ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 24-6-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 24-6-2023

 https://www.youtube.com/live/f_67XSGcSyE?feature=share

Κυριακή Γ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ. 6,22-33]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; (:Και δεν είναι μικρή συμφορά να κολλήσει ο νους και η καρδιά σας στα γήινα και μάταια. Για να το καταλάβετε αυτό, σας φέρνω μια εικόνα: Το λυχνάρι που δίνει φως στο σώμα είναι το μάτι και το λυχνάρι που φωτίζει την ψυχή είναι ο νους. Εάν λοιπόν το μάτι σου είναι υγιές, όλο το σώμα σου θα είναι γεμάτο φως, σαν να ήταν ολόκληρο το σώμα σου μάτι. Έτσι θα φωτίζεται και η ψυχή σου, εάν ο νους σου και η καρδιά σου δεν έχουν τυφλωθεί απ’ τη φιλαργυρία και την προσκόλληση στα μάταια. Εάν όμως το μάτι σου είναι βλαμμένο και τυφλωμένο, όλο το σώμα σου θα είναι βυθισμένο στο σκοτάδι. Εάν λοιπόν εκείνο που σου δόθηκε για να σου μεταδίδει φως γίνει σκοτάδι, σε πόσο σκοτάδι θα βυθιστείς; Κάτι ανάλογο θα συμβεί, εάν και ο νους σκοτιστεί από την προσκόλληση στον πλούτο. Σε πόσο ηθικό σκοτάδι θα βυθιστεί τότε η ψυχή σου!)»[Ματθ.6,22-23].

Επειδή προηγουμένως είχε αναφέρει τον νου και είπε γι’ αυτόν ότι γίνεται ολότελα υπόδουλος και αιχμάλωτος, αλλά αυτό δεν ήταν εύκολα κατανοητό από τους πολλούς ανθρώπους, γι' αυτό στρέφει τη διδασκαλία προς τα εξωτερικά και τα πράγματα που βρίσκονται μπροστά μας και που είναι περισσότερο αντιληπτά με τις αισθήσεις μας και τα καθημερινά μας βιώματα, ώστε διαμέσου αυτών να κατανοήσουν και τα πνευματικά θέματα. «Εάν λοιπόν, δεν αντιλήφθηκες», λέγει, «τι είναι τέλος πάντων η βλάβη του νου, να το καταλάβεις από τα υλικά πράγματα, διότι ό,τι είναι ο οφθαλμός για το σώμα, αυτό είναι ο νους για την ψυχή».

Όπως λοιπόν δεν θα προτιμούσες να στολίζεσαι με χρυσά κοσμήματα και να φορείς μεταξωτά ενδύματα, όμως τα μάτια σου να έχουν χάσει την όρασή τους, αλλά θεωρείς την υγεία αυτών πιο ποθητή από την αφθονία όλων αυτών των αγαθών(διότι εάν χάσεις και καταστρέψεις την όρασή σου, δεν έχεις πλέον καμία ωφέλεια από την υπόλοιπη ζωή σου)· όπως δηλαδή όταν τυφλωθούν τα μάτια σου, χάνουν ως επί το πλείστον την ενεργητικότητά τους και τα υπόλοιπα μέλη του σώματος, αφού θα σβήσει γι’ αυτά το φως, έτσι και όταν διαφθαρεί η διάνοιά σου, θα γεμίσει η ζωή σου από αμέτρητα κακά. Συνεπώς, όπως στη φροντίδα του σώματος, αυτό θέτουμε ως προτεραιότητα και αυτό κυρίως προσέχουμε, το να είναι υγιή τα μάτια μας, έτσι και στη φροντίδα της ψυχής πρέπει ως προτεραιότητα να θέτουμε να διατηρείται ο νους υγιής.

«Πρόσεχε σεαυτῷ ἀπὸ τῶν φαρμάκων τῆς Ἰεζάβελ» (Δ΄ Βασιλειῶν – Θ΄, 22) (Ἁγ. Ἰωάννης ὁ Καρπάθιος – Φιλοκαλία, Α' τόμος-κέφ. 58)

Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Ἡ ζωὴ τοῦ Πνεύματος (ἐν Χριστῷ ζωὴ) δὲν εἶναι ὑπόθεση (μόνο) γνώσεως∙ εἶναι καὶ ὀρθὸς τρόπος ζωῆς.

