Πρωτοχρονιά καί Ἅγιος Βασίλειος

Μητροπολίτη Προικοννήσου Ιωσήφ

Η 1η Ιανουαρίου καθιερώθηκε ως πρώτη του έτους από τον Αυτοκράτορα της Ρώμης Ιούλιο Καίσαρα, που μεταρρύθμισε το Ημερολόγιο το 45 π.Χ. Μέχρι τότε πρωτοχρονιά στη Δύσι εθεωρείτο η 1η Μαρτίου.Κατά τη Βυζαντινή περίοδο η χρονολόγησι γινόταν με βάσι το υποτιθέμενο έτος κτίσεως του κόσμου και τις Ινδικτιώνες, ενώ πρωτοχρονιά ήταν η 1η Σεπτεμβρίου, ήδη από το 312 μ.Χ., βάσει διατάγματος του Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου.

Αυτή την 1η Σεπτεμβρίου καθαγίασε κ’ η Εκκλησία μας ως αρχή του νέου έτους, κι αυτήν τιμά λειτουργικώς μέχρι σήμερα. Ο Άγιος Ιερομάρτυς Κύριλλος Λούκαρις, κατά την β  πατριαρχεία του στον Οικουμενικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, το 1623, καθιέρωσε την χρονολόγησι από θεογονίας (δηλ. από της Γεννήσεως του Χριστού), αντί της από κοσμογονίας που ίσχυε και σε μας ως τότε. Εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά όμως παρέμεινε η 1η Σεπτεμβρίου.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 01-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κολασσαείς κεφ. β΄ 8 - 12

β΄ 8 - 12



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Β΄ 20 - 21 & 40 - 52 Β΄ 20 - 21 & 40 - 52

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ παρθενία τοῦ πνεύματος

Η παρθενία του πνεύματος θεραπεύει και την τεθραυσμένη παρθενία του σώματος. Ο αββάς Ζωσιμάς που είχε και παρθενία σώματος και παρθενία πνεύματος υποκλίθηκε μπροστά στην οσία Μαρία την Αιγυπτία, που ήταν από μικρή πόρνη. Όμως, η πνευματική παρθενία, την οποία απέκτησε η οσία Μαρία η Αιγυπτία την θεράπευσε ολοκληρωτικά.

«Ἡ Μαγεία'' τῶν ἡμερῶν θά φύγει. Ὁ Χριστός θά μείνει;»

Ἀπὸ τὴν ἀπάτη τῶν Christmas στὴν γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων

Παναγιώτης Ἀσημακόπουλος, καθηγητὴς θεολόγος

.           Τὸ τοπίο θυμίζει ἔντονα αὐτὸ τῆς Ἀμερικῆς μετὰ τὸ μεγάλο οἰκονομικὸ κρὰχ τοῦ 1929. Ἡ μουδιασμένη τότε καὶ ἀπελπισμένη κοινωνία δεχόταν ἀσμένως τὴν πρὸ τριῶν ἐτῶν (1926) ἀνακάλυψη τῆς Coca Cola ὡς παυσίπονο στὰ δεινά της. Ἀναφέρομαι στὸν Santa Claus (τὸν ψευδεπίγραφο Ἄη Βασίλη), ὁ ὁποῖος προβλήθηκε – κυρίως στὰ παιδιά, τὸ καλύτερο ἀγοραστικὸ κοινὸ – ὡς ἡ ἐλπίδα μέσα στὶς δυσκολίες, ὡς τὸ ἀμυδρὸ φῶς μέσα στὸ σκοτάδι τῆς οἰκονομικῆς κατάρρευσης μὲ τὰ ὑλικὰ δωράκια ποὺ ἔφερνε μέσα ἀπὸ τὶς καμινάδες. Ἐμπόριο μὲ ἰσχυρὲς δόσεις καπήλευσης τῆς θρησκείας: τὸ καλύτερο ὄπιο γιὰ τὸ λαό. Πόσο δίκιο εἶχες, Κάρολε!!
.           Περνώντας τὰ χρόνια, ἡ χαζοχαρούμενη φυσιογνωμία τοῦ Santa ἐπιβλήθηκε ὡς σῆμα κατατεθὲν τῆς ἑορταστικῆς περιόδου ἀκόμη καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἀντίθετοι μὲ τὸν καπιταλισμό, ἀκόμη καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀντιτίθενται στὸν ὁδοστρωτήρα τῶν πολυεθνικῶν…. Βάλαμε κι ἄλλα ἐμπορικὰ καὶ διανοητικὰ κατασκευάσματα, γιὰ νὰ «ἐμπλουτίσουμε» τὶς ἅγιες ἡμέρες. Ἔτσι φτάσαμε σήμερα σὲ μία γλυκανάλατη γιορτή, μὲ κούφιες καὶ μηχανικὲς εὐχὲς γιὰ ἀγάπη, εἰρήνη καὶ ὑγεία.

Δημοψήφισμα στή Σλοβενία ἀπορρίπτει τό γάμο καί τήν ὑιοθεσία ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια

Οι Σλοβένοι απέρριψαν με δημοψήφισμα νόμο που θα έδινε τη δυνατότητα γάμου και υιοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια, σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα, ανακοίνωσε η εκλογική επιτροπή.

Το 63% των Σλοβένων ψήφισε "όχι", ενώ το 37% υποστήριξε τον νόμο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έπειτα από την καταμέτρηση του 96% των ψήφων.

kathimerini.gr

Σλοβενία: 'Όχι' στους γάμους των ομόφυλων ζευγαριών

news247.gr

Οι Σλοβένοι απέρριψαν με δημοψήφισμα νόμο που θα έδινε τη δυνατότητα γάμου και υιοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια

«Ἀνάπαυσις τῆς ψυχῆς κοντά στόν Κύριο»

Ὅσο καί ν᾿ ἀναζητᾶς ἀνάπαυσι καί παρηγορία σ᾿ αὐτόν τόν πρόσκαιρο κόσμο δέν θά τήν βρῆς. Τήν εἰρήνη καί τήν παρηγορία μπορεῖ νά τή δώση στήν ψυχή μόνον ὁ Κύριος, μέ τή χάρι Του, ὅπως ὁ ἴδιος εἶπε: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι ὑμίν»Ἰω. 14. 27).

