τηρούσε αλλά έτρωγε στο κελί του, γιατί του έφερναν οι συγγενείς του διάφορα φαγητά.

Ἡ Παναγία κατά τήν ὀρθόδοξη ἀντίληψη

Κοίμησις τῆς Θεοτόκου Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΝΤΙΛΗΨΙ

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, μὲ ἰδιαιτέρα συγκίνησι ἔρχομαι ν᾿ ἀποδώσω εὐχαριστία στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο, τὴν ὁποία σέβομαι καὶ ἀγαπῶ ἀπὸ τὴν παιδική μου ἡλικία. Διότι εἶμαι ἀπὸ ἕνα νησὶ τοῦ Αἰγαίου, ἀπὸ τὴν Πάρο, ὅπου, ὕστερα ἀπὸ τὴν Τῆνο, ἡ Θεοτόκος τιμᾶται ὅλως ἰδιαιτέρως καὶ ἔχει εἰκόνα ἱστορική, τῆς Παναγίας τῆς Ἑκατονταπυλιανῆς.
Τί νὰ ποῦμε; Νὰ ὑμνήσουμε τὴν Παναγία; Δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ μᾶς. Τὴν ὕμνησαν ἄγγελοι, ὑμνογράφοι, πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Τί νὰ προσθέσουμε ἐμεῖς; Ἀλλ᾿ ἐπειδὴ δὲν πρέπει νὰ γίνεται ἀκολουθία χωρὶς κήρυγμα, ἂν θέλουμε νὰ ἔχουμε ἐκκλησία ζῶσα, θὰ τολμήσω νὰ πῶ λίγες λέξεις πρὸς τιμήν της.
Θ᾿ ἀπαντήσω στὸ ἐρώτημα· τί εἶναι ἡ Παναγία; Αὐτὸ σχετίζεται μὲ ἕνα ἄλλο θεμελιῶδες ἐρώτημα, ποὺ ἔθεσε ὁ Χριστὸς στοὺς μαθητάς του· «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;» (Ματθ. 16,13), τί ἰδέα ἔχουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ μένα; Διότι ἡ ἰδέα ποὺ ἔχει κανεὶς γιὰ τὴν Παναγία εἶναι σχετικὴ μὲ τὴν ἰδέα ποὺ ἔχει γιὰ τὸ Χριστό.

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (20ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Παρασκευή 7 Αὐγούστου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

Τό πένθος γιά τήν καταστροφή, ἡ σωτηρία τῶν ὀλίγων (24,7-16α)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Ἡ κρίση θά στερήσει τήν χαρά τοῦ οἴνου καί τῆς μουσικῆς ἀπό τούς ἀνθρώπους (στίχ. 7.8), θά τούς καταστρέψει ἐντελῶς, πλήν ὀλίγων (στίχ. 6β), θά ἐρημώσει πόλεις καί οἴκους (στίχ. 12), καί ὅλη ἡ γῆ θά μοιάζει μέ ἐλαία, τῆς ὁποίας τινάχθηκαν οἱ καρποί, ἤ σάν ἕνας ἀμπελώνας, πού σταφυλολογήθηκε καί μετά τόν τρυγητό του (στίχ. 13)! Εἴπαμε ὅτι ἀπό τήν καταστροφή θά ξεφύγει ἕνα μικρό ὑπόλοιπο, «καταληφθήσονται ἄνθρωποι ὀλίγοι» (στίχ. 6). Αὐτοί θά εἶναι οἱ δίκαιοι πού θά ἀπομείνουν μετά τήν κρίση τοῦ Θεοῦ στήν γῆ. Περί αὐτῶν λέγει τώρα ὁ προφήτης ὅτι θά ὑψώνουν τίς φωνές τους καί θά διακηρύσσουν τήν δόξα τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ (στίχ. 14.15). Ἀπό παντοῦ, στήν δύση (στίχ. 14), στήν ἀνατολή (στίχ. 15), στά νησιά τῆς θαλάσσης (στίχ. 15) καί στά ἔσχατα τῆς γῆς (στίχ. 16) διακηρύσσεται τό ἴδιο ἆσμα: «Δόξα στόν Δίκαιο» (στίχ. 16)! Τό πιστό δηλαδή ὑπόλοιπο θά βλέπει τήν ἐρήμωση τῆς γῆς σάν μία δίκαιη πράξη τοῦ Θεοῦ. Δέν θά βλέπουν τίς εἰσβολές τῶν Ἀσσυρίων ὡς μία σκληρή καί ἄδικη τιμωρία τοῦ Θεοῦ.

“ Ἄξιον καί δίκαιον “,μέρος α΄

Στήν προτροπή τοῦ ἱερέως “Εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ” οἱ πιστοί ἀπαντοῦν: “Αὐτό εἶναι ἄξιο καί δίκαιο”.