Στὴν ἄσκηση τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, χιλιάδες φυσιολογικοὶ (ψυχικὰ) ἄνθρωποι συγκρούονται καθημερινὰ μὲ τὸ παρελθὸν καὶ τὸ μέλλον στὰ ὅρια τοῦ παρόντος. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ στὶς προεκλογικὲς περιόδους, ὡς συνιστῶσα τῆς σύγχρονης ζωῆς, ὅπου οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀγωνίζονται νὰ δώσουν τὴν ὀρθὴ χριστιανικὴ μαρτυρία στὸν πολιτικὸ στίβο.

Χαρακτηρίζεται αὐτὴ ἡ περίοδος (σὲ μέγιστο βαθμὸ) ἀπὸ τοὺς προβληματισμοὺς γύρω ἀπὸ τὴν ἠθική, πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ τάξη τῶν πραγμάτων, ὁ ἀντίκτυπος τῶν ὁποίων, ὡς γεγονότων, μᾶς ἀκολουθεῖ ἀποφασιστικὰ στὴν μελλοντικὴ τροχιά μας.

Αὐτὴ ἡ ἀτμόσφαιρα τῶν πολιτικῶν – κοινωνικῶν προβληματισμῶν διαπερνᾶ τίς συνειδήσεις, φιλτράρονται, καὶ ἐπιδροῦν στὴν πνευματικὴ πορεία τοῦ ἀνθρώπου.

Ὁ λόγος τῶν πολιτικῶν (κομμάτων) δημιουργεῖ «ὑποσχέσεις» εὐημερίας καὶ εἰρήνης, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ προβολή του χαρακτηρίζεται ἀπὸ (τεχνητὴ) δυναμικὴ ἐπιταχυντικὴ ὤθηση τῶν προγραμμάτων τους.

Χρειάζεται – ὑπογραμμίζει ἡ διαχρονικὴ νήψη τῶν Ἁγίων – νὰ εἴμεθα, προσεκτικοὶ μὲ τίς ὑποσχέσεις – ἀναλύσεις τοῦ κοσμικοῦ λόγου∙ Ἐδῶ, τῶν πολιτικῶν (καὶ ὄχι μόνο), διότι περικλείουν τὸ ἦθος τους.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Καρπάθιος, γιὰ παράδειγμα, τονίζει:

«Πρόσεχε σεαυτῷ ἀπὸ τῶν φαρμάκων τῆς Ἰεζάβελ (Β΄ Βασιλειῶν, Θ΄-22), ὤν μάλιστα εἰσὶν οἱ λογισμοὶ τοῦ τύφου καὶ τῆς ματαίας δόξης. Δυνήση τούτων περιγενέσθαι τὴ χάριτι τοῦ Θεοῦ, ἐξουδενὼν τὴν ψυχὴν καὶ εὐτελίζων αὐτὴν καὶ ρίπτων σεαυτὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐπικαλούμενος αὐτὸν εἰς τὸ βοηθῆσαὶ σοι καὶ γινώσκων ὅτι οὐράνια ἐστι τὰ χαρίσματα, διὸ λέγει: οὐδεὶς δύναται λαμβάνειν οὐδέν, ἐὰν μὴ ἢ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ» (Φιλοκαλία Α', κεφ. 58).

Ἑρμηνεία:

Πρόσεχε τὸν ἑαυτό σου ἀπὸ τὰ φίλτρα (δηλητήρια) τῆς Ἰεζάβελ, ἀπὸ τά ὁποῖα τὰ κυριότερα εἶναι οἱ λογισμοὶ τῆς ὑπερηφανείας καὶ τῆς ματαιοδοξίας. Θὰ μπορέσεις νὰ τὰ κατανικήσης, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἂν θεωρεῖς τιποτένια τὴν ψυχή σου καὶ τὴν ἐξευτελίζεις καὶ ρίχνεις τὸν ἑαυτό σου μπροστὰ στὸν Κύριο καὶ τὸν καλεῖς σὲ βοήθεια, καὶ ἂν γνωρίζεις ὅτι τὰ χαρίσματα εἶναι οὐράνια.