Σκέψου, ποῦ καί σέ ποιά γήϊνη ἀπόλαυσι θά βρῆς τήν εἰρήνη καί τήν ἀνάπαυσι; Ποῦ θά βρῆς τήν ἐσωτερική γαλήνη καί τή μόνιμη χαρά;

Μήπως στή δόξα; Ἀλλά σήμερα εἶσαι τιμημένος καί αὔριο ἀτιμασμένος. «Πᾶσα δόξα ἀνθρώπου ὡς ἄνθος χόρτου· ἐξηράνθη ὁ χόρτος, καί τό ἄνθος ἐξέπεσε» (Ἡσ. 40. 6-7).

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: «Ὁ θυμὸς τοῦ Θεοῦ δὲν ἔπεσε μόνο στὰ Σόδομα, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ πέσει καὶ σὲ χριστιανικὲς πόλεις παρόμοιες μὲ τὰ Σόδομα»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Δὲν φτάνει μόνο ἡ πίστη…» 

Ἱεραποστολικὲς Ἐπιστολὲς Β΄, 

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Σ΄ ἕνα κάτοικο τοῦ Ζέμουν 

γιὰ τὴν καταστροφὴ τῶν Σοδόμων

«Γιατί ὁ Θεὸς κατέστρεψε τὰ Σόδομα;», ρωτᾶτε. Μὰ δὲν σᾶς κατέστη σαφὲς ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ Γραφὴ τοῦ Θεοῦ; «Εἶπε δὲ Κύριος· κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόρρας πεπλήθυνται πρὸς με, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα» (Γεν. 18, 20). Καὶ ὅτι ἡ ἁμαρτία Σοδόμων ἦταν ὄντως πολὺ μεγάλη καὶ σφοδρή, φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ ὅτι δὲν εἶχαν βρεθεῖ οὔτε δέκα δίκαιοι. Διότι στὴν ἐρώτηση τοῦ δίκαιου Ἀβραάμ, ἐὰν θὰ καταστρέψει τὴν ἁμαρτωλὴ πόλη, σὲ περίπτωση ποὺ βρεῖ σ΄ αὐτὴ δέκα δίκαιους, ὁ Κύριος ἀπάντησε καὶ εἶπε: «οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν δέκα» (Γεν. 18, 32). Ἀλλὰ δὲν βρέθηκαν οὔτε δέκα. Ὅλοι οἱ πολίτες ἦταν σὲ πόλεμο ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐναντίον τῆς φύσης. Οἱ ψυχὲς τους ἦταν νεκρὲς ἐνῶ τὰ σώματα ἐκφυλισμένα.

Ἐνοριακό ἀρχονταρίκι. Μητρ. Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος. "Καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι"

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ Κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ. 21/10/2015. ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. "καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι"

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/12/21102015-2015.html

Ἄς μή γιορτάζουμε μέ κοσμικά πανηγύρια…

Ας γιορτάζουμε όχι με κοσμικά πανηγύρια, αλλά κατά τρόπο που ταιριάζει στο Θεό. Όχι κατά τρόπο γήινο, αλλά κατά τρόπο υπερκόσμιο. Ας γιορτάζουμε επιδιώκοντας όχι τα δικά μας, αλλά εκείνα που ανήκουν στον Κύριο.

«Νά εὔχεστε χρόνια πολλά καί εὐάρεστα στό Θεό»

«'Ὅταν εὔχεσθε σέ κάποιον γιά τήν ὀνομαστική του γιορτή (ἤ καί γιά ὁτιδήποτε ἄλλο, συμπληρώνου­με), νά τοῦ λέτε: Σοῦ εὐχόμαστε χρόνια πολλά καί θεάρεστα στό Θεό».

(Ἱερομ. Χριστοδούλου, Ὁ Γέρων Παΐσιος, σελ. 237).

http://proskynitis.blogspot.gr/2011/12/blog-post_30.html

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 31-12-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιακώβου κεφ. α΄ 19 - 27

α΄ 19 - 27




Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ια΄ 27 - 33

Ια΄ 27 - 33




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ἐργασία πού γίνεται μέ ἡρεμία καί προσευχή ἁγιάζεται.

Ἁγίου Παϊσίου

– Δεν είναι καλύτερα, Γέροντα, μια δουλειά να γίνη πιο αργά, για να έχει κανής την ηρεμία του;
– Ναι, γιατί, όταν εργάζεται κανείς με ηρεμία, διατηρεί την γαλήνη του και αγιάζει όλη την ημέρα του. Δυστυχώς, δεν έχουμε καταλάβει πως, όταν κάνουμε γρήγορα μια δουλειά, αποκτούμε μια νευρικότητα. Και η εργασία που γίνεται με νευρικότητα δεν είναι αγιασμένη. Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να φτιάξουμε πολλά και να είμαστε όλα αγωνία. Αυτό είναι δαιμονική κατάσταση.
Το εργόχειρο που γίνεται με ηρεμία και προσευχή αγιάζεται και αγιάζει και τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν και έτσι έχει νόημα, όταν η λαϊκοί ζητούν να πάρουν εργόχειρα από μοναχούς για ευλογία. Ενώ εκείνο που…… γίνεται με βιασύνη και νευρικότητα μεταδίδει αυτήν την δαιμονική κατάσταση και στους άλλους.

Ἀδάμ, Ἰούδας, Πάπας

Ἅγ. Ἰουστίνος Πόποβιτς

Εις την ιστορίαν του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα, του πάπα. Η ουσία της πτώσεως εις την αμαρτίαν είναι πάντοτε η ιδία:
Το να θέλη κάνεις να γίνη καλός δια του εαυτού του.
Το να θέλη κάνεις να γίνη τέλειος δια του εαυτού του.
Το να θέλη κανείς να γίνη θεός δια του εαυτού του.
Αλλά τοιουτοτρόπως ο άνθρωπος ασυναισθήτως εξισούται με τον διάβολον. Διότι και αυτός ήθελε να γίνη Θεός δια του εαυτού του, να αντικαταστήση τον Θεόν με τον εαυτόν του.