Κατά τόν Ἱερό Χρυσόστομο ἡ ἀπάντησις τῶν πιστῶν “ Ἄξιον καί δίκαιον “ φανερώνει τήν ἑνότητα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἱσότητα τοῦ λειτουργοῦ καί τῶν πιστῶν ἐνώπιον τῶν θείων δωρεῶν. Μπροστά στίς θεῖες δωρεές εἴμεθα ὅλοι ἴσοι. “ Ἡ εὐχαριστία πρός τόν Θεό εἶναι κοινή, διότι δέν εὐχαριστεῖ μόνος του ὁ ἱερεύς, ἀλλά καί ὅλος ὁ λαός. Ἀφοῦ ἀρχίσει ὁ ἱερεύς, συμφωνοῦν ὅλοι ὅτι αὐτή γίνεται ἄξια καί δικαιολογημένα. Καί τότε ὁ ἱερεύς ἀρχίζει τή Θεία Εὐχαριστία. “ Καί ὁ λαός ὁλόκληρος συμμετέχει σ᾿ αὐτήν καί συμπορεύεται μέ τόν Λειτουργό¹.

Ἀπό τό “Ἄξιον καί δίκαιον” τῶν ἱεροψαλτῶν καί πρίν ἀπό τήν ἐκφώνησι τοῦ ἱερέως “Τόν ἐπινίκιον ὕμνον ᾄδοντα, βοῶντα, κεκραγότα καί λέγοντα...” διαβάζεται ἀπό τόν Λειτουργό ἡ “Εὐχή τῆς Εὐχαρισίας” ἤ “ Εὐχαριστήριος Εὐχή” :

Ἔρχονται διά νά μᾶς διδάξουν τό νά γίνωμεν φερέπονοι (Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης)

Αγαπητέ μου εν Χριστώ αδελφέ…, η χάρις της Κυρίας ημών Θεοτόκου να σε διαφυλάττη από κάθε τι, που θα λερώση την ψυχούλα σου. Αμήν.
«Θλίψεις και ανάγκαι εύροσάν με…, αι εντολαί Σου μελέτη μου…» ( Ψαλμ. 118,143 ).

Αι θλίψεις διαδέχονται η μία την άλλην, έχομεν ανάγκην υπομονής. Μελετώντας δε τον θείον Νόμον, φωτιζόμεθα πώς να τας υπομένωμεν, διατί έρχονται, ποίον σκοπόν έχουν.

Έρχονται δια να μας διδάξουν το να γίνωμεν φερέπονοι, δόκιμοι αγωνισταί, οπαδοί Εκείνου, που εσταυρώθη δι’ ημάς, αδελφοί όλων των Αγίων, που εβάδισαν την ακανθώδη οδόν του Σταυρού, οι μάρτυρες με το μαρτύριον, οι όσιοι με την άσκησιν, οι Χριστιανοί με την τήρησιν των αγίων εντολών και τους ποικίλους πειρασμούς, που γεννά ο κόσμος, ο διάβολος και η σάρκα.

Π.Ἀρσένιος Βλιακόφτης: Ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη εἰσιτήριο χωρίς ἐπιστροφή

Ο π. Αρσένιος Βλιακόφτης συζητεί με το Δάσκαλο – Θεολόγο Δημήτριο Νατσιό για την Κάρτα του Πολίτη στην εκπομπή του TV4Ε  «Γράμματα σπουδάματα». 
http://aktines.blogspot.gr/2015/08/blog-post_0.html

«Στῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φόβου»

«Στώμεν καλώς  στώμεν μετά φόβου»

Η ανθρώπινη αντοχή δεν επιτρέπει στην ψυχή και στο σώμα συνεχή ένταση.  Αυτό η Εκκλησία ως μάνα το γνωρίζει καλά.

Κάποιες όμως φορές χρειάζεται η έντονη προσοχή, η προσεκτική ακρόαση και θέαση των τελουμένων. Μια τέτοια στιγμή είναι, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, η Αγία Αναφορά. Το μέρος εκείνο που αρχίζει μετά το «Πιστεύω..» και τελειώνει με το «Άξιον Εστίν…»

«Τόν ἀναλλοίωτον Θεόν ἡ τετοκυῖα ἀλλοιουμένην εἰς ἀεί τῇ ἁμαρτίᾳ...»

Δόξα. Καί νῦν. Θεοτοκίον

«Τόν ἀναλλοίωτον Θεόν ἡ τετοκυῖα ἀλλοιουμένην εἰς ἀεί τῇ ἁμαρτίᾳ,

ταῖς προσβολαῖς τοῦ δολίου καί τῇ ραθυμίᾳ, στερέωσον τήν καρδίαν μου,

Ἀγαθή, πρεσβείαις ταῖς μητρικαῖς σου, ὅπως κἀγώ εὐχαρίστως δοξάζω σε,

θεογεννῆτορ Μαριάμ, ἐλέησον τήν ποίμνην σου, ἥν ἐκτήσω Πανάμωμε»

Μεσονυκτικόν Κυριακῆς

«Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σέ ἀνατίθημι,

μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου»

Παρακλητικός Κανών

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.