Γι᾿ αὐτὸ λέγει ἡ Γραφὴ: «Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ λάβει τίποτε ἂν δὲν τοῦ ἔχει δοθεῖ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ» (Ἰω. 3, 27).

Στὸ Λεξικὸ διαβάζουμε:

Τύφωση=τυφόω-τυφώ, φούσκωμα τοῦ νοῦ, φούσκωμα ἀπὸ ὑπερηφάνεια καὶ κενοδοξία, ἀπὸ ἀλαζονεία καὶ οἴηση, ἀπὸ κουφότητα.

Ἐκκλησία καί Πολιτική (Θεολογική, ἱστορική καί κοινωνιολογική μελέτη)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 17η Ιουνίου 2023.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

(Θεολογική, ιστορική και κοινωνιολογική μελέτη)

Αποστολή του Γραφείου μας, με την ευλογία και την αρωγή του σεπτού μας Ποιμενάρχη, Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, είναι η οριοθέτηση της αμωμήτου ορθοδόξου πίστεώς μας, της μόνης σώζουσας πίστεως και η κατάδειξη των αιρέσεων και κακοδοξιών, οι οποίες ασκούν ολέθριες επιπτώσεις στο εκκλησιαστικό σώμα. Παρά ταύτα όμως είμαστε αναγκασμένοι συχνά να διαπραγματευόμαστε και άλλα θέματα, τα οποία έχουν πάντα σχέση με την ζωή των πιστών, με κριτήριο πάντα την χριστιανική πίστη και την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας.

Η προεκλογική περίοδος, τόσο των τελευταίων εκλογών (21ης Μαΐου), όσο και των ερχομένων (25η Ιουνίου), έφερε στο προσκήνιο ένα νεωστί εμφανισμένο και πολυσυζητημένο θέμα, την «εκμετάλλευση του θρησκευτικού συναισθήματος για πολιτικούς λόγους», το οποίο αποτελεί για κάποιους «κόκκινο πανί» και πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσης. Παρά την αρχή μας να μην έχουμε ως αντικείμενό μας πολιτικές αντιπαραθέσεις και να μην υποδεικνύουμε στους αναγνώστες των ανακοινώσεών μας συγκεκριμένα πολιτικά σχήματα, παραβιάζοντας το δικαίωμα της ελευθερίας εκλογής του καθενός, δεχτήκαμε, από πληθώρα πιστών, μηνύματα και εκκλήσεις να δημοσιοποιήσουμε την άποψή μας για το ανωτέρω «πρόβλημα».

Ανταποκρινόμενοι λοιπόν σε αυτές τις παραινέσεις αποφασίσαμε να ασχοληθούμε και με αυτό το θέμα με την παρούσα ανακοίνωσή μας. Με βάση την ορθόδοξη διδασκαλία και εκκλησιολογία, να απομυθοποιήσουμε το «ταμπού» περί το αν πρέπει ή όχι, η Εκκλησία να έχει λόγο και ανάμειξη στα πολιτικά πράγματα, τοποθετώντας το ανακύψαν «πρόβλημα» στις σωστές του διαστάσεις. Και τούτο διότι περί αυτού εκφράζονται απίστευτα άσχετες με την ορθόδοξη διδασκαλία απόψεις, οι οποίες συσκοτίζουν και αποπροσανατολίζουν τους πολίτες και κύρια τους πιστούς μας.

Κυριακή Γ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ρωμ.5,1-10]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:Αφού λοιπόν γίναμε δίκαιοι μέσω της πίστεως, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου της μεσιτείας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού)»[Ρωμ.5,1].

Τι σημαίνει: «εἰρήνην ἔχομεν»; Μερικοί λέγουν ότι σημαίνει «δεν διχογνωμούμε μετέχοντας σε λεκτικές διαμάχες για την εφαρμογή του μωσαϊκού νόμου», εμένα όμως μου φαίνεται πως μας μιλάει στο εξής για την όλη συμπεριφορά μας. Επειδή λοιπόν είπε πολλά για την πίστη και τη δικαίωση από τα έργα, αυτήν πρώτα έβαλε. Για να μη νομίσει κανείς πως τα λόγια αυτά είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να αδιαφορήσουμε, λέγει: «έχουμε ειρήνη». Δηλαδή, ας μην αμαρτάνουμε ποτέ πια, ούτε να επιστρέφουμε προς τα προηγούμενα, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε πόλεμο με τον Θεό. «Και πώς είναι δυνατό», αναρωτιέται ίσως κάποιος, «το να μην αμαρτάνουμε ποτέ πια;». Πώς έγινε δυνατό το προηγούμενο; Γιατί, αν, ενώ ήμασταν υπεύθυνοι για τόσα αμαρτήματα, απαλλαχτήκαμε με τον Χριστό από όλα, πολύ περισσότερο θα μπορέσουμε με Αυτόν να μείνουμε σε εκείνα που είμαστε.