Ἡ πλημμύρα τῆς θείας ἀγάπης γεμίζει τήν ψυχή ἀπό χαρά κι ἀγαλλίαση. Ὅσιος Πορφύριος

                   

                                  

Ν' ἀγαπήσουμε Τόν Χριστό. 

Τότε ἀπό μέσα μας θά βγαίνει μέ λαχτάρα, μέ θέρμη, μέ θεῖο ἔρωτα τό ὄνομα Τοῦ Χριστοῦ, θά φωνάζουμε τό ὄνομά Του μυστικά, ἀλάλητα. Νά στεκόμαστε ἀπέναντι στόν Θεό μέ λατρεία, ταπεινά, πάνω στά χνάρια Τοῦ Χριστοῦ. Νά μᾶς ἐλευθερώσει ὁ Χριστός ἀπό κάθε πτυχή τοῦ παλαιοῦ μας ἀνθρώπου. Νά παρακαλοῦμε νά μᾶς ἔλθουν δάκρυα πρίν τήν προσευχή.

Ἀλλά προσοχή! 
«Μή γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου». Νά προσεύχεσθε μέ συντριβή:

«Ἂν ἡ νέα ἑτοιμαζομένη “Πανορθόδοξος” καί γιά τούς Ὀρθοδόξους “Οἰκουμενική” Σύνοδος δέν ἀναγνωρίσει τίς Συνόδους αὐτές ὡς Οἰκουμενικές, δέν θά εἶναι ὀρθόδοξη Σύνοδος, ἀλλά ληστρική»

ONOMATA KAI XΡΙΣTIANIKH TAYTOTHTA
Δ´

τοῦ πρωτ. π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ
ὁμοτ. Καθηγ. Πανεπ. Ἀθηνῶν

εἰδικῶς γραφὲν γιὰ τὴν «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ»
ἀρ. φ. 68, ΙΟΥΛΙΟΣ-ΣΕΠΤ. 2015

.               6.   Ὡς πρός τό ὄνομα Φράγκος, φραγκική κ.λπ., τώρα. Ἡ «Δυτική Ἐκκλησία» διαμορφώθηκε μέ τήν ἐπίδραση τοῦ φραγκικοῦ στοιχείου (Καρλομάγνος κ. ἑ.). Αὐτό εἶναι ἱστορικά βεβαιότατο καί δέν χρειάζεται περαιτέρω ἀνάλυση. Τό φραγκικό καί τευτονικό (Deutsch) στοιχεῖο ἰσχύει στήν χριστιανική Δύση διά τῶν αίώνων. Τά ὀνόματα «γαλλικός» ἢ «γερμανικός», Γαλλία ἢ Γερμανία, εἶναι τά ἀρχαῖα. Ἡ Γαλλία σήμερα ὀνομάζεται Φραγκία (France) καί ὁ Γάλλος (Francais). Οἱ δυτικίζοντες δικοί μας (18^ος αἰ.) ἐπέβαλαν τά «Γάλλος»-«Γαλλία», γιά νά χαθεῖ ἡ ἔννοια τοῦ “Φράγκος”, ἐνῶ οἱ πληγές μας τοῦ 1204 δέν ἔχουν κλείσει ἀκόμη. Τό ἲδιο ἰσχύει ὡς πρός τό Τεύτων ἢ Deutsch καί τό «γερμανός».

«Θεῖες καί γήϊνες παρηγορίες»

 

Ἐάν δέν προσκολληθείς στά γήϊνα πράγματα, θά μείνης ἐλεύθερος καί ἀπό τά δεσμά τών θλίψεων. Ἄς μή σαγηνεύεται ἡ καρδιά σου ἀπό τά ὑλικά, γιά νά μή γίνη αἰχμάλωτή τους. Μήν ἀναζητᾶς ἀνάπαυσι καί παρηγορία στίς σαρκικές ἀπολαύσεις, γιατί δέν θ᾿ ἀναπαυθῆς ποτέ σ᾿ αὐτές. Ἀναζήτησε τόν Κύριο, τόν πλάστη καί εὐεργέτη σου. Ὅλα τά ἐπίγεια εἶναι πρόσκαιρα καί ἀπατηλά, μόνο ὁ Θεός καί ἡ ἀγάπη Του μένουν στόν αἰώνα.

Σέ ὥρες μεγάλης θλίψεως καί ἀφορήτου πόνου, ἡ ψυχή, ἐπιζητώντας διέξοδο, στρέφεται, πολλές φορές μέ μανία ἀληθινή, σέ επίγειες παρηγορίες. Ἀναζητᾶ σ᾿ αὐτές τό ἀντίδοτο τοῦ πόνου. Ξεγελασμένη ἔτσι ἀπό τόν διάβολο, ἀφοῦ ἱκανοποιηθῆ γιά λίγο, πέφτει μέσα σέ βαθύτερη θλῖψι καί ἀπόγνωσι.

Λάμπρος Κ. Σκόντζος, «ἤγειρε κέρας σωτηρίας ἡμῖν…»

Η γέννηση του Χριστού - Τοιχογραφία στη νότια πτέρυγα της Παντάνασσας Μυστρά

«ΗΓΕΙΡΕ ΚΕΡΑΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΗΜΙΝ» (Λουκ.1,69)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

       Η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου αποτελεί την ύψιστη δωρεά του Θεού για τον άνθρωπο. Αποτελεί την τελειότατη έκφραση της αγάπης Του για το πλανεμένο πλάσμα Του. Φανερώνει περίτρανα την προαιώνια βουλή Του για τη σωτηρία του κόσμου και την αποκατάσταση της τάξεως στη δημιουργία Του.

      Η είσοδος του άναρχου και άκτιστου Θεού στον κτιστό χρόνο και χώρο είναι το μεγαλύτερο θαύμα της ιστορίας και συνάμα το έσχατο «σκάνδαλο» των απίστων, οι οποίοι δε μπορούν να διανοηθούν ανθρωποποίηση του Θεού. Το ίδιο δε μπορούν να διανοηθούν κανένα σωτήρα και λυτρωτή του κόσμου, διότι δε δέχονται καμιά έκπτωση από καμιά αυθεντικότητα. Θεωρούν την καταφανή ανθρώπινη κακοδαιμονία ως «φυσική» και ως εκ τούτου απορρίπτουν τον ενανθρωπήσαντα Λόγο ως σωτήρα του κόσμου. Σε αυτή τη συλλογιστική εστιάζεται το διαχρονικό δράμα του πεσόντος στην αμαρτία ανθρώπου.

Ἐνοριακό ἀρχονταρίκι. Μητρ. Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος. Τό φῶς τοῦ Θεοῦ

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ Κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ. 21/10/2015. ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/12/21102015-2015_23.html

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ΛΟΥΚΑ Ἡ παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου-3 (Ἁγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς) «

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ (Ἁγίων Προπατόρων) Ἡ παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου (Λουκ. ιδ´ 16-24) (ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ)

ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁμιλίες Ε´- Κυριακοδρόμιο Β´», Ἀθῆναι 2013, μετάφρ. Π. Μπότση, σελ. 63 ἑξ.

Γ´

.           «Ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσε τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησε» (Ματθ. κβ´ 7). Βασιλιὰς εἶναι ὁ Θεός. Ἡ ὀργή Του εἶναι ἡ ἐσχάτη ἐξάντληση τῆς ὑπομονῆς Του, ἡ ὥρα ποὺ ἡ εὐσπλαχνία Του μετατρέπεται σὲ δικαιοσύνη. Στρατεύματα εἶναι ὁ ρωμαϊκὸς στρατός, φονεῖς εἶναι οἱ Ἰουδαῖοι καὶ πόλις αὐτῶν εἶναι ἡ Ἱερουσαλήμ. Ἡ ὑπομονὴ τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀμέτρητη, ἀνεξάντλητη. Δὲν τιμώρησε ἀμέσως τοὺς Ἰουδαίους μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, περίμενε ἄλλα σαράντα χρόνια. Ὅπως ὁ Κύριος εἶχε ἀναλάβει νὰ κάνει νηστεία γιὰ σαράντα μέρες, ἔτσι ὁ Δημιουργός τῆς ἀνθρωπότητας μετὰ τὸ Γολγοθᾶ ἔκανε νηστεία ὑπομονῆς γιὰ σαράντα χρόνια. Δὲν βιαζόταν νὰ τιμωρήσει τὰ ἐγκλήματα ποὺ διέπραξαν οἱ ἄνθρωποι ἐναντίον Του, γιὰ νὰ μὴν ποῦν ἔπειτα: «Δές, ὁ Θεὸς εἶναι ἐκδικητικός. Ἂς ἐκδικηθοῦμε κι ἐμεῖς λοιπόν». Ὄχι. Ὁ Θεὸς μόνο μετὰ ἀπὸ σαράντα χρόνια ἐπέτρεψε νὰ τιμωρηθεῖ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων γιὰ τὰ ἐγκλήματα ποὺ ἔκαναν οἱ ἄρχοντές του ἐναντίον τῶν δούλων Του.

«Οἱ Ἁγίες Ἀναστασία, Βαρβάρα, Εὐφημία, Μαρίνα, Θέκλα, Χριστίνα. Ἀμφίγραπτη εἰκόνα. Τρίτο τέταρτο 17ου αἰώνα»

Οἱ Ἁγίες Ἀναστασία, Βαρβάρα, Ευφημία, Μαρίνα, Θέκλα, Χριστίνα. Ἀμφίγραπτη εἰκόνα. Τρίτο τέταρτο 17ου αἰώνα

Ι.Μ.Παντοκράτορος

http://proskynitis.blogspot.gr/

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 30-12-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιακώβου κεφ. α΄ 1 - 18

α΄ 1 - 18







Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ια΄ 22 - 26

Ια΄ 22 - 26



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

FAITH AND HOPE IN GOD’S PROVIDENCE By St. Ignatius Brianchaninov (+1867).

FAITH AND  HOPE IN GOD’S PROVIDENCE

By St. Ignatius Brianchaninov (+1867).

St. Ignatius Brianchaninov stands out as one of the greatest patristic writers of the nineteenth century. This great saint left to Orthodox Christians a compass by which we can check our direction as vve traverse the complex path of spiritual life, to avoid the dark forests and pitfalls of spiritual delusion and pride.

There is no such thing as blind happenstance (a circumstance especially that is due to chance, Ed. God rules the world, and all that happens in heaven and under the heavens happens according to the wise and omnipotent God, unfathomable in His wisdom and omnipotence,, and unfathomable in His governance.

If there is not a single event that is secret from God, then we must glorify God for everything that happens.

«Ἀδιάκοπος σκοπός τῶν δαιμόνων καί ἀγώνας τους εἶναι νά μήν ἀφήνουν διόλου τήν καρδιά μας νά ζεῖ μέ προσοχή, ἐπειδή....»

Ἅγιος Ἡσύχιος

29. Ἄν μέ ταπεινό φρόνημα καί μνήμη θανάτου καί αὐτοκατηγορία καί ἀντίρρηση κατά τῶν πονηρῶν λογισμῶν καί μέ ἐπίκληση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μένεις μέσα στήν καρδιά σου καί ἄν τόν στενό ἀλλά χαροποιό καί τερπνό δρόμο τῆς διάνοιας μέ τά παραπάνω ὅπλα βαδίζεις καθημερινά ἔχοντας νήψη, θά φτάσεις σέ ἅγιες θεωρίες Ἁγίων. Καί θά φωτιστεῖς σέ βαθιά μυστήρια ἀπό τό Χριστό, στόν Ὁποῖο βρίσκονται οἱ θησαυροί οἱ κρυμμένοι τῆς γνώσεως καί τῆς σοφίας¹, στόν Ὁποῖο κατοικεῖ ὅλη ἡ θεότητα μέ σωματική μορφή². Θά αἰσθανθεῖς δηλαδή ὅτι μαζί μέ τόν Ἰησοῦ, πήδησε ὁρμητικά στήν ψυχήσου τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀπό τό Ὁποῖο ὁ νοῦς τοῦ ἄνθρώπου φωτίζεται νά βλέπει μέ ξέσκεπο πρόσωπο³.