Γιατί δεν είναι το ίδιο να αποκτήσουμε ειρήνη που δεν υπήρχε, και να κρατήσουμε αυτήν που δόθηκε, επειδή βέβαια η απόκτηση είναι πιο δύσκολο πράγμα από τη φύλαξη. Αλλά όμως το πιο δύσκολο έγινε εύκολο και πραγματοποιήθηκε. Επομένως και το πιο εύκολο θα είναι ευκολοκατόρθωτο σε εμάς, αν ακολουθούμε Εκείνον που για χάρη μας κατόρθωσε και αυτά. Εδώ όμως μου φαίνεται πως δεν υπονοεί μόνο το εύκολο, αλλά και το εύλογο. Γιατί, αν Αυτός μας συμφιλίωσε, ενώ ήμασταν εχθροί Του, είναι εύλογο να παραμένουμε στη συμφιλίωση και να Του αποδώσουμε αυτήν την αμοιβή, για να μη φανεί πως έχει συμφιλιώσει με τον Πατέρα σκαιούς και αχαρίστους.

«δι᾿ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν(: ο Οποίος με την πίστη μας προς Αυτόν μας έχει ήδη φέρει στην κατάσταση αυτή της χάριτος, στην οποία στεκόμαστε στερεά)»[Ρωμ.5,2]. «Γιατί ο Χριστός», λέγει, «μας έφερε με την πίστη μας στην κατάσταση αυτή της χάριτος, στην οποία έχουμε πλέον σταθεί και εδραιωθεί». Εάν λοιπόν, ενώ βρισκόμασταν μακριά, μας έφερε κοντά, πολύ περισσότερο θα μας κρατήσει, αν πλησιάσουμε κοντά.

Εσύ όμως πρόσεχε, παρακαλώ, πως παντού αναφέρει τα δύο, και τα του Κυρίου Ιησού Χριστού και τα δικά μας. Αλλά τα δικά Του βέβαια είναι ποικίλα και πολλά και διαφορετικά, γιατί και πέθανε για χάρη μας, και μας συμφιλίωσε, και μας οδήγησε κοντά, και μας έδωσε χάρη ανέκφραστη, ενώ εμείς προσφέραμε την πίστη μόνο. Γι' αυτό, λέγει: «με την πίστη μας προς Αυτόν μας έχει ήδη φέρει στην κατάσταση αυτή της χάριτος, στην οποία στεκόμαστε στερεά». Πες μου, ποια «χάριν»; Το να καταξιωθούμε να γνωρίσουμε τον Θεό, το να απαλλαχτούμε από την πλάνη, το να γνωρίσουμε καλά την αλήθεια, το να επιτύχουμε με βάπτισμα όλα τα αγαθά. Σε αυτό λοιπόν μας οδήγησε, για να λάβουμε αυτά τα δώρα· ούτε βέβαια απλά για να γίνει συγχώρηση και απαλλαγή από τα αμαρτήματα μόνο, αλλά για να απολαύσουμε και άπειρα αξιώματα.

«Σύγχρονα καυτά θέματα» σχετικά μέ τό εἰδωλολατρικό μαντικό ἔθιμο τῆς ἰεροτελεστίας τοῦ Κλήδονα. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Μακαριστού αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτιληναίου

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από τη σειρά ομιλιών «Σύγχρονα καυτά θέματα»

σχετικά με το ειδωλολατρικό μαντικό έθιμο της ιεροτελεστίας του Κλήδονα

[…]Ερχόμεθα τώρα σε ένα έβδομο μαντικό στοιχείο, το οποίον είναι πάρα πολύ γνωστό και λέγεται Κλήδονας. Ιδίως στα χωριά αυτό το μαντικό στοιχείο το μετέρχονται. Τι είναι ο Κλήδονας; Είναι από την αρχαία λέξη «κληδών»(τοῦ κληδόνος) που θα πει φήμη, θα πει θεία φωνή, θα πει προφητεία. Είναι ένα μαντικό παιχνίδι. Πανάρχαιον. Πανάρχαιον, σας λέω. Πολλά τέτοια μαντικά έχουνε περάσει μέσα στη ζωή των Χριστιανών και έχουνε πάρει και χριστιανικό χρώμα.