Ἐπιλογές ἀπό Χριστουγεννιάτικα μηνύματα τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΨΑΝΗ

 

‘’Ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ’’

 

Του Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

 

Τα παρακάτω λόγια ανήκουν στον μ. Αρχιμανδρίτη Γεώργιο Καψάνη, από εόρτια κείμενά  του για τη μεγάλη γιορτή της Γεννήσεως του Χριστού: 

«Συνεορτάζουμε με όλους τους εν Χριστώ Ορθοδόξους αδελφούς μας, τα μέλη τα τίμια του Σώματος του Χριστού, τις εορτές της Θείας Ενανθρωπήσεως» (Χριστούγεννα 1976).

«O ταπεινός Ιησούς είναι Θεός των ταπεινών ανθρώπων.  Οι υπερήφανοι δεν τον καταλαβαίνουν, δεν τον πιστεύουν, δεν αναπαριστούν την εικόνα του, δεν τον δέχονται ως  Λόγο που φωτίζει το σκοτάδι της αλογίας» (Χριστούγεννα 1978).

«Ο άνθρωπος όταν πάσχη την ένδεια της θείας ζωής, έχει την εμπειρία ότι η φύσις του κείται εν ‘’μύχοις άδου’’, στο παράλογο και το μηδέν».

«Ο σαρκωθείς Λόγος είναι το θεμέλιο της Εκκλησίας και της προσωπικής υπάρξεως του ανθρώπου» (Χριστούγεννα 1979).

Tό θαῦμα τῶν Χριστουγέννων

 

…και μετά το θαύμα των Χριστουγέννων (Αληθινό Περιστατικό)

 

Πριν από δώδεκα περίπου χρόνια ανήμερα τα Χριστούγεννα κίνησα με ανάμικτα συναισθήματα για πρώτη φορά για το Περιβόλι της Παναγιάς. Ήθελα να επισκεφθώ το γέροντα Παϊσιο, να δω από κοντά έναν άγιο της εποχής μας, να εξακριβώσω τις διαφορές, να εντρυφήσω στις παραινέσεις του. Η αλήθεια είναι πως λίγο η ανθρώπινη περιέργεια, λίγο η ανθρώπινη αδυναμία που συνδέεται με τη προτέρα εξακρίβωση του τι πρόκειται να συμβεί ήταν οι πραγματικές αιτίες.

Το κρύο ήταν τσουχτερό και το Άγιο Όρος ήταν χιονισμένο. Ένας άγνωστος γέροντας ανέλαβε ως επίγειος άγγελος να με καθοδηγήσει μέχρι την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου. Η επιθυμία μου όμως να λάβω συγκεκριμένες απαντήσεις μ’ έκανε να πάρω μαζί με ένα δάσκαλο από τη Κοζάνη το μονοπάτι για την καλύβα του γέροντα στην Παναγούδα αμέσως μετά την ακολουθία του Εσπερινού.

Με πρόσωπο σκυμμένο, καρδιά θλιμμένη και βήματα βαριά προσέγγισα το κελί του γέροντα.

Ἀπό τήν ἐκκοσμίκευση τῆς διαπολιτισμικότητας, στή βίαιη μουσουλμανική μονοπολιτισμικότητα

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΣΤΗ ΒΙΑΙΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΟΝΟΠΟΛΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ

 

(Απαγόρευση εορτασμού των Χριστουγέννων στο Μπρουνέι, τη Σομαλία, το Τζατζικιστάν αλλά και σε Γερμανικές περιοχές)

 

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Δεν είναι μόνο η Γαλλία από το Ευρωπαϊκό δίπολο που επέδειξε την διαπολιτισμική ένδεια απέναντι στο Ισλάμ, αλλά και η Γερμανία.  Μετά την απαγόρευση των χριστιανικών συμβόλων στην πόλη Solingen, τη σειρά είχε το  Bερολίνο και συγκεκριμένα η περιοχή Κreuzberg. 

Oι Γερμανικές αρχές του Κreuzberg απαγορεύουν τον εορτασμό των Χριστουγέννων σε δημόσιους δρόμους και χώρους. σύμφωνα με την Γερμανική ‘’Berliner Zeitung’’ και θα στηθεί μόνο ένα δένδρο στην περιοχή.  Και όλα τούτα για τους μουσουλμάνους της περιοχής.  Ακόμα και η ‘’Χριστουγεννιάτικη αγορά’’ μετονομάστηκε σε ‘’γιορτή του χειμώνα’’. 

Ὀνόματα καί χριστιανική ταυτότητα 3 (π.Γ. Μεταλληνός)

ONOMATA KAI XΡΙΣTIANIKH TAYTOTHTA Γ´

τοῦ πρωτ. π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ ὁμοτ. Καθηγ. Πανεπ. Ἀθηνῶν

εἰδικῶς γραφὲν γιὰ τὴν «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ» ἀρ. φ. 68, ΙΟΥΛΙΟΣ-ΣΕΠΤ. 2015

.           4. Λατινική Ἐκκλησία: Περί τήν Β´ Οἰκουμενική Σύνοδο (381) ἐπικρατεῖ τελικά ἡ ἑλληνική γλῶσσα στήν Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία καί ἡ Λατινική στή Δυτική. Στήν ἐποχή, δηλαδή, καί τοῦ πρώτου (867) καί τοῦ μεγάλου σχίσματος (1054) ἡ μέν Δυτική Χριστιανοσύνη ἔχει ταυτισθεῖ μέ τήν Λατινική Γλῶσσα, ἡ δέ Ἀνατολική μέ τήν Ἑλληνική. Ὑπάρχει συνεπῶς Λατινική Χριστιανοσύνη πρό τοῦ 1054, πού εἶναι Ὀρθόδοξη, καί Λατινική μετά τό σχίσμα, πού δέν εἶναι Ὀρθόδοξη. Οἱ λατινόφωνοι Πατέρες πρό τοῦ Σχίσματος, σ’ ὅλη τήν φιλολογική παράδοση τῆς Ἀνατολῆς, εἶναι Ὀρθόδοξοι, ἐνῶ αἱρετικοί εἶναι ἐκεῖνοι μετά τό σχίσμα (Σχολαστικοί π.χ.).