Ο Κλήδων ή ο Κληδών, ο Κλήδονας, να το πω έτσι απλοελληνικά, όπως το λέμε και το λέει κι ο λαός μας, είναι μία ιεροτελεστία στην πραγματικότητα· διότι γίνεται, προηγείται μία ολόκληρη διαδικασία για να φθάσουμε εκεί. Πηγαίνουν, βάζουν, εκθέτουν στ’ αστέρια τρεις νύχτες το περιεχόμενο του Κλήδονα, είναι ένα δοχείο με νερό κ.λπ. Το νερό αυτό θα το πάρουνε από την πηγή και λέγεται «το αμίλητο νερό», διότι πρέπει να το πάρεις και να μη μιλήσει η κοπέλα -κοπέλες κυρίως παίζουν το παιχνίδι αυτό κυρίως- δεν πρέπει να μιλήσει καμία, εκείνη που θα το πάρει, καθόλου, τίποτα· λέγεται «αμίλητο νερό» κλπ. Υπάρχει μία ιεροτελεστία. Κι ακόμη, το χειρότερο, ότι αυτό γίνεται, στις 24 του Ιουνίου που είναι του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου το Γενέθλιον και που μέσα στα τραγούδια του Κλήδονα μπερδεύουν και τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο… Και είναι ένα μπερδεμένο πράγμα, από εκείνα που έχομε όχι λίγα μέσα στη λαογραφία μας και που είναι ειδωλολατρικά στοιχεία, μαγικά, μαντικά και ταυτοχρόνως και χριστιανικά στοιχεία. Αν ποτέ θα διαβάζατε κάποιο βιβλίο λαογραφικό, θα βλέπατε τέτοια άφθονα, πραγματικά άφθονα.

Σημειώσατε δε ότι αυτό το μαντικό παιχνίδι που εκεί ρίχνουν αντικείμενα μέσα, που κάτι λέγουν πιο μπροστά και τραβούν το αντικείμενο, μέσα στο νερό είναι τα αντικείμενα αυτά, στο αμίλητο νερό, λέγουν ότι… βγάζουν ένα δίστιχο εκεί… -Τώρα το δίστιχο αν γράφεται με γιώτα ή με ύψιλον, αυτό… καταλαβαίνετε. Αν δηλαδή είναι ένα δυστυχισμένο δίστιχο… Τέλος πάντων. -Και κατόπιν τραβούν ένα αντικείμενο και το αντικείμενο σε εκείνη που ανήκει ή σε εκείνον που ανήκει, αντιστοιχεί κι εκείνο το οποίον ειπώθηκε πιο μπροστά. Και γίνεται συνδυασμός, με όλα αυτά που σας λέω, και άναμμα φωτιών. Αυτό το ξέρετε πάρα πολύ καλά, στις 24 Ιουνίου, του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου το Γενέσιον, που ανάβουνε φωτιές.

Πάλιν Ἠρωδιὰς μαίνεται….

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 1//14.6.2023.

Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς τοῦ Ὁμολογητοῦ.

ΠΑΛΙΝ ΗΡΩΔΙΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ…

Ἡ Ἠρωδιάδα, δηλαδὴ ἡ δοτὴ ντόπια κρατικὴ ἐξουσία καὶ ἡ σχεδὸν σύνολη παρατρεχάμενη πολιτικὴ ἠγεσία, κατὰ τίς 10 τρέχοντος μηνὸς Ἰουνίου, ἐξεμάνη, διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἑαυτῆς καὶ περιεφέρετο στοὺς δρόμους καὶ τίς ρῦμες τῆς Ἀθήνας, ὡς ἀγυιοπαιδίσκη, ἀλλοπαρμένη (ἀπὸ τὸ πονηρὸ πνεῦμα τῆς σαρκολατρείας), γυμνὴ (ἀπὸ αἰδῶ καὶ τσίπα), φωνασκοῦσα, ἀσχημονοῦσα, γαυριωμένη, βακχευομένη καὶ ἀλαζονευομένη.