«Θεῖος φωτισμός»

Βυθό βαθύ ὀνομάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος τά μυστήρια καί τή σοφία τοῦ Θεοῦ. Γι᾿αὐτό, ἐνῶ ἡ ἀνθρώπινη σοφία διδάσκεται ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἡ θεία σοφία διδάσκεται μόνο ἀπό τόν Θεό καί μόνο σέ λίγους, ὅσους ἔχουν ζωντανή πίστι καί καλή προαίρεσι. Ἐκεῖνος πού δέν διδάχθηκε ἀπό τούς ἀνθρώπους τή σοφία τους, δέν θά μπορέση ποτέ νά τήν κατανοήσῃ καί νά τήν οἰκειοποιηθῇ. Ἐκεῖνος πού διδάχθηκε ἀπό τόν Θεό τή θεία σοφία, εἶναι σέ θέσι νά κατανοῇ τά πάντα, καί θεῖα καί ἀνθρώπινα.

Ποῦ εἶναι ἡ «ἐπί γῆς εἰρήνη» πού ἔφερε ὁ Χριστός σύμφωνα μέ τά λόγια τῶν ἀγγέλων: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη…»

Η ειρήνη του αγγελικού ύμνου δεν είναι η εξωτερική ειρήνη, η λήξη των πολέμων, αλλά η εσωτερική. Η εξωτερική ειρήνη σχεδόν πάντοτε στηρίζεται στη δύναμη των όπλων.

Η Pax Romana π.χ. στηριζότα στη βία του στρατού. Επίσης η ειρήνη που κυριάρχησε στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ακολούθησε την ήττα της Γερμανίας και το χωρισμό της από τους νικητές. Πολλές φορές και η ειρήνη στις ανθρώπινες σχέσεις είναι υποκριτική και επιλήψιμη. Δύο άνθρωποι μπορεί να ειρηνεύουν μεταξύ τους και να συνεργάζονται, ή επειδή δεν μπορούν να βλάψει ο ένας τον άλλον ή επειδή τους ενώνει ένας κοινός σκοπός: π.χ. το κακό κάποιων συνανθρώπων τους.

Η εσωτερική ειρήνη είναι κατάσταση ψυχικής γαλήνης και ευτυχίας και κοσμεί εκείνον τον άνθρωπο που βρίσκεται σε κοινωνία και ενότητα με το Θεό.

Ἐνοριακό ἀρχονταρίκι.Μητρ. Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος. Ὁ ἔσω ἄνθρωπος.

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ Κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ. 21/10/2015. ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. Ο ΕΣΩ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/12/21102015-2015_94.html

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ΛΟΥΚΑ Ἡ παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου-2 (Ἁγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς) «Ὅλα εἶναι ἕτοιμα, τὰ πάντα. Ὅλα ὅσα χρειάζεται ἡ μολυσμένη νύμφη γιὰ νὰ καθαριστεῖ, οἱ πεινασμένοι νὰ τραφοῦν, οἱ πληγωμένοι νὰ γιατρευτοῦν, οἱ γυμνοὶ νὰ ντυθοῦν, οἱ παράφρονες νὰ ᾽ρθοῦν στὰ λογικά τους, οἱ μέθυσοι νὰ γίνουν νηφάλιοι, οἱ νεκροὶ ν’ ἀναστηθοῦν».

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ (Ἁγίων Προπατόρων) Ἡ παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου (Λουκ. ιδ´ 16-24) (ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ)

ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁμιλίες Ε´- Κυριακοδρόμιο Β´», Ἀθῆναι 2013, μετάφρ. Π. Μπότση, σελ. 63 ἑξ.

Β´

.           «Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ» (Ματθ. κβ´ 2). Ὅπως καὶ στὶς ἄλλες παραβολὲς τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι κι ἐδῶ ἀναφέρεται σ’ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὣς τὸ τέλος. Ἄνθρωποι σοφοὶ δουλεύουν σκληρὰ γιὰ νὰ γράψουν μεγάλα καὶ πολλὲς φορὲς ἀκατανόητα βιβλία γιὰ νὰ ἐξηγήσουν τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου. Μπορεῖ νὰ πετύχουν σ’ αὐτὸ ποὺ προσπαθοῦν νὰ κάνουν, συχνὰ ὅμως μπλέκουν τὴ διάρθρωσή τους καὶ συγχέουν τὰ νοήματα. Ὁ Χριστὸς ὅμως, μὲ μία σύντομη καὶ ἁπλὴ παραβολή, τὰ λέει ὅλα καθαρὰ καὶ κατανοητά. Πράγματι, «οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος» (Ἰωάν. ζ´ 46).

Νὰ κρατοῦμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη.Καί, ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς...

Νὰ κρατοῦμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη.Καί, ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς, θὰ λάβουμε μισθὸ περισσότερο ἀπὸ ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν τὶς παλαιότερες ἐποχὲς καὶ κράτησαν τὴν πίστη

Γέροντας  Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ

https://agathan.wordpress.com/page/3/

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 29-12-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιβ΄ 25 - 27 & ιγ΄ 22 - 25

ιβ΄ 25 - 27 & ιγ΄ 22 - 25





Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Β΄ 13 - 23

Β΄ 13 - 23



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

THE HUMILITY AND PIETY OF ST, PORPHYRIOS OF KAVSOKALYVIA

THE HUMILITY AND PIETY OF ST, PORPHYRIOS OF KAVSOKALYVIA

Commemorated on December 2nd.