Ἀναφερόμαστε στὶς κατ' ἔτος ἐπαναλαμβανόμενες ἐκδηλώσεις τῆς αἰσχύνης, τοῦ ὑπερφίαλου ἐγωϊσμοῦ, καὶ τῆς «ὑπερηφάνειας» στὶς σύγχρονες πόλεις τῆς Ἑλλάδας, τίς μιμήτριες τῶν Σοδόμων καὶ Γομμόρας, τίς ὁποῖες «ὁ Θεὸς τεφρώσας καταστροφὴ κατέκρινεν ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικῶς» (Πέτρ.Β΄- Β,5) καί «οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς τὸν αἰῶνα τετήρηται» (Ἰούδα, στίχ.13).

Ἡ ἀποστολική περικοπή τοῦ Γενεσίου τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Προς Ρωμαίους, κεφ.ΙΓ΄, εδάφια 11-14 και κεφ. ΙΔ΄, εδάφια 1-4

Κεφ. ΙΓ΄ 11 Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. 12 Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. Ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. 13 Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, 14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.

Κεφ. ΙΔ΄ 1Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. 2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. 3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. 4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

Κεφ. ΙΔ΄ 11 Ας κάνουμε λοιπόν τα έργα αυτά της αγάπης, ακούραστοι και χωρίς αναβολή, γνωρίζοντας σε ποιον καιρό ζούμε. Ζούμε σε εποχή που απαιτεί επειγόντως την άσκηση της αρετής· διότι είναι πλέον ώρα να σηκωθούμε από τον ύπνο της αμέλειας, που μας κάνει δυσκολοκίνητους στο καλό. Διότι τώρα η ημέρα της δευτέρας παρουσίας που θα σημάνει την πλήρη απολύτρωση των πιστών, είναι πλησιέστερη σε μας παρά τότε που πιστέψαμε. Εάν λοιπόν τότε δείξαμε ζήλο και δραστηριότητα, πολύ περισσότερο πρέπει να το δείξουμε και τώρα.

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἡ γλώσσα τους εἶναι τόσο μεγάλη πού σαρώνει τήν γῆ!

Υπάρχουν άνθρωποι που η γλώσσα τους είναι τόσο μεγάλη που σαρώνει την γη! Αν λοιπόν είμαστε σαν τους ανθρώπους που περιγράφει στον Ψαλμό του ο Προφήτης Δαβίδ, αν η γλώσσα μας σαρώνει τη γη, αν οι πράξεις μας φανερώνουν την υπερηφάνεια, την έπαρση και την αναισθησία, αν ο νους μας δεν είναι συγκεντρωμένος και γυρίζει παντού, αν όλους τους ανθρώπους τους ειρωνευόμαστε, τους συκοφαντούμε και τους κουτσομπολεύουμε, τότε κάνουμε τους εαυτούς μας ακάθαρτους.

Άγιος Λουκάς Κριμαίας (29 Μαΐου/ 11 Ιουνίου 1961)

https://proskynitis.blogspot.com/2023/06/blog-post_47.html

24 Ἰουνίου. † Τὸ γενέθλιον τοῦ προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Παναγιώτου νεομάρτυρος Καισαρέως (†1765). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ Προδρόμου, Κυρ. Τυροφάγου (Ῥωμ. ιγ΄ 11 - ιδ΄ 4).

Ρωμ. 13,11         Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν.

Ρωμ. 13,11                 Και αυτά θα τα πράττωμεν, έχοντες υπ' όψιν μας την προσωρινότητα και βραχύτητα της παρούσης ζωής· και ότι ακόμη είναι πλέον ώρα να εξυπνήσωμεν από τον ύπνον της πνευματικής ραθυμίας, που μας κάνει νωθρούς δια τα καλά έργα. Διότι τώρα είναι πιο κοντά η ημέρα της σωτηρίας και απολυτρώσεώς μας, παρ' όσον ήτο τότε που επιστεύσαμεν.