On December 2nd the holy Orthodox Church commemorates the recently- glorified God-bearing elder of our times, St. Porphyries of Kavsokalyiva, who reposed on this day in 1991, He was known as a humble ascetic with the gift of foresight who always served the Divine Liturgy with compunction. In his memory we offer below his final letter.

While at the Holy Skete of Kavsokalvvia on Mt. Athos, the Elder Porphyries had given orders for his grave to be dug. Through a spiritual child of his, he dictated a farewell letter of advice and forgiveness to all his spiritual children.

Ἅγιος Παΐσιος: «Γιὰ νὰ ζήσουμε τὰ θεία γεγονότα τῆς Γεννήσεως, πρέπει ὁ νοῦς νὰ εἶναι στὰ θεία νοήματα»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Περὶ προσευχῆς», Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄. 

Ἐκδόσεις Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης

 

-Γέροντα, μετὰ τὴν Ἀγρυπνία τῶν Χριστουγέννων δὲν κοιμόμαστε;

-Χριστούγεννα καὶ νὰ κοιμηθοῦμε! Ἡ μητέρα μου ἔλεγε: «Ἀπόψε μόνον οἱ Ἑβραῖοι κοιμοῦνται». Βλέπεις, τὴν νύχτα ποὺ γεννήθηκε ὁ Χριστὸς οἱ ἄρχοντες κοιμόνταν βαθιά, καὶ οἱ ποιμένες «ἀγραυλοῦσαν». Φύλαγαν τὰ πρόβατα τὴν νύχτα παίζοντας τὴν φλογέρα. Κατάλαβες; Οἱ ποιμένες ποὺ ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστό.

-Πῶς ἦταν Γέροντα, τὸ σπήλαιο;

Ἀποχριστιανισμός (Ἀπόστολος Παπαδημητρίου)

Τα Χριστούγεννα αποτελούν τη δεύτερη μεγάλη γιορτή του ορθοδόξου χριστιανικού κόσμου. Η Εκκλησία μας ορίζει, όπως και για κάθε μεγάλη γιορτή της, περίοδο προετοιμασίας. Αυτή για τα Χριστούγεννα διαρκεί σαράντα ημέρες και είναι γνωστή ως μικρή Σαρακοστή σε αντίθεση προς τη μεγάλη, την προ του Πάσχα. Κύριο γνώρισμα της προετοιμασίας είναι η νηστεία που υποβοηθά στην πνευματική ανάταση, ώστε να συλλάβουμε το νόημα της γιορτής. Βέβαια η Εκκλησία δεν επιβάλλει τη λήθη των βιοτικών αναγκών, γι’ αυτό και πολλά από τα έθιμα, τα συνυφασμένα με τις γιορτές της είχαν παλαιότερα βιοτικό χαρακτήρα. Αναφέρω ενδεικτικά τη «γουρνοχαρά», την οποία μάταια επιχειρούν να αναβιώσουν κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι φίλοι της παράδοσης χωρίς όμως να καταβάλλουν προσπάθεια να τη συνδέσουν με το πνεύμα της γιορτής, στην οποία ήταν ενταγμένο το έθιμο.

Τό θαῦμα πού κατέγραψε ἕνας πρωθυπουργός...!!!

Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr

---

Ήταν παραμονή του Αγίου Στεφάνου και στον πολιούχο της πόλεως του Μεσολογγίου, του Αγίου Σπυρίδωνα, μια οικογένεια παρακαλεί τον ιερέα να ξενυχτήσει το παράλυτο παιδί τους μέσα στην εκκλησία.
Με ικεσίες, παρακλήσεις και πολύ πίστη για ένα θαύμα.
Η αγάπη ενός γονιού για το παιδί του, εκεί που δεν το χωράει ο νούς του να βλέπει το παιδί του, το ίδιο του το σπλάχνο να μην μπορεί να περπατήσει και ειδικά εκείνες τις παλεές εποχές αυτό γινόταν πιο δύσκολο μιας και δεν μπορούσε να έχει ειδικές φροντίδες αυτό το παιδί από κανέναν πέραν αυτής, των γονιών του.
Και τι θα απογίνονταν αν οι γονείς έφευγαν από την ζωή; Ποιος θα διακονούσε με τόση αγάπη και υπομονή το παράλυτο παιδάκι τους; Ποιος;
Ο Ιερέας δέχεται και τους επιτρέπει να ''ξενυχτήσουν'' το παιδί μέσα στον ναό. Τους αποχαιρετά ευχόμενος να πιάσουν οι παρακλήσεις τους.
Όλη την νύχτα ξάγρυπνοι οι γονείς, γονατιστοί, με ικεσίες προς τον Πανάγαθο Θεό μπροστά στην εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος, του προστάτου της πόλεως τους, αυτουνού που άκουγε κάθε μέρα τα παρακάλια τους.
Του ζήταγαν για ακόμη μια φορά να μεσιτεύσει στον Θεό να κάνει καλά το παιδί τους.

Γιατί ὁ Χριστός γεννήθηκε στήν ἀφάνεια καί μάλιστα σέ στάβλο;

Ο Χριστός δεν έγινε απλώς άνθρωπος, αλλά έγινε άνθρωπος για να πάρει τη θέση μας. Ο Μεσσίας γεννήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και την Παρθένο μητέρα, για να μην κληρονομήσει τις συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος, και έτσι να γίνει «το νέο φύραμα», δηλαδή η νέα ζύμη της καινούριας ανθρωπότητας και να καταστεί το πιο καθαρό θύμα, που θα προσφερόταν στο Σταυρό, για να σηκώσει τις αμαρτίες των ανθρώπων (Ιωάν. 1,29, Ησαΐας 53,4-6, Εβραίους 9,28, Α’ Πέτρου 2,24, Αποκ. 5,9).

Έτσι ο Χριστός από το στάβλο της Γεννήσεως σήκωσε το Σταυρό Του, για να μας ξεπλύνει από την αμαρτία της αποστασίας. Μωρό ακόμη υποβάλλεται στις ταλαιπωρίες του δύσκολου και επικίνδυνου ταξιδιού στην ξένη χώρα, την Αίγυπτο.

Ὀνόματα και χριστιανική ταυτότητα. 2

ONOMATA KAI XΡΙΣTIANIKH TAYTOTHTA Β´

τοῦ πρωτ. π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ ὁμοτ. Καθηγ. Πανεπ. Ἀθηνῶν

εἰδικῶς γραφὲν γιὰ τὴν «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ» ἀρ. φ. 68, ΙΟΥΛΙΟΣ-ΣΕΠΤ. 2015

.               2. Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία: Γιά τό β´συνθετικό εἲπαμε ἤδη. Μόνο ἡ Ὀρθόδοξη (ἀποστολικοπατερική) εἶναι καί Καθολική Ἐκκλησία. Τό ρωμαῖος/ρωμαϊκή δέν συνδέεται μόνο μέ τήν Παλαιά Ρώμη, πού καί αὐτή δημιούργημα τῶν Ἑλλήνων ὑπῆρξε (θυγατέρα τοῦ Ὀδυσσέως, Ρώμη=ἁλκή, δύναμη, ἰσχύς), ἀλλά ἀπό τό 330 (ἐγκαίνια τῆς νέας Πρωτεύουσας, 11 Μαΐου) τό ἀρχαῖο Βυζάντιο εἶναι ἡ Νέα Ρώμη. Αὐτό εἶναι τό ἀληθινό της ὄνομα.Τό «Κωνσταντινούπολς», πρός τιμήν τοῦ Μ. Κωνσταντίνου, ἐδόθη ἀργότερα καί δέν εἶναι συνεπῶς τό πρῶτο ὄνομά της. Γι’ αὐτό οἱ Πολίτες τῆς Πρωτεύουσας τοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους ὀνομάζονται Ρωμαῖοι καί στήν ἁπλούστερη μορφή: Ρωμηοί, πού σημαίνει πολίτες τῆς Νέας Ρώμης.

Ἡ θεία Πρόνοια καί ὄχι τά ἄστρα ἤ ὁ τροχός τῆς τύχης ὁρίζουν τήν μοίρα τοῦ ἄνθρώπου Ἅγίου Μαξίμου Γραικοῦ)

Απόσπασμα από τον Λόγο ΙΖ΄  του Β΄ τόμου των απάντων του αγίου Μαξίμου του Γραικού.

Αφού διάβασα πολλά και διάφορα βιβλία- τόσο χριστιανικά όσο και θύραθεν σοφών- και έλαβα από εκεί αρκετό ψυχικό όφελος, το σημαντικότερο είναι ότι διδάχθηκα πως, όσες αρετές διαθέτουμε εμείς οι άνθρωποι, κάθε αρχή και κάθε εξουσία που έχουμε, δότης και ρυθμιστής είναι ο Κύριος και Δημιουργός των πάντων. Αυτό κατανόησα: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων». Άλλο είναι η «δόσις αγαθή» και άλλο το «δώρημα τέλειον». Η «δόσις αγαθή» είναι οι αρετές της ψυχής, όπως ο νους, η ανδρεία, η δικαιοσύνη, η σωφροσύνη, η πραότητα και η ταπεινοφροσύνη καθώς και όσα αγαθά μας δίδει η υψίστη αγαθοσύνη του Θεού, τα οποία είναι απαραίτητα, για να ζούμε και μάλιστα για να ζούμε καλά.

Ἡ ἑορτή τῆς Σύναξης τῆς Παναγίας μας ἄς γίνει ἀφορμή ἀπομάκρυνσης ἀπό τήν ἀπαράδεκτη “σύναξη” του Π.Σ.Ε

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΑΦΟΡΜΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ‘’ΣΥΝΑΞΗ’’ ΤΟΥ ΠΣΕ

 

Ο προφητικός λόγος της Παναγίας μας ‘’ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί’’ (Λουκ. α, 48) κριτήριο φυγής από τη βαβέλειο ‘’σύναξη’’ του  ΠΣΕ

 

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Αντί άλλης προλογικής αναφοράς ας μεταφέρουμε  τους λόγους της αγίας απλότητας του Οσίου Παϊσίου.  Στην ερώτηση κάποιου ταλαιπωρημένου συνανθρώπου μας από τις προτεστάντικες ερινύες «Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι μόνο ο Ιησούς Χριστός σώζει.  Στην Ορθόδοξη Εκκλησία παρακαλούμε και την Παναγία να μας σώσει.  Είναι σωστό; », ο Όσιος Γέροντας της Παναγούδας απάντησε :

“Σύμφωνο Ἐλεύθερης Συμβίωσης”: Νομιμοποίηση τῆς ἀνευθυνότητας τώρα … καί τῆς διαστροφῆς (Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Γ. Μύρου, Δρ Θ.)

Σε μία πολιτισμένη και ευνομούμενη κοινωνία θεωρείται αυτονόητο οι υπεύθυνοι άρχοντές της να νομοθετούν υπέρ του φυσιολογικού και αγαθού και εναντίον του παρά φύσιν και βλαβερού. Η διαχρονικά αναντίρρητη αυτή αρχή ανατρέπεται εκ βάθρων στην περίπτωση του λεγομένου «συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης». Το νομοθέτημα αυτό στην ουσία του δεν είναι τίποτε άλλο από μία υπεραπλουστευμένη καὶ πρὸς τὸ χείρον τείνουσα μορφή του γνωστού νομοθετήματος για τον πολιτικό γάμο, εφ όσον αντιμετωπίζει την συμβίωση με απόλυτη αδιαφορία για τον Θεό, τον δημιουργό του ανθρώπου, αρνείται τον μυστηριακό της χαρακτήρα, ανοίγει τον δρόμο για την αναγνώριση της ομοφυλοφιλίας ως φυσιολογικής σχέσεως και διευκολύνει ακόμη περισσότερο την διάλυση της οικογενείας στην αποδεκτή για αιώνες μορφή